Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cadmium mercury" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The content of lead, cadmium and mercury in sediments from rainwater reservoirs situated along the national road 4
Zawartość ołowiu, kadmu i rtęci w osadach ze zbiorników wód opadowych zlokalizowanych wzdłuż drogi krajowej nr 4
Autorzy:
Niemiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106405.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sediments from roads
stormwater ponds
lead
cadmium mercury
osady z dróg
zbiorniki wód opadowych
ołów
kadm
rtęć
Opis:
The paper aimed at determining the pollution level of sediments collected from reservoirs receiving rainwater. The sediments were sampled from11 reservoirs on three dates: in May 2007, in April 2008 and in June 2008 in the following localities: Sulkow, Biskupice, Bodzanow and Suchoraba situated at a distance of ca 15 from each other. The contents of lead, cadmium, mercury and organic matter were assessed in the sediments. Lead content in the analysed sediments ranged from 9.87 to 61 mg · kg−2 with average for all samples 28.08 mg · kg−1. Mean cadmium concentration in the studied sediments was 0.637 mg · kg−1 and fluctuated from 0.20 to 1.58 mg Cd · kg−1. The quantities of mercury assessed in the sediments from rainwater reservoirs ranged from 0.337 to 0.864 mg · kg−1. Considerable differences between studied metal concentrations were assessed among the studied reservoirs, however the trends of differences were similar at each sampling. Generally, the levels of cadmium and mercury assessed in the analyzed sediments were comparable to the sediments from urbanized areas of various cities in the world, whereas lead level in the sediments of the analysed reservoirs was generally much lower than reported for similar materials in literature. Regularly decreasing contents of all elements with growing distance from the Krakow agglomeration was noted. The reservoir situated closest to Krakow, in Sulkow is located 7 km from the city boundaries and borders on Wieliczka town, whereas the reservoir in Suchoraba is located 17 km from Krakow. At this distance metal concentrations in the sediments from rainwater reservoirs were diminishing several times, which suggests considerable effect of urban pollution on metal level in these sediments.
Celem pracy było określenie poziomu zanieczyszczenia osadów pobranych ze zbiorników przyjmujących wody deszczowe. Osady pobrano z 11 zbiorników w trzech terminach: maj 2007 r., kwiecień 2008 r. i czerwiec 2008 r. z miejscowości: Sułków, Biskupice, Bodzanów i Suchoraba na odcinku ok. 15 km. W osadach oznaczono zawartość ołowiu, kadmu, rtęci oraz materii organicznej. Zawartość ołowiu w badanych osadach kształtowała się w granicach 9,87-61 mg · kg–1. Średnia dla wszystkich próbek wynosiła 28,08 mg · kg–1. Średnie stężenie kadmu w badanych osadach wynosiło 0,637 mg · kg–1 i wahało się w granicach 0,20-1,58 mg · kg–1. Ilości rtęci oznaczone w osadach ze zbiorników wód opadowych mieściły się od 0,0337 do 0,864 mg · kg–1. Stwierdzono znaczne różnice stężeń badanych metali pomiędzy poszczególnymi zbiornikami, jednak trendy różnic w każdym poborze były podobne. Generalnie poziomy kadmu i rtęci w badanych osadach były porównywalne do osadów ze spływów z terenów zurbanizowanych różnych miast na świecie, natomiast poziom ołowiu w osadach badanych zbiorników był generalnie dużo niższy niż podają dane literaturowe dla podobnych materiałów. Zaobserwowano regularne zmniejszanie zawartości wszystkich pierwiastków w miarę oddalania się od aglomeracji krakowskiej. Zbiornik usytuowany najbliżej Krakowa w Sułkowie oddalony jest o ok. 7 km od rogatek Krakowa i znajduje się przy granicy z miastem Wieliczka, natomiast zbiornik w Suchorabie jest oddalony o ok. 17 km od Krakowa. Na tej odległości zawartość metali w osadach ze zbiorników wód deszczowych zmniejszała się kilkukrotnie, co sugeruje znaczny wpływ zanieczyszczeń miejskich na poziom metali w osadach.
Źródło:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2015, 20, 1-2; 75-83
2084-4506
Pojawia się w:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of mercury and cadmium in the stream of spent zinc-carbon batteries
Zawartość rtęci i kadmu w strumieniu zużytych baterii cynkowo-węglowych
Autorzy:
Sobianowska-Turek, A.
Szczepaniak, W.
Marcinkowski, T.
Zamorska-Wojdyła, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388784.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zinc-carbon batteries
mercury
cadmium
baterie cynkowo-węglowe
rtęć
kadm
Opis:
According to EU Directive 2006/66/EC it is prohibited to sale batteries and accumulators containing more than 0.0005 wt. % mercury by weight and 0.002 wt. % of cadmium (except for special purpose batteries and button cells, in which the content of mercury should not exceed 2 % by weight). In the stream of zinc-carbon batteries reaching the Polish market (and later the processing plants) one can find a large number of such that do not have information about the content of mercury and cadmium. The quantitative study of these two types of metals in particular parts of the zinc-carbon batteries type R6, standard AA, and in the stream of spent zinc-carbon batteries for recycling was described. Obtained results are showing that overall cadmium content in individual elements of tested batteries, referenced to the total weight of the battery does not exceed the value permissible by the EU Directive in the amount of 0.002 % by weight of Cd in each of the analyzed batteries. However, the overall mercury content in individual parts of tested batteries for three of them exceeds the value permissible by the EU Directive (Directive 2006/66/EC, 2006), showing the amount of 0.0005 % of Hg by weight.
Dyrektywa unijna dotycząca baterii i akumulatorów oraz ich odpadów [1] zakazuje sprzedaży baterii i akumulatorów zawierających więcej niż 0,0005 % wagowych rtęci oraz 0,002 % kadmu (z wyjątkiem baterii specjalnego przeznaczenia i ogniw guzikowych, w których zawartość rtęci nie powinna przekroczyć 2 % wagowych). Jednak w strumieniu baterii cynkowo-węglowych trafiających na polski rynek (a później do zakładów przetwórczych) znajduje się duża ilość takich, na których nie ma informacji o zawartości rtęci i kadmu. Ten stan rzeczy powoduje, iż przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem odpadów bateryjnych metodami piro-, jak i hydrometalurgicznymi mają problemy technologiczne podczas przeróbki tych odpadów. W pracy przedstawiono próbę oszacowania ilości tych dwóch metali w poszczególnych elementach baterii cynkowo-węglowych typu R6, standard AA oraz w strumieniu zużytych baterii cynkowo-węglowych trafiających do recyklingu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 4-5; 573-583
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość rtęci i kadmu w strumieniu zużytych baterii cynkowo-węglowych typ R6, standard AA
Content of mercury and cadmium in the stream of spent zinc-carbon batteries type R6, standard AA
Autorzy:
Sobianowska-Turek, A.
Szczepaniak, W.
Marcinkowski, T.
Zamorska-Wojdyła, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126791.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
baterie cynkowo-węglowe
kadm
rtęć
zinc-carbon batteries
mercury
cadmium
Opis:
Dyrektywa unijna dotycząca baterii i akumulatorów oraz ich odpadów zakazuje sprzedaży baterii i akumulatorów zawierających więcej niż 0,0005% masy rtęci oraz 0,002% kadmu (z wyjątkiem baterii specjalnego przeznaczenia i ogniw guzikowych, w których zawartość rtęci nie powinna przekroczyć 2% mas.). Jednak w strumieniu baterii cynkowo-węglowych trafiających na polski rynek (a później do zakładów przetwórczych) znajduje się duża ilość takich, na których nie ma informacji o zawartości rtęci i kadmu. Ten stan rzeczy powoduje, iż przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem odpadów bateryjnych zarówno metodami piro-, jak i hydrometalurgicznymi mają problemy technologiczne podczas przeróbki tych odpadów. W pracy przedstawiono próbę oszacowania ilości tych dwóch metali w poszczególnych elementach baterii cynkowo-węglowych typu R6, standard AA oraz w strumieniu zużytych baterii cynkowo-węglowych trafiających do recyklingu.
According to EU Directive 2006/66/EC it is prohibited to sale batteries and accumulators containing more than 0.0005 wt. % mercury by weight and 0.002 wt. % of cadmium (except for special purpose batteries and button cells, in which the content of mercury should not exceed 2% by weight). In the stream of zinc-carbon batteries reaching the Polish market (and later the processing plants) there is a large number of those which do not have information about the content of mercury and cadmium. The quantitative study of these two types of metals in particular elements of the zinc-carbon batteries type R6, standard AA and in the stream of spent zinc-carbon batteries for recycling was described. Obtained results are showing that overall cadmium content in individual elements of tested batteries, referenced to the total weight of the battery does not exceed the value permissible by the EU Directive in the amount of 0.002% by weight of Cd in each of the analyzed batteries. However the overall mercury content in individual elements of tested batteries, exceeds for three of them the value permissible by the EU Directive (Directive 2006/66/EC, 2006) in the amount of 0.0005% by weight of Hg.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 405-412
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cadmium and mercury rat body burden following copper supplements
Retencja kadmu i rtęci w organizmie szczura karmionego paszą z dodatkiem miedzi
Autorzy:
Grosicki, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127549.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
cadmium
mercury
copper
rat
interaction
kadm
rtęć
miedź
szczur
interakcja
Opis:
Studies involved the influence of a diet containing 10-times increased copper concentrations (50 µg/kg) in comparison with a standard diet on the absorption of mercury and cadmium (mercury-203 and cadmium-109) given intragastrically for 28 days to Wistar male rats at doses corresponding to 10 mg of cadmium or mercury/kg of feedstuff. Concentrations of radiomercury and radiocadmium were determined in the carcass 1 h, 3 h, 12 h, 1 d, 2 d, 4 d, 8 d and 16 d postdosing. Moreover, feed intake and body weight gains were evaluated during the experimental period. A ten-time increase in copper dietary intake did not produce statistically significant differences in the distribution of cadmium in the carcass of rats. On the other hand, copper reduced the retention of mercury in the carcass within the experimental period and significant differences were found 1 d and 2 d postdosing. Treatment of the rats with cadmium and mercury decreased body weight gains in comparison with those reported in normal rats. The supplementation of dietary copper reduced decreases in body gains when compared with those in the rats exposed only to mercury and or cadmium. The results indicate a beneficial role of supplements of dietary copper in decreasing the bioavailability of inorganic mercury via the gastrointestinal tract. Lack of differences in the bioavailability of cadmium in the presence of supplemental copper suggests that the mechanisms of mercury-copper and cadmium-copper interactions may vary. Increased body weight gains in rats intoxicated with mercury or cadmium and fed the copper supplemented diet suggested that copper may diminish toxic actions of the two heavy metals.
Obecność kadmu i rtęci w paszach stanowi poważny problem w toksykologii mimo znacznego ograniczenia dopływu tych metali do środowiska. Z raportu Europejskiego Urzędu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności z ostatnich lat wynika, że istnieje potencjalne ryzyko narażenia na zwiększone ilości tych metali zawartych w paszach i żywności pochodzenia zwierzęcego. Dane z piśmiennictwa wskazują, że wchłanianie kadmu i rtęci z przewodu pokarmowego zależne jest od składu diety, w tym zawartości składników mineralnych. W niniejszych badaniach uwzględniono wpływ diety, zawierającej zwiększoną dziesięciokrotnie ilość miedzi (50 µg/kg) w odniesieniu do paszy standardowej na przyswajanie chlorków rtęci i kadmu (znakowanych rtęcią-203 i kadmem-109) podawanych dożołądkowo przez 28 dni szczurom samcom szczepu Wistar w ilościach odpowiadających 10 mg Cd lub Hg/kg paszy. Zawartość radiokadmu i radiortęci oznaczano w korpusie zwierzątpo uprzednim usunięciu przewodu pokarmowego z treścią po 1 h, 3 h, 12 h, 2 d i 4 d, 8 d i 16 d od zakończeniu aplikacji radioizotopów. W trakcie doświadczenia określano dodatkowo spożycie paszy i przyrosty masy ciała. Dziesięciokrotny wzrost zawartości miedzi w paszy nie powodował statystycznie istotnych zmian w rozmieszczeniu radiokadmu w korpusie zwierząt, aczkolwiek obserwowano zauważalne zwiększenie ilości kadmu przez cały okres badań. W przypadku rtęci dodatek miedzi do diety powodował obniżenie zawartości tego metalu w korpusie przez cały okres badań, a różnice statystycznie istotne notowano po 1 d i 2 d od zakończeniu podawania rtęci. Podawanie szczurom rtęci i kadmu zmniejszało przyrosty masy ciała w porównaniu do odpowiednich danych uzyskanych u zwierząt niezatruwanych tymi metalami, nieeksponowanych na te metale ciężkie. Dodatek miedzi do paszy łagodził spadki przyrostów masy ciała u zwierząt zatruwanych rtęcią i kadmem. Uzyskane wyniki wskazują na korzystne oddziaływanie zwiększonych ilości miedzi w paszy, wyrażające się ograniczeniem przyswajania rtęci nieorganicznej podawanej drogą pokarmową. Brak znacznych zmian w biodostępności kadmu w obecności zwiększonych ilości miedzi wskazuje, że mechanizmy interakcji rtęć-miedź i kadm-miedź mogą być zróżnicowane. Warto jednak podkreślić, że dodatek miedzi do paszy powodował ponadto zwiększone przyrosty masy ciała u zwierząt zatruwanych rtęcią i kadmem, co może sugerować ochronne właściwości miedzi w przypadku zatruć testowanymi metalami ciężkimi.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 2; 257-261
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies