Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Langmuir adsorption" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wykorzystanie adsorpcji na pylistym węglu aktywnym do usuwania rozpuszczonych substancji organicznych z wody
Application of adsorption on powdered active carbon for the removal of dissolved organic substances from surface water
Autorzy:
Szlachta, M.
Adamski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236552.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
węgiel aktywny
adsorpcja
izoterma Langmuira
krzywa kinetyczna
woda powierzchniowa
active carbon
adsorption
Langmuir isotherm
kinetic curve
surface water
Opis:
Określono skuteczność adsorpcji na pylistym węglu aktywnym (PWA) w usuwaniu rozpuszczonych naturalnych substancji organicznych z wody powierzchniowej. Stwierdzono, że substancje organiczne obecne w badanej wodzie miały duże powinowactwo do adsorbentu, o czym świadczył kształt otrzymanych izoterm adsorpcji. Adsorpcję tych zanieczyszczeń bardzo dobrze opisywał model Langmuira. Badano wydajność adsorpcji w zależności od dawki PWA i czasu kontaktu adsorbentu z wodą naturalną. Sprawność adsorpcji zmieniała się w funkcji czasu kontaktu PWA z wodą, przy czym wykazano, że w pierwszych minutach proces przebiegał bardzo szybko i wówczas sorbowała się większość cząsteczek o mniejszych rozmiarach. Wykazano również, że skuteczność adsorpcji w zmniejszeniu zawartości rozpuszczonego węgla organicznego (RWO) i absorbancji w UV ( =254 nm) rosła z dawką adsorbentu, przy czym większy stopień usunięcia uzyskano w przypadku substancji organicznych o charakterze aromatycznym. Znaczne różnice w skuteczności poszczególnych dawek świadczyły o dobrym wykorzystaniu powierzchni wewnętrznej struktury węgla aktywnego. Ponadto analizowano wpływ jakości wody na skuteczność procesu adsorpcji. W tym celu badano adsorpcję rozpuszczonych związków organicznych z wody surowej bez wstępnego oczyszczania i wody po koagulacji. Odnotowano wzrost adsorpcji substancji organicznych z wody wstępnie oczyszczonej, co mogło być spowodowane usunięciem z wody wielkocząsteczkowych cząstek koloidalnych blokujących dostęp mniejszym frakcjom substancji organicznych do wewnętrznej struktury porowatej węgla aktywnego.
The efficiency of adsorption onto powdered active carbon (PAC) when used for the removal of dissolved organic matter (DOM) from surface water was determined. The DOM that was present in the investigated water showed a high affinity for the adsorbent, as could be inferred from the shape of the adsorption isotherms. The adsorption of these pollutants was well described by the Langmuir model. The efficiency of the adsorption process (which was analyzed in terms of PAC dose and time of contact between the adsorbent and natural water) was found to vary as a function of PAC-water contact time. During the first minutes the process ran at a very fast rate, and at that stage the majority of small-sized particles were subject to sorption. Adsorption efficiency in reducing dissolved organic carbon (DOC) concentration and UV absorbance ( =254 nm) increased with the increase in the adsorbent dose, the extent of removal being higher when the organic substances were of an aromatic nature. The substantial differences in efficiency between particular PAC doses suggested an effective utilization of the internal surface of the carbon's porous structure. Consideration was also given to the influence of water quality on the efficiency of the adsorption process. For this purpose experiments were conducted to determine the extent of DOC adsorption before and after coagulation, and they revealed an increase in the adsorption of DOM from pretreated water. This seems to be attributable to the removal of high-molecular-weight colloids, which may have prevented low-molecular-weight DOM fractions from entering the internal surface of the porous structure of the PAC.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 2; 61-66
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adsorpcja wybranych barwników z roztworów wodnych na nanoporowatych materiałach węglowych otrzymanych z prekursorów polimerowych
Adsorption of dyes from aqueous solutions on nanoporous carbon materials obtained from polymeric precursors
Autorzy:
Czubaszek, M.
Choma, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237872.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
porous carbon materials
adsorption isotherm
dyes
orange II
methyl orange
methylene blue
Langmuir's equation
Freundlich equation
Langmuir-Freundlich equation
iodine number
methylene number
porowate materiały węglowe
izoterma adsorpcji
barwniki
oranż II
oranż metylowy
błękit metylenowy
równanie Langmuira
równanie Freundlicha
równanie Langmuira-Freundlicha
liczba metylenowa
Opis:
Adsorption of orange II, methyl orange and methylene blue from aqueous solutions on three carbon materials was studied. The first material for studies was the microporous activated carbon obtained from sulfonated styrene- divinylbenzene resin (AC-SDVB), the second – ordered mesoporous carbon obtained from phenol-formaldehyde resin (OMC-PF) and the third – commercial micro-mesoporous activated carbon from Chemviron Carbon (AC-F400). Adsorption isotherms of the above-mentioned dyes on the carbon materials were studied under laboratory conditions at 25 C. The experimental data was described using the well-known Langmuir, Freundlich and Langmuir-Freundlich adsorption isotherm equations. On the basis of the correlation coefficient (R2) value, it was demonstrated that the Langmuir equation best described this data. The maximum adsorbed amounts for the three dyes were determined. The highest value was obtained for AC-SDVB: 625 mg/g for orange II and about 500 mg/g for methyl orange and methylene blue. These values were approximately five times higher than the maximum adsorption values for individual dyes on OMC-PF and AC-F400 (maximum adsorption values were about 100 mg/g). The difference in the effectiveness of dye adsorption on the carbon materials tested was the result of a much more developed porous structure of carbon AC-SDVB, compared to other two carbons. The specific surface area of AC-SDVB was 2 480 m2/g, 660 m2/g – for OMC-PF and 1 260 m2/g – for AC-F400. In addition, the values of standard characteristic numbers for activated carbons, methylene number and iodine number, were also evaluated. The highest value of both the methylene number, equal to 30 cm3, and the iodine number of 1 900 mg/g were obtained for AC-SDVB. In conclusion, some of the porous carbon materials obtained from polymers, characterized by excellent structural parameters, are particularly efficient in adsorption of dyes from aqueous solutions.
Badano adsorpcję trzech wybranych barwników organicznych (oranż II, oranż metylowy i błękit metylenowy) z roztworów wodnych na trzech materiałach węglowych. Pierwszym był mikroporowaty węgiel aktywny otrzymany z żywicy styrenowo-dwuwinylobenzenowej (AC-SDVB), drugim – uporządkowany węgiel mezoporowaty otrzymany z żywicy fenolowo-formaldehydowej (OMC-PF), a trzecim – handlowy mikro-mezoporowaty węgiel aktywnym firmy Chemviron Carbon (AC-F400). W warunkach laboratoryjnych wyznaczono doświadczalne izotermy adsorpcji tych barwników na węglach aktywnych w temperaturze 25C. Otrzymane dane doświadczalne opisano za pomocą znanych równań izoterm adsorpcji – Langmuira, Freundlicha oraz Langmuira-Freundlicha. Na podstawie wartości współczynnika korelacji (R2) stwierdzono, że najlepiej dane doświadczalne opisywało równanie izotermy Langmuira. Na podstawie otrzymanych izoterm adsorpcji wyznaczono maksymalne wartości adsorpcji poszczególnych barwników na badanych materiałach węglowych. Największą wartość adsorpcji uzyskano na węglu AC-SDVB – 625 mg/g (w przypadku oranżu II) oraz około 500 mg/g (w przypadku oranżu metylowego i błękitu metylenowego). Wartości te były około pięciokrotnie większe od maksymalnych adsorpcji poszczególnych barwników na węglach OMC-PF i AC-F400 (węgle te charakteryzowały sie maksymalną wartością adsorpcji każdego barwnika wynoszącą około 100 mg/g). Różnica w skuteczności adsorpcji barwników na badanych węglach była efektem znacznie lepiej rozwiniętej struktury porowatej węgla AC-SDVB, w porównaniu z pozostałymi węglami. Powierzchnia właściwa węgla AC-SDVB wynosiła 2480 m2/g, węgla OMC-PF – 660 m2/g, a węgla AC-F400 – 1260 m2/g. Ponadto wyznaczono wartości standardowych liczb charakteryzujących węgle aktywne – liczbę metylenową i liczbę jodową. Największą wartość zarówno liczby metylenowej (30 cm3), jak i liczby jodowej (1900 mg/g) otrzymano w przypadku węgla AC-SDVB. Badania wykazały, że niektóre porowate materiały węglowe otrzymane z polimerów, charakteryzujące się bardzo dobrymi parametrami struktury porowatej, wyjątkowo dobrze nadają się do adsorpcji barwników z roztworów wodnych.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2017, 39, 2; 3-10
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies