Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "gatunki dzikie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Charakterystyka roznorodnosci w rodzaju Nicotiana na przykladzie pobierania i kumulowania kadmu przez dzikie gatunki
    Autorzy:
    Doroszewska, T
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/808119.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    gatunki dzikie
    hodowla roslin
    pobieranie skladnikow mineralnych
    rosliny specjalne
    kumulacja
    kadm
    Nicotiana
    tyton
    Opis:
    Przeprowadzono badania zdolności pobierania i gromadzenia kadmu przez 59 dzikich gatunków Nicotiana i 6 odmian botanicznych N. tabcum i N. rustica. Badania prowadzono na glebie o naturalnej zawartości kadmu 0,15 ppm i glebie z dodawanym kadmem w ilości 8 ppm. W wyniku analizy chemicznej stwierdzono zróżnicowaną zawartość kadmu w liściach i korzeniach w zależności od badanych genotypów. Zdecydowanie największymi zdolnościami do gromadzenia szkodliwego pierwiastka w liściach z podłoża o naturalnej jego zawartości odznaczały się gatunki: N. raimondii, N. bigelovii i odmiany botaniczne N. tabacum, natomiast w korzeniach N. rosulata. W przypadku podłoża, do którego dodano 8 mg czystego składnika najwyższą zawartość kadmu w liściach stwierdzono u N. langsdorfii, N. plumbaginifolia, N. setchelii, N. debneyi i N. velutina. Zawartość kadmu w korzeniach w tej kombinacji najwyższa była u N. miersii, N. clevelandii i N. nudicaulis. Zdecydowanie najmniej kadmu pobierały w obydwu badanych kombinacjach: N. benavidesii i N. umbratica. Różnice istotnie statystycznie wyliczone dla poszczególnych sekcji wykazano najczęściej w kombinacjach z dodawanym kadmem, rzadko w obiektach kontrolnych. Nie wykazano istotnych różnic zawartości kadmu w przypadku odmian botanicznych tego samego gatunku.
    Fifty nine wild species of Nicotiana and six botanical varieties of N. tabacum and N.rustica were examined for their ability to take up and accumulate cadmium in their leaves and roots. The plants were grown on two soils: cadmium-enriched (8 ppm Cd), and untreated, with native cadmium content of 0.15 ppm as control. The leaf and root Cd content varied with the genotype and with the level of soil Cd. N. raimondii, N. bigelovii, botanical varieties of N tabacum and N. rosulata were found to be the most potent cadmium absorbers from the untreated soil. N. langsdorfii, N. plumbaginifolia, N. setchelii, N. debneyi and N. velutina took up and accumulated in their leaves large amount of cadmium from the cadmium-enriched soil. The root accumulation of cadmium from cadmium-enriched soil was high in N. miersii, N. clevelandii, and N nudicaulis. N. benavidesii and N. umbratica were found to be the weakest cadmium absorbers from both, cadmium-enriched and untreated soils. In individual sections statistically significant differences were most frequently demonstrated for the treatments with cadmium supplement and rarely for untreated-controls. No significant differences in cadmium content were found among botanical varieties within the same species.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 337-356
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zroznicowanie zawartosci flawonoli w niektorych uprawnych i dzikich gatunkach z rodzaju Allium
    Autorzy:
    Horobowicz, M
    Kotlinska, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805223.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    por
    sklad chemiczny
    flawonole
    rosliny cebulowe
    Allium
    rosliny uzytkowe
    odmiany roslin
    gatunki dzikie
    zwiazki fenolowe
    czosnek
    kiwercetyna
    cebula
    kemferol
    Opis:
    Uprawne i dzikie gatunki Allium są bogatym źródłem flawonoli. Badania wykazały, że spożywanie flawonoli zmniejsza ryzyko powstawania chorób rakowych i serca. Celem badań było porównanie zawartości flawonoli (kwercetyny i kemfe- rolu) w cebulach oraz liściach uprawnych i dzikich gatunków Allium. Obiektem badań było 10 odmian cebuli, 9 odmian miejscowych szalotki, 9 dzikich gatunków Allium, a także por i czosnek. Zawartość flawonoli określano według zmodyfikowanej metody opracowanej przez Patil i in. Cebule lub zgrubienia cebulowe gatunków A. ledebourianum, A. ampeloprasum, A. caesium, A. nutans, pora i czosnku oraz cebuli odmiany Albion zawierały bardzo niską zawartość kwercetyny i kemferolu. U innych gatunków zawartość kwercetyny wahała się od 147 do 828 mg/kg świeżej masy i kemferolu do 173 mg/kg świeżej masy. W cebulach o barwie zółto-brązowej najczęściej uprawianych w Polsce, zawartość kwercetyny była wysoka i wahała się od 298 mg/kg do 828mg/kg. Najwyższą zawartość kwercetyny stwierdzono u cebuli odmiany Armstrong F₁ (828 mg/kg) i odmiany Dawidowska (698 mg/kg). Inne odmiany cebuli posiadały od 439-596 mg/kg, tylko 'Exhibition' posiadała znacznie niższą zawarość kwercetyny (298 mg/kg). W cebulach szalotki i odmianach cebuli zwyczajnej stwierdzono obecność tylko kwercetyny. Natomiast w cebulach A. galanthum, A. altaicum, A. proliferum, A. fistulosum, A. vavilovii, jak również w liściach cebuli, siedmiolatki (A. fistulosum) i szalotki występowały oba składniki - kwercetyna i kemferol. W liściach omawianych gatunków przeważającą formą flawonoli był kemferol i osiągał poziom do 325 mg/kg u Allium fistulosum. Wśród dzikich gatunków najwyższą zawartość kwercetyny stwierdzono u A. galanthum (463 mg/kg) i A. proliferum (444 mg/kg), a kemferolu u A. altaicum (173 mg/kg) i A. proliferum (148 mg/kg).
    The flavonols (quercetin, kaempferol) contents were determined in bulbs of 9 wild Allium species, 9 landraces of shallot from gene bank collection, 10 advanced cultivars of onion, and in cultivated garlic and leek. The leaves of one shallot landrace, bunching onion and two cultivars of onion were also analysed. The flavonols content was determined according to method described by Patil, et al., (1995) with many modifications. Tissue of A. ledebourianum, A. ampeloprasum, A. caesium, A. nutans, leek and garlic, and Albion cultivar onion contained very low (below 20 mg/kg fresh matter FM) or traces (below 2 mg/kg FM) of quercetin and kaempferol. In other examined species the level of quercetin ranged from 147 to 828 mg/kg FM, and the kaempferol from traces to 173 mg/kg FM. The bulbs of shallot landraces and onion cultivars contained quercetin only. Tissues of A. galanthum, A. altaicum, A. proliferum, A. fistulosum, A. vavilovii as well as the leaves of onion, bunching onion and shallot contained, both quercetin and kaempferol. In the leaves of analysed species the predominant flavonol form was kaempferol, reaching the level of 325 mg/kg FM in bunching onion.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 463; 529-537
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies