Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "twardość wody" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wiązanie dwutlenku węgla w złożu dolomitu częściowo zdekarbonizowanego
    Fixation of carbon dioxide in a slaked dolomite bed
    Autorzy:
    Kowalski, T.
    Pichiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236764.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    złoże dolomitu
    dolomit zdekarbonizowany
    filtracja
    dwutlenek węgla
    twardość wody
    wapń
    magnez
    slaked dolomite
    filtration
    carbon dioxide
    water hardness
    calcium
    magnesium
    Opis:
    W pracy przeprowadzono badania kinetyki wiązania dwutlenku węgla podczas filtracji wody przez złoże dolomitu częściowo zdekarbonizowanego w temperaturach 750 st.C, 800 st.C i 850 st.C. Wykazano, że reaktywność dolomitu z dwutlenkiem węgla rośnie wraz ze wzrostem pH i maleje wraz ze wzrostem prędkości filtracji. Udział wapnia i magnezu w twardości ogólnej wody zależy od warunków prażenia dolomitu. W wodzie przefiltrowanej przez złoże dolomitu, w którym węglan magnezu był częściowo zdekarbonizowany (temp. prażenia 750 st.C i 850 st.C) dominowała twardość wapniowa, natomiast w przypadku dolomitu prażonego w temp. 800st.C uzyskano zawartość związków wapnia i magnezu zbliżoną do równomolowej. Stwierdzono, że kinetyka reakcji składników złoża z dwutlenkiem węgla ograniczona jest stanem równowagi węglanowo-wapniowej w wypadku rozpuszczania węglanu wapnia oraz wysoką reaktywnością tlenku magnezu, zależną tylko od dawki dwutlenku węgla.
    Kinetic studies were carried out on the fixation of carbon dioxide in the course of water filtration through a slaked dolomite bed at 750 oC, 800 oC and 850 oC. The reactivity of dolomite with carbon dioxide was found to rise with the increasing pH and decrease with higher filtration rate. The contribution of calcium and magnesium to total water hardness depends on the slaking conditions. The water that had been filtered through a dolomite bed where magnesium carbonate was slaked (slaking temperature, 750 oC and 850 oC) showed predominantly calcium hardness. When dolomite was slaked at 800 oC, the content of calcium and magnesium compounds approached the equimolar one. The kinetics of the reaction of the bed components with carbon dioxide was found to be limited by the state of carbonate-calcium equilibrium in the case of calcium carbonate solubilization and by the high reactivity of magnesium oxide, which depends on the carbon dioxide dose alone.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 2, 2; 19-24
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność odmanganiania wód o wysokiej twardości
    Influence of High Water Hardness on the Efficiency of Manganese Removal
    Autorzy:
    Błażejewski, M.
    Kosmala, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236630.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    odmanganianie
    twardość węglanowa
    stabilność wody
    manganese removal
    carbohydrate hardness
    water stability
    Opis:
    W pracy omówiono wyniki badań w skali laboratoryjnej i technicznej w zakresie wpływu twardości wody na skuteczność jej odmanganiania na złożach utleniających. W skali modelowej określono wpływ twardości ogólnej w zakresie 300÷960 gCaCO3/m3 na usuwanie manganu w zakresie stężeń 1,7÷3,7 gMn/m3 przy prędkości filtracji około 5 m/h. Stwierdzono, że w badanym zakresie twardość ogólna, przy względnie niskiej zasadowości i pH=7,8 nie miała wpływu na efektywność usuwania manganu z wody. W badaniach w skali technicznej stwierdzono, że w wyniku napowietrzania wody o wysokiej twardości zmieniała się jej równowaga węglanowo-wapniowa, czego efektem było wytrącanie w złożu węglanu wapnia, blokujące powierzchnię złoża utleniającego, co powodowało całkowity zanik efektu odmanganiania wody. Wyeliminowanie tego zjawiska uzyskano w dwustopniowym układzie filtracji wody, w którym odżelazianie (poprzedzone napowietrzaniem) zachodziło w filtrach pierwszego stopnia, a mangan był skutecznie usuwany w złożu utleniającym.
    Laboratory and full-scale investigations were carried out using a physical model of a rapid filter and an activated filter bed, respectively. The influence of water hardness (300 to 960 gCaCO3/m3) and alkalinity (190 to 230 gCaCO3/m3) on the efficiency of manganese removal, at a manganese concentration ranging between 1.7 and 3.7 gMn/m3, was examined at the laboratory conditions. Full-scale experiments were performed at the Water Treatment Plant of Pępowo, with groundwater samples of a high iron and manganese content, a total hardness of 650 gCaCO3/m3, a maximum alkalinity of 420 gCaCO3/m3, and pH varying from 6.8 to 7.0. Laboratory investigations revealed that, in the tested range of manganese concentration, total hardness did not affect the efficiency of manganese removal at pH 7.8. Under full-scale conditions, involving two-stage filtration via oxidation filter beds, the carbohydrate-calcium equilibrium was disturbed due to the aeration of the high-hardness water under treatment. Calcium carbonate precipitated in the bed, thus clogging the surface of the oxidation filter bed. In the first year of operation, the removal of both manganese and iron was effective. Later, the manganese removal effect decreased continually and disappeared, and iron was detected in the treated water. To eliminate these adverse effect, a two-stage water filtration system was installed, where iron removal (following aeration) is achieved with a sand filter bed (first stage), and manganese is efficiently removed with the oxidation filter bed (second stage).
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 4, 4; 39-41
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ obróbki termicznej melafiru na jego właściwości odkwaszające wodę
    Effect of heat treatment on water deacidifying properties of melaphyre
    Autorzy:
    Michel, M. M.
    Reczek, L.
    Siwiec, T.
    Wereda, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237766.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    materiał alkaliczny
    melafir
    oczyszczanie wody
    odkwaszanie
    remineralizacja
    zasadowość
    twardość
    wapń
    magnez
    alkaline material
    melaphyre
    water treatment
    deacidification
    remineralization
    alkalinity
    hardness
    calcium
    magnesium
    Opis:
    Wody korozyjne i agresywne na różnych etapach oczyszczania wymagają alkalizacji, co można uzyskać poprzez ich kontakt z materiałami odkwaszającymi. W pracy analizowano właściwości odkwaszające melafiru naturalnego (surowego), jak również wpływ jego prażenia w temperaturze 550°C i 900°C na intensyfikację tych właściwości. Przeprowadzono badania polegające na kontakcie wody zdemineralizowanej z próbkami melafiru surowego i prażonego w warunkach nieprzepływowych (test naczyniowy) oraz przepływowych (test kolumnowy). Zmiany jakości wody po kontakcie z melafirem analizowano na podstawie typowych wskaźników fizyczno-chemicznych. Wykazano, że melafir surowy podnosił wartość pH, zasadowość ogólną i twardość ogólną wody, czemu towarzyszył wzrost jej mineralizacji oraz zmniejszenie kwasowości ogólnej. Prażenie melafiru w temperaturze 550°C nie wpływało na zmianę jego właściwości odkwaszających, natomiast prażenie w temperaturze 900°C pozwalało na uzyskanie materiału bardzo silnie alkalizującego i remineralizującego wodę. Jego właściwości odkwaszające były nietrwałe i dochodziło do nierównomiernego wypłukiwania alkaliów, występujących w melafirze prażonym w postaci pylastej. Woda zdemineralizowana ługowała zarówno z melafiru surowego, jak i prażonego związki wapnia, magnezu, sodu i potasu, na co wskazywała zasadowość alkaliczna wody. Melafir surowy oraz prażony w temperaturze 550°C wpływał na zwiększenie zasadowości ogólnej wody pochodzącej w całości od węglanów. Zasadowość ogólna wody, pochodząca z melafiru prażonego w temperaturze 900°C, składała się natomiast głównie z wodorotlenków i częściowo z węglanów.
    Corrosive and aggressive water needs alkalization at different stages of treatment, what may be achieved by using deacidifying materials. The deacidifying properties of raw melaphyre as well as impact of its heat treatment at 550oC and 900oC on intensification of the aforementioned properties were investigated. The experiments relied on contact of demineralized water with the raw and calcined melaphyre samples under static (batch test) and dynamic (flow-through column test) conditions. Changes in water quality following its contact with melaphyre were analyzed on the basis of standard physico-chemical indicators. It was demonstrated that the raw melaphyre increased the pH, total alkalinity and total hardness of water, while improved its mineralization and decreased the acidity. The heat treatment at 550oC had no impact on the deacidifying properties of melaphyre, while treatment at 900oC resulted in a strongly alkalizing and water remineralizing material. Its deacidifying properties were unstable and leaching of mobile alkali from the calcined melaphyre occurred. Demineralized water leached the compounds of calcium, magnesium, sodium and potassium, both from the natural and calcined melaphyre, which was indicated by water alkalinity. Both the raw melaphyre and calcined at 550oC led to an increase in the total water alkalinity purely due to the carbonates. The total water alkalinity coming from the water contact with the calcined melaphyre at 900oC consisted mostly of hydroxides and carbonates to some extent.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2016, 38, 3; 49-52
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba zmiękczania wody podziemnej w procesie krystalizacji heterogenicznej w złożu fluidalnym z użyciem ługu sodowego
    Attempt at softening of groundwater by heterogeneous crystallization in the fluidized bed using sodium hydroxide
    Autorzy:
    Markowicz, P.
    Olsińska, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237275.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    woda podziemna
    oczyszczanie wody
    twardość ogólna
    zmiękczanie wody
    złoże fluidalne
    wodorotlenek sodu
    krystalizacja
    węglan wapnia
    wapń
    magnez
    żelazo
    mangan
    nanofiltracja
    Groundwater
    water treatment
    total hardness
    water softening
    fluidized bed
    crystallization
    sodium hydroxide
    calcium carbonate
    calcium
    magnesium
    iron
    manganese
    nanofiltration
    Opis:
    Twardość wody, powodowana obecnością jonów wapnia i magnezu, nie jest czynnikiem stanowiącym zagrożenie zdrowia konsumentów. Jednakże woda o podwyższonej twardości może nie być akceptowana przez odbiorców z powodu wytrącania się osadów i wówczas zmniejszenie twardości wody staje się koniecznym warunkiem komfortu jej użytkowania. Zmiękczanie wody może być prowadzone na drodze chemicznej lub fizycznej, w takich procesach jak wymiana jonowa, procesy membranowe, strącanie chemiczne czy krystalizacja. Możliwości zmiękczania wody podziemnej metodą krystalizacji heterogenicznej, łącznie z usuwaniem związków żelaza i manganu, określono doświadczalnie w stacji pilotowej, której podstawowym elementem był reaktor ze złożem fluidalnym z piasku kwarcowego, pełniącego rolę zarodków krystalizacji węglanu wapnia. Twardość ogólna wody podziemnej wynosiła 160÷166 gCaCO3/m3, zawartość żelaza – 0,44÷0,66 gFe/m3, a manganu – 0,16÷0,23 gMn/m3. Do zmiękczania wody zastosowano ług sodowy (NaOH), dawkowany w ilości odpowiadającej w przybliżeniu dawce stechiometrycznej wymaganej do usunięcia jonów wapnia. W badaniach pilotowych nad zmiękczaniem wody podziemnej w procesie krystalizacji heterogenicznej z użyciem ługu sodowego wykazano możliwość zmniejszenia twardości ogólnej wody o 40% przy użyciu dawki NaOH o połowę mniejszej od stechiometrycznej. Stwierdzono selektywne usuwanie jonów wapnia, przy stosunkowo niewielkim zmniejszeniu zawartości jonów magnezu, a także jednoczesne usunięcie z wody związków żelaza i manganu. Przeprowadzona analiza porównawcza procesu krystalizacji heterogenicznej i nanofiltracji potwierdziła przydatność obu procesów do zmniejszania twardości wody wprowadzanej do systemu dystrybucji oraz jej negatywnych skutków.
    Hardness of water caused by calcium and magnesium salts does not pose any health risk to consumers. However, harder water may not be widely accepted due to the build-up of scale deposits. Hence, hardness reduction becomes a critical factor of water usage comfort. Water hardness may be reduced via chemical or physical processes, such as ion exchange, membrane processes, stripping or crystallization. Potential application of heterogeneous crystallization to groundwater hardness reduction, including iron and manganese removal, was determined empirically at the pilot station with fluidized bed reactor of arenaceous quartz, serving as a nuclei of crystallization for calcium carbonate. Total hardness of groundwater was ranging from 160 to 166 gCaCO3/m3, the iron content – from 0.44 to 0.66 gFe/m3, while the manganese – from 0.16 to 0.23 gMn/m3. Sodium hydroxide (NaOH) was used for the purpose of water softening, at the amount close to the stoichiometric dose required for the calcium ion removal. Pilot studies on groundwater softening using the heterogeneous crystallization with sodium hydroxide revealed a possibility to reduce the total water hardness by 40% at the half stoichiometric point. Selective calcium ion removal was demonstrated with relatively small reduction in magnesium content. Iron and manganese cations were co-removed. A comparative analysis of heterogeneous crystallization and nanofiltration confirmed suitability of the both processes for hardness reduction of water entering the distribution system and elimination of its adverse effects.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2018, 40, 2; 51-54
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies