Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wolska, K" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Karol Tichy twórca Pracowni Ceramiki ASP w Warszawie
Karol Tichy as the creator of the Ceramics Workshop at the Academy of Fine Arts in Warsaw
Autorzy:
Wolska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168821.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Tichy Karol
ceramika
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
pracownia ceramiki
sztuka użytkowa
ceramics
Academy of Fine Arts in Warsaw
ceramic workshop
applied art
Opis:
Artykuł ukazuje dzieje i rozwój pracowni ceramiki, którą od 1924 r. do wybuchu wojny w 1939 r. prowadził Karol Tichy. Artysta był związany z Akademią Sztuk Pięknych od początku jej istnienia, propagował nauczanie sztuk stosowanych, dlatego też powstanie pracowni ceramiki było punktem zwrotnym w jego karierze pedagogicznej oraz własnej twórczości. Szkolna pracownia miała charakter głównie edukacyjny i naukowy, w związku z czym eksperymentowano nad formą, rodzajami szkliw i dekoracji. Niezwykły zapał Profesora i stawianie coraz to nowych zadań pozwoliły osiągnąć wysoki poziom prac. Niewątpliwie Pracownia Ceramiki ASP kierowana przez Tichego wykształciła najwybitniejszych polskich powojennych ceramików. Wśród nich byli m.in.: Julia Kotarbińska, Rudolf Krzywiec, Stanisław Ptaszyński, Wanda Golakowska.
Article presents the history and development of the ceramics studio, which was led by Karol Tichy from 1924 until the outbreak of war in 1939. The artist was associated with the Academy since its inception, promoted the teaching of Decorative Art, and therefore the creation of pottery workshop was a turning point in his teaching career and his own work. The workshop was primarly educational in nature and science in a relationship, and then experimented with the form, types of glazes and decorations. Karol Tichy's extraordinary enthusiasm and putting more and more tasks made achievement to a very high level of work possible and done. Undoubtedly, Academy of Fine Arts Ceramics Workshop led by Tichy has developed the most outstanding Polish postwar potters, among them were such artists as: Julia Kotarbińska, Rudolf Krzywiec, Stanisław Ptaszyński, Wanda Golakowska.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2013, R. 64, nr 3, 3; 25-28
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstanty Laszczka – rzeźbiarz i ceramik
Konstanty Laszczka – sculptor and ceramist
Autorzy:
Wolska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168900.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Laszczka Konstanty
rzeźba
ceramika
manufaktura w Skawinie
fabryka w Dębnikach
Muzeum Konstantego Laszczki w Dobrem
sculpture
ceramics
workshop in Skawina
factory in Dębniki
Museum of Konstanty Laszczka in Dobre
Opis:
Konstanty Laszczka zasłynął jako rzeźbiarz, ale uznanie zyskał dzięki ceramice. W dzieciństwie lubił rzeźbić, a jego rzeźby spodobały się żonie miejscowego dziedzica Jana Ostrowskiego, dzięki czemu artysta trafił do Warszawy, gdzie rozpoczął naukę rzeźby. Następnie wyjechał na stypendium do Paryża. W 1899 r. na zaproszenie Juliana Fałata osiadł w Krakowie, gdzie został profesorem Akademii Sztuk Pięknych. Rzeźbił głównie postaci znane mu z życia codziennego, ale też mitologiczne i religijne, popiersia i karykatury. Ukazywał człowieka podczas pracy na roli, zabawy wiejskich dzieci, wiejskie sceny rodzajowe oraz fantastyczne zwierzęta. Zmarł w 1956 r. W miejscowości Dobre jest szkoła imienia artysty oraz muzeum prezentujące jego twórczość.
Konstanty Laszczka was most famous as a sculptor, but he was also concerned, but first of all ceramics, which made him famous. As a child he liked to carve. His works were appreciated by wife of Jan Ostrowski, local tellurian. She helped young Konstanty to make a move to Warsaw, where he began sculpture studies. In 1899 at the invitation of painter Julian Fałat, Laszczka settled in Kraków where he became the professor at the Academy of Fine Arts. Most of his works were inspired mosty by personalities observed in his everyday life, but also by mythological and religious busts and caricatures. In ceramic works of artist there are noticeable topics referring to his childhood showing a man while working in the fields, children playing rural, rural scenes and fantastic animals. He died in 1956. In small town Dobre the school was named by the name of Konstanty Laszczka and the museum of his works was founded there.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2014, R. 65, nr 4, 4; 16-18
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naliboki i Urzecze, czyli słów kilka o hutach Radziwiłłowskich
Naliboki and Urzecze, a few words about glassworks owned by the Radziwiłłs
Autorzy:
Wolska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168290.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
huta szkła
szkło
Radziwiłłowie
szkło szlifowane
szkło barwione
glassworks
glass
Radziwiłłs
cut glass
coloured glass
Opis:
Artykuł przedstawia historię i charakterystykę hut szkła w Urzeczu i Nalibokach, które założyła księżna Anna Katarzyna z Sanguszków Radziwiłłowa. Huta w Nalibokach działała w latach 1722-1864, w pobliskim Urzeczu – w latach 1737-1846. Tak długi okres działalności manufaktur świadczy o dobrym zarządzaniu, mimo trudnej sytuacji politycznej. Do organizacji huty sprowadzono wykwalifikowanych hutników z Drezna. Dbali oni o wysoką jakość wyrobów. Szkła z hut Radziwiłłowskich były znane i cenione za ich walory artystyczne i technologiczne. Produkcja w dużej mierze pokrywała potrzeby własne rodziny. Najpopularniejsze były szkła białe i tzw. kryształowe, ale produkowano też szkła barwione. Wyroby często wręczano jako prezenty lub sprzedawano z zyskiem. Szkła dekorowane były herbami Radziwiłłów i innych zaprzyjaźnionych rodzin. Powstała nawet seria z monogramem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Stosowano również zdobienia w postaci wici i motywów roślinnych, kwiatów, zwierząt, a nawet scen figuralnych. Cenione były również szkła szlifowane w różne wzory.
The article presents the history and characteristics of glassworks in Urzecze and Naliboki. Both glassworks were founded by Princess Anna Katarzyna Raddziwił (née Sanguszko). The Naliboki plant operated between 1722 and 1864, and the Urzecze one between 1737 and 1846. Such a long period of activity evidences a proper governance, despite the difficult political situation. The plants were well known from their skilled workers brought from Dresden. The owners paid attention to high quality of products. The glass items produced in the Radziwiłłs’ glassworks were known from their artistic values and modern technology. It is important to remember that the large amount of the production was used for owners’ own needs. White and crystal glass was the most popular but the stained glass items were also produced. Glass products were often handed out as gifts but they were also sold with a profit. Products were decorated with Radziwiłłs’ coats of arms and other friendly families symbols too. There were even a series with the monogram of Stanisław August Poniatowski, the last king of Poland. Various themes, such as plant motives, flowers, animals and even figural scenes were used as a decoration. Items where glass was cut into various patterns were the most appreciated ones.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2014, R. 65, nr 2, 2; 19-22
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii sztuki witrażowniczej na ziemiach polskich
Outline of the history of stained glass art in Poland
Autorzy:
Wolska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168993.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
witraż
historia
konstrukcja
światło
sztuka sakralna
stained glass
history
construction
light
sacred art
Opis:
Artykuł ukazuje dzieje witrażu od początków państwa polskiego do chwili obecnej z zaznaczeniem najcenniejszych przykładów ze szczególnym uwzględnieniem okresów największego rozwoju tego rzemiosła, czyli średniowiecza i secesji.
The article presents history of glass art from the beginning of Polish state until present moment describing the most important examples highlighting periods of the greatest development of this craft i.e. Middle Ages and Art Nouveau. The outline contains history of stained glass from the first pieces of stained glass found in Kalisz on which small painted and scratched ornaments were discovered. The composition of used glass is known by chemical analysis what gives us knowledge of contemporary technology. The author discuss also medieval examples of stained glass from Kraków, Toruń, Włocławek and Chełmno. In Modern Times stained glass art lost its importance and is used rarely replaced by other decorative motifs.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2013, R. 64, nr 5, 5; 21-24
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies