Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Twardość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Umocnienie zgniotowe wybranych stali konstrukcyjnych
    Strain hardening of selected constructional steels
    Autorzy:
    Berkowski, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211397.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    odkształcenie plastyczne
    umocnienie
    stal konstrukcyjna
    twardość
    plastic deformation
    strain hardening
    constructional steel
    hardness
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki doświadczeń, których celem była ocena skutków umocnienia zgniotowego na zimno (w obniżonej temperaturze) stali konstrukcyjnych E04J, 40H, 18HGT, 38HMJ i 33H3MF z pomocą swobodnego spęczania oraz wgniatania twardej kulki. Stwierdzono, Se największe umocnienie wykazywała stal 33H3MF w stanie ulepszonym cieplnie.
    The paper presents results of the experiment, where the aim was an assessment of results of the strain hardening (in a low temperature) of constructional steels E04J, 40H, 18HGT, 38HMJ i 33H3MF after free upsetting and indents the hard globule into materials. According to this methods proves, that the highest of the strain hardening had 33H3MF steel in toughening state.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2012, 23, 2; 68-78
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kucie wyrobów złożonych o małych wymiarach
    Forging complex products of small sizes
    Autorzy:
    Ziółkiewicz, S.
    Stachowiak, Z.
    Kaczmarczyk, D.
    Karpiuk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211329.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    obróbka plastyczna
    kucie na zimno
    odkuwka
    mikrostruktura
    twardość
    metal forming
    cold forging
    forging
    microstructure
    hardness
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań kształtowania złożonych wyrobów o niewielkich wymiarach na przykładzie opracowanej technologii kucia na zimno odkuwki łącznika. Przedstawiono wpływ rodzaju materiału oraz kształtu materiału wyjściowego na stopień wypełnienia matrycy. Stwierdzono, że w przypadku kształtowanego łącznika materiał mniej plastyczny (stal 16HG) lepiej wypełnia wykrój matrycy niż materiał o większej plastyczności (stopy aluminium PA2, PA4). Podano wyniki pomiarów twardości oraz mikrostruktury. Stwierdzono, że w przypadku stopów aluminium występuje bardziej równomierny rozkład twardości oraz odkształcenia struktury niż w przypadku odkuwek stalowych.
    The paper presents the results of investigation of forming small size products with complex shapes. As an example, the developed technology of cold forming of a connector forging has been studied. The influence of the kind of material and the blank shape on the die filling has been shown. It has been found that, in the case if the connector being formed, the less plastic material (16HG steel) fills the die impression better than material of higher plasticity (PA2, PA4 aluminium alloys). Hardness measurement results and microstructure examination results have been stated. It has been found that the distribution of hardness and structure deformation in aluminium alloys is more uniform than that in steel forgings.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2006, 17, 1; 7-13
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości azotowanych powłok regeneracyjnych
    The properties of nitrided regenerative coatings
    Autorzy:
    Berkowski, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211837.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    obróbka powierzchniowa
    powłoki regeneracyjne
    azotowanie
    twardość
    odporność na ścieranie
    surface treatment
    regenerative coatings
    nitriding
    hardness
    abrasion resistance
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań wybranych powłok regeneracyjnych nałożonych na próbki różnymi metodami i azotowanych w różny sposób (azotowanie jonowe i gazowe). Badano zmiany geometrii powierzchni po azotowaniu, wyznaczono profile twardości powłok przed i po azotowaniu oraz przeprowadzono próby ścierania. Badania wykazały, że azotowanie nie powoduje istotnego wzrostu odporności na ścieranie powłok ze stali stopowych i powłok ze stopu niklu, które wykazały odporność na zuzycie jeszcze przed obróbką cieplnochemiczną. Korzystne skutki azotowania stwierdzono na powłokach ze stali SpG3-S1.
    The paper presents examination results of selected regenerative coatings applied on to the samples by various methods and nitrided in various ways (ion and gas nitriding). Surface geometry changes after nitriding have been examined, coating hardness profiles before and after nitriding have been determined abrasion tests have been performed. The investigation has shown that nitriding does not result in a significant increase of abrasion resistance of alloy steel coatings and coatings of nickel alloy which have revealed wear resistance prior to the thermochemical treatment. Advantageous results of nitriding have been found on coatings of SpG3-S1 steel.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2011, 22, 1; 15-29
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ obróbki cieplnej i odkształcenia plastycznego, powierzchniowego stali 18HGT i 33H3MF na właściwości warstwy wierzchniej azotowanej
    The influence of heat treatment and surface plastic s tra in of 18HGT and 33H3MF steelon the properties ofthe nitrided top layer
    Autorzy:
    Berkowski, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/212000.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    obróbka cieplna stali
    nagniatanie
    azotowanie jonowe
    twardość
    struktura
    heat treatment of steel
    burnishing
    ion nitriding
    hardness
    structure
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań dwóch stali konstrukcyjnych (18HGT i 33H3MF) o różnej strukturze; pierwsza to stal tradycyjna stosowana do nawęglania, druga – do azotowania. Próbki nagniatano w przyrządzie do statycznego nagniatania powierzchni walcowej, zamontowanym na tokarce. Elementami nagniatającymi były krążki o średnicy 17,5 mm i długości 150 mm, z nacięciami. Badano wpływ powierzchniowego odkształcenia plastycznego na skutki azotowania jonowego w temperaturze 400oC na strukturę i właściwości warstwy wierzchniej wyżej wymienionej stali. Zmiany strukturalne warstw analizowano pod mikroskopem świetlnym oraz metodą pomiaru twardości z pomocą twardościomierza firmy ZWICK 3212, stosując penetrator Knoopa i obciążenie 0,981 N. Zmiany powierzchniowe oceniano z pomocą profilometru firmy Telysufr-Hobson, porównując (przed i po nagniataniu) parametr chropowatości Ra. Badania wykazały, że oprócz zmian strukturalnych stali obróbka cieplna i nagniatanie powodują istotne zmiany chropowatości powierzchni (parametru Ra). Stale 18HGT i 33H3MF po zabiegach obróbki cieplnej, nagniatania i azotowania jonowego wykazują różne struktury i właściwości. Jedynie w próbce ze stali 18HGT, wyżarzonej, stwierdzono wpływ odkształcenia plastycznego warstwy wierzchniej; wzrost twardości po azotowaniu jonowym. Badane stale 18HGT (tradycyjna do nawęglania) i stal 33H3MF (do azotowania) wykazują wyraźnie różniące się struktury i reagują inaczej na zabiegi obróbki cieplnej, nagniatania i azotowania jonowego. W przypadku stali 18HGT, o pasmowej strukturze, wyżarzonej, nagniatanie spowodowało rozdrobnienie ziaren przy powierzchni i wspomniany już wzrost twardości, a próbki hartowane i ulepszane cieplnie – brak wpływu umocnienia. Stal 33H3MF – po nagniataniu – nie wykazywała zmian strukturalnych i zmian rozkładów twardości po różnych obróbkach.
    The paper presents the results of examination of two constructional steels (18HGT and 33H3MF) with different structures; the former is a constructional steel used for carburizing, the latter is used for nitriding. The samples have been burnished in a device for static burnishing of a cylindrical surface, fixed on a lathe. The burnishing elements were disks of 17.5 mm diameter and 150 mm length, with incisions. The investigation concerned the influence of surface plastic strain on the effects of ion nitriding at the temperature of 400oC on the structure and properties of the top layer of the above mentioned steels. The structural changes of the layers have been analysed by means of and optical microscope and by the method of hardness measurement with the application of a ZWICK 3212 hardness tester, using a Knoop penetrator and a load of 0.981 N. Sur-faced changes have been assessed by means of a Telysufr-Hobson profile measurement gauge comparing the parameter of roughness, Ra, before and after burnishing. The investigation has shown that, in addition to structural changes, heat treatment and burnishing result in significant changes of roughness (Ra parameter). The 18HGT and 33H3MF steels show different structures and properties after the operations of heat treatment, burnishing and ion nitriding. Only in an annealed sample of the 18HGT steel, the influence of the top layer plastic strain has been found: increase of hardness after ion nitriding. The examined steels (18HGT, traditional carburizing steel and 33H3MF, for nitriding) show clearly different structures and different responses to the operations of heat treatment, burnishing and ion nitriding. In the case of the 18HGT steel with band structure, annealed, burnishing has resulted in break-up of grains near the surface and the already mentioned increase of hardness; in the case of hardened and toughened samples – no influence of consolidation. The 33H3MF steel has not shown structural changes after burnishing or hardness distribution changes after various treatments.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 2; 105-114
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozdrobnienie ziarna stopu AlMn1Cu przez duże odkształcenie plastyczne (SPD)
    Grain Refinement of AlMn1Cu Alloy by Severe Plastic Deformation
    Autorzy:
    Rusz, S.
    Čížek, L.
    Dutkiewicz, J.
    Tylšar, S.
    Salajka, M.
    Divin, V.
    Kedroň, J.
    Klos, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211914.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    powtarzalna obróbka plastyczna
    metoda ECAP
    twardość
    analiza metalograficzna
    SPD process
    severe plastic deformation
    ECAP method
    hardness
    metallographic analysis
    Opis:
    Duże odkształcenie plastyczne SPD to technika stosowana w produkcji materiałów o ultradrobnej strukturze (UFG), oparta o intensywne rozdrobnienie ziarna. Dla procesu tego bezwzględnie najważniejsza jest sprawność. Najbardziej znanymi technologiami, które są aktualnie najintensywniej rozwijane są: ECAP, C2S2, CONFORM, HPT, CCDC, ARB oraz CGP. W opracowaniu dokonano analizy technologii ECAP, gdzie istotna poprawa sprawności procesu osiągana jest przez zmianę technologii narzędzia, a przez to zmianę ścieżki deformacji, co znacznie przybliża wizję wdrożenia tej technologii do przemysłu. Wpływ zmiany geometrii wkładki narzędzi ECAP na osiągnięcie wysokiego stopnia odkształcenia, z czym wiąże się wzrost sprawności procesu (tzn. osiągnięcie wymaganej średniej wielkości ziarna przy mniejszej ilości przejść przez narzędzie formujące) przedstawiono na przykładzie stopu AlMn1Cu wyprodukowane przez firmę AL Invest Bridlicna a.s. Dokonano zarówno matematycznej symulacji, jak i fizycznego przeciśnięcia próbek przez narzędzie ECAP. Badanie zostało skoncentrowane na podwyższeniu twardości i średniej wielkości ziarna w klasycznej geometrii kanałów ECAP w porównaniu z narzędziem ECAP o zmodyfikowanej geometrii, gdzie kanał poziomy został odchylony o 20° względem osi „x”, oraz w porównaniu z geometrią, gdzie w kanale poziomym utworzona została linia śrubowa (elektroerozyjnie). Dodatkowo, dla poszczególnych rodzajów geometrii ECAP wykonana została analiza metalograficzna struktury z wykorzystaniem transmisyjnej mikroskopii elektronowej (TEM) oraz przez pozyskanie obrazów dyfrakcyjnych w wybranych obszarach próbki (SAED). Sprawność nowego projektu została jednoznacznie potwierdzona.
    Severe plastic deformation is basic process used in technologies for production of ultra-fine grained materials (UFG), using the principle of high disintegration of grain. Efficiency of the given process is therefore of utmost importance. The best known technologies that are currently being intensively developed are the following ones: ECAP, C2S2, CONFORM, HPT, CCDC, ARB and CGP. The paper analyses the ECAP technology, where substantial enhancement of the process efficiency is achieved by change of tool geometry and therefore by change of deformation route, which significantly approaches implementation of this technology into industrial practice. Influence of change of geometry of the ECAP tool insert on achievement of high degree of deformation and thus on the increased efficiency of the process (i.e. achievement of the required mean grain size at significantly lower number of passes through the forming tool) has been demonstrated on the alloy AlMn1Cu manufactured by the company AL Invest Bridlicna a.s. Both mathematical simulation and practical extrusion of samples through the ECAP tool have been performed. Research was focused on the resulting magnitude of hardness and mean grain size in classical geometry of ECAP channels in comparison with modified geometry of the ECAP tool, where horizontal channel was deflected in respect to the axis “x“ by 20°, and in comparison with geometry, when helical line was created (by sparking) into part of horizontal channel. Moreover, metallographic analysis of structure realised on TEM and SAED was applied to individual types of ECAP channel geometry. Efficiency of new design has been confirmed unequivocally.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2014, 25, 2; 87-98
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacje pomiędzy procesami starzenia i odkształcenia stopu Al-4,7%Cu. Badania twardości i DTA
    Relationship between ageing and deformation processes of Al-4.7 Mass % Cu alloy. Hardness and DTA studies
    Autorzy:
    Wierszyłłowski, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/212236.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    stop Al-4,7%Cu
    przesycanie
    starzenie
    odkształcenie plastyczne
    twardość
    Al-4.7 Mass % Cu alloy
    supersaturation
    ageing
    deformation
    hardness
    Opis:
    Przeprowadzono badania twardości i DTA stopu Al-4,7%Cu poddanego przesycaniu, starzeniu i odkształceniu w rożnych warunkach i starzeniu izotermicznym w 175 oC. Deformacja po przesycaniu zwiększa liczbę dyslokacji w stopie i proporcjonalnie obniża temperatury początku wydzielania się ?", ?' i ? (Al2Cu) oraz temperatury rozpuszczania się ?" i ?'. Zgniot po przesycaniu i starzeniu, w badanym zakresie, proporcjonalnie zwiększa twardość stopu Al-4,7%Cu. Zgniot po przesycaniu podwyższa początkową twardość stopu, nie wpływa jednak na maksymalną twardość uzyskiwaną po starzeniu w badanej temperaturze. Naturalne starzenie po przesycaniu podwyższa początkową twardość stopu starzonego w 175 oC i obniża nieco jego maksymalną twardość.
    Hardness studies were executed of four groups made of Al-4.7 Mass % Cu alloy: 1 the samples after supersaturation and isothermal ageing at 175 oC; 2 supersaturation, natural ageing and isothermal ageing; 3 and 4 supersaturation, isothermal ageing and plastic deformation; 5 plastic deformation after supersaturation and isothermal ageing. Isochronal DTA studies of samples the alloy were performed of two groups of samples: 1 supersaturated and 2 supersaturated and deformed after supersaturation. The DTA results show that number of dislocation introduced by plastic deformation into supersaturated alloy causes decrease the temperatures of endothermic picks of ?", ?'and ? (Al2Cu) precipitation. The exothermic picks temperatures for dissolution of ?" and ?'precipitation are also decreased. The decrease of temperatures is proportional to degree of deformation. Plastic deformation followed of supersaturation and ageing increases hardness of samples proportional to deformation degree. Deformation followed of supersaturation increase hardness at the beginning of ageing, but do not influence the maximum hardness value, natural ageing followed supersaturation acts similar as deformation.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2006, 17, 1; 51-56
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
    Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
    Autorzy:
    Banaszek, K.
    Pietnicki, K.
    Klimek, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211385.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    powłoki Ti(C,N)
    właściwości mechaniczne
    twardość
    moduł sprężystości
    adhezja
    Ti(C,N) layers
    mechanical properties
    hardness
    elastic modulus
    adhesion
    Opis:
    Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
    Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 4; 33-46
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
    Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
    Autorzy:
    Banaszek, K.
    Pietnicki, K.
    Klimek, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211403.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    powłoki Ti(C, N)
    właściwości mechaniczne
    twardość
    moduł sprężystości
    adhezja
    Ti(C,N) layers
    mechanical properties
    hardness
    elastic modulus
    adhesion
    Opis:
    Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
    Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 1; 33-46
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ geometrii narzędzia na rozdrobnienie ziarna stopu CuZn37 w procesie powtarzalnej obróbki plastycznej
    Influence of the forming tool parameters on the grain refinement of brass by SPD process
    Autorzy:
    Rusz, S.
    Salajka, M.
    Hilser, O.
    Dutkiewicz, J.
    Boruta, J.
    Švec, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211964.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    Severe Plastic Deformation process
    DRECE method
    brass
    mechanical properties
    hardness
    structure
    powtarzalna obróbka plastyczna
    metoda DRECE
    mosiądz
    własności mechaniczne
    twardość
    struktura
    Opis:
    Development of technologies for the production of very fine-grained materials is currently very intensively accelerated. On VSB -Technical University of Ostrava developed a method that uses the principle of severe plastic deformation to refine the structure and enhance mechanical properties of sheet metal strips. The greatest importance in practice represents an increase in proof stress and tensile stress of sheet metal strips. Dual Rolls Equal Channel Extrusion (DRECE) method is a newly developed method. Severe plastic deformation results in a high degree of the material reformation. The method can be used to produce metallic materials with a very fine grain structure (hereinafter referred to as ultrafine grain structure). The forming process is based on extrusion technology with zero removal of the sheet strip thickness with the ultimate aim of achieving a high degree of deformation in the formed material, resulting in a significant improvement of mechanical properties in the input material. The paper analyses the effects of the values of angles of the newly developed forming tools on the achievement of mechanical properties in selected materials Cu and brass in the SPD process. The following types materials were verified experimentally – strip sheet with dimensions 58 (width) x 2 (thickness) x 1000 (length) mm. The paper also evaluates the influence of severe plastic deformation (SPD) on strengthening these materials at different values of the angle in the forming tool. The influence of new geometries of forming tools for improving mechanical properties has been unequivocally demonstrated.
    Rozwój technologii produkcji materiałów ultra drobnoziarnistych jest obecnie bardzo intensywnie przyspieszany. Na VŠB – Uniwersytecie Technicznym w Ostravie opracowano metodę, która wykorzystuje zasadę powtarzalnej obróbki plastycznej w celu rozdrobnienia struktury i poprawy właściwości mechanicznych taśm blachy metalowej. Największe praktyczne znaczenie ma wzrost umownej granicy plastyczności oraz granicy wytrzymałości taśm blachy metalowej. Nowo opracowaną metodę stanowi wyciskanie równokanałowe podwójnymi rolkami (DRECE). Powtarzalna obróbka plastyczna (SPD) skutkuje wysokim stopniem przetworzenia materiału. Metodę tę można stosować do produkcji materiałów metalicznych o bardzo drobnoziarnistej strukturze (dalej zwanej strukturą ultradrobnoziarnistą). Proces kształtowania jest oparty na technologii wyciskania z zerową redukcją grubości taśmy blachy z końcowym celem osiągnięcia wysokiego stopnia odkształcenia w formowanym materiale, co skutkuje znaczną poprawą własności mechanicznych materiału wejściowego. W niniejszym artykule przeanalizowano wpływ wartości kątów nowo opracowanych narzędzi kształtujących na osiągnięcie własności mechanicznych w wybranym materiale, mianowicie mosiądzu, w procesie SPD. Sprawdzono doświadczalnie następujące rodzaje materiałów: taśma blachy o wymiarach: 58 mm (szerokość) x 1000 mm (długość) x 2 mm (grubość). W pracy oceniono również wpływ powtarzalnej obróbki plastycznej (SPD) na umocnienie tych materiałów przy różnych wartościach kąta narzędzia kształtującego. Wykazano jednoznacznie wpływ nowych geometrii narzędzi kształtujących na poprawę własności mechanicznych.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2016, 27, 4; 301-314
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Walcowanie cynku w warunkach cyklicznie zmiennego stanu naprężeń ściskających
    Rolling of zinc under the conditions of cyclic changes of compressive stress
    Autorzy:
    Wróbel, J.
    Bochniak, W.
    Ostachowski, P.
    Łagoda, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211831.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
    Tematy:
    Zn domieszkowany Al
    Zn
    cynk
    aluminium
    walcowanie
    ścinanie
    wyciskanie
    cykliczna zmiana drogi odkształcenia
    twardość
    struktura
    Zn alloyed with Al
    complex rolling
    cyclic change of deformation path
    hardness
    structure
    Opis:
    Praca podejmuje zagadnienie możliwości zastosowania dużych odkształceń plastycznych (SPD – z ang. Severe Plastic Deformation) w procesie wytwarzania płaskich elementów metalicznych takich, jak blachy, taśmy czy płaskowniki. Koncentruje się na metodach angażujących dynamiczne zmiany drogi odkształcenia, w szczególności na znanej metodzie KOBO oraz niedawno opracowanym procesie złożonego, ciągłego walcowania (CR) realizowanego w warunkach trójosiowego zmiennego stanu naprężeń ściskających. W eksperymencie przeprowadzonym w ramach niniejszej pracy użyto płaskowników z materiału modelowego w postaci cynku domieszkowanego 0,015% wag. aluminium. Dodatek aluminium zastosowano w celu ograniczenia aktywności procesów odnowy strukturalnej cynku, a więc jego zdrowienia i rekrystalizacji generowanych naturalnym zjawiskiem znacznego wzrostu temperatury towarzyszącemu dużym odkształceniom plastycznym. Płaskowniki otrzymano metodą KOBO w procesie niskotemperaturowego wyciskania z bocznym wypływem. Poddano je złożonemu walcowaniu, przy czym obejmowało ono następujące po sobie operacje walcowania, spęczania, cyklicznego ścinania i wyciskania, które realizowano w jednym przepuście. Stwierdzono, że tak odkształcane płaskowniki nie ulegają zniszczeniu (pękaniu), odmiennie niż podczas walcowania konwencjonalnego. Ponadto wykazano, że im wyższy nadany w gniot, tym niższa twardość płaskowników – chociaż wyższa niż przed złożonym walcowaniem. Z kolei struktura płaskowników po tym procesie charakteryzuje się silną włóknistością i sporadycznie występującymi pojedynczymi nowymi ziarnami, których ilość rośnie wraz ze wzrostem zastosowanego gniotu.
    In this paper, the possibility of applying Severe Plastic Deformation (SPD) procedures in the production of flat metallic elements, such as sheet metals, tapes or flat bars, is being discussed. It focuses on methods involving dynamic changes of deformation path, particularly on a well-known KOBO method and on a recently developed process of complex, complex rolling (CR), conducted under the conditions of triple-axial, changing compressive stress. During the experiment carried out for this paper, flat bars made from a model material of zinc alloyed with 0,015wt.% aluminum were used. The addition of aluminum was aimed at reducing the activity of structural renovation of zinc, i.e., its recovery and recrystallization taken place as a result of the natural phenomenon of temperature rise accompanying severe plastic deformation processes. The flat bars were obtained via low-temperature KOBO extrusion with a side outflow. They were subjected to complex rolling, consisting of subsequent rolling, upsetting, cyclic shearing and extrusion, carried out as a single pass. It was established that flat bars obtained in this way were not breaking (cracking), unlike after conventional rolling. Moreover, it has been proved that the higher the set compression, the lower the flat bars’ hardness, although it was still higher than before complex rolling. On the other hand, the structure of flat bars obtained as a result of this procedure is highly fibrous and has sporadically occurring new, individual grains, the number of which rises with the increase of compression degree.
    Źródło:
    Obróbka Plastyczna Metali; 2018, 29, 2; 109-126
    0867-2628
    Pojawia się w:
    Obróbka Plastyczna Metali
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies