Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Toman, R." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Distribution of Diazinon and Selenium in Various Tissues after Single and Common Intraperitoneal Administration
Dystrybucja diazinonu i selenu w wybranych tkankach po pojedynczym podaniu dootrzewnowym
Autorzy:
Šiška, B.
Toman, R.
Golian, J.
Bošiak, M.
Kovac, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388389.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
dianizon
selen
wątroba
nerki
mięśnie
tłuszcz
podanie dootrzewnowe
diazinon
selenium
liver
kidney
muscle
fat
intraperitoneal administration
Opis:
The aim of this study was to evaluate the distribution of diazinon and selenium in various tissues of laboratory rats after single and common intraperitoneal administration. Rats in the age of 135 days were randomly divided into 4 groups. Each group consisted of 10 males. Animals in the first group were administrated with diazinon 20 mg o kg-1 body weight intraperitoneally. Animals in the second group were administrated with selenium (Na2SeO3) 2 mg Se o kg-1 body weight intraperitoneally in physiological solution. Animals in the third group were given a mixture of diazinon 20 mg o kg-1 body weight and selenium 2 mg Se o kg-1 body weight intraperitoneally in physiological solution. The fourth group served as a control group and was administrated only with the physiological solution. 24 hours after the administration of tested substances, animals were sacrificed and samples of livers, kidneys, muscles and fat tissue were taken during the autopsy. The amount of diazinon in tissues was determined using gas chromatography with mass spectrometry. The amount of selenium was determined using atomic absorption spectrometry. We detected significant increase of selenium amount in livers, kidneys and muscles after single selenium administration and also after common administration of both substances. On the other hand we detected significant decrease of selenium amount in muscles and fat tissue after single diazinon administration. We also observed slight accumulation of diazinon amount in samples of kidneys and muscles and significant increase of diazinon in fat tissue after single diazinon administration and also after common administration of both substances.
Celem pracy było określenie dystrybucji dianizonu i selenu w różnych tkankach szczurów laboratoryjnych po pojedynczym dootrzewnowym podaniu. Szczury w wieku 135 dni zostały losowo przyporządkowane do 4 grup. Każda grupa składała się z 10 samców. Zwierzętom z pierwszej grupy podano dootrzewnowo dianizon w dawce 20 mg o kg-1 masy ciała. Zwierzętom drugiej grupy podano dootrzewnowo selen w roztworze fizjologicznym (Na2SeO3) w dawce 2 Se mg o kg-1 masy ciała. Zwierzęta trzeciej grupy otrzymały dootrzewnowo mieszaninę dianizonu (20 mg o kg-1) i selenu (Na2SeO3 - 2 Se mg o kg-1) w roztworze fizjologicznym. Czwartą grupę stanowiły zwierzęta kontrolne, którym podano wyłącznie roztwór fizjologiczny. Po 24 godzinach od podania dianizonu i selenu zwierzęta uśmiercono, po czym pobrano próbki wątroby, nerek, mięśni i tkanki tłuszczowej. Poziom dianizonu w tkankach został zbadany przy użyciu chromatografii gazowej oraz spektrofotometrii masowej. Selen oznaczono metodą spektrofotometrii absorpcji atomowej. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost poziomu selenu w wątrobie, nerkach i mięśniach po jednorazowym podaniu selenu, a także po podaniu mieszaniny selenu i dianizonu. Z drugiej strony odnotowano również istotny statystycznie spadek zawartości selenu w mięśniach i tkance tłuszczowej po jednorazowym podaniu dianizonu. Zaobserwowano także niewielki wzrost poziomu dianizonu w nerkach i mięśniach oraz istotny statystycznie wzrost zawartości tego związku w tkance tłuszczowej zarówno po jednorazowym podaniu dianizonu, jak i po podaniu mieszaniny dianizonu i selenu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 12; 1617-1626
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of Selected Heavy Metals in the Femora of Small Terrestrial Mammals
Kumulacja wybranych metali ciężkich w kości udowej drobnych ssaków lądowych
Autorzy:
Martiniakova, M.
Omelka, R.
Jancova, A.
Stawarz, R.
Formicki, G.
Toman, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388413.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
metale ciężkie
kości
mysz leśna
nornica ruda
środowisko
heavy metals
bone
yellow necked mouse
bank vole
environment
Opis:
The accumulation of lead, cadmium, iron, nickel, copper and zinc in the femora of yellow-necked mouse (Apodemus flavicollis) and bank vole (Clethrionomys glareolus) living near the site of coal power station Novaky (Slovakia) was investigated. The content of heavy metals in the bones was assessed by atomic absorption spectrophotometry method. Altogether 20 femora of adult individuals were analysed. Higher concentrations of Cd, Ni, Cu and Zn were detected in the bones of bank vole. Significant differences were observed for the concentrations of Cd, Ni and Zn (p < 0.05). On the contrary, higher concentrations of Pb and Fe were found in the femora of yellow necked mouse. However, the differences were not significant. Our results indicate that Clethrionomys glareolus may be considered as more bone loaded zoomonitor in comparison with Apodemus flavicollis.
Zbadano kumulację ołowiu, kadmu, żelaza, niklu, miedzi i cynku w kości udowej myszy leśnej (Apodemus flavicollis) i nomicy rudej (Clethrionomys glareolus) zasiedlających tereny w pobliżu elektrowni Novaky na Słowacji. Zawartość metali ciężkich w kościach zmierzono metodą spektrofotometrii atomowej. Przebadano 20 kości udowych podchodzących od dorosłych osobników. Większe zawartości Cd, Ni, Cu i Zn stwierdzono w kościach nornicy rudej niż w kościach myszy leśnej. Istotne statystycznie różnice między badanymi ssakami dotyczyły zawartości Cd, Ni i Zn (p < 0.05). Z drugiej strony kości myszy leśnej zawierały więcej Pb i Fe niż kości nomicy rudej. Różnice te nie były jednak istotne statystycznie. Uzyskane wyniki wskazują, że kości nornicy rudej kumulują więcej metali ciężkich niż kości myszy leśnej, co może mieć znaczenie dla przyszłych badań monitoringowych.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 12; 1599-1604
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies