Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rosliny lecznicze" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ocena mikrobiologiczna zanieczyszczenia swiezej bazylii i miety
Assessing microbiological contamination of fresh basil and mint
Autorzy:
Wojcik-Stopczynska, B
Jakowienko, P.
Jadczak, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828474.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
rosliny lecznicze
rosliny przyprawowe
bazylia
mieta
zanieczyszczenia mikrobiologiczne
ocena zanieczyszczen
Opis:
Celem badań było określenie stanu mikrobiologicznego różnych odmian bazylii i gatunków mięty, bezpośrednio po zbiorze roślin. Badaniami objęto cztery odmiany bazylii pospolitej (Ocimum basilicum): ‘Fine Verde’, ‘Genovese’, ‘Red Rubin’ i ‘Wala’ oraz ziele mięty: pieprzowej białej (Mentha x piperita f. pallescens), cytrynowej (Mentha x piperita var. citrata), kędzierzawej (Mentha crispa) i nadwodnej (Mentha aquatica). Ocenie poddano ulistnione, niemyte pędy ziół, które zbierano w fazie tuż przed kwitnieniem. Stwierdzono, że ogólna liczba bakterii mezofilnych tlenowych, drożdży i pleśni mieściła się na poziomie odpowiednio: 10⁴ - 10⁶, 10³ - 10⁵ oraz 10² - 10⁵ jtk·g⁻¹. Poszczególne odmiany bazylii oraz gatunki mięty różniły się istotnie zanieczyszczeniem przez bakterie, drożdże i pleśnie. W bazylii średnia liczba bakterii i grzybów pleśniowych wynosiła odpowiednio 10⁶ oraz 10⁴ jtk·g⁻¹ i była istotnie wyższa niż w mięcie, w której wynosiła 10⁵ i 10³ jtk·g⁻¹. Jednak zgodnie z kryteriami systemu HACCP, większość badanych ziół odznaczała się średnim stopniem zanieczyszczenia przez drobnoustroje mezofilne i jedynie w bazylii ‘Fine Verde’ był on wysoki. Zastrzeżenia budził stan sanitarno-higieniczny mięty cytrynowej oraz bazylii ‘Red Rubin’, w których wykryto skażenie przez bakterie E. coli. Miano bakterii z grupy coli mieściło się w przedziale >0,1 - 0,001g. W żadnym z badanych surowców nie występowały pałeczki Salmonella sp. oraz gronkowce koagulazododatnie. We wszystkich odmianach bazylii i gatunkach mięty grzyby pleśniowe były reprezentowane głównie przez Alternaria sp., Cladosporium sp. i Botrytis sp.
The objective of this paper was to determine the microbiological quality of various fresh basil varieties and mint species immediately after their harvest on the fields. The research material covered four varieties of basil (Ocimum basilicum): ‘Fine Verde’, ‘Genovese’, ‘Red Rubin’, and ‘Wala’, as well as the following mint herbs: Mentha x piperita f. pallescens, Mentha x piperita var. citrata, Mentha crispa, and Mentha aquatica. Shoots with leaves (unwashed), harvested before blooming, were analyzed. It was found that the total counts of mesophilic bacteria, yeasts, and moulds amounted to 10⁴-10⁶, 10³-10⁵ and 10²-10⁵ cfu·g⁻¹, respectively. Individual varieties of basil and individual mint species significantly differed as regards their contamination by bacteria, yeast, and moulds. In the basil, the average count of bacteria and moulds amounted to 10⁶ and 10⁴ cfu·g⁻¹, respectively, and those count levels were significantly higher than in the mint with those count levels being 10⁵ and 10³ cfu·g⁻¹. However, according to the HACCP requirements, the majority of herbs analyzed were characterized by a medium degree of contamination by mesophilic micro-organisms except for the ‘Fine Verde’ basil that showed a high contamination degree. The sanitary and hygienic condition of the bergamot mint and ‘Red Rubin’ basil raised reservations because they were contaminated by E. coli. The titre of coliforms oscillated between >0.1 and 0.001g. In no basil and mint samples, Salmonella sp. and staphylococci coagulase (+) occurred. In all the basil varieties and mint species, the mould fungi were mainly represented by Alternaria, Cladosporium, and Botrytis.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2010, 17, 4; 122-131
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyoksydanty w profilaktyce i terapii cukrzycy typu II
Antioxidants for the prevention and therapy of type 2 diabetes
Autorzy:
Rosolowska-Huszcz, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825797.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
choroby czlowieka
cukrzyca typu 2
insulinoopornosc
stres oksydacyjny
przeciwutleniacze
witamina E
karotenoidy
polifenole
rosliny lecznicze
Opis:
Stres oksydacyjny w cukrzycy jest skutkiem wysokich stężeń glukozy i kwasów tłuszczowych. Odgrywa istotną rolę w patogenezie cukrzycy i jej powikłań. Jego patogenne działanie polega między innymi na hamowaniu syntezy insuliny w trzustkowych komórkach beta i hamowaniu przeniesienia sygnału insulinowego w komórkach docelowych. Działanie to przyczynia się do rozwoju insulinooporności oraz indukowania zmian w ścianach naczyń krwionośnych prowadzących do powikłań cukrzycy. Stwierdzono działanie antydiabetyczne takich przeciwutleniaczy, jak: witamina E, karotenoidy, różne polifenole. Właściwości przeciwutleniające wykazują rośliny lecznicze stosowane w medycynie ludowej różnych stron świata, dzięki czemu wiele z nich wykazuje działanie antydiabetyczne.
Oxidative stress in diabetes is a result of high concentration levels of glucose and fatty acids. It plays a key role in the pathogenesis of diabetes and its complications. Its pathogenic action consists, among other things, in suppressing the synthesis of insulin in pancreatic β-cells, as well as in hampering the insulin signal transmission in target cells. This action contributes to the development of insulin resistance and induces changes in vascular walls, thus, causing diabetic complications. It was found that some antioxidants had anti-diabetic activity, for example: vitamin E, carotenoids, and various polyphenols. Medical plants used by folk medicine in different world regions have antioxidative features, and, therefore, many of those plants show anti-diabetic activity.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej - źródło substancji bioaktywnych o prozdrowotnych właściwościach
Buds, leaves, and seeds of blackcurrant - source of bioactive substances with pro-health properties
Autorzy:
Krzepilko, A.
Prazak, R.
Skwarylo-Bednarz, B.
Swiecilo, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826051.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zdrowie czlowieka
rosliny lecznicze
czarna porzeczka
Ribes nigrum
surowce lecznicze
wlasciwosci lecznicze
owoce jagodowe
paki
liscie
nasiona
wlasciwosci prozdrowotne
zwiazki bioaktywne
Opis:
Porzeczka czarna jest rośliną uprawianą ze względu na smaczne owoce, które spożywa się w formie świeżej i przetworzonej. Owoce są cennym składnikiem diety ze względu na dużą zawartość związków o działaniu prozdrowotnym, jak: witamina C, związki fenolowe, składniki mineralne. Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej to mało znane źródło związków bioaktywnych o właściwościach prozdrowotnych i leczniczych. W tradycyjnej medycynie wykorzystuje się pąki, liście i nasiona porzeczki w leczeniu niektórych chorób. Współczesne badania naukowe potwierdzają korzystne działanie tych dotychczas niedocenianych części rośliny porzeczki czarnej. Głównymi związkami bioaktywnymi zawartymi w pąkach porzeczki czarnej są olejki eteryczne, w tym węglowodory i terpeny. Olejki z pąków charakteryzują się silną aktywnością przeciwbakteryjną i przeciwgrzybową. Kolejną grupą substancji bioaktywnych są związki fenolowe, wśród których występują głownie rutyna, epikatechiny i kemferole. Substancje te nadają pąkom właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Olej z nasion porzeczki czarnej może być dobrym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych i tokoferoli, zwłaszcza α-tokoferolu. Występują w nim także sterole znane z przeciwmiażdżycowej i przeciwnowotworowej aktywności Wyciągi z nasion czarnej porzeczki zawierają dużo pożądanych składników biologicznie aktywnych, jak związki fenolowe i polisacharydy, głównie galaktany. Ekstrakty z liści ze względu na dużą zawartość różnorodnych związków fenolowych i olejków eterycznych mają w łaściwości przeciwutleniające. Liście porzeczki czarnej mają unikatowy skład kwasów tłuszczowych o potencjalnej aktywności przeciwnowotworowej, przeciwzapalnej i przeciwdrobnoustrojowej. W liściach stosunek zawartości potasu do sodu jest wysoki, co wyjaśnia moczopędne działanie naparów z liści. W pracy podano przykłady zastosowania pąków, nasion i liści. Celem publikacji było usystematyzowanie wiedzy o prozdrowotnych zastosowaniach ekstraktów z tych surowców.
Blackcurrant is a plant cultivated for its tasty fruit eaten fresh and in a processed form. The blackcurrant fruit is a valuable diet component because of its high content of health-promoting compounds such as vitamin C, phenolic compounds, and minerals. Buds, leaves, and seeds of blackcurrant constitute a relatively unknown source of bioactive compounds with pro-health and medicinal properties. Traditional medicine utilizes buds, leaves and currant seeds to treat certain diseases. Contemporary scientific research confirms the beneficial effect of those underestimated parts of the blackcurrant plant. The main bioactive compounds contained in black currant buds are essential oils including hydrocarbons and terpenes. Bud oils are characterized by a strong antibacterial and antifungal activity. Another group of bioactive substances are phenolic compounds, mainly rutin, epicatechin, and kaempferol. Owing to those substances¸ the buds have antioxidant and anti-inflammatory properties. Oil made from seeds of black currant can be an excellent source of unsaturated fatty acids and tocopherols, especially α-tocopherol. It also contains sterols known for the anti-atherosclerotic and anticancer activity. Black currant seed extracts contain large amounts of beneficial biologically active substances such as phenolic compounds and polysaccharides, mainly galactans. Owing to their high content of various phenolic compounds and essential oils, leaf extracts have antioxidant properties. Black currant leaves have a unique fatty acid composition with the potential anti-cancer, anti-inflammatory and antimicrobial activity. The potassium to sodium ratio in the leaves is high and this explains the diuretic effect of their infusions. The paper presents some application examples of the buds, seeds, and leaves. The objective of the study was to systematise the knowledge of the pro-health applications of extracts from those raw materials.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies