Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "inhibition" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Modelling of the cometabolic decomposition of 4-chlorophenol and phenol by the Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain
Modelowanie kometabolicznego rozkładu 4-chlorofenolu i fenolu przez szczep Stenotrophomonas maltophilia KB2
Autorzy:
Szczyrba, E.
Gąszczak, A.
Bartelmus, G.
Janecki, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126703.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
cometabolism
kinetics
phenol
4-chlorophenol
self-inhibition
competitive inhibition
kometabolizm
kinetyka
fenol
4-chlorofenol
inhibicja
Opis:
The present study investigated the degradation kinetics of growth (phenol) and non-growth (4-chlorophenol, 4-CP) substrates, present alone and in cometabolic system. Batch experiments were performed using very active Stenotrophomonas maltophilia KB2 strain. The methods of determining the model parameters describing the kinetics of changes in biomass and both substrates concentrations in a cometabolic system were presented.
Zaprezentowano model rozkładu 4-chlorofenolu przez szczep Stenotrophomonas maltophilia KB2 w obecności fenolu jako substratu wzrostowego. Opracowanie tego modelu wymagało wykonania czterech serii badań: biodegradacji różnych dawek czystego fenolu, biodegradacji różnych dawek czystego 4-CP, biodegradacji 4-CP w obecności fenolu przy różnym stosunku stężeń obu substratów oraz biodegradacji 4-CP przez komórki w fazie spoczynku, indukowane wstępnie fenolem. Szczegółowo omówiono sposoby wyznaczania poszczególnych parametrów równań opisujących szybkość degradacji substratów wzrostowego i niewzrostowego oraz przyrostu biomasy. W oparciu o stworzoną bazę danych obliczono m.in. stałe półnasycenia KSg i KSc, stałe inhibicji KIg i KIc, współczynnik zamierania endogennego b oraz wydajność transformacyjną substratu wzrostowego w stosunku do kometabolitu Tcg.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 2; 421-431
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of extracellular metabolites produced by bacteria in the process of fungi growth inhibition
Udział zewnątrzkomórkowych metabolitów bakteryjnych w zahamowaniu wzrostu grzybów
Autorzy:
Nabrdalik, M.
Grata, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127158.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Bacillus subtilis
Fusarium culmorum
antifungal activity
aktywność przeciwgrzybowa
Opis:
In the process of biological control of plants pathogens, special biological preparations containing cells of microorganisms or their metabolites are applied. The aim of conducted research was to assess the effect of Bacillus subtilis culture or its supernatant on the mycelial growth of Fusarium culmorum. The antagonistic properties of B. subtilis were assessed with the culture-plate method. The research was conducted on two different media, containing glucose or sucrose, in order to consider the effect of the source of carbon on the inhibitory process. The culturing process was conducted at 25±2ºC for 7 days and every 2-3 days the diameter of the mycelium was measured while the fungistatic activity of B. subtilis was determined against the mycelial growth rate index. The obtained results showed that the measured values of the growth rate index in the control trials were similar regardless of the carbon source in the medium. In tested trials no significant inhibition of the mycelial growth have been noted in the presence of glucose. Measured values of the growth rate index in tested trials were lower of 0.2-1.7 units compared with the control trials. The growth inhibition in the cultures on the medium with sucrose obtained 20% with an addition of the supernatant and 40% with an addition of B. subtilis culture.
W metodach biologicznej walki z fitopatogenami roślin stosuje się między innymi biopreparaty, które jako substancję czynną zawierają żywe komórki mikroorganizmów lub ich metabolity. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływ hodowli bakteryjnej Bacillus subtilis oraz jego supernatantu na wzrost grzybni Fusarium culmorum. Ocenę właściwości antagonistycznych B. subtilis przeprowadzono metodą hodowlano-płytkową. Badania przeprowadzono na dwóch różnych podłożach, zawierających glukozę lub sacharozę, uwzględniając w ten sposób wpływ źródła węgla na proces inhibicji. Hodowle prowadzono w temperaturze 25±2ºC przez 7 dni, dokonując co 2-3 dni pomiaru średnicy grzybni, a aktywność fungistatyczną B. subtilis określono w oparciu o indeks tempa wzrostu grzybni. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż w próbach kontrolnych indeks tempa wzrostu był na zbliżonym poziomie niezależnie od źródła węgla zawartego w podłożu. W próbach badanych nie odnotowano znaczącego zahamowania wzrostu grzybni w obecności glukozy. Wartości indeksu tempa wzrostu dla prób badanych były niższe jedynie o 0,2-1,7 jednostki w porównaniu do prób kontrolnych. Natomiast w hodowlach prowadzonych na podłożu zawierającym sacharozę uzyskano około 20% zahamowanie po zastosowaniu supernatantu i ponad 40% w obecności hodowli bakteryjnej B. subtilis.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 2; 417-422
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of Fenton reagent in the textile wastewater treatment under industrial conditions
Zastosowanie odczynnika fentona do oczyszczania ścieków włókienniczych w warunkach przemysłowych
Autorzy:
Ledakowicz, S.
Bilińska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126107.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Fenton's reagent
textile wastewater
decolorization
inhibition
odczynnik Fentona
ścieki włókiennicze
odbarwianie
inhibicja
Opis:
Application of reactive dyes is very popular in textile industry as these dyestuffs are characterized by good fastness properties. Constapel et al estimated the production of this type dyes for over 140,000 Mg/year. The reactive dyes are mostly (50%) employed for coloration of cellulosic fibers, however they can be also applied on wool and nylon. Unfortunately, they possess a low degree of fixation (50÷90%), since the functional groups also bond to water, creating hydrolysis and the excess of dyes applied cause a colored pollution of aqueous environment. Moreover, dyeing process requires the use of: electrolytes in the form of aqueous solutions of NaCl or Na2SO4 in the concentration up to 100 g/dm3, alkaline environment (pH > 10) and textile auxiliary agents (among others detergents). Therefore, the wastewater generated during the reactive dyeing processes are characterized by high salinity, pH value and color, and due to low value of the ratio BOD5/COD are non-biodegradable. The successful methods of the textile wastewater treatment could be an advanced oxidation processes (AOPs), amongst which the Fenton reagent seems to be the most perspective as it is the cheapest and easy in use. Based on the newest literature survey it was found that many successful tests with Fenton reaction were performed mainly in decolorization. However, not enough attention was devoted to decolorization of real industrial wastewater containing dyes, detergents and salts NaCl, or Na2SO4. The experiments carried out in lab scale were focused on the impact of NaCl and textile auxiliary agent (liquid dispersing and sequestring agent) on an inhibition of decolorization process by Fenton reagent. The objects of the investigation were the synthetic mixtures simulating the composition of real textile wastewater as well as the real industrial wastewater generated in the reactive dyeing. The inhibition of the Fenton decolorization in the presence of NaCl and liquid dispersing and sequestering agent was demonstrated.
Barwniki reaktywne wyróżnia szereg cech, które sprawiają, iż są one powszechnie stosowane w praktyce przemysłu włókienniczego. Constapel i in. oszacowali roczną produkcję tego typu barwników na ponad 140 000 Mg. Przy czym barwniki reaktywne są w większości (50%) stosowane do barwienia włókien celulozowych, jednakże mogą one być również stosowane do wełny i poliamidu. Niestety, barwniki reaktywne wyróżnia niski stopień wyczerpania z kąpieli, wynoszący od 50 do 90%. Oznacza to, iż w przemysłowych procesach barwienia używany jest nadmiar barwnika, który nie wiąże się z włóknem i w postaci hydrolizatu trafia do ścieków, stanowiąc obciążenie dla środowiska. Procesy barwienia reaktywnego wymagają użycia elektrolitu w postaci: roztworu NaCl lub Na2SO4 o stężeniu do 100 g/l, wytworzenia silnie alkalicznego pH oraz użycia środków powierzchniowoczynnych - SPC. To sprawia, iż ścieki generowane w procesach barwienia reaktywnego charakteryzuje: wysokie zasolenie i zabarwienie, wysoka wartość pH, obecność SPC. Ponadto te ścieki ze względu na niski stosunek BZT5/ChZT są mało podatne na procesy biologicznego oczyszczania. Alternatywą dla oczyszczania tego typu ścieków mogą być metody AOP, wśród których na uwagę ze względu na niskie koszty i łatwość stosowania zasługuje odczynnik Fentona. Na podstawie przeglądu najnowszych doniesień literaturowych można stwierdzić, iż zostało przeprowadzone wiele udanych prób głównie dekoloryzacji roztworów. Niewiele natomiast uwagi poświęcono odbarwianiu ścieków rzeczywistych czy symulowanych mieszanin zbliżonych składem do ścieków rzeczywistych, czyli zawierających barwniki oraz NaCl, Na2SO4, SPC, (Sun i in. 2009; Arslan-Alaton i in. 2008). Eksperymenty przeprowadzone w skali laboratoryjnej były ukierunkowane na analizę wpływu NaCl i włókienniczych środków pomocniczych (środki dyspergujące i sekwestrujące) na hamowanie procesu odbarwiania odczynnikiem Fentona. Przedmiotem badań były zarówno syntetyczne ścieki symulujące skład rzeczywistych ścieków włókienniczych, jak również rzeczywiste ścieki powstałe w procesie barwienia reaktywnego. Wykazano zjawisko hamowania odbarwiania odczynnikiem Fentona w obecności NaCl, jak i środków dyspergujących i sekwestrujących.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 13-20
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of pseudomonas fluorescens in the process of Rhizoctonia solani growth inhibition
Udział Pseudomonas fluorescens w zahamowaniu wzrostu Rhizoctonia solani
Autorzy:
Nabrdalik, M.
Grata, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387700.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antifungal activity
Pseudomonas fluorescens
Rhizoctonia solani
growth rate index
aktywność przeciwgrzybowa
indeks tempa wzrostu
Opis:
The aim of conducted research was to determine influence of metabolites produced by Pseudomonas fluorescens on the growth of 4 phytopathogenic strains of Rhizoctonia solani marked R1, R2, R3 and R4 which infect sugar beetroot. The antagonistic properties were assessed with the culture-plate method on PDA medium for P. fluorescens cultured for 4, 6 8, 10 and 24 hours at 25 oC for 5 days. The fungistatic activity of P. fluorescens was determined against the growth rate index and the rate of mycelial growth inhibition. Obtained results prove, that Rhizoctonia spp. strains were both sensitive and resistant to metabolites produced by P. fluorescens. The highest inhibition of the linear growth of mycelium has been observed for R. solani R1 and R4 strains. In both cases the highest inhibition, reaching almost 60 %, has been recorded for the trials cultured for 4 hours and the lowest, amounting ca. 30 % after 24 hours of culturing. However, the other strains of R. solani marked R2 and R3 were resistant to the metabolites produced by P. fluorescens regardless of the length of culturing.
Celem podjętych badań było określenie wpływu metabolitów Pseudomonas fluorescens na wzrost 4 fitopatogennych szczepów buraka cukrowego Rhizoctonia solani oznaczonych jako R1, R2, R3 oraz R4. Ocenę właściwości antagonistycznych metabolitów przeprowadzono metodą hodowlano-płytkową na podłożu PDA dla 4, 6, 8, 10 i 24 godzinnych hodowli P. fluorescens. Hodowle prowadzono w temperaturze 25 oC przez 4–7 dni. Na podstawie indeksu tempa wzrostu oraz stopnia zahamowania wzrostu grzybni określono aktywność fungistatyczną P. fluorescens. Wyniki doświadczenia wskazują, że wśród badanych szczepów Rhizoctonia spp. były zarówno szczepy wrażliwe, jak i oporne na działanie metabolitów P. fluorescens. Największą inhibicję rozrostu liniowego grzybni zaobserwowano dla szczepów R. solani R1 oraz R4. W obu przypadkach najwyższe, prawie 60 % zahamowania wzrostu grzybni uzyskano dla 4-godzinnej hodowli, a najniższe w granicach 30 % dla hodowli 24-godzinnej. Natomiast szczepy R. solani R2 i R3 były oporne na działanie metabolitów P. fluorescens niezależnie od wieku hodowli.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 325-332
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Differential sensitivity of the Lemnaceae species to chromium and zinc
Wrażliwość rodziny Lemnaceae na chrom i cynk
Autorzy:
Dvořák, V.
Caldová, J.
Trnková, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127185.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
ecotoxicological test
chromium
zinc
Lemnaceae family
acute toxicity test
growth inhibition
badania ekotoksykologiczne
chrom
cynk
rodzina Lemnaceae
badanie ostrej toksyczności
zahamowanie wzrostu
Opis:
The aim of study was to optimize alternative acute toxicity tests involving toxic compounds of Cr(VI) and Zn(II) and two representatives of the Lemnaceae species (Lemna gibba and Spirodela polyrhiza) as testing organisms and to compare their relative sensitivity with Lemna minor and Daphnia magna. The most sensitive organism to both metals was D. magna. The highest duckweed sensitivity to Cr(VI) and Zn(II) was determined for S. polyrhiza and L. gibba, respectively. The compound of Cr(VI) provided significantly higher toxicity effect towards the testing organisms than Zn(II). L. gibba proved the most suitability for assessment of environmental quality due to the highest duckweed sensitivity. In contrast, L. minor and S. polyrhiza showed the lowest sensitivity to Cr(VI) and Zn(II), respectively. It was probably caused by their antioxidant ability, and thus they may be the most effective for removal of metals from water environment.
Celem pracy była optymalizacja alternatywnych testów ostrej toksyczności z udziałem toksycznych związków Cr(VI) i Zn(II) i dwóch przedstawicieli gatunku Lemnaceae (Lemna gibba i Spirodela polyrhiza) jako organizmów testowych i porównanie ich względnej czułości w stosunku do Lemna minor i Daphnia magna. Organizmem najbardziej wrażliwym na oba metale była D. magna. Największą wrażliwość na Cr(VI) i Zn(II) stwierdzono odpowiednio dla L. gibba i S. polyrhiza. Związek chromu(VI) powodował silniejszy efekt toksyczny w organizmach testowych niż Zn(II). Ze względu na najwyższą czułość L. gibba jest najlepszym biomonitorem do oceny jakości środowiska naturalnego. Najmniejszą wrażliwość na Cr(VI) i Zn(II) wykazały odpowiednio L. minor i S. polyrhiza. Jest to prawdopodobnie spowodowane ich zdolnościami antyoksydacyjnymi i dlatego mogą być one najbardziej skuteczne w usuwaniu metali ze środowiska wodnego.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 505-510
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Occurrence of Phytophthora Species in Rivers, Canals and Water Reservoirs in Relation to Its Location, Seasonal Analysis and Fungicide Residues
Występowanie gatunków Phytophthora w rzekach, kanałach i zbiornikach wodnych w zależności od ich lokalizacji, okresu detekcji i pozostałości fungicydów
Autorzy:
Orlikowski, L.
Ptaszek, M.
Trzewik, A.
Orlikowska, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388875.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Phytophthora spp.
pułapki różanecznikowe
wykrywanie
fenamidon
metalaksyl
Phytophthora spp. rhododendron baits
detection
metalaxyl
inhibition
Opis:
Phytophthora spp. were detected from 3 rivers, 2 nursery canals and 2 reservoirs during all year. Number of Phytophthora necrotic spots on rhododendron leaves, used as baits, in March, July and October indicated on the lack of significant differences in that group of pathogens in relation to water sources, their location as well as during observation period. Only in one water reservoir Phytophthora density was about 2–3 times higher than in 6 other sources. In vitro trials showed different reaction of P. cinnamomi, P. citricola and P. citrophthora, often detected in water, on fenamidon and metalaxyl. P. cinnamomi was the most sensitive whereas P. citrophthora the most resistant. Amendment of river water contaminated with P. cinnamomi with metalaxyl at dose 1.6 g/cm3 reduced at least twice pathogen density in water. In case of fenamidon such effect was obtained when water was amendment with 8 g of that compound /cm3.
Stosując wierzchołkowe liście różanecznika odm. Nova Zembla, wykrywano Phytophthora spp. przez cały rok w 3 rzekach, 2 kanałach i 2 zbiornikach wodnych. Liczba nekrotycznych plam, stwierdzanych na liściach pułapkowych w marcu, lipcu i październiku wykazała brak znaczących różnic w liczebności tej grupy patogenów w badanych źródłach wody niezależnie od miejsca ich usytuowania, zagospodarowania oraz czasu detekcji. Tylko w jednym zbiorniku wodnym w szkółce liczebność Phytophthora spp. była około 3-krotnie wyższa aniżeli w pozostałych 6 źródłach wody. Doświadczenie in vitro wykazało zróżnicowaną reakcję P. cinnamomi, P. citricola i P. citrophthora na fenamidon i metalaksyl. Gatunek P. cinnamomi okazał się najwrażliwszy na te środki, podczas gdy najodporniejszym. okazał się P. citrophthora. Wprowadzenie metalaksylu w stężeniu 1,6 g/cm3 do wody rzecznej, skażonej przez P. cinnamomi, spowodowało redukcję liczebności patogenu na liściach pułapkowych co najmniej dwukrotnie. W przypadku fenamidonu taki efekt uzyskano, gdy środek dodano do wody w stężeniu 8 g/cm3.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 11; 1551-1556
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies