Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "adhesive properties" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Influence of UV on the self-adhesive properties of silicone pressure-sensitive adhesives
Wpływ UV na właściwości samoprzylepne silikonowych klejów samoprzylepnych
Autorzy:
Antosik, Adrian Krzysztof
Mozelewska, Karolina
Gziut, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2202635.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
silicone pressure-sensitive adhesive
self-adhesive properties
adhesion
UV resistance
silikonowe kleje samoprzylepne
właściwości samoprzylepne
adhezja
odporność na UV
Opis:
The paper presents the results of research on the UV radiation influence on the self-adhesive properties of silicone adhesives. The adhesives were obtained by cross-linking commercial resins (PSA 590, Q2-7566) at the temperature of 110°C, using different amounts (0–3 wt%) of bis(2,4-dichlorobenzoyl) peroxide. Self-adhesive properties of adhesives such as adhesion, tack, and durability before and after aging were determined. The adhesives showed stable self-adhesive properties, however, the PSA 590 adhesive had a higher maximum operating temperature than the Q2-7566 adhesive.
W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu promieniowania UV na właściwości samoprzylepne klejów silikonowych. Kleje otrzymano poprzez sieciowanie w temperaturze 110°C żywic komercyjnych (PSA 590, Q2-7566), stosując różne ilości (0-3% mas.) nadtlenku bis(2,4-dichlorobenzoilu). Oznaczono właściwości samoprzylepne klejów takie, jak adhezja, przyczepność oraz trwałość przed i po starzeniu. Kleje wykazywały stabilne właściwości samoprzylepne, przy czym klej otrzymany na bazie żywicy PSA 590 miał wyższą maksymalną temperaturę użytkowania niż klej na bazie żywicy Q2-7566.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 1; 19--24
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of PAMAM dendrimers with amine or hydroxyl terminal groups on the bioadhesive properties of hydrogels with clotrimazole
Wpływ dendrymerów PAMAM z aminowymi lub hydroksylowymi grupami końcowymi na właściwości bioadhezyjne hydrożeli z klotrimazolem
Autorzy:
Sosnowska, K.
Szekalska, M.
Winnicka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947437.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polyamidoamine dendrimers
hydrogels
adhesive properties
clotrimazole
viscosity
polyacrylic acid polymers
dendrymery poliamidoaminowe
hydrożele
właściwości adhezyjne
klotrimazol
lepkość
polimery kwasu poliakrylowego
Opis:
Polyamidoamine dendrimers (PAMAM) belong to a relatively new class of polymers that are evaluated as efficient systems for drug delivery due to their nanosize range, ability to improve solubility, permeability and pharmacological activity of many drugs. In this study, the influence of PAMAM dendrimers of generation2 (G2) and 3 (G3) with -NH2or -OH terminal groups (PAMAM-NH2 and PAMAM-OH, respectively) on the bioadhesive properties, viscosity and yield stress of polyacrylic acid polymer hydrogels with clotrimazole was investigated. We show that the addition of PAMAM-NH2 dendrimers G2 and G3 into the hydrogel structures caused, in both cases, an about 2-fold decrease in viscosity of the hydrogels and a 1.3 and 1.4-fold decrease in the value of yield stress, respectively. We also found that PAMAM dendrimers with -NH2 terminal groups induced the highest decrease in the work of adhesion between hydrogels and the examined adhesive layers.
Dendrymery poliamidoaminowe (PAMAM) należą do nowej grupy polimerów badanych pod kątem ich zastosowania jako efektywne nośniki leków. Takim zastosowaniom sprzyjają wymiary nano, zdolność do poprawy rozpuszczalności i przenikania przez błony oraz zwiększania aktywności farmakologicznej wielu substancji leczniczych. W ramach pracy oceniano wpływ dendrymerów PAMAM generacji 2 (G2) i 3 (G3) zawierających końcowe grupy -NH2 lub -OH (odpowiednio, PAMAM-NH2 i PAMAM-OH) na właściwości bioadhezyjne, lepkość i granicę płynięcia hydrożeli z klotrimazolem, wykonanych z użyciem pochodnych kwasu poliakrylowego. Wykazano, że dodatek do struktury hydrożelowej dendrymerów PAMAM-NH2 G2 i G3 powoduje około 2-krotne zmniejszenie ich lepkości oraz, odpowiednio, 1,3- i 1,4-krotne zmniejszenie wartości granicy płynięcia. Stwierdzono również, że dendrymery PAMAM z końcowymi grupami -NH2 powodują największy spadek pracy adhezji pomiędzy hydrożelami a badanymi warstwami adhezyjnymi.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 5; 322-326
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surface free energy of composite materials with high calcium carbonate filler content
Energia powierzchniowa kompozytów o wysokim stopniu napełnienia węglanem wapnia
Autorzy:
Rudawska, A.
Jakubowska, P.
Kloziński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947081.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polymer composites
polyethylene
polypropylene
calcium carbonate
surface free energy
adhesive properties
kompozyty polimerowe
polietylen
polipropylen
węglan wapnia
energia powierzchniowa
właściwości adhezyjne
Opis:
The adhesive properties of ternary composites based on middle density polyethylene (PE-MD) and isotactic polypropylene (i-PP) with high content (48–64 wt %) of inorganic fillers were studied. As fillers two kinds of calcium carbonate were used. Two fillers differed in their fineness degree and one of them had also stearic acid modified surface. It was stated that the kind and amount of filler affect mean value and scatter of surface free energy (γS) as well as its polar and dispersive components. More stable adhesive properties were observed for composites with stearic acid modified filler.
Zbadano właściwości adhezyjne trójskładnikowego kompozytu na bazie polietylenu średniej gęstości (PE-MD) i izotaktycznego polipropylenu (i-PP) z wysoką zawartością (48–64 % mas.) nieorganicznych napełniaczy. Jako napełniaczy użyto dwu rodzajów węglanu wapnia, które różniły się stopniem rozdrobnienia, a ponadto ten o drobniejszych cząstkach miał powierzchnię modyfikowaną kwasem stearynowym. Stwierdzono, że rodzaj i ilość napełniacza wpływają na rozrzut i wartość średnią swobodnej energii powierzchniowej (γS) oraz jej komponentów: polarnego i dyspersyjnego. Bardziej stabilne właściwości adhezyjne zaobserwowano w grupie kompozytów z napełniaczem modyfikowanym kwasem stearynowym.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 6; 434-440
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies