Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "self-cleaning" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Preparation of Self-cleaning Polyester Fabrics by Chemical Vapor Deposition of Methyltrichlorosilane/Dimethyldichlorosilane
Opracowanie samooczyszczających tkanin poliestrowych za pomocą chemicznego osadzania z fazy gazowej metylotrichlorosilanu/dimetylodichlorosilanu
Autorzy:
Zheng, Z.
Wang, H.
Zhang, N.
Zhao, X.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/232997.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
superhydrophobic
polyester fabric
self-cleaning
permeability
superhydrofobowość
tkanina poliestrowa
tkanina samooczyszczająca
przepuszczalność powietrza
Opis:
Self-cleaning polyester fabrics were prepared by a simple gas phase deposition procedure in which a layer of polydimethylsiloxane nanofilaments was grown onto textile fibers. Superhydrophobic and self-cleaning properties, tensile breaking strength, mechanical stability and permeability of polyester fabrics were investigated. The results showed that the fabrics deposited had superhydrophobicity, and the contact angle and sliding angle of the fabric surface were 159° and 1.7°, respectively. The self-cleaning test showed that dust particles adhere to rolling water and shed from the surface of polyester fabric, leaving an extremely clean surface. In addition, the polyester fabric deposited still has excellent breaking strength and permeability. This approach is simple, inexpensive and has little effect on the mechanical properties of the fabric.
Samooczyszczające tkaniny poliestrowe przygotowano metodą chemicznego osadzania z fazy gazowej, w którym warstwa nanofilamentów polidimetylosiloksanu narastała na włóknach tekstylnych powodując superhydrofobowość i nadając właściwości samoczyszczące. Po obróbce badano wytrzymałość na zerwanie, trwałość mechaniczną i przepuszczalność powietrza. Wyniki wykazały, że zmodyfikowane tkaniny miały właściwości superhydrofobowe, a kąty zwilżania i poślizgu po powierzchni tkaniny wynosiły odpowiednio 159° i 1,7°. Testy zdolności samooczyszczających wykazały, że cząsteczki pyłu przylegają do cząstek wody i wraz z nią spływają po powierzchni tkaniny poliestrowej. Zastosowana metoda jest prosta, niedroga i nie wpływa negatywnie na obrabianą tkaninę.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 1 (121); 121-124
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabric Treated with Dye Modified TiO2/Graphene Composite and its Photocatalytic and Self-Cleaning Properties
Autorzy:
Wen, Yu-xin
Bao, Li-hong
Ling, Jia-wen
Guan-Fanglan
Mei, Zhang
Nie-Jinmei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200765.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
dye modified titanium
dioxide composite
graphene composite
treatment method
cotton fabric
photocatalytic self-cleaning
photocatalytic degradation
Opis:
In this paper, a dye modified titanium dioxide/graphene composite (DTG20) was prepared using direct grey D, a dye with good water solubility, as a modifier. Then the DTG20 and its intermediates, including TiO2 and titanium dioxide/graphene (TG), were finished on cotton fabric through the padding, coating and compounding methods, respectively. Photocatalytic properties of the treated fabrics were investigated using the MB simulated pollutant. It was found that the photodegradation efficiency of MB shown by DTG20 finished fabric treated with the compounding method can reach 90.55 %, and after four recycling experiments, the removal rate of MB can still reach 77.07 %. After being exposed to sunlight for 6 hours, the photodegradation efficiency of MB stained on the surface of DTG20 treated fabric can achieve 91.44 %; therefore, it also exhibited an excellent self-cleaning effect.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2022, 5 (151); 53--59
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Photocatalytic Self-cleaning Synergism Optimization of Cotton Fabric using Nano SrTiO3 and Nano TiO2
Optymalizacja synergizmu fotokatalitycznego samooczyszczania tkanin bawełnianych poprzez zastosowanie nanocząstek SrTiO3 i TiO2
Autorzy:
Zohoori, S
Karimi, L
Nazari, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/232661.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
nano TiO2
nano SrTiO3
photocatalytic
optimization
self-cleaning
dwutlenek tytanu TiO2
tytanian strontu SrTiO3
fotokatalityczna aktywność
optymalizacja
właściwości samooczyszczające
Opis:
Titanium dioxide (TiO2) and Strontium titanate (SrTiO3) are well-known photocatalysts. Today, the photocatalytic activity of dyes on fabrics has attracted much attention. Therefore in this study the photocatalytic activity of nano strontium titanate mixed with nano titania was examined while being coated on cotton fabric under UV irradiation at different nano material concentrations and various pHs. The Central Composite Design (CCD) was used for different variables based on Design Expert software. The crystal size and phase of nano titania and strontium titanate were characterised by XRD. The cotton fabrics stained with two common synthesised dyes were treated under 400 W UV irradiation for 30 hours and their self-cleaning properties were investigated by reflectance spectrophotometer. SEM photos show the pervasion of nano materials. The results show that samples treated with SrTiO3 and TiO2 have higher values of ΔE* as compared with those treated with TiO2 or SrTiO3 alone.
Tytanian strontu SrTiO3 i dwutlenek tytanu TiO2 są dobrze znanymi fotokatalizatorami. Obecnie fotokatalityczna aktywność barwników w materiałach tekstylnych wzbudza ogólne zainteresowanie i dlatego w przedstawionych badaniach fotokatalityczna aktywność nanocząstek SrTiO3 zmieszanych z TiO2 i naniesionych na tkaninę bawełnianą badana była przy napromieniowaniu UV przy różnym stężeniu nanocząstek i różnym pH. W badaniach stosowano program Central Composite Design i Design Expert dla różnych zmiennych. Wielkości krystalitów i faza cząstek TiO2 i SrTiO3 były charakteryzowane za pomocą XRD. Tkaniny bawełniane barwione dwoma powszechnie stosowanymi barwnikami syntetycznymi były naświetlane promieniowaniem UV o mocy 400 W przez 30 godzin a następnie były badane ich właściwości samooczyszczające przy zastosowaniu spektrofotometru refleksyjnego. Zdjęcia SEM pokazują rozłożenie nanocząstek. Wyniki badań wykazały, że próbki zawierające TiO2 i SrTiO3 mają wyższe wartości ΔE* niż próbki zawierające tylko jeden rodzaj nanocząstek.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2014, 2 (104); 91-95
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies