Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "membrany" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Zastosowanie membran bipolarnych do odzysku substancji ze ścieków przemysłowych
On the utility of bipolar membranes in the recovery of reusable substances from industrial wastewater
Autorzy:
Wiśniewska, G.
Wiśniewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237273.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
membrany bipolarne
ścieki przemysłowe
Opis:
atche process of bipolar elctrodialysis and its pplicastion to the treatment of industrial effluents for the recovery of useful components was discussed in detail.The process was run in two different systems. On of these involved three membranes (cation-exchange,bipolar and anion-exchange),the other one two membranes(bipolar and anion-exchange),the other one two membranes(bipolar and anion-exchange or anion-exchange).The three-membrane system enabled,for example,the recovery of acid and lye from a spent etching bath,acid and amine from the effluent from flue gas desulphurization and nitrogen removal,or acid and amine recovery from wastewater following absorption of the flue gases peroduced during manufacture of aluminium moulds.The two membrane system allowed recovery of only one product - either alkali or acid. The paper also includes an account of the authoress's own investigations into acid recovery from spent etching bath,with the use of a two-membrane system,which yielded a 38% recovery at a small metal ion leakage (1.9 to 2.5%).The results obtained are compared with relevant data reported by other investigators.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1998, 3; 39-42
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zjawiska blokowania membran ultrafiltracyjnych w procesie oczyszczania wód
Analyzing the phenomenon of membrane fouling in the course of water treatment by ultafiltration
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Majewska-Nowak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237283.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
membrany ultrafiltracyjne
proces oczyszczania wód
Opis:
The drop in the permeate flux during ultrafiltration of agueous solutions containing organic macromolecules was studied,and the intensity of fouling was related to the hydrophilic/hydrophobic properties of the membrane,as well as to the parameters (pH and Ca2+ ion concentration ) of the investigated water.In this study,use was made of strongly hydrophilic ( cellulose acetate) and stongly hydrophobic ( polysulfone or polyamide ) membranes. Thus,the stongly hydrophilic membranes were found to be less prone to fouling produced by the sorption of organic macromolecules,wherewesthe strongly hydrophobic membranes suffered from a consideable drop in pereability,which was associated with their grather proneness to fouling.The presence of mineral salts intensifying the phenomenon of membrane fouling,and reducing permeate flux.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 1998, 4; 11-15
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usuwanie arsenu z wody podziemnej w zintegrowanym procesie koagulacja/mikrofiltracja
Arsenic removal in integrated coagulation/microfiltration process
Autorzy:
Bray, R. T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237341.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
pierwiastek śladowy
proces membranowy
membrany rurowe
water treatment
trace element
membrane process
tubular membranes
Opis:
Przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w skali ułamkowo-technicznej nad zastosowaniem procesu koagulacji zintegrowanej z mikrofiltracją do usuwania arsenu z wody podziemnej zawierającej 40 mgAs/m3, 0,7 gFe/m3 oraz 0,1 gMn/m3. Jako koagulant zastosowano wodny roztwór siarczanu żelaza(III) – PIX 112 w dawkach 0,5÷19gFe/m3. W badaniach wykorzystano rurowe membrany mikrofiltracyjne z PVDF o granicznej rozdzielczości (cut off) 400 kDa. Zastosowano przepływ jednokierunkowy (dead-end) przy ciśnieniu transmembranowym 0,1÷0,2 MPa. Wykazano, że już przy dawce koagulantu około 2,0 gFe/m3 uzyskano usunięcie arsenu do wartości mniejszej niż dopuszczalna w wodzie przeznaczonej do spożycia (10 mgAs/m3), a współczynnik retencji arsenu przekraczał 76 %. Dalsze zwiększanie dawki koagulantu skutkowało tylko niewielkim zmniejszeniem zawartości arsenu w wodzie oczyszczonej. Zawartość związków żelaza w permeacie, w całym zakresie zastosowanych dawek, była śladowa. Usuwaniu arsenu towarzyszyło zmniejszenie intensywności barwy wody, absorbancji w nadfiolecie oraz utlenialności. Badany proces był natomiast nieskuteczny w usuwaniu związków manganu z wody podziemnej.
Pilot plant results of studies on arsenic removal from groundwater that contained 40 mgAs/m3, 0.7 gFe/m3, and 0.1 gMn/m3, using integrated coagulation/microfiltration process were presented. Iron sulfate(III) (PIX 112) water solution was used as coagulant in doses ranging from 0.5 to 19 gFe/m3. For the experimental purposes PVDF tubular microfiltration membrane with cut-off of 400 kDa was used. One direction (dead-end) flow was applied with pressure ranging from 0.1 to 0.2 MPa. It was demonstrated that at coagulant dose of 2.0 gFe/m3 arsenic was brought down to below target value (<10 mgAs/m3), accepted for human consumption, while the retention coefficient exceeded 76%. Further increase in the coagulant dose led to only insignificant reduction in arsenic content in the purified water. In the dose range applied, there was only a trace amount of iron in the permeate. Arsenic removal was accompanied by reduction in water color intensity, UV-absorbance and chemical oxygen demand (COD). The process, however, was not effective for groundwater manganese removal.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 4; 33-37
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacja nanofiltracyjna bisfenolu A w warunkach nasycenia powierzchni membrany
Separation of bisphenol A by nanofiltration under conditions of membrane surface saturatio
Autorzy:
Dudziak, M.
Bodzek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237518.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
nanofiltracja
bisfenol A
nasycenie powierzchni membrany
water treatment
nanofiltration
bisphenol A
membrane surface saturation
Opis:
W badaniach dokonano oceny skuteczności separacji nanofiltracyjnej bisfenolu A (ksenoestrogen, stanowiący środowiskowe zanieczyszczenie o znacznej aktywności biologicznej) w warunkach zmiennego stężenia i ciśnienia transmembranowego procesu. Badania zmierzały do określenia wpływu nasycenia powierzchni membrany na współczynnik retencji usuwanego mikrozanieczyszczenia. Wykazano, że towarzyszące nanofiltracji zjawisko adsorpcji bisfenolu A na membranie i w jej strukturach narastało w czasie procesu aż do momentu nasycenia powierzchni membrany. Po tym czasie nie zaobserwowano zmiany wartości badanego parametru, a współczynnik retencji usuwanego związku utrzymywał się na stałym poziomie. Stwierdzono, że zjawisko adsorpcji było zależne zarówno od stężenia usuwanego związku w wodzie, jak i ciśnienia transmembranowego procesu. Powoduje to, że podczas separacji mikrozanieczyszczeń organicznych występujących w wodach można spodziewać się zaburzeń skuteczności procesu oczyszczania. Podkreślono, że podczas regularnego czyszczenia membran powstają roztwory poregeneracyjne, charakteryzujące się znacznie większą ilością biologicznie aktywnych mikrozanieczyszczeń niż w wodzie surowej, co powoduje konieczność ich oczyszczania i skutecznego unieszkodliwienia.
The aim of the study was to assess the efficiency of separating bisphenol A (a xeno-estrogen classified as an environmental pollutant of a comparatively high biological activity) by nanofiltration, at varying concentration and transmembrane pressure in the course of the process. Consideration was also given to the effect of membrane surface saturation on the retention coefficient of the micropollutant being removed. It has been shown that bisphenol A underwent adsorption on the membrane and in the membrane structures (a phenomenon concomitant with nanofiltration) and that the extent of adsorption increased up to the moment of membrane surface saturation. Once the membrane surface was saturated, no changes were observed in the value of the parameter examined, and the retention coefficient of the pollutant being removed remained constant. The adsorption phenomenon was found to depend both on the concentration of the pollutant in the water and on the transmembrane pressure in the course of the process. It can therefore be expected that during separation of the organic micropollutants which are present in the water the efficiency of the treatment process will be disturbed. It has been emphasized that regular membrane cleaning produces postregeneration solutions where the quantity of biologically active micropollutants is higher than in raw water, and this necessitates their treatment and an efficient decontamination.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2008, 30, 2; 17-21
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do prognozowania zmian mętności wody po procesie koagulacja/ultrafiltracja
Artificial neural networks - A viable option for predicting changes in water turbidity after treatment by coagulation/ultrafiltration
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Kutyłowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237305.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
sztuczne sieci neuronowe
oczyszczanie wody
mętność
koagulacja
ultrafiltracja
membrany zanurzone
artificial neural networks
water treatment
turbidity
coagulation
ultrafiltration
submerged membranes
Opis:
Sztuczne sieci neuronowe w technologii oczyszczania wody mogą być wykorzystywane jako alternatywna metoda matematycznego modelowania funkcji wielu zmiennych. W pracy opisano możliwość wykorzystania sztucznych sieci neuronowych do prognozowania mętności wody infiltracyjnej oczyszczonej w zintegrowanym procesie koagulacja/ultrafiltracja. Do prognozowania mętności filtratu stworzono różne struktury wielowarstwowego perceptronu z jedną warstwą ukrytą. Sygnałami wejściowymi do sieci były mętność wody dopływającej, mętność wody po koagulacji, ciśnienie transmembranowe, strumień filtratu oraz temperatura i pH wody. Na wyjściu sieci znajdował się jeden neuron symbolizujący wartość współczynnika określającego skuteczność zmniejszenia mętności wody oczyszczonej. Wykazano, że sieć neuronowa o parametrach MLP 7-9-1 charakteryzowała się najmniejszym błędem średniokwadratowym w prognozowaniu. W przypadku tej sieci współczynnik korelacji wynosił 84,38%. Uzyskane wyniki wskazują na wystarczającą (choć nie idealną) zbieżność prognozy z danymi doświadczalnymi z pilotowej stacji oczyszczania wody infiltracyjnej.
Artificial neural network modeling is widely used in water treatment techno-logy as an alternative method to deal with functions of several variables. In the study reported on in this paper consideration was given to the possibilities of using artificial neural networks to predict the turbidity of infiltration water after treatment by the integrated coagulation/ultrafiltration process. To forecast the turbidity of the permeate it seemed advisable to create different structures of the multilayer perceptrone with one hidden layer. Raw water turbidity, water turbidity after coagulation, transmembrane pressure, permeate flux, water temperature and water pH were adopted as input signals. One neuron at the output of the network described the value of the turbidity retention coefficient. It has been demonstrated that the neural network of the parameters MLP 7-9-1 was characterized by the least mean-square error in forecasting. For this network the coefficient of correlation equaled 84.38%. Simulation results have revealed that the convergence with experimental data was sufficiently good (although not ideal).
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 2; 15-20
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność membran ceramicznych do usuwania naturalnych substancji organicznych z wody
Applicability of ceramic membranes to the removal of natural organic matter from water
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Urbanowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236498.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
membrana nieorganiczna
blokowanie membrany
oczyszczanie wody
substancja organiczna
substancja naturalna
ultrafiltration
inorganic membrane
fouling
water treatment
organic matter
natural matter
Opis:
Skuteczność usuwania z wód powierzchniowych naturalnych substancji organicznych, powszechnie występującego mikrozanieczyszczenia, zależy między innymi od właściwości użytych membran, w tym od ich granicznej rozdzielczości (cut-off) oraz materiału, z którego zostały wytworzone. W ostatnich latach membrany wytwarzane z materiałów nieorganicznych są coraz częściej stosowane do oczyszczania wody i ścieków. W pracy określono przydatność membran ceramicznych do oczyszczania wody, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości usuwania naturalnych substancji organicznych. Badano skuteczność oczyszczania wody z Odry oraz roztworów modelowych na membranach o granicznej rozdzielczości 15 kDa i 50 kDa. Zastosowano ciśnienie transmembranowe z przedziału 0,2÷0,5 MPa. Uzyskane wyniki badań wykazały istotny wpływ ciśnienia transmembranowego oraz granicznej rozdzielczości na hydrauliczną wydajność membran. Wzrost siły napędowej lub granicznej rozdzielczości membran skutkował większą wartością strumienia permeatu. Wykazano, że zastosowane membrany były podatne na blokowanie, jednakże intensywność tego zjawiska była większa w przypadku membrany o granicznej rozdzielczości 50 kDa. Efektem blokowania membran był stwierdzony wzrost całkowitych oporów membrany. Badania wykazały, że membrany ceramiczne pozwalają na skuteczne usuwanie naturalnych substancji organicznych z wód powierzchniowych. Stwierdzono, że skutkiem silniejszego blokowania mniej zwartych membran (50 kDa) była większa, niż obserwowana w przypadku membran 15 kDa, skuteczność separacji makrocząsteczek organicznych.
The efficiency of removing natural organic matter (NOM), one of the major micropollutants of surface waters, depends to a great extent on the properties of the membranes used, such as the cut-off and the material of which they have been made. In the past decade the use of membranes manufactured from inorganic materials has become increasingly frequent in water and wastewater treatment. The aim of the study was to assess the applicability of ceramic membranes to water treatment, particular consideration being given to NOM removal. The efficiency of the treatment process was examined by experiments using samples of riverine water (from the river Odra) and model solutions, and two ceramic membranes (with a cut-off equal to 15 kDa and 50 kDa, respectively), at transmembrane pressure varying from 0.2 to 0.5 MPa. The results obtained have substantiated the significant influence of transmembrane pressure and membrane cut-off on the hydraulic efficiency of the membranes. The rise in transmembrane pressure or membrane cut-off accounted for the increase in the value of the permeate flux. The membranes used were found to be prone to fouling, but this proneness was more pronounced in the case of the 50 kDa membrane. The fouling effect was concomitant with the rise in the total resistance of the membranes. The study has demonstrated that the use of ceramic membranes provides efficient NOM removal from surface water. As a result of the stronger fouling observed in the case of the less compact 50 kDa membrane, the efficiency of organic macromolecule separation with this membrane was higher than the one obtained with the 15 kDa membrane.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 15-19
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacja wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych na membranie ultrafiltracyjnej modyfikowanej nanorurkami węglowymi
Separation of selected organic micropollutants using the ultrafiltration membrane modified with carbon nanotubes
Autorzy:
Kamińska, G.
Bohdziewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236722.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltration
fouling
micropollutants
bisphenol A
pentachlorobenzene
caffeine
nanocomposite membranes
carbon nanotubes
adsorption
ultrafiltracja
blokowanie powierzchni
mikrozanieczyszczenia
bisfenol A
pentachlorbenzen
kofeina
membrany nanokompozytowe
nanorurki węglowe
adsorpcja
Opis:
Porównano właściwości oraz potencjał separacyjny i podatność na zjawisko blokowania trzech membran ultrafiltracyjnych. Przedmiotem badań były membrana komercyjna UE50 oraz dwie wytworzone w warunkach laboratoryjnych membrany – polieterosulfonowa (PES) oraz polieterosulfonowa modyfikowana nanorurkami węglowymi z grupami hydroksylowymi (PES-SWCNT-OH). Potencjał separacyjny membran określono względem wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych – kofeiny, bisfenolu A i pentachlorobenzenu. Wykazano, że stopień eliminacji tych związków zależał głównie od ich właściwości fizyczno-chemicznych. Skuteczność usuwania związków o wysokiej hydrofobowości, tj. bisfenolu A i pentachlorobenzenu była zdecydowanie większa niż hydrofilowej kofeiny. Ponadto stwierdzono, że za efekt separacji mikrozanieczyszczeń odpowiadało zjawisko adsorpcji na membranie modyfikowanej nanorurkami węglowymi, które zwiększały jej pojemność adsorpcyjną. Wszystkie badane membrany ultrafiltracyjne charakteryzowały się mniejszą skutecznością separacyjną wraz ze wzrostem ciśnienia transmembranowego. Przy wyższych ciśnieniach transport masy przez membranę był szybszy, co skutkowało krótszym czasem kontaktu mikrozanieczyszczeń z membraną. Badania wykazały, że powierzchnia modyfikowanej membrany ultrafiltracyjnej ulegała mniejszemu blokowaniu niż powierzchnia membrany komercyjnej UE50. Za przyczynę lepszej odporności modyfikowanej membrany na to zjawisko uznano większą chropowatość jej powierzchni objawiającą się występowaniem licznych wypustek, co utrudniało powstawanie równomiernej warstwy osadu. Za istotny należy również uznać fakt, że membrana była modyfikowana nanorurkami węglowymi z grupami tlenowymi, co nadało jej bardziej hydrofilowy charakter. Właściwość ta ograniczała podatność membrany na blokowanie, gdyż zmniejszała siłę oddziaływań hydrofobowych między powierzchnią a usuwanymi zanieczyszczeniami.
This study compares retention characteristics and retention potential as well as antifouling properties of three ultrafiltration membranes. The commercial membrane UE50 and two membranes produced under laboratory conditions – polyethersulfone membrane (PES) and polyethersulfone membrane modified with hydroxyl-functionalized carbon nanotubes (PES-SWCNT-OH) – were selected for the research. Retention potential was determined for selected organic micropollutants, i.e. caffeine, bisphenol A and pentachlorobenzene. It was determined that removal degree of micropollutants depended mainly on their physicochemical properties. Removal efficacy of highly hydrophobic substances, i.e. bisphenol A and pentachlorobenzene was significantly higher than of hydrophilic caffeine. Furthermore, it was found that adsorption played a key role in the micropollutant removal and the process was more intense on the modified membrane as nanotubes enhanced sorption capacity of the membrane. For all the ultrafiltration membranes studied, the retention of micropollutants decreased with an increase of the transmembrane pressure. At higher pressures, mass transport through the membrane was faster and resulted in shorter contact time between the micropollutants and membrane. Moreover, the modified ultrafiltration membrane had better antifouling properties compared to the commercial membrane UE50. It was an effect of its rougher surface with multiple protrusions, which interfered with even sediment layer formation. Importantly, the membrane was modified with hydroxyl-functionalized carbon nanotubes, which added to its hydrophilic character. The same it improved the antifouling properties of the membrane by weakening the hydrophobic interactions between the membrane surface and target pollutants.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2018, 40, 4; 37-42
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies