Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kultury in vitro" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Porownanie metod odkazania nasion eukaliptusa klujacego [Eucalyptus gunnii Hook.] wysiewanych w kulturach in vitro
    Autorzy:
    Koziara, Z
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803325.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    eukaliptus klujacy
    kultury in vitro
    nasiona
    odkazanie
    Eucalyptus gunnii
    rosliny ozdobne
    Opis:
    Przetestowano 4 techniki sterylizacji nasion eukaliptusa kłującego. Dwie z nich powszechnie stosowane, oparte na chloraminie i podchlorynie wapnia, a dwie na podchlorynie sodu zawartym w Domestosie Metody oparte na Domestosie o 35% skracały średni czas kiełkowania nasiona do 0,8 dnia. Przy podchlorynie wapnia oraz chloraminie średni czas kiełkowania nasiona był dłuższy i wynosił odpowiednio 1,2 oraz 1,3 dnia. Obydwa sposoby odkażania z użyciem Domestosu skutecznie ograniczały zakażenia, a przy tym nie hamowały procesu kiełkowania nasion. Pozostałe z użytych środków obniżały siłę kiełkowania do 74% w przypadku chloraminy i aż do 55% w przypadku podchlorynu wapnia.
    Application of Domestos (house bleach) solved at 1 : 5 ratio for 30 minutes was found to be most efficient in disinfecting seeds of Eucalyptus gunnii HOOK, planted in in vitro culture. Moreover, it improved the germination, supplying the initial seedlings of very good quality. The methods based on Domestos shortened the average germination time by 35% i.e. to 0.8 day while with calcium hypochlorite and chloraminę the average period of seed germination was 1.2 and 1.3 days, respectively. Two methods of disinfection with the use of Domestos efficiently limited infections without inhibiting the process of seed germination. The remaining treatments decreased the germination capacity by chloraminę to 74% and by calcium hypochlorite to 55%.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 483; 119-124
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw jonow chloru na wzrost i roznicowanie Dendrobium kingianum Bidwill w kulturze in vitro
    Autorzy:
    Prazak, R
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/798257.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    Dendrobium kingianum
    kultury in vitro
    wzrost roslin
    storczyki
    roznicowanie roslin
    jony chloru
    Opis:
    Pojedyncze, nieukorzenione pędy storczyka Dendrobium kingianum BIDWILL, długości 3 - 4 cm z dwoma liśćmi, wyszczepiono na zestaloną agarem pożywkę MS + 1,0 mg KIN·dm⁻³ i 0,5 mg NAA·dm⁻³ z dodatkiem chloru (w form AlCl₃·6 H₂O, KCl lub CaCl₂) w stężeniu: 0 (kontrola) i 0,185 mmol Cl·dm⁻³. Odczyn pożywki ustalono na poziomie pH 5,2. Po 12 miesiącach kultury in vitro (sześć pasaży) wykonano pomiary biometryczne rozkrzewionych roślin (liczby pędów, korzeni i świeżej masy). Przeprowadzone doświadczenie wykazało, że w kombinacjach z chlorkami glinu, potasu i wapnia rośliny storczyka wytworzyły więcej pędów oraz osiągnęły wyższą świeżą masę w porównaniu do kontroli. W kombinacjach z chlorkami potasu i wapnia zregenerowało mniej korzeni stora ka niż w kontroli i w kombinacji z chlorkiem glinu. Największą liczbę pędów i korzeni oraz świeżą masę roślin uzyskano w kombinacji z chlorkiem glinu.
    Single, not rooted Dendrobium kingianum BIDWILL orchid shoots (3.0 - 4.0 cm long) with two terminal leaves were transferred to MS-medium, supplemented with 1.0 mg KIN·dm⁻³ and 0.5 mg NAA·dm⁻³ and chlorine (as AlCl₃·6 H₂O, KCl or CaCl₂) in concentrations: 0 (control) and 0.185 mmol Cl·dm⁻³. Reaction of the culture media was adjusted to pH 5.2. All the cultures were maintained at 22 - 24°C and 60% relative humidity of air and were exposed 16 h per day to illumination of 18 µmol·m⁻²·s⁻¹ from fluorescent lamp. Numbers of shoots and roots as well as the plant fresh matter were assessed after twelvemonth-growing. The plants obtained on media with aluminium, calcium and sodium chlorides showed higher number of shoots and fresh matter than the control. Calcium and potassium chlorides combinations were less effective for root development than the control and aluminium chloride combinations. The highest numbers of shoots, roots and fresh matter were obtained at aluminium chloride combination
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 619-623
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlugotrwale przechowywanie plazmy zarodkowej roslin uzytkowych - metody i problemy
    Autorzy:
    Puchalski, J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796881.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    hodowla roslin
    przechowywanie
    kultury in vitro
    roznorodnosc genetyczna
    rosliny uprawne
    nasiona
    zarodki roslinne
    kriokonserwacja
    banki genow
    Opis:
    Podstawowym zadaniem banków genów ex situ jest zachowanie pierwotnej różnorodności genetycznej przechowywanych zasobów genowych. Służy do tego tzw. plazma zarodkowa, którą mogą stanowić zarówno diaspory generatywne, jak i wegetatywne. U roślin głównym źródłem plazmy zarodkowej są nasiona, przy czym poszczególne gatunki roślin tworzą nasiona o zróżnicowanym okresie żywotności, a także o różnej wrażliwości na wysuszenie i temperaturę. Dla przechowalnictwa wyróżnia się trzy ich kategorie: typowe, nietypowe i pośrednie. Nasiona typowe mogą być odwadniane do niskiej zawartości wody poniżej 5%, co umożliwia ich długie przechowywanie. Pozostałe dwa typy są wrażliwe na odwodnienie i dla zachowania w bankach takich nasion wprowadza się techniki przechowywania ich izolowanych zarodków zygotycznych lub osi zarodkowych. Nasiona typowe mogą zachować wysoką żywotność przez dłuższy okres przy przechowywaniu ich w stanie wysuszonym w temperaturach ujemnych rzędu -20°C lub w warunkach kriogenicznych, na przykład w ciekłym azocie (-196°C) lub w jego parach (-150°C do -180°C). Innym rodzajem plazmy zarodkowej pochodzenia generatywnego jest pyłek, który zachowuje się w trakcie przechowywania podobnie do nasion. Dla wielu grup roślin, np. wieloletnich oraz rozmnażających się wegetatywnie, różnorodność genetyczna musi być chroniona w formie kultur in vitro uzyskiwanych z zarodków (somatycznych i zygotycznych) oraz merystemów i pąków. Kultury przechowuje się przez dłuższy okres czasu w warunkach wolnego wzrostu lub też za pomocą różnych technik kriokonserwacji. Przyszłościowe znaczenie dla banków genów może mieć przechowywanie DNA w formie wyizolowanej z tkanek lub też jako tzw. biblioteki DNA lub cDNA.
    The main goal of ex situ gene banks is the conservation of primary genetic diversity of stored genetic resources. For this purpose it is used so called germ- plasm, which could be represented by generative or vegetative propagules. The main source of plant germplasm are seeds, however the particular species produce seed with variable life span and with the different sensitivity to dehydration and temperature. For the storage purposes three seed categories are distinguished: orthodox, recalcitrant and intermediate. The orthodox seeds could be dried to low moisture content below 5%, what gives a possibility of their long- term storage. The remaining two types (especially recalcitrant seeds) are sensitive to dehydration and for their long-term storage other techniques must be applied - such as storage of isolated zygotic embryos or embryonic axes. Orthodox seeds could preserve their high viability for long time, if they are stored as dried and in low (-20°C) or ultra-low temperature under cryogenic conditions, for example in liquid nitrogen (-196°C) or in vapour of LN₂ (-150°C to -180°C). The second type of generative germplasm is pollen, which behaviour is, in case of storage, similar to the seeds. For several groups of plants, like perennials or plants vegetatively propagated, the in vitro cultures derived from embryos (somatic or zygotic), meristems or buds must be applied for their genetic diversity conservation. Cultures are preserved for longer periods using slow growth or various cryopreservation techniques. The future of gene banks might be connected with DNA storage: in form of extracted DNA or as DNA or cDNA libraries.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 211-233
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody biotechnologiczne w utrzymaniu i ocenie zasobow genowych
    Autorzy:
    Niemirowicz-Szczytt, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796044.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    hodowla roslin
    zasoby genowe
    kultury tkankowe
    techniki biologii molekularnej
    hodowla in vitro
    rosliny uzytkowe
    metody oceny
    Opis:
    Biotechnologia roślin wykorzystuje dla swoich celów techniki kultur tkankowych i biologii molekularnej. Techniki te są użyteczne w ochronie i ocenie zasobów genowych. Techniki kultur tkankowych zastosowano do mnożenia i utrzymywania materiałów kolekcyjnych, szczególnie dla gatunków rozmnażających się wegetatywnie, takich jak: Solanum, Ipomea lub Coffea. O ile to jest możliwe, rozmnożone in vitro rośliny, przechowywane są w warunkach spowolniających wzrost (obniżona temperatura i intensywność światła), co pozwala na przechowywanie pojemników z roślinami do 2 lat bez potrzeby pasażowania. W miarę rozwoju technik związanych z izolacją, oczyszczaniem, klonowaniem, manipulowaniem i charakterystyką DNA coraz częściej przechowuje się wybrane fragmenty, a nawet całe biblioteki DNA (cDNA). W takiej formie mogą podlegać wymianie między instytucjami na całym świecie. Do charakterystyki różnorodności biologicznej w kolekcjach można wykorzystywać markery molekularne. Polimorfizm DNA pozwala na charakterystykę struktury populacji, na ujawnianie duplikatów, na sprawdzanie czystości próby czy też na szukanie prób z odpowiednimi genami. Jednak nie każda metoda molekularna jest jednakowo przydatna do charakterystyki roślin. Podejmując decyzję o zastosowaniu metody (RFLP, RAPD, AFLP, SSR) trzeba odpowiedzieć na pytania: a) czy uzyskamy odpowiedni polimorfizm? b) czy metoda jest powtarzalna? c) jak można przechowywać uzyskane w trakcie analiz dane? d) jakie są koszty? W pracy przedstawiono próbę oceny aktualnie stosowanych metod pod kątem postawionych pytań.
    Plant biotechnology employs tissue culture and molecular biology techniques which prove to be useful for maintaining and estimating genetic resources. The tissue culture technique has been applied in plant collection propagation and maintenance, particularly for vegetatively propagated crops, such as Solanum, Ipomea or Coffea. If it is possible, plant material is stored in the conditions slowing down its growth (lower temperature and diffuse light) so that the storage time can be prolonged up to 2 years and there is no need to refresh the medium. Another type of storage which is becoming more and more popular consists of isolation, purification, cloning, manipulation and identification of DNA. Selected fragments or even whole DNA libraries (cDNA) can easily be stored and then used for exchange between different genetic resource institutions all over the world. In order to characterise germplasm diversity, it is possible to use molecular markers. Molecular techniques implementing DNA polymorphism allow to characterise the population structure, reveal duplicates, check sample homogeneity and identify the sample with required gene. However, not every molecular method is equally suitable for germplasm characterisation. In order to make the proper choice among the recently applied methods: RFLP, RAPD, AFLP or SSR, it is necessary to answer the following questions: - will the polymorphism level be adequate? - is the method reproducible? - how can we store and use the data obtained? - what are the costs? The paper makes an attempt to evaluate the most common methods with respect to these qualities.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 509-517
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies