Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "synteza mechaniczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Otrzymywanie i właściwości litych stopów na bazie magnezu o ultra drobnoziarnistej mikrostrukturze
Synthesis and properties of bulk Mg-based alloys with ultrafine grained microstructure
Autorzy:
Kowalski, K.
Miklaszewski, A.
Jurczyk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211381.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
biomateriały
magnez
bioszkło
hydroksyapatyt
synteza mechaniczna
kompozyty
biomaterials
magnesium
bioglass
hydroxyapatite
mechanical alloying
composites
Opis:
Magnez i jego stopy są przedmiotem intensywnych badań z uwagi na ich ważne potencjalne zastosowanie w aplikacjach medycznych w tym jako materiały na implanty. W pracy omówiono wpływ składu chemicznego i procesu technologicznego na mikrostrukturę, właściwości mechaniczne i odporność korozyjną ultra drobnoziarnistych stopów Mg1Zn1Mn0.3Zr oraz Mg4Y5.5Dy0.5Zr. Materiały do badań otrzymano metodami mechanicznej syntezy i metalurgii proszków. Dodatek hydroksyapatytu oraz bioszkła, typ 45S5, do materiałów na bazie magnezu zmniejsza wielkość ziaren otrzymanych litych kompozytów. Analizę fazową i mikrostrukturę analizowano przy użyciu dyfrakcji rentgenowskiej, skaningowego mikroskopu elektronowego, a właściwości mechaniczne i odporność korozyjną zbadano, stosując mikrotwardościomierz, nanoindenter oraz potencjostat. Właściwości kompozytu są zależne od udziału procentowego bioceramiki w matrycy Mg, gęstości otrzymanych kompozytów, jak również od składu chemicznego i ostatecznej mikrostruktury. Poprawę właściwości powierzchniowych kompozytów na bazie Mg1Zn1Mn0.3Zr uzyskano dzięki osadzaniu elektrolitycznemu fosforanów wapnia roztworu symulującego płyny ustrojowe. Badania elektrochemiczne w roztworze Ringera wykazały, iż odporność korozyjna modyfikowanych próbek była wyższa w porównaniu do próbek niemodyfikowanych. Zbadano mikrostrukturę, wyznaczono skład chemiczny warstw osadzanych elektrolityczne oraz przedyskutowano wpływ otrzymanych warstw na właściwości korozyjne. Ultra drobnoziarniste materiały na bazie magnezu dzięki gęstszej warstwie powierzchniowej (Ca10(PO4)6O and (Mg(OH)2), w porównaniu do niemodyfikowanych próbek posiadają unikalne właściwości powierzchniowe i dlatego mogą znaleźć potencjalne zastosowanie w biomateriałach następnej generacji.
Magnesium and its alloys have been intensively investigated as potential bone implant materials.This paper discusses the influence of chemical composition on the microstructure, mechanical and corrosion properties of ultrafine grained Mg1Zn1Mn0.3Zr and Mg4Y5.5Dy0.5Zr alloys synthesized by the application of mechanical alloying and powder metallurgy. The hydroxyapatite or 45S5 Bioglass addition to Mg-based alloys decreases of grain sizes of the bulk material. The phase and microstructure analysis was carried out using X-ray diffraction, scanning electron microscopy and the properties were measured using hardness, nanoindentation and corrosion testing equipment. The properties of composites depend upon crystal structure, density, volume fraction, and the interface among the constituents, as well as upon the chemical composition and their final microstructure. The Mg1Zn1Mn0.3Zr composite surface improvement was achieved by electrolytic depositionof calcium phosphates from simulated body fluid electrolyte. The electrochemical test showed that the corrosion resistance of treated specimens was higher compared with the untreated samples in Ringer solution. The microstructure, composition andelectrolytic deposition of calcium phosphate coatings were characterized, and the corrosion properties of selected samples were also investigated. Ultrafine grained Mg-based biomaterials due to denser (Ca10(PO4)6O and (Mg(OH)2) surface layers, compared with untreated samples, possess unique surface properties and consequently are considered to be the future generation of biomaterials.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2016, 27, 3; 195-210
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novel Ti-based nanocomposites for medical applications
Nanokompozyty tytanowe do zastosowań w medycynie
Autorzy:
Jurczyk, M.
Niespodziana, K.
Jurczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211504.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
nanotechnologia
nanokompozyty
tytan
hydroksyapatyt
biokompatybilność
mechaniczna synteza
nanotechnology
nanocomposites
titanium
hydroxyapatite
biocompatibility
mechanical alloying
Opis:
Titanium and titanium alloys possess favorable properties, such as relatively low modulus, low density, high strength. Apart from that, these alloys are generally regarded to have good biocompatibility and high corrosion resistance, but cannot directly bond to the bone. In addition, metal implants may loose and even separate from surrounding tissues during implantation. One of the methods that allow the change of biological properties of Ti alloys is to produce a composite, which will exhibit the favorable mechanical properties of titanium and excellent biocompatibility and bioactivity of ceramic. Recently, at Poznan University of Technology, mechanical alloying method (MA) and powder metallurgy process for the fabrication of novel titanium-ceramic nanocomposites with a unique microstructure has been developed. This process permits the control of microstructural properties such as the size of pore openings, surfaces properties, and the nature of the base metal/alloy. In our work, the structure, mechanical, corrosion properties and biocompatibility of titanium-ceramic nanocomposites were studied. For example, the Ti-HA nanocomposites mainly consist of different apatite or calcium particles, respectively, reinforced with titanium matrix. The existence of Ti can promote decomposition of HA, however no reactions form between HA and Ti. Different phase constitutions have significant influence on the mechanical and corrosion properties of sintered materials. The biocompatibility was investigated studying the behaviour of Normal Human Osteoblast (NHOst) cells, as well. Ti-ceramic nanocomposites posses better mechanical and corrosion properties than microcrystalline titanium. For this reason, they are promising biomaterial for use as medical implants.
Tytan i stopy tytanu charakteryzują szeregiem korzystnych własności takich jak niski moduł sprężystości, mała gęstość, wysoka wytrzymałość. Powszechnie uważa się, że stopy te maja dobrą biokompatybilność i odporność korozyjną lecz nie mogą bezpośrednio łączyć się z kością. Jednakże, implanty metalowe w czasie użytkowania mogą się obluzowywać a nawet oddzielać od otaczającej tkanki. Jedną z metod, pozwalającą na zmianę własności biologicznych stopów tytanu, jest wytwarzanie kompozytów, które będą łączyć korzystne własności wytrzymałościowe tytanu z doskonałą biokompatybilnością i bioaktywnością ceramiki. Ostatnio, w Instytucie Inżynierii Materiałowej Politechniki Poznańskiej opracowano technologię wytwarzania nowych nanokompozytów tytanowo-ceramicznych metodą mechanicznej syntezy i metalurgii proszków. Procesy te umożliwiają kontrolę własności mikrostruktury takich jak wielkość por i własności powierzchni. W niniejszej pracy zbadano własności strukturalne, mechaniczne, korozyjne i biokompatybilność kompozytów tytanowo-ceramicznych. Przykładowo, nanokompozyty typu Ti-HA zbudowane są głównie z cząstek różnego rodzaju apatytów i wapnia rozłożonych w osnowie tytanowej. Obecność tytanu może powodować rozkład HA, jednakże reakcja pomiędzy HA i Ti nie jest obserwowana. Różna budowa fazowa syntetyzowanych materiałów ma znaczący wpływ na ich własności mechaniczne i odporność korozyjną. Zbadano również biokompatybilność kompozytów w hodowli komórek ludzkich osteoblastów. Wytworzone nanokompozyty tytanowo-ceramiczne posiadają lepsze własności mechaniczne i korozyjne w porównaniu do mikrokrystalicznego tytanu. Z tego względu mogą stać się perspektywicznymi biomateriałami do zastosowań na implanty medyczne.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2008, 19, 4; 37-45
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies