Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Toxicity" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Cadmium in Ecosystems
Kadm w ekosystemach
Autorzy:
Stoica, A.
Baiulescu, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388619.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kadm
toksyczność
ekosystem
cadmium
toxicity
ecosystem
Opis:
Cadmium and its derivatives are considered the most toxic compounds between heavy metals. Beside cadmium have very few independent minerals it is associated in many cases with zinc. Cadmium interacts with zinc in organisms and is a big dependence on the rate of these elements in various humans, animals and plants. It was demonstrated that cadmium compounds can influences to fall ill with cancer. A lot of scientists studied the damage of DNA due to exposure at cadmium compounds in various conditions. It is very interesting to mention the role of trace elements including cadmium in agrosystems. A real source of cadmium is the use of fertilizers. One important studied on cadmium toxicity is the induced oxidative stress. The paper presents some data obtained by the authors concerning the presence of cadmium in waters, foods as well as in various types of clinical and pharmaceutical compounds.
Kadm i jego związki są uważane za najbardziej toksyczne wśród metali ciężkich. Kadm występuje w bardzo niewielu minerałach, często wraz z cynkiem. Ze względu na interakcje pomiędzy kadmem a cynkiem ich zawartość w organizmach ludzkich, zwierzęcych i roślinnych jest zróżnicowana. Wykazano, że związki kadmu wpływają na zwiększenie zachorowań na raka. Badano wpływ związków kadmu na występowanie uszkodzeń w DNA w różnych warunkach. Interesująca jest rola mikropierwiastków, w tym kadmu, w agrosystemach. Dużym źródłem kadmu są stosowane nawozy. Jednym z ważnych kierunków badań jest wpływ toksyczności kadmu na wywołanie stresu oksydacyjnego. Przedstawiono dane uzyskane przez autorów dotyczące obecności kadmu w wodach, żywności, jak i w różnego rodzaju substancjach klinicznych oraz farmaceutycznych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 4; 451-456
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena toksyczności wody i osadów wodociągowych w wiejskim systemie zaopatrzenia w wodę
Evaluation of toxicity of water and water-pipe deposits in rural water supply systems
Autorzy:
Zimoch, I.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126067.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
małe wiejskie wodociągi
toksyczność wody
toksyczność osadów wodociągowych
small rural water supply system
water toxicity
toxicity of water-pipe deposit
Opis:
Małe systemy zaopatrzenia w wodę w Polsce funkcjonujące na obszarach wiejskich często charakteryzują się złym stanem technicznym przewodów i armatury. Kilkudziesięcioletni wiek przewodów wykonanych głównie z żeliwa szarego i stali powoduje ich znaczną awaryjność wskutek korozji przewodów. W tych warunkach eksploatacji wzrasta też możliwość wystąpienia zjawiska wtórnego zanieczyszczenia wody. Z tych względów w niniejszej pracy podjęto próbę oceny toksyczności wody i osadów wodociągowych pobranych głównie z hydrantów małego gminnego wodociągu północnej Polski. Do badań wykorzystano enzymatyczny test Microtox® z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri. Osady wodociągowe przed oznaczeniem poddawano ekstrakcji wodnej. W przypadku 6 na 10 osadów wodociągowych pobranych z hydrantów odnotowano inhibicję bioluminescencji bakterii, co potwierdziło ich toksyczne oddziaływanie. Z kolei surowa woda wodociągowa powodowała stymulację bakterii. Można więc sądzić, że źródłem toksyczności osadów wodociągowych są substancje nieorganiczne, które w długim okresie kumulują się w sieci wodociągowej.
Polish small water supply systems in rural areas are characterized by bad technical condition of water-pipes and fittings. Water-pipes which are mainly made from iron cast and steal are in majority very old and corroded what leads to increased failure rate. Weak technical condition of this water-pipe system also increases the risk of secondary water contamination. High probability of secondary water contamination in rural water supply system was a main reason for the following study which includes evaluation of toxicity of both water and water-pipe deposits. Study used hydrants in one of a large rural water supply system located in the north Poland as the sampling points. In this research a Microtox® enzymatic test that uses bioluminescent bacteria (Aliivibrio fischeri) was applied. In the first part of the study the water-pipe deposits were extracted using water. It was noted that, 6 out of 10 water-pipe deposits from hydrants inhibited bioluminescent bacteria, thus proving their toxicity. On the other hand tap water from this system stimulated the growth of those bacteria. From this research we can infer that the sources of toxicity of water and water-pipe deposits are inorganic substances which accumulate in water-pipe network in a long term.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 2; 671-680
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of toxicological parameters of selected bioactive organic chemicals using the Ostracodtoxkit FTM
Wyznaczanie parametrów toksykologicznych wybranych organicznych substancji bioaktywnych z zastosowaniem testu Ostracodtoxkit FTM
Autorzy:
Kudłak, B.
Wieczerzak, M.
Namieśnik, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106544.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bioassays
pharmaceuticals
toxicity
Heterocypris incongruens
Ostracodtoxkit FTM
biotest
farmaceutyki
toksyczność
Opis:
Assessment of the impact of pharmaceutical residues on living organisms is very complex subject. Apart from taking into account the toxicity of individual compounds also their presence in mixtures should be taken into account. In this work, attempts were made to assess the ecotoxicity of biologically active substances (with 50 % effective concentration (EC50) values growing from fluoxetine (EC50 = 4.431 nM) >> gemfibrozil ≈ 17α-ethinylestradiol ≈ ketorolac > indomethacin > theophylline ≈ progesterone > naproxen ≈ trypsin > 2-(2,4,5-trichlorophenoxy)propionic acid > chloramphenicol > acetylsalicylic acid > ibuprofen > ketoprofen > 19-norethindrone to bezafibrate as the least toxic drug among studied ones) to the ISO standardized Ostracodtoxkit FTM bioassay. The Ostracodtoxkit FTM was proven to be very sensitive tool with respect to responding to presence of pharmaceuticals. Results of studies justify the statement that more research is needed in field of assessment of chronic exposure to pharmaceuticals and other newly emerging pollutants especially when they are present in complex mixture.
Ocena wpływu pozostałości farmaceutyków na organizmy żywe jest bardzo złożonym zagadnieniem. Oprócz brania pod uwagę toksyczności tylko pojedynczych związków również współobecność wielu zanieczyszczeń musi być rozważana. W niniejszej pracy podjęto próbę wyznaczenia stopnia ekotoksyczności biologicznie aktywnych substancji (o wartościach stężeń efektywnych (EC50) rosnących w szeregu fluoksetyna (EC50 = 4.431 nM) >> gemfibrozyl ≈ 17α-etynyloestradiol≈ketorolak > indometacyna > teofilina ≈ progesteron > naproksen ≈ trypsyna > kwas 2-(2,4,5-trichlorofenoksy)propionowy > chloramfenikol > kwas acetylosalicylowy > ibuprofen > ketoprofen > 19-noretyndron ≈ bezafibrat jako najmniej toksyczny lek pośród badanych) wobec testu Ostracodtoxkit FTM, standaryzowanego normą ISO. Test Ostracodtoxkit FTM okazał się bardzo czułym narzędziem pod względem odpowiedzi na obecność farmaceutyków. Wyniki badań uzasadniają stwierdzenie, że więcej badań jest koniecznych do przeprowadzenia w obszarze oceny ekspozycji chronicznej na farmaceutyki i inne nowo pojawiające się zanieczyszczenia, zwłaszcza w przypadku ich obecności w złożonych mieszaninach.
Źródło:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2018, 23, 1-2; 113-126
2084-4506
Pojawia się w:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wrażliwości mikroorganizmów środowiskowych na antybiotyki z wykorzystaniem testów płytkowych
Assessment of sensitivity of environmental microorganisms to antibiotics using the platelet assays
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125824.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
ekotoksyczność
testy toksyczności
antibiotics
environment
ecotoxicity
toxicity tests
Opis:
Ogromna konsumpcja antybiotyków wynikająca z ich powszechnego, globalnego zastosowania zarówno w farmakoterapii, jak i w hodowli zwierząt przyczyniła się do znacznego zwiększenia ich stężeń w środowisku. Obecne w środowisku antybiotyki wpływają na mikroorganizmy i sprzyjają powstawaniu lekoopornych szczepów bakterii. Celem pracy była ocena wrażliwości mikroorganizmów środowiskowych na cztery wybrane antybiotyki (Ampicylinę, Doksycyklinę, Tylozynę i Sulfatiazol), należące do grup najczęściej wykorzystywanych w gospodarce rolnej. Wielkość ta ma istotne znaczenie podczas projektowania biologicznych systemów oczyszczania ścieków zawierających znaczne ilości antybiotyków oraz - pośrednio - może służyć jako wskaźnik stopnia narażenia określonych ekosystemów na długotrwałą ekspozycję na antybiotyki. Jako miarę wrażliwości mikroorganizmów na wymienione wyżej antybiotyki przyjęto wartości MTC (Microbial Toxic Concentrations), wyznaczane z wykorzystaniem komercyjnego testu płytkowego MARA®. Stosując procedury wykorzystywane w tym teście, wyznaczono również wartości MTC badanych antybiotyków względem nieselekcjonowanych mikroorganizmów pochodzących z rzeki Brynicy oraz wchodzących w skład osadu czynnego oczyszczalni ścieków Radocha II w Sosnowcu. Stwierdzono, że w przypadku testu MARA® po 48-godzinnej inkubacji najniższe wartości MTC w obecności Doksycykliny i Tylozyny uzyskano dla Microbacterium spp. (odpowiednio 0,0053±0,0003 i 0,042±0,010 mg/dm3). Szczepem najbardziej wrażliwym na Ampicylinę okazał się Staphylococcus warneri (MTC = 0,019±0,003 mg/dm3), a na Sulfatiazol Brevundimonas diminuta (MTC = 9,4±1,1 mg/dm3). Jednocześnie stwierdzono, że spośród mikroorganizmów testowych szczególnie mało wrażliwe na wszystkie badane antybiotyki okazały się Citrobacter freundii oraz Pseudomonas aurantiaca. W przypadku mikroorganizmów nieselekcjonowanych te pochodzace z Brynicy okazały się znacznie bardziej wrażliwe od pozyskanych z oczyszczalni. Wartości MTC dla mikroorganizmów rzecznych względem Ampicyliny, Doksycykliny, Tylozyny i Sulfatiazolu wynosiły odpowiednio 50±23, 1,5±1,0, 33±11 i 42±18 mg/dm3.
High consumption of antibiotics, resulting from their widespread global use both in the pharmacotherapy as well as in the animal husbandry, has contributed to significant increase their concentrations in the environment. The residual of antibiotics in the environment affect the micro-organisms and conducive to the formation of drug-resistant bacteria strains. The aim of the study was to assess the sensitivity of environmental microorganisms to four selected antibiotics (Ampicillin, Doxycycline, Tylosin and Sulfatiazol) that belong to the most commonly groups used in agriculture. The sensitivity of environmental microorganisms is important during the design process of biological wastewater treatment systems containing significant amounts of antibiotics and indirectly - can serve as an indicator of exposure of specific ecosystems to a long exposure to antibiotics. The Microbial Toxic Concentrations (MTC) values, determined using a commercial MARA® microbiotest, were used as a measure of microorganisms sensitivity to the selected antibiotics. Additionally, the MTC values of these antibiotics to unselected microorganisms from Brynica river and microbes included in the activated sludge from the wastewater treatment plant (Radocha II in Sosnowiec) were determined based on the procedures used in MARA® test. In the case of MARA® biotest, the lowest MTC values of doxycycline and tylosin were obtained for Microbacterium spp. (0.0053 ± 0.0003 and 0.042 ± 0.010 mg/dm3, respectively) after 48 hours of incubation. The most sensitive strains was Staphylococcus warneri to Ampicillin (MTC = 0.019 ± 0.003 mg/dm3) and Brevundimonas diminuta to Sulfathiazole (MTC = 9.4±1.1 mg/dm3). Simultaneously, Citrobacter freundii and Pseudomonas aurantiaca were especially very insensitive to the all selected antibiotics among the test microorganisms. In the case of unselected microorganisms, these from Brynica river were much more sensitive than those from the wastewater treatment plant. The MTC values of Ampicillin, Doxycycline, Tylosin and Sulfatiazol relative to river microorganisms were 50 ± 23, 1.5 ± 1.0, 33 ± 11 and 42 ± 18 mg/dm3, respectively.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 533-540
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aerobowa degradacja ampicyliny w glebie
Aerobic degradation of ampicillin in soil
Autorzy:
Adamek, Ewa
Baran, Wojciech
Adamczyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125929.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
biodegradacja
mechanizm
toksyczność chroniczna
antibiotics
biodegradation
mechanism
chronic toxicity
Opis:
Ampicylina jest antybiotykiem należącym do grupy b-laktamów. Jest ona powszechnie stosowana w weterynarii, a wraz z odchodami zwierząt hodowlanych jest wprowadzana do gleby. Może to mieć negatywne skutki dla bytujących tam mikroorganizmów i sprzyjać rozwojowi lekooporności. Celem pracy było wyznaczenie kinetyki rozkładu ampicyliny inicjowanej przez mikroorganizmy glebowe w warunkach aerobowych. Ponadto dokonano identyfikacji produktów tego procesu za pomocą techniki UPLC-QTOF oraz określono ich wypadkowy wpływ na mikroorganizmy pochodzące ze środowiska wodnego wykorzystywane w teście MARA®. Stwierdzono, że mikroorganizmy pochodzące z gleby powodują rozkład ampicyliny. Proces ten przebiega przede wszystkim poprzez eliminację podstawników, a następnie otwarcie pierścienia laktamowego. Efektem jest obniżenie wypadkowej toksyczności chronicznej roztworów zawierających ampicylinę względem mikroorganizmów testowych.
Ampicillin is an antibiotic belonging to the beta-lactam group. It is widely used in veterinary medicine and therefore the residues are introduced into the soil with the livestock excreta. Such action could have a negative effect on soil microorganisms, including their biodiversity, and promote the development of drug resistance. The aim of our work was to determine the kinetics of ampicillin degradation initiated by soil microorganisms under aerobic conditions. The biodegradation products were identified using UPLC-QTOF. Additionally, the effects of these products on the microorganisms from the aquatic environment and the ones used in the MARA® bioassay were determined. It was found that the soil microorganisms caused the ampicillin degradation. The process proceeded mainly via elimination of one or more moieties from antibiotic molecule and opening of beta-lactam ring. In a result, a decrease in resultant chronic toxicity of ampicillin solutions to the test microorganisms was observed.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2020, 14, 1; 59-67
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wstępne nad degradacją i mineralizacją wybranych antybiotyków metodą Fentona
Preliminary studies on degradation and mineralization of the selected antibiotics by Fenton method
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Szołtysek-Bołdys, I.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126957.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
środowisko
ekotoksyczność
testy toksyczności
antibiotics
environment
ecotoxicity
toxicity tests
Opis:
Celem pracy było wyznaczenie efektywności metody Fentona (inicjowanej małymi dawkami FeSO4 i H2O2) w procesach degradacji oraz mineralizacji dużych dawek ampicyliny, doksycykliny, tylozyny i sulfotiazolu w środowisku wodnym oraz w ściekach przygotowanych zgodnie z normą ISO 9887;1992. W trakcie badań określono również zależność pomiędzy efektywnością degradacji sulfatiazolu a stężeniami substratów reakcji Fentona. Stwierdzono, że badany proces degradacji jest pierwszorzędowy względem degradowanego substratu. Możliwe było osiągnięcie praktycznie 100% degradacji badanych leków przy niskich stężeniach FeSO4 i H2O2. W roztworach wodnych zawierających 0,2 mmol/dm3 antybiotyku wynosiły one odpowiednio < 0,2 i < 2 mmol/dm3, a dla ścieków < 1,5 i < 20 mmol/dm3 FeSO4 i H2O2. Jednak w zastosowanych warunkach praktycznie nie obserwowano mineralizacji roztworów badanych antybiotyków pomimo znacznego wydłużania czasu reakcji. Oznacza to, że roztwory te zawierają trwałe, organiczne produkty transformacji tych leków o nieustalonej aktywności przeciwbakteryjnej.
The aim of study was to determine the efficiency of the Fenton method (initiated by small amounts of FeSO4 and H2O2) during the degradation and the mineralization of high doses of ampicillin, doxycycline, tylosin and sulfathiazole. The experiments were carried out in the aquatic environment and in synthetic wastewater prepared in accordance with ISO 9887; 1992 standard. In the experiments, the relationship between efficiency of sulfathiazole degradation and reactants concentrations used in the Fenton method was also determined. It was found that the degradation process was a first order with respect to degraded substrate. It was possible to achieve almost 100% degradation of the selected drugs at low concentrations of FeSO4 and H2O2. To degrade antibiotics in the aqueous solutions (0.2 mmol antibiotic/dm3) the concentrations of FeSO4 and H2O2 were < 0.2 and < 2 mmol/dm3, respectively. To degrade antibiotics in synthetic wastewater (0.2 mmol antibiotic/dm3) their concentrations were < 1.5 and < 20 mmol/dm3, respectively. However, under the experimental conditions, the mineralization of antibiotics solutions was practically not observed despite a significant prolongation of the reaction time. This indicates that these solutions contain stable organic products of drugs transformation having an unknown antibacterial activity.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 1; 163-170
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość metali ciężkich oraz toksyczność osadów dennych zbiornika w Zesławicach
The content of heavy metals and toxicity of bottom sediments in the reservoir Zeslawice
Autorzy:
Baran, A.
Tarnawski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127164.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
osady denne
toksyczność
PhytotoxkitTM
metale ciężkie
bottom sediment
toxicity
heavy metals
Opis:
Celem badań była ocena zawartości metali ciężkich oraz toksyczności osadów dennych zbiornika w Zesławicach (województwo małopolskie). Toksyczność osadów dennych badano z wykorzystaniem testu PhytotoxkitTM. Badane osady denne charakteryzowały się niską toksyczności wobec roślin testowych. Rośliną, która najsilniej reagowała na substancje chemiczne zawarte w osadach dennych, było Sorghum saccharatum. Osady denne zaliczono do klasy II - osady miernie zanieczyszczone metalami ciężkim.
The aim of the study was estimate the content of heavy metals and toxicity of bottom sediments in the reservoir Zeslawice (Malopolska Region). Toxicity of sediments was studied using a test PhytotoxkitTM. Bottom sediments were characterized by low toxicity or the test plants. Among the plant species, S. saccharatum appears as the most sensitive plant species. Bottom sediment samples was classified into class II, ie sediments moderately polluted by heavy metals.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 2; 531-537
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetyka biodegradacji sulfatiazolu i charakterystyka produktów tego procesu
The kinetics of sulfathiazol biodegradation and the characteristics of the products
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Szymkiewicz, A.
Wilk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125896.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sulfonamidy
biodegradacja
oczyszczanie ścieków
toksyczność chroniczna
sulfonamides
environment
biodegradation
chronic toxicity
Opis:
Pochodne sulfanilamidu to leki bakteriostatyczne bardzo często stosowane w hodowli zwierząt. Z tego powodu trafiają do środowiska w bardzo dużych stężeniach. Efektem tego mogą być występujące lokalnie poważne zaburzenia w biocenozach bakteryjnych. Celem pracy było badanie biodegradacji występującej w dużych stężeniach jednej z pochodnych sulfanilamidu - sulfatiazolu. Proces biodegradacji prowadzono w warunkach laboratoryjnych w odcieku z pola uprawianego z użyciem nawozów naturalnych oraz w osadzie czynnym z mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków komunalnych. Ocenie poddano kinetykę tego procesu, metodą UPLC-QTOF zidentyfikowano jego produkty oraz oceniono ich sumaryczną toksyczność chroniczną za pomocą testu MARA®. Stwierdzono, że w obu matrycach sulfatiazol ulegał całkowitemu rozkładowi. Jego czas półtrwania wynosił od 12 do 20 dni. Stwierdzono również, że biodegradacji badanego leku towarzyszyło obniżenie toksyczności chronicznej próbek.
Most of sulfanilamide derivatives belong to the group of bacteriostatic agents and they are often used in animal breeding. Therefore, their residues enter the environment in very high level. This may result in a local occurrence of serious disturbances in bacterial biocenosis. The aim of the study was to assess a biodegradation of sulfathiazole, one of the sulfanilamide derivatives, occurring in the environment in high concentration. Biodegradation process was conducted under laboratory conditions in a leachate from a cultivated field using natural fertilizers (fresh manure) and in activated sludge from a mechanical-biological wastewater treatment plant. After ending the experiment the biodegradation kinetics was assessed. The resulting products were identified using UPLC-QTOF method and their total chronic toxicity was determined using MARA® bioassay. Sulfathiazole underwent the complete degradation in both environmental matrices. The half-life was from 12 to 20 days. Additionally, the decrease in chronic toxicity of the studied samples occurred during sulfonamide biodegradation.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 2; 393-399
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of Selected Pesticides Content in Food Products in Accordance with Polish Law in Force
Ocena zawartości wybranych pestycydów w produktach spożywczych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawodawstwem
Autorzy:
Borowiec, M.
Huculak, M.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388317.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
insektycydy
fungicydy
toksyczność
najwyższy dopuszczalny poziom
insecticides
fungicides
toxicity
maximum allowable levels
Opis:
The tests covered the determination of the residue content of pesticides belonging to the groups of pyrethroids and dithiocarbamates in tomatoes and strawberries. Vegetables and fruits coming from the area of the Lower Silesian Province were tested. On the basis of the test results it has been established that: in none of the samples subjected to the chemical analysis for the dithiocarbamate residue content any exceedance of MAR defined in the Health Ministry Order of 16th May 2007 concerning the maximum allowable pesticide residue levels in foodstuffs or on their surface was found; in none of the samples subjected to the chemical analysis for the pyrethroid content any residues of: bifenthrine, cypermethrin, deltamethrin were found.
Przeprowadzone badania obejmowały oznaczenia zawartości pozostałości pestycydów z grupy pyretroidów i ditiokarbaminianów w pomidorach i truskawkach. Badaniu zostały poddane owoce i warzywa pochodzenia krajowego z terenu województwa dolnośląskiego. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że w żadnej z próbek poddanych analizie chemicznej, w kierunku zawartości ditiokarbaminianów nie stwierdzono przekroczeń NDP określonych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni; w żadnej z próbek poddanych analizie chemicznej, w kierunku zawartości pyretroidów nie stwierdzono pozostałości: bifentryny, cypennetryny, deltametryny.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 11; 1419-1429
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of lead and cadmium content in food products in accordance with polish law in force
Ocena zawartości ołowiu i kadmu w produktach spożywczych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawodawstwem
Autorzy:
Borowiec, M.
Huculak, M.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388562.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ołów
kadm
toksyczność
najwyższy dopuszczalny poziom
lead
cadmium
toxicity
maximum allowable levels
Opis:
The research covered the determination of Pb and Cd content in selected fruits and vegetables from the Lower Silesian Province area. The samples contained very law amounts of the pollutants (Cd, Pb) according to the European Commission Regulation (EC) No. 466/2001 of8 March 2001 setting the maximum allowable levels for same pollutants in foodstuffs. The amounts do not pose health hazard to the cultivated plants and so they do not pose such hazard to living organisms. The random taking of samples of plant products for monitoring purposes shows that plant products from the Lower Silesian Province area satisfy the requirements for foodstuffs. They contain amounts of the toxic metals close to their natural content in cultivated plants.
Przeprowadzone badania obejmowały oznaczenia zawartości pierwiastków chemicznych Pb i Cd w wybranych owocach i warzywach. Badaniu zostały poddane owoce i warzywa pochodzenia krajowego z terenu województwa dolnośląskiego. W trzech z ośmiu zbadanych próbek materiału roślinnego nie stwierdzono zawartości Pb i Cd, pozostałe próbki zawierają niewielkie ilości badanych zanieczyszczeń w porównaniu z zaleceniami Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 466/2002 z dnia 8 marca 2001 r. ustalającego najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych. Nie stanowią więc zagrożenia dla uprawianych roślin, a tym samym dla organizmów żywych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 3; 293-302
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zawartości wybranych metali ciężkich w produktach spożywczych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawodawstwem
Assessment of selected heavy metals content in plant food products in accordance with Polish law in force
Autorzy:
Borowiec, M.
Huculak, M.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126247.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ołów
kadm
toksyczność
najwyższy dopuszczalny poziom
lead
cadmium
toxicity
maximum allowable levels
Opis:
Przeprowadzone badania obejmowały oznaczenia zawartości pierwiastków chemicznych Pb i Cd w wybranych owocach. Badaniu zostały poddane owoce pochodzenia krajowego z terenu województwa dolnośląskiego. W trzech z pięciu przebadanych próbek materiału roślinnego nie stwierdzono zawartości tych pierwiastków, pozostałe próbki zawierają minimalne ilości badanych zanieczyszczeń w porównaniu ze stężeniami podanymi w Rozporządzeniu Komisji Europejskiej (WE) Nr 466/2002 z dnia 8 marca 2001 r. ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych. Nie stanowią więc zagrożenia dla uprawianych roślin, a tym samym dla organizmów żywych.
The research covered the determination of Pb and Cd content in selected fruits from the Lower Silesian province area. The samples contained minimum amounts of the pollutants (Cd, Pb) with regard to the Commission Regulation (EC) No. 466/2001 of 8 March 2001 setting the maximum allowable levels for some pollutants in foodstuffs. The amounts do not pose health hazard to the cultivated plants and so they do not pose such hazard to living organisms. The random taking of samples of plant products for monitoring purposes shows that plant products from the Lower Silesian province area satisfy the requirements for foodstuffs. They contain minimum amounts of the toxic metals (close to their natural content in cultivated plants).
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 2; 432-438
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania efektu toksykologicznego fotokatalizatorów
Study of toxicological effect of photocatalysts
Autorzy:
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Bohdziewicz, J.
Kamińska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126720.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
TiO2
ZnO
promieniowanie UV
toksyczność roztworu
UV irradiation
toxicity of solution
Opis:
Efektywność rozkładu zanieczyszczeń organicznych w procesie fotokatalizy zależy od szeregu czynników, wśród których decydującą rolę odgrywają zarówno, dobór rodzaju, jak i dawki fotokatalizatora. Do najczęściej opisywanych w literaturze półprzewodników stosowanych w procesach oczyszczania strumieni wodnych zalicza się tlenek tytanu(IV) i tlenek cynku. W pracy przedstawiono zmiany toksyczności wodnych mieszanin fotokatalizatorów bez i w trakcie ich naświetlania promieniami UV o długości fali przekraczającej 300 nm. Badania prowadzono z użyciem czterech półprzewodników, tj. TiO2 jako mieszaniny anatazu i rutylu, TiO2 w postaci czystego anatazu, ZnO oraz ZnO farmaceutycznego w dawce 25, 50, 100 i 200 mg/dm3. Efekt toksyczny oceniono z użyciem biotestu Microtox®. Wykazano, że wraz ze wzrostem czasu napromieniowania mieszaniny ZnO oraz ZnO farmaceutycznego wzrasta odpowiedź toksykologiczna organizmów testowych. Świadczy to o braku stabilności fotochemicznej obu tych półprzewodników oraz dyskwalifikuje ich użycie w przypadku oczyszczania strumieni wodnych odprowadzanych do środowiska naturalnego. Zmiany efektu toksykologicznego nie obserwowano w przypadku mieszanin wodnych z półprzewodnikami, które nie były naświetlane promieniami UV. Również naświetlanie mieszanin zawierających TiO2 bez względu na formę nie wpłynęło na zmianę ich toksyczności.
The efficiency of decomposition of organic pollutants during photocatalytic oxidation process depends on several factors, among which the type and dose of photocatalyst plays a significant role. According to literature, the most commonly used semiconductors in processes of water streams treatment are titanium dioxide and zinc oxide. The paper presents the change in toxicity of aqueous mixtures of photocatalysts unirradiated and irradiated with UV light with wavelength greater than 300 nm. Studies were carried out by the use of four semiconductor i.e. TiO2 as a mixture of anatase and rutile, TiO2 as a pure form of anatase, ZnO and pharmaceutical ZnO at a dose of 25, 50, 100 and 200 mg/dm3. Toxic effects were evaluated using the Microtox® bioassay. It has been demonstrated that the toxic response of the test organisms increases with the increase of the irradiation time of mixtures containing ZnO and ZnO pharmaceutical. That fact indicates a lack of photochemical stability of both semiconductors and disqualifies their use during the treatment of water streams which will be discharged into the environment. Changes in toxicological effects were not observed for semiconductors water mixtures, which were not irradiated with UV light. Also, the UV exposure of mixtures containing TiO2 did not affect any change of their toxicity.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 1; 201-209
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ materii organicznej na rozkład zanieczyszczeń szczególnie niebezpiecznych w środowisku wodnym
Organic matter influence on the decomposition of contaminants of emerging concern in water environment
Autorzy:
Kudlek, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127308.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
CECs
zaawansowane procesy utleniania
promieniowanie słoneczne
toksyczność
advanced oxidation processes
sunlight
toxicity
Opis:
W pracy oceniono stopień usunięcia wybranych zanieczyszczeń szczególnie niebezpiecznych (CECs), obecnych w różnych matrycach wodnych, w trakcie zaawansowanych procesów utleniania opartych o działanie naturalnego promieniowania słonecznego. Badania prowadzono na wodzie wodociągowej, wodzie powierzchniowej, wodzie deszczowej i odpływie z komunalnej oczyszczalni ścieków zaszczepionej mikrozanieczyszczeniami, tj. diklofenakiem, kofeiną i karbamazepiną - związki farmaceutyczne; oksadiazonem, triklosanem i trialatem - pestycydy; bisfenolem A, 4-oktylofenolem - domieszki przemysłowe oraz mestranolem i progesteronem - hormony. Roztwory wodne poddano działaniu O2, O3, H2O2, O2/O3, O2/H2O2, O3/H2O2 oraz O2/O3/H2O2 wyeksponowanymi na działanie promieniowania słonecznego. Rozkład związków został oceniony na podstawie stopnia ich usunięcia wyznaczonego z użyciem analizy chromatograficznej. Wykazano, że skład fizykochemiczny roztworów miał istotny wpływ na rozkład zanieczyszczeń. Obecność wysokocząsteczkowych związków organicznych miała korzystny wpływ na rozkład zanieczyszczeń z grupy związków farmaceutycznych. Najwyższe stopienie usunięcia CECs zaobserwowano w procesach wspomaganych obecnością ozonu. Jednakże żadna konfiguracja zaawansowanych procesów utleniania nie pozwoliła na całkowity rozkład zanieczyszczeń w rozpatrywanym czasie prowadzenia eksperymentu.
The paper presents an assessment of the removal degree of selected contaminants of emerging concern (CECs) present in various water matrices subjected to advanced oxidation processes based on the action of natural sunlight radiation. The test were conducted on tap water, surface water, rainwater and an effluent form a communal wastewater treatment plant spiked with micropollutants: diclofenac, caffeine and carbamazepine pharmaceutical compounds; oxadiazon, triclosan, trialat - pesticides; bisphenol A, 4-octylophenol - industrial additives, and mestranol and progesterone - hormones. The water solution were exposed to O2, O3, H2O2, O2/O3, O2/H2O2, O3/H2O2, O2/O3/H2O2 and supported by sunlight. The decomposition of compounds was evaluated based on their removal degrees estimated by the use of the chromatographic analysis. It was observed that the physico-chemical composition of the water matrix had a significant impact on the decomposition of the tested compounds. The occurrence of high molecular weight organic matter had a positive influence on the removal of pharmaceutical compounds. The highest CECs removal degrees were noted during the implementation of processes assisted by O3. However none of the performed configuration of advanced oxidation processes allowed for a complete decomposition of CECs in the time frame of the experiment.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2020, 14, 1; 97-105
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena zawartości ditiokarbaminianów i pyretroidów w produktach spożywczych zgodnie z obowiązującym w Polsce prawodawstwem
Assessment of dithiocarbamates and pyrethroids content in food products in accordance with Polish laws in force
Autorzy:
Borowiec, M.
Huculak, M.
Hoffmann, K.
Hoffmann, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126972.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
insektycydy
fungicydy
toksyczność
najwyższy dopuszczalny poziom
insecticides
fungicides
toxicity
maximum allowable levels
Opis:
Przeprowadzone badania obejmowały oznaczenia zawartości pozostałości pestycydów z grupy pyretroidów i ditiokarbaminianów w pomidorach. Badano warzywa pochodzenia krajowego z terenu województwa dolnośląskiego. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że w żadnej z próbek poddanych analizie chemicznej na zawartości ditiokarbaminianów nie stwierdzono przekroczeń najwyższych dopuszczalnych poziomów NDP określonych w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie pozostałości pestycydów, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni; w żadnej z próbek nie stwierdzono przekroczeń NDP pozostałości pyretroidów: bifentryny, cypermetryny i deltametryny.
Eight samples of tomatoes, uptaken in the Lower Silesian province, were tested for the presence of dithiocarbamates and pyrthroids. The tests covered the determination of the residue content of pesticides belonging to the groups of pyrethroids and dithiocarbamates in tomatoes. Vegetables coming from the area of the Lower Silesian province were tested. On the basis of the test results it has been established that: in none of the samples subjected to the chemical analysis for the dithiocarbamate residue content any exceedance of MAR (Maximum Allowable Residues) defined in the Health Ministry Order of 16 May 2007 concerning the maximum allowable pesticide residue levels in foodstuffs or on their surface was found; in none of the samples subjected to the chemical analysis for the pyrethroid content any residues of: bifenthrine, cypermethrin and deltamethrin were found.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2009, 3, 2; 427-432
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abiotyczna hydroliza wybranych antybiotyków stosowanych w weterynarii, toksyczność przewlekła produktów
An abiotic hydrolysis of the selected antibiotics used in veterinary, a chronic toxicity of the products
Autorzy:
Adamek, Ewa
Baran, Wojciech
Adamczyk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125790.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antybiotyki
hydroliza antybiotyków
kinetyka reakcji hydrolizy
toksyczność przewlekła
antibiotics
environment
hydrolysis
chronic toxicity
Opis:
Substancje chemiczne w hydrosferze ulegają transformacji na skutek udziału w wielu równoległych procesach chemicznych i biologicznych. Produkty takich procesów oraz ich oddziaływanie na środowisko mogą być różne. Jednym z takich procesów jest hydroliza abiotyczna. Celem badań było wyznaczenie kinetyki hydrolizy trzech wybranych, stosowanych w weterynarii antybiotyków (ampicyliny, doksycykliny i tylozyny), oraz ocena toksyczności chronicznej roztworów zawierających produkty hydrolizy tych antybiotyków. Reakcje hydrolizy prowadzono w warunkach aseptycznych w temperaturze 30 °C przez okres 144 dni przy naturalnym pH. W tym czasie oceniano zmiany stężeń badanych leków, zmiany stężeń węgla organicznego oraz zmiany sumarycznej toksyczności przewlekłej ich roztworów. W badanym przedziale czasowym wartości stałej szybkości hydrolizy dla ampicyliny, doksycykliny i tylozyny wynosiły, odpowiednio, 0,068; 0,0075 i 0,003 dni–1. W trakcie eksperymentu nie zaobserwowano obniżenia stężenia węgla organicznego w badanych próbkach, natomiast ulegała obniżeniu ich sumaryczna toksyczność przewlekła.
In the hydrosphere, chemical substances are transformed by abiotic or biotic mechanisms in chemical and biological processes. The formed products and/or intermediates as well their effect on the environment may be different. One of these processes is an abiotic hydrolysis. The aim of the study was to determine the kinetics of hydrolysis of three selected antibiotics used in veterinary, i.e. ampicillin, doxycycline and tylosin. Additionally, the chronic toxicity of solutions containing the hydrolysis products of these antibiotics was assessed. Hydrolysis reactions were conducted under aseptic conditions at the natural pH (without correction) at temp. 30 °C for 144 days. At this time, the changes in drugs concentration, the changes in organic carbon content and the changes in cumulative chronic toxicity of antibiotics solutions were assessed. During the experiment, the hydrolysis rate constants for ampicillin, doxycycline and tylosin were 0.068; 0.0075 and 0.003 days–1, respectively. A decrease in the organic carbon content in the studied samples was not observed but the cumulative chronic toxicity decreased.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2019, 13, 1-2; 97-106
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies