Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "aktywność termiczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wplyw obrobki termicznej na zawartosc barwnikow betalainowych i zdolnosc przeciwutleniajaca buraka cwiklowego
The effect of thermal processing on betalain pigments contents and antiradical activity of red beet
Autorzy:
Kidon, M
Czapski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826859.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
obrobka termiczna
buraki cwiklowe
korzenie
zawartosc barwnikow
barwniki betalainowe
aktywnosc przeciwutleniajaca
Opis:
Celem badań było określenie wpływu blanszowania i suszenia korzeni buraka ćwikłowego oraz ogrzewania suszu buraczanego na zawartość barwników betalainowych oraz zdolność przeciwutleniającą. Stwierdzono, że blanszowanie powodowało stratę barwników czerwonych na poziomie około 25%. Jednocześnie następował ok. 2-krotny wzrost zdolności przeciwutleniającej. Suszenie zwiększyło tę zdolność o 25%, chociaż spowodowało 18% spadek zawartości barwników czerwonych. Największe straty zawartości barwników czerwonych (o 80%) spowodowało ogrzewanie suszu buraczanego przez 3 i 5 godz. Pomimo tak dużej degradacji barwników zdolność przeciwutleniająca wzrosła o 75%.
The aim of this study was to determine the effect of blanching and hot-air drying of red beet roots, as well as heating of dried beetroot on betalain contents and antiradical activity. It was found that blanching diminished betalain contents by almost 25%. However, a double increase was found for antiradical activity. Drying improved antiradical activity by about 25%, whereas losses of red pigment reached 18%. The highest losses of red pigment (by almost 80%) were caused by heating of dried beetroot for 3 and 5 h. Even at such a considerable pigment content decrease antiradical activity increased by about 75%.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 1; 124-131
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywnosc przeciwutleniajaca nowych odmian fasoli [Phaseolus vulgaris L.]
Antioxidant activity of the new bean cultivars [Phaseolus vulgaris L.]
Autorzy:
Stasiak, A
Ulanowska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828214.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
fasola
Phaseolus vulgaris
odmiany roslin
nowe odmiany
aktywnosc przeciwutleniajaca
polifenole
obrobka termiczna
Opis:
Celem badań było określenie aktywności przeciwutleniającej nasion fasoli, ustalenie wpływu obróbki termicznej na tę aktywność oraz oznaczenie zawartości różnych grup związków polifenolowych w nasionach fasoli. Materiałem badawczym było pięć nowych odmian fasoli, w tym cztery odmiany kolorowe: Augusta, Nigeria, Rawela i Toffi oraz odmiana biała Laponia. Analizowano nasiona surowe i nasiona poddane gotowaniu. Aktywność przeciwutleniającą badanych produktów określono jako efektywność wygaszania syntetycznego rodnika DPPH oraz jako zdolność redukcji kompleksu Fe(III) z odczynnikiem TPTZ (metoda FRAP). Zawartość składników polifenolowych oznaczano metodami spektrofotometrycznymi. Nasiona kolorowych odmian fasoli okazały się bogatym źródłem składników polifenolowych, zawierały w 100 g s.m. od 427 mg (‘Toffi’) do 760 mg (‘Rawela’) polifenoli ogółem. Aktywność przeciwutleniająca odmian kolorowych była kilkanaście razy wyższa niż odmiany białej i korelowała z zawartością związków polifenolowych. Obróbka hydrotermiczna spowodowała w większości prób zmniejszenie zawartości składników polifenolowych o ponad 50%, a tym samym obniżenie aktywności przeciwutleniającej. Pomimo tego aktywność kolorowych odmian fasoli pozostała nadal wysoka, co wskazuje na wyższą wartość biologiczną tych odmian w porównaniu z białymi odmianami fasoli.
The objective of the investigation was to determine the antioxidant activity of bean seeds, the effect of thermal processing on this activity, and the contents of different groups of polyphenol compounds in those beans.The investigation material consisted of five new cultivars of bean seeds: four coloured cultivars: Augusta, Nigeria, Rawela, and Toffi, and one white: Laponia. The raw and cooked seeds were analyzed. The antioxidant activity of the products investigated was defined as the scavenging capability of synthetic free radical DPPH, as well as the efficiency of reducing TPTZ-complexed Fe(III) ions (FRAP method). Spectrophotometric methods were applied to determine polyphenol compounds. Seeds of the coloured bean varieties turned out to be a rich source of polyphenol compounds, they contained from 427 mg (Toffi) to 760 mg (Rawela) of polyphenols in total per 100 g d.m.. The antioxidant activity of the four bean varieties was 10 to 20 times higher than the antioxidant activity of the white variety, and was correlated with the contents of polyphenol compounds. When the beans were hydro-thermally processed, the contents of polyphenol compounds in them decreased by more than 50%, thus, their antioxidant activity decreased, too. However, the activity of the coloured bean varieties remained high, and this shows that the biological value of those varieties is higher compared with the white bean varieties.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 1; 74-82
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność peptydaz wybranych szczepów Lactobacillus poddanych obróbce termicznej
Peptidase activity of selected heat-treated Lactobacillus strains
Autorzy:
Garbowska, M.
Stefanska, I.
Mlynek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827400.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bakterie kwasu mlekowego
aminopeptydazy
dipeptydazy
aktywnosc proteolityczna
obrobka termiczna
peptydazy
Lactobacillus casei
Lactobacillus acidophilus
Opis:
Celem niniejszej pracy było określenie aktywności amino- i dipeptydaz wybranych kultur bakterii mlekowych (Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus), poddanych działaniu temperatury 50 ÷ 75 °C, przez 1, 15 i 25 min. Badane kultury Lactobacillus syntetyzowały peptydazy o podobnej specyficzności substratowej, ale z różną aktywnością. Wykazywały one wyższą aktywność aminopeptydaz w porównaniu z aktywnością dipeptydaz. Średnia aktywność dipeptydaz Lb. acidophilus była wyższa o 45 % od średniej aktywności bakterii Lb. casei. Wyższą o 25 % aktywnością aminopeptydaz charakteryzował się szczep Lb. casei. Szczep ten wykazywał największą specyficzność względem substratów: Ala-Leu, Ala-Ala, Gly-Leu, natomiast Lb. acidophilus – względem Ala-Ala oraz Ala-pNa. Najwyższą aktywność amino- i dipeptydaz Lb. casei oraz dipeptydaz Lb. acidophilus stwierdzono po obróbce termicznej bakterii przez 15 min. W przypadku amino- i dipeptydaz Lb. casei ich aktywność wynosiła odpowiednio: 5,10 i 0,83 U·min⁻¹·mg⁻¹ oraz 1,66 U·min⁻¹·mg⁻¹ – w przypadku dipeptydaz Lb. acidophilus. Z kolei średnia aktywność aminopeptydaz Lb. acidophilus wzrastała wraz z wydłużaniem czasu ogrzewania – najwyższe jej wartości uzyskano po 25 min (3,89 U·min⁻¹·mg⁻¹). Wykazano, że wydłużenie czasu obróbki termicznej wpłynęło statystycznie istotnie (p < 0,05) na wzrost aktywności aminopeptydaz badanych kultur bakterii, co wskazuje na ich wysoką termostabilność.
The objective of the research study was to determine the amino- and dipeptidase activity of selected lactic acid bacteria cultures (Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus) subjected to heat- treatment at temperatures ranging between 50 and 75 °C for 1, 15, and 25 minutes. The analyzed Lactobacillus cultures synthesized peptidases that had a similar substrate specificity but different activities. They showed a higher activity of aminopeptidases compared to the activity of dipeptidases. The mean dipeptidase activity of Lb. acidophilus was 45% higher than that of Lb. casei. The Lb. casei strain was characterized by a 25% higher activity of aminopeptidases. This strain exhibited the highest specificity to the Ala-Leu, Ala-Ala, and Gly-Leu substrates, whereas the Lb. acidophilus strain – to the Ala-Ala and Ala-pNA substrates. The highest activity of the amino- and dipeptidases of Lb. casei and of the dipeptidases of Lb. acidophilus was reported after the bacteria were heat-treated for 15 min. As for the amino- and dipeptidases of Lb. casei, their activity was, respectively: 5,10, and 0.83 U/min/mg, and as for the dipeptidases of Lb. acidophilus, it was 1.66 U/min/mg. The mean aminopeptidase activity of Lb. acidophilus increased along with the increasing heat-treatment time; its highest values were reached after 25 min (3.89 U/min/mg). It was proved that the increasing of the heat-treatment time significantly impacted the growth of aminopeptidase activity of lactic acid bacteria; this fact confirms their high temperature resistance.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2015, 22, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność i stabilność termiczna diastazy występującej w podkarpackich miodach odmianowych
Activity and thermal stability of diastase present in honey from Podkarpacie region
Autorzy:
Wesolowska, M.
Dzugan, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828446.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
miod
miod lipowy
miod spadziowy
miod wielokwiatowy
miod rzepakowy
miody odmianowe
pozytki pszczele
enzymy
stabilnosc termiczna
aktywnosc enzymatyczna
wlasciwosci przeciwutleniajace
produkty spozywcze
Opis:
Celem pracy było porównanie aktywności diastazy w miodach odmianowych, a także ocena stabilności termicznej enzymu podczas rozpuszczania i długotrwałego przechowywania miodu. Materiał do badań stanowiło 25 miodów odmianowych pozyskanych z pasiek działających na terenie Podkarpacia, w tym wielokwiatowy, nawłociowy, rzepakowy, lipowy i spadziowy. Liczbę diastazową (DN) określono w miodach świeżych, długotrwale przechowywanych i poddanych ogrzewaniu za pomocą testu Phadebas Honey Diastase test. Najwyższą aktywność α-amylazy stwierdzono w miodach nawłociowych i lipowych (odpowiednio: 32,65 i 31,47 DN), a najniższą – w miodach rzepakowych (15,32 DN), przy czym wszystkie badane próbki spełniały limit określony w obowiązujących przepisach. Miody ciemne charakteryzowały się wyższą aktywnością diastazy, współczynnik korelacji Pearsona (r) pomiędzy barwą (mierzoną w jednostkach absorbancji przy λ = 450 nm) a liczbą diastazową miodu wyniósł 0,75. Podczas przechowywania próbek miodu w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 miesiące obserwowano obniżenie aktywności diastazy o 17 ÷ 42 % w zależności od odmiany. Aktywność diastazy malała ze wzrostem temperatury rozpuszczalnika użytego do rozcieńczania miodu, przy czym enzym był stabilny w zakresie 20 ÷ 40 ºC, a po przekroczeniu temp. 60 ºC stwierdzono drastyczną inhibicję jego aktywności. Ponadto roztwór miodu przechowywany w temp. 20 ± 2 ºC przez 24 h nie tracił aktywności enzymatycznej. Wykazano, że stosowanie miodu do słodzenia ciepłych (poniżej 60 ºC) napojów nie powoduje całkowitej dezaktywacji diastazy.
The objective of the research study was to compare the activity of diastase in varietal honey as well as to evaluate the thermal stability of the enzyme during dissolving and long-term storing honey. The study material consisted of 25 varietal honeys from apiaries located in the Podkarpacie region including multifloral, goldenrod, rape, tilia, and honeydew honeys. The diastase number (DN) was determined using a Phadebas Honey Diastase test in fresh, long-term stored and heated honeys. The highest activity of α-amylase was found for the goldenrod and tilia honeys (32.65 and 31.47 DN, respectively), the lowest for the rapeseed honey (15.32 DN) All the tested samples met the limits as specified in the regulations in force. The dark honeys were characterized by a higher diastatic number than the light honeys, and the Pearson’s correlation coefficient between the colour (measured as an absorbance unit with λ = 450 nm) and the diastase number was 0.751. While storing the honey samples at a temperature of 20 ± 2 ºC for a period of 24 months, a 17 to 42 % decrease in the diastase activity was reported depending on the variety. The diastase activity decreased with the increasing temperature of solvent used to diluted the honey, whereas the enzyme remained stable in the temperature range between 20 and 40 ºC. As soon as the temperature of 60 ºC was exceeded, a drastic inhibition of the enzyme activity was reported. In addition, the honey solution, stored at 20 ± 2 ºC for 24 hours, did not lose enzymatic activity. It was proved that the honey used to sweeten warm (below 60 ºC) beverages did not completely deactivate the diastase.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies