Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "water solution" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zmienność sezonowa i przestrzenna sodu i chloru w glebach inowrocławskiego Parku Zdrojowego
Seasonal and spatial variability of sodium and chlorine in the soils of Inowroclaw Spa Park
Autorzy:
Krzyżaniak, M.
Długosz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126944.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
czarne ziemie
tężnie
jony wodnorozpuszczalne
kationy wymienne
geostatystyka
black earth
Phaeozems
water solution ion
exchangeable cation
graduation tower
geostatistic
Opis:
Badaniami objęto czarne ziemie zlokalizowane w parku zdrojowym w Inowrocławiu, będące pod stałym wpływem tężni. Ten specyficzny czynnik antropogenny powoduje wzrost stężenia jonów sodowych i chlorkowych, zmieniając tym samym istotnie skład kompleksu sorpcyjnego i roztworu glebowego analizowanych gleb. Analizy przeprowadzono na 27 próbkach powierzchniowych pobranych trzykrotnie w ciągu roku (wiosna, lato, jesień). Obliczenia geostatystyczne obejmowały wykreślenie semiwariogramów z danych empirycznych, opracowanie ich modeli oraz wykreślenie na ich podstawie map zmienności przestrzennej badanych składników. Przed wykonaniem map dane były estymowane metodą krigingu punktowego, a zgodność modelu z wariogramem weryfikowano metodą kross-walidacji. Do wykonana modeli semiwariogramów badanych składników wykorzystano modele: sferyczny, liniowy i efektu samorodka. Otrzymane modele dla semiwariogramów jonów chlorkowych, wymiennych i wodnorozpuszczalnych jonów sodowych wykazały, że zakres ich oddziaływania mieści się w przedziale 61÷148 m. Również w rozkładzie przestrzennym we wszystkich badanych składnikach przeważała zmienność strukturalna (długiego zasięgu), co potwierdziła niska wartość efektu samorodka (nugget effect) (8,5÷14,9%). Z badanych składników największą zmiennością przestrzenną charakteryzowały się wymienne jony Na+, na co wskazuje największa wartość wariancji progowej (sill) (59,8÷237,4 (mmol/kg)2). Natomiast najmniejszą zmienność przestrzenną miały jony chlorkowe (0,91÷127,7 (mmol/kg)2). Porównując zmienność w poszczególnych sezonach, stwierdzono, że największą zmiennością charakteryzowały się badane składniki w okresie letnim (121,6÷237,4 (mmol/kg)2).
The research covered Phaeozems (WRB 2007) located in the Spa Park in the town of Inowroclaw, which are under continuous influence of graduation towers. This specific anthropogenic factor induces the increased concentration of calcium, sodium and chloride ions, and thus significantly modify the composition of the sorption complex and the soil solution of the analysed soils. Analyses were carried out on 27 surface samples collected three times per year (spring, summer, autumn). Geostatistical calculations included plotting of semivariograms based on empirical data, drawing up their models and based on them - plotting of spatial variability maps of the studied components. Before maps were drawn, the data were estimated by the method of point kriging, and the goodness of fit of a model to a variogram was verified by the method of cross-validation. Spherical and linear models, as well as the nugget effect were applied in order to prepare the models of semivariograms for the studied elements. The obtained models for semivariograms of chloride ions, exchangeable and water-soluble sodium ions proved that their interactions range from 61 to 148 m. Structural variability prevailed also in the spatial distribution in all studied components (long range), which was confirmed by a low value of the nugget effect (8.5÷14.9%). Among the studied components, exchangeable Na+ ions were characterised by the highest spatial variability, and this is indicated by the highest sill value (59.8÷237.4 (mmol/kg)2). Whereas, chloride ions were characterised by the lowest spatial variability (0.91÷127.7 (mmol/kg)2). When comparing particular seasons, the highest variability of the studied components occured in the summer (121.6÷237.4 (mmol/kg)2).
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 233-237
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental knowledge of autothixotropy of water and its possible importance for the physics-chemical theory in environment
Autotiksotropia wody i jej znaczenie dla chemofizykalnej teorii środowiska
Autorzy:
Vybíral, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126619.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
standing water
autothixotropy of water
deionised water
salt solution
super clusters
wody stojące
autotiksotropia wody
dejonizowane wody
roztwory soli
superklastry
Opis:
It is well known that water is the source of all life and therefore it is an important factor for the chemical-physics theory in environment. The article deals with phenomenon in water that was called „autothixotropy of water“. A history of the discovery of the phenomenon is connected with very fine gravimetric experiments which have been made by the author between the years 1978 and 1986. The independent phenomenon of autothixotropy of water was qualitatively explored in the period from 1991 to 1992 and quantitatively in period from 2003 to 2011. From the physical point of view the autothixotropy of water is a very weak macroscopic phenomenon that is observed in water that has remained at rest for a certain time (in about tens of hours or days) ie ‘standing’ water. For the experiments distilled water was used, re-boiled before use. Physically the phenomenon manifests itself by force (mechanical resistance) acting on a body immersed in ‘standing’ water in the direction of the tendency to change its position. The fundamental method of research of phenomenon is static method; it uses a moment of force that is necessary for a very distinctive turn of a stainless steel plate hung up on a very thin filament and immersed in examined water. With a certain angular torsion of the filament a certain moment of force is achieved when a state of stress reaches a critical value in ‘standing’ water. It is demonstrated with an expressive changing of angular position of the plate. When the direction of moment of force in ‘standing’ water is changed, it is reflected in a different angle rotation of the plate (the phenomenon of hysteresis was observed). The phenomenon of autothixotropy disappears for a certain time (in tens of minutes or hours), if ‘standing’ water is mechanically vigorous shaking or re-boiled. It is significant that the phenomenon of the autothixotropy is not present in deionised distilled ‘standing’ water. From the chemical-physics microscopic point of view the autothixotropy of water can be explained by a hypothesis of a cluster formation by H2O molecules in ‘standing’ water. As the phenomenon of autothixotropy is not present in ‘standing’ deionised water, it may be primarily caused by a presence of ions in water, as it was demonstrated in the experiment with a salt solution (NaCl). Environment and biophysical applications of the autothixotropy of water remain still open. Some possible applications of the phenomenon are outlined.
Woda jest źródłem życia i dlatego jest ona ważnym obiektem badań fizyki chemicznej środowiska. W artykule przedstawiono zjawisko zachodzące w wodzie, nazywane „autotiksotropią wody”. Historia jego odkrycia wiąże się z bardzo precyzyjnymi eksperymentami grawimetrycznymi, które zostały wykonane przez autora w latach 1978 i 1986. Ponadto zjawisko autotiksotropii wody zostało jakościowo zbadane w latach 1991/92 oraz ilościowo od 2003 do 2011 roku. Z fizykalnego punktu widzenia autotiksotropia wody jest bardzo subtelnym zjawiskiem makroskopowym, które obserwuje się w wodzie, pozostającej przez pewien czas w spoczynku (około kilkudziesięciu godzin), czyli wodzie „stojącej”. Zjawisko to przejawia się przez oporność mechaniczną działającą na ciało zanurzone w wodzie „stojącej”. Podstawę badania stanowi metoda statyczna, wykorzystująca moment siły, która umożliwia pomiar kąta skręcenia nierdzewnej blachy stalowej zawieszonej w badanej wodzie. Kiedy kierunek momentu siły w „stojącej” wodzie się zmienia, znajduje to odzwierciedlenie w różnych kątach obrotu tej płyty (zaobserwowano zjawisko histerezy). Zjawisko autotiksotropii znika po pewnym czasie (w kilkadziesiąt minut lub godzin), jeśli „stojąca” woda jest mieszana mechanicznie lub ogrzewana do wrzenia. Znamienne jest, że zjawisko autotiksotropii nie występuje w „stojącej” zdejonizowanej wodzie destylowanej. Zjawisko to może być wyjaśnione przez hipotezę powstawania „w wodzie stojącej” klastrów molekuł H2O. Zjawisko autotiksotropii nie jest obecne w zdejonizowanej wodzie „stojącej”, co może być spowodowane obecnością jonów w wodzie, jak to wykazano w eksperymencie z roztworem soli kuchennej (NaCl). Środowiskowe i biofizyczne wykorzystanie autotiksotropii wody nadal pozostają otwarte. Niektóre z możliwych zastosowań tego zjawiska są już opisane.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 461-466
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies