Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Michniewicz, W." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Ozone Degradation of Lignin; its Impact Upon the Subsequent Biodegradation
Degradacja ligniny w wyniku działania ozonem (AOP) oraz wpływ na późniejszą biodegradację
Autorzy:
Michniewicz, M.
Stufka-Olczyk, J.
Milczarek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233915.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
degradation
lignin
ozone
advanced oxidation process
biodegradation
degradacja
związki ligninowe
ozon
biodegradacja
Opis:
The possible use of ozone and advanced oxidation processes (AOP) to degrade and eliminate lignin compounds from aqueous solutions, and the determination of the required ozone dose are the primary objectives of this study. The influence of the oxidation methods on the subsequent biological decomposition of the by-products was also investigated.During ozonisation of the alkalilignin aqueous solutions, the polymer is degraded to a degree depending on the ozone dose. Lignin content decreased by about 40 to 96.6% at an ozone dose of 0.1 and 3.6 mgO3/mgCOD, respectively, accompanied by a drop of COD in the range of 8.8 - 69.6%. An ozone dose of about 1 mgO3/mgCOD is required to reduce the lignin content by more than 80%; at such a dose, the reduction of COD was about 35%. Lignin proved to be a substance that is practically insusceptible to biodegradation under the test conditions. An increase of the susceptibility to biodegradation of the lignin disintegration products could have been observed at an appropriately high dose of ozone.
Celem badań było sprawdzenie możliwości zastosowania ozonu i procesów pogłębionego utleniania (AOP) do degradacji i usunięcia związków ligninowych z roztworów wodnych oraz określenie wymaganej dawki ozonu. Ponadto przeprowadzono badania wpływu pogłębionego utleniania na dalszą biologiczną destrukcję produktów ubocznych rozkładu ligniny. W wyniku ozonowania wodnych roztworów alkaliligniny, polimer ten ulegał degradacji w stopniu zależnym od dawki ozonu. Redukcja zawartości ligniny była w miała zakresie od ok. 40,0 do 96,6%, przy dawce ozonu odpowiednio 0,1 i 3,6 mg O3/mgChZT. Jednocześnie zakres redukcji ChZT była w zakresie wynosił 8,8 – 69,6%. Dawka ozonu potrzebna do otrzymania redukcji ligniny powyżej 80% wynosi ok. 1 mgO3/mgChZT. Przy tej dawce redukcja ChZT wynosiła ok. 35%. Lignina okazała się substancją praktycznie nie podatną na biodegradację w warunkach prowadzenia testów. Przy odpowiednio wysokiej dawce ozonu stwierdzono wzrost podatności na biodegradację produktów rozpadu ligniny.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2012, 6B (96); 191-196
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemical Modification of Starch-Protein Material Performed in Order to Obtain a Half Product for Thermoplastic Processing
Modyfikacja chemiczna surowca skrobiowo-białkowego w celu uzyskania półproduktu do przerobu termoplastycznego
Autorzy:
Janiga, M.
Stufka-Olczyk, J.
Milczarek, A.
Michniewicz, M.
Ciechańska, D.
Tomaszewski, W.
Gutowska, A.
Kapuśniak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/232064.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
chemical modification
starch
wheat
acetylation
oxidation
material properties
modyfikacja chemiczna
skrobia
pszenica
acetylacja
utlenianie
właściwości materiału
Opis:
This article presents the results of tests which were carried out on a starch-protein biomaterial produced from wheat. The research was performed in order to assess optimal conditions for performing the chemical modification (acetylation and oxidation reactions) and its influence on the physico-chemical properties of the new biomaterial. Modifying agents were acetic acid anhydride with the presence of NaOH and K2CO3 activators as well as hydrogen peroxide, whose effects were catalysed with Cu2+ ions. Modified polymers with a degrees of substitution from 0.38 to 2.45 and oxidation from 1.0 to 35% were obtained in the process. The polymers obtained were characterized with various levels of starch degradation, minimal when the acetylation reaction activated with the K2CO3 method was used, moderate to high when the acetylation reaction was activated by NaOH, and maximal starch degradation was observed when oxidation was catalysed with Cu2+ ions. The modified polymers showed minor thermal granulation abilities and did not achieve thermoplastic abilities. Evaluation of the modification effects was carried out with absorption spectroscopy in infra-red radiation with the Fourier transformation (FTIR) technique, DSC, scanning electron microscopy and determining the boundary viscosity value.
Poszukiwanie nowych materiałów przyjaznych środowisku skłania do przeanalizowania możliwości wykorzystania powszechnie występujących i prostych w pozyskaniu surowców roślinnych. Jednym z takich surowców jest materiał skrobiowo-białkowy. W artykule przedstawiono badania, którymi objęto biomateriał skrobiowo-białkowy wytwarzany w warunkach przemysłowych z pszenicy. Wykonane badania miały na celu określenie optymalnych warunków prowadzenia modyfikacji chemicznej oraz jej wpływu na właściwości fizykochemiczne nowego biomateriału. Badania zostały ukierunkowane pod kątem przydatności uzyskanego modyfikatu do wytwarzania materiałów termoplastycznych. Modyfikacja chemiczna obejmowała acetylację i utlenianie skrobi. Jako czynniki modyfikujące wykorzystano bezwodniki kwasu octowego w obecności aktywatorów NaOH i K2CO3 oraz nadtlenek wodoru stosowany w obecności katalizatora CuSO4. W wyniku przeprowadzonych badań uzyskano zmodyfikowane chemicznie produkty o szerokim zakresie stopni podstawienia (od 0,38 do 2,45 - w badaniach wstępnych 2,99) oraz utlenienia (od 1,0 do 35%). Charakteryzowały się one różnym stopniem degradacji skrobi, od niewielkiej w reakcji acetylacji bezwodnikiem octowym w obecności aktywatora K2CO3 do drastycznej, w reakcji utleniania nadtlenkiem wodoru katalizowanej CuSO4. Zmodyfikowane biopolimery wykazywały niewielkie zdolności do krystalizacji termicznej, nie uzyskały jednak właściwości termoplastycznych. Do oceny efektów modyfikacji wykorzystywano techniki spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), elektronowej mikroskopii skaningowej do oceny stopnia zdegradowania skrobi posłużono się wynikami badań granicznej liczby lepkościowej.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 6 (120); 189-195
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies