Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nanotwardość" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Indentation testing of thin titanium coatings sprayed with cold gas
Autorzy:
Makrenek, M.
Żórawski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115202.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
natryskiwanie cieplne
powłoka tytanowa
nanotwardość
thermal spraying
titanium coating
nanohardness
Opis:
Material hardness is one of the basic parameters characterizing the properties of matter. In the nanohardness studies, the intendant’s deformation can not be neglected. Assuming the proportionality of the intender’s deformation to the hardness of the material being tested, a relative hardness measurement was used in the work. Hardness measurement was carried out for fused silica, which was a reference sample. With the same nanotesting parameters, a nanoscale measurement was carried out for two samples.
Źródło:
Welding Technology Review; 2018, 90, 11; 20-22
0033-2364
2449-7959
Pojawia się w:
Welding Technology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Analysis of Mechanical and Tribological Properties of Zr/Zr2N Multilayer Coatings
Analiza właściwości mechanicznych i tribologicznych powłok wielowarstwowych Zr/Zr2N
Autorzy:
Kot, Marcin
Lackner, Jurgen
Major, Łukasz
Szczęch, Marcin
Wiązania, Grzegorz
Zimowski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/190502.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
multilayer coatings
PVD
nanohardness
friction
wear
powłoki wielowarstwowe
nanotwardość
tarcie
zużycie
Opis:
The paper presents the analysis of effect of the Zr to Zr2N layer thickness ratios of 1:1, 1:2, and 1:4 on the mechanical properties of Zr /Zr2N multilayer coatings. With the increase in the amount of the ceramic phase in the multilayer coating, an increase in hardness from 11 to 14.5 GPa and Young's modulus from 158 to 211 GPa was observed. This was accompanied by improved scratch resistance as critical load LC2 raises from 17 to over 30 N. A ratio increase from 1:1 to 1:2 caused a 3-fold improvement in the coating wear resistance, which was also accompanied by a change in the wear mechanism. However, there was no further improvement of this parameter with a ratio increase to 1:4. Microscopic analysis of wear tracks, using the TEM technique revealed that the Zr metal layers change the direction of crack propagation. This phenomenon results in the improved fracture resistance of multilayer coatings compared to single coatings. Such a mechanism was even observed for the 1:4 coating with the thinnest 58 nm Zr layers.
W pracy przedstawiono analizę wpływu stosunku grubości warstw Zr i Zr2N 1:1, 1:2 i 1:4 na właściwości mechaniczne powłok wielowarstwowych Zr/Zr2N. Wraz ze wzrostem udziału fazy ceramicznej w powłoce wielowarstwowej obserwowano wzrost jej twardości z 11 do 14,5 GPa i modułu Younga ze 158 do 211 GPa. Towarzyszyła temu także poprawa odporności na zarysowanie, o czym świadczy wzrost wartości obciążenia krytycznego LC2 z 17 do ponad 30 N. Wzrost stosunku z 1:1 do 1:2 powodował 3-krotną poprawę odporności na zużycie powłoki, czemu towarzyszyła także zmiana mechanizmu zużywania. Natomiast nie następowała dalsza poprawa tej cechy przy wzroście stosunku do 1:4. Analizy mikroskopowe torów tarcia przy użyciu techniki TEM wykazały, że warstwy metali Zr powodują zmianę kierunku propagacji pęknięć, co przekłada się na poprawę odporności na pękanie powłok wielowarstwowych w stosunku do powłok pojedynczych. Mechanizm taki obserwowano nawet dla powłoki 1:4, dla której grubość warstwy Zr była najmniejsza i wynosiła 58 nm.
Źródło:
Tribologia; 2019, 286, 4; 15-22
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptive coatings a-C/MoS2
Powłoki adaptacyjne a-C/MoS2
Autorzy:
Kot, M.
Lackner, J.
Major, Ł.
Major, R.
Skalski, K.
Wiązania, G.
Zimowski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189964.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
adaptive coatings
chameleon coatings
nanohardness
friction
wear
powłoki adaptacyjne
powłoki kameleonowe
nanotwardość
tarcie
zużycie
Opis:
One of the latest ideas in surface engineering is the deposition of new kinds of coatings, called adaptive or chameleon. Based on literature review, the different mechanisms of the adaption of such coatings depend on the applied ranges of temperature and loads were compared. Moreover, the main directions of development of adaptive coatings were also presented. The paper includes results of single coatings, a-C and MoS2, as well composite coatings, a-C/MoS2, in which the mechanism of adaptation was expected. Indentation tests were carried out to determine nanohardness and elasticity modulus. The adhesion of coatings to steel substrates was studied by scratch testing, and tribological properties were studied using a high-temperature ball-on disc tribometer and tests results conducted at room temperature and at elevated temperatures up to 300°C. Results showed that composite coating, a-C/MoS2, can work over the entire range of temperatures with a low coefficient of friction 0.02–0.1 and wear index of 0.07–0.47•10–6 mm3/Nm. Whereas, a-C and MoS2 coatings exhibited a low coefficient of friction and a high wear resistance at low and high temperatures, respectively.
W pracy przedstawiono nowy kierunek w inżynierii powierzchni tworzenia powłok adaptacyjnych, zwanych także kameleonowymi. Na podstawie analizy literatury zestawiono różne mechanizmy adaptacji powłok, w zależności od zakresu stosowanych temperatur pracy i kierunki rozwoju takich powłok. Przedstawiono także wyniki badań własnych dla powłok pojedynczych a-C i MoS2 i na ich tle wyniki dla powłok a-C/MoS2, w których spodziewano się mechanizmu adaptacji. Przeprowadzono testy indentacyjne, z których wyznaczono ich nanotwardość i moduł sprężystości. Analizowano także adhezję powłok do podłoży stalowych przy użyciu testu zarysowania. Testy tribologiczne przeprowadzono w temperaturze pokojowej oraz w podwyższonej do 300°C. Uzyskane wyniki wykazały, że w odróżnieniu do powłok a-C i MoS2 powłoki a-C/MoS2 mogą pracować w całym zakresie badanych temperatur. Wskazują na to niskie wartości współczynnika tarcia 0,02–0,1 i wskaźnika zużycia 0,07–0,47•10–6 mm3/Nm.
Źródło:
Tribologia; 2018, 278, 2; 51-56
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coatings with advanced microstructure for biomedical applications
Powłoki o złożonej architekturze do zastosowań biomedycznych
Autorzy:
Kot, M.
Major, Ł.
Major, R.
Lackner, J.
Pontié, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189614.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
carbon coatings
multilayers
biotribology
nanohardness
friction
wear
powłoki węglowe
powłoki wielowarstwowe
biotribologia
nanotwardość
tarcie
zużycie
Opis:
The paper presents the effect of the complex architecture of Cr/CrN+a-C:H coatings on their mechanical and tribological properties. These advanced coatings were compared with CrN single coatings and Cr/CrN multilayers. All of them were deposited by the magnetron sputtering technique. The conducted tests allowed nanohardness, elasticity modulus, fracture toughness, and adhesion of coatings to steel substrates to be determined. Tribological tests were carried out under dry friction and in the presence of phosphate-buffered saline PBS and foetal bovine serum FBS. For all test conditions, the friction coefficient and the wear index of the produced coatings were determined. The lowest wear and the lowest coefficient of friction are exhibited by coatings with complex Cr/CrN+a-C:H architecture. Furthermore, they are also resistant to the highly corrosive PBS environment.
W pracy analizowano wpływ złożonej architektury powłok Cr/CrN+a-C:H na ich właściwości mechaniczne i tribologiczne. Porównywano je z powłokami pojedynczymi CrN i wielowarstwowymi Cr/CrN, które wytwarzano techniką magnetronowego rozpylania. Przeprowadzone badania umożliwiły określenie twardości, modułu sprężystości, odporności na pękanie i adhezji do podłoża. Testy tribologiczne przeprowadzono w warunkach tarcia suchego oraz w obecności roztworu soli fizjologicznej PBS i surowicy cielęcej FBS. Dla wszystkich warunków tarcia określono współczynnik tarcia oraz odporność na zużycie wytworzonych powłok. Najmniejszym zużyciem oraz najmniejszymi wartościami współczynnika tarcia charakteryzowały się złożone powłoki Cr/CrN+a-C:H. Przy tym są one także odporne na oddziaływanie korozyjne roztworu PBS.
Źródło:
Tribologia; 2017, 272, 2; 77-84
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze nanotwardości i zredukowanego modułu Younga wybranych materiałów
Comparative studies of nanohardness and reduced Youngs modulus of the selected materials
Autorzy:
Rokosz, K.
Hryniewicz, T.
Rzadkiewicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/151306.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanotwardość
zredukowany moduł Younga
moduł sprężystości
nanoindentacja
nanohardness
reduced Young's modulus
modulus of elasticity
nanoindentation
Opis:
W artykule przedstawiono badania twardości i zredukowanego modułu Younga próbek tytanu Ti i jego stopów Ti-13Nb-13Zr, Ti-24Nb-4Zr-8Sn, niobu Nb i stali nierdzewnej 0H17N14M2. Badania wykonano w VŠB-TU Ostrava (Czechy) nanoindenterem TI 950 TriboIndenter firmy Hysitron. Wyniki przedstawiono w formie wykresów słupkowych oraz w formie tabelarycznej zawierającej przedziały uzyskanych wartości badanych własności mechanicznych materiałów.
The article presents the studies of reduced Young's modulus and hardness of titanium and its alloys, niobium and stainless steel samples, conducted in VŠB-TU Ostrava (Czech Republic) with using nanoindenter Hysitron TI 950 TriboIndenter. The samples by abrasive polishing using Struers Tegra Pol 35 were prepared. Mechanical treatment was carried out by setting the force of 10 N and the rotation speed of 200 min-1, and using abrasive papers successively a grain size of 320, 800, 1000 and 1200 μm. Diamond polishing paste of grain size from 3 to 1 μm to get best surface were used. Measurements showed, that the highest nanohardness revealed niobium (8.11 GPa), the lowest austenitic steel 00H17N14M2 (3.69 GPa). The highest value of reduced Young's modulus was measured for austenitic steel 00H17N14M2 (194.94 GPa), the lowest for titanium alloy Ti-13Nb-13Zr (89.19 GPa). In addition, it was found that the alloy structure and its composition influence the values of the hardness and reduced Young’s modulus.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2014, R. 60, nr 10, 10; 917-919
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Measurements of nanohardness and elasticity modulus of titanium after magnetoelectropolishing
Pomiary nanotwardości i modułu sprężystości tytanu po magnetoelektropolerowaniu
Autorzy:
Hryniewicz, T.
Rokosz, K.
Valicek, J.
Rokicki, R.
Harnicarova, M.
Vylezik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153005.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanoindentation
titanium biomaterials
nanohardness
Young's modulus
magnetoelectropolishing (MEP)
nanoindentacja
tytan
magnetoelektropolerowanie (MEP)
nanotwardość
moduł Younga
Opis:
Nanohardness is one of the main mechanical properties of the studied metal surface after electropolishing operations. The nanoindentation measurements were performed on CP-titanium biomaterial after its treatment under a standard electropolishing (EP) and magnetoelectro-polishing (MEP) conditions, with abrasive polishing (MP) performed on the samples for reference. In the studies, both the Young’s modulus of elasticity and nanohardness were investigated. It was found that the mechanical properties of titanium biomaterial indicated an evident dependence on the type and conditions of surface treatment. After magnetoelectropolishing (MEP) operation a considerable change in mechanical properties of the same Ti biomaterial was observed. One may state that the mechanical properties obtained on the titanium samples both after abrasive polishing (MP) and after a standard electropolishing (EP) are very different from those gained on the magnetoelectropolished titanium sample.
Nanotwardość jest jedną z ważniejszych cech mechanicznych powierzchni metali po obróbce elektropolerowaniem. W tradycyjnych badaniach twardości materiału, diamentowa końcówka wgłębnika służy badaniu twardości i modułu sprężystości. Pod obciążeniem wgłębnika następują odkształcenia sprężyste i plastyczne. Dobór wielkości obciążenia uzależniony jest od celu badania – samego materiału, czy też warstewek pasywnych powstałych na powierzchni metalu po określonej obróbce wykończającej. W artykule przedstawiono wyniki pomiarów metodą nanoindentacji próbek tytanu o czystości komercyjnej po polerowaniu elektrolitycznym w warunkach standardowych (EP), i magnetoelektro-polerowaniu (MEP), oraz po polerowaniu ściernym (MP) próbek, które posłużyły jako odniesienie. Badano moduł sprężystości Younga oraz nanotwardość materiału. Wyniki badań pokazują, że własności mechaniczne tytanu zależą od rodzaju i warunków obróbki wykończającej. Po magnetoelektropolerowaniu (MEP) wyniki nanoindentacji różnią się zasadniczo od analogicznych wyników uzyskanych po standardowym elektropolerowaniu (EP) i po polerowaniu ściernym (MP). Taka zmiana zasadniczo wpływa na poprawę odporności na przeginanie, zginanie i skręcanie biomateriału.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2013, R. 59, nr 7, 7; 676-679
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanoindentation measurements of AISI 316L SS biomaterial samples after annual immersion in Ringers solution followed by electrochemical polishing in a magnetic field
Badania nanoindentacji biomateriału stali AISI 316L po polerowaniu elektrolitycznym w polu magnetycznym i całorocznym zanurzeniu próbek w roztworze Ringera
Autorzy:
Rokosz, K.
Hryniewicz, T.
Valicek, J.
Harnicarova, M.
Vylezik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/151760.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanoindentacja
biomateriał AISI 316L
magnetoelektropolerowanie (MEP)
nanotwardość
moduł Younga
nanoindentation
316L biomaterial
magnetoelectropolishing (MEP)
nanohardness
Young's modulus
Opis:
Nanoindentation studies were performed on AISI 316L austenitic stainless steel after its electropolishing under varied conditions and keeping such obtained samples in the Ringer's solution for a year period of time. The Young's modulus of elasticity and hardness were investigated. The mechanical properties of AISI 316L stainless steel biomaterial demonstrated an evident dependence on the treated electropolishing conditions. After magnetoelectropolishing (MEP) treatment some improvement in mechanical properties of the same steel biomaterial is observed in comparison with the ones after a standard electropolishing (EP).
wykonanych z austenitycznej stali kwaso-odpornej AISI 316L. Próbki poddano polerowaniu elektrolitycznemu w warunkach standardowych (EP), oraz elektropolerowaniu w polu magnetycznym (MEP). Tak przygotowane próbki zostały zanurzone w roztworze Ringera i przetrzymane w temperaturze około 25 °C przez okres jednego roku. Po roku czasu próbki wyjęto, wypłukano w wodzie destylowanej i wysuszono. Następnie wykonano nanoindentację na urządzeniu do testowania 950 TriboIndenter™. Badano moduł sprężystości Younga oraz nanotwardość materiału. Wyniki badań pokazują, że własności mechaniczne stali AISI 316L zależą od warunków polerowania elektrolitycznego (EP). Po magnetoelektropolerowaniu (MEP) następuje poprawa niektórych własności mechanicznych biomateriału AISI 316L w porównaniu z wynikami uzyskanymi po standardowym elektropolerowaniu (po rocznym zanurzeniu próbek w roztworze Ringera). Wyniki badań są zgodne z dotychczasowymi rezultatami autorów i wskazują na możliwości modyfikacji wybranych właściwości mechanicznych biomateriałów metalowych, w tym przypadku - stali AISI 316L.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2012, R. 58, nr 5, 5; 460-463
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magnetoelectropolishing: modern and effective method of AISI 316L SS surface finishing
Magnetoelektropolerowanie jako nowa i efektywna metoda obróbki powierzchniowej stali austenitycznej AISI 316L
Autorzy:
Rokosz, K.
Hryniewicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/155250.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
AISI 316L SS
magnetoelectropolishing (MEP)
XPS measurements
potentiodynamic measurements
nanoindentation
nanohardness
reduced Young's modulus
Cr-X/Fe-X ratio
magnetoelektropolerowanie (MEP)
pomiary XPS
pomiary potencjodynamiczne
nanoindentacja
nanotwardość
zredukowany moduł Younga
stal austenityczna AISI 316L
stosunek Cr-X/Fe-X
Opis:
The results presented in the paper have been obtained during several last years. They represent chemical composition of the passive layer measurements, its uniform and pitting corrosion resistance as well as nanohardness and reduced Young's modulus for the austenitic steel AISI 316L. The main goal is to present a new and modern method of finishing - electrochemical polishing in a magnetic field MEP with respect to the standard abrasive polishing MP and electrochemical one EP. The chemical composition of the surface layer of AISI 316L were examined using X-ray photoelectron spectroscopy (XPS); the corrosion rates were determined from potentiodynamic polarization tests. Nanohardness and reduced Young's modulus were obtained from nanoindentation measurements. The main achievement of the paper is revealing the chemical and mechanical properties of the surface layer formed after polishing MEP against the MP and EP treatments.
W artykule przedstawiono kompaktowo wyniki kilkuletnich badań i pomiarów składu chemicznego warstwy pasywnej, jej odporności na korozję równomierną oraz wżerową, jak i nanotwardość oraz zredukowany moduł Younga dla austenitycznej stali AISI 316L. Autorzy zaprezentowali nowoczesną metodę obróbki wykończeniowej – elektrochemiczne polerowanie w polu magnetycznym MEP w odniesieniu do standardowej obróbki ściernej MP oraz elektrochemicznej EP. Skład chemiczny warstwy wierzchniej stali AISI 316L zbadano przy użyciu fotoelektronowej spektroskopii promieniami Roentgena (XPS); szybkości korozji wyznaczono z badań potencjodynamicznych, a nanotwardość oraz zredukowany moduł Younga z badań nanoindentacyjnych. Głównym przedmiotem pracy jest prezentacja wpływu pola magnetycznego na własności chemiczne oraz mechaniczne warstwy wierzchniej powstałej po polerowaniu MEP na tle obróbek MP i EP. Przeprowadzone badania wykazały, że odporność na korozję wżerową powierzchni po elektrochemicznym polerowaniu w polu magnetycznym MEP wzrasta około dwukrotnie w stosunku do standardowego polerowania elektrochemicznego EP, co potwierdzają również wyniki badań XPS, obrazujące stosunek związków chromu do związków żelaza. Odnotowano również zmianę nanotwardości oraz zredukowanego modułu Younga warstw wierzchnich otrzymanych poprzez obróbkę EP i MEP, co dodatkowo potwierdza istotny wpływ pola magnetycznego na właściwości zarówno elektrochemiczne jak i mechaniczne warstwy wierzchniej.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2013, R. 59, nr 12, 12; 1304-1307
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies