Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Vodolazkin" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
О времени, «из которого выкачали вечность»: роман Евгения Водолазкина Оправдание острова
About the time “from which eternity was pumped out”: Evgeny Vodolazkin’s novel Justification of the island
Czas, „z którego wypompowano wieczność”: powieść Jewgienija Wodołazkina Usprawiedliwienie Wyspy
Autorzy:
Stankeviča, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311701.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Евгений Водолазкин
советская парадигма
идеологическая поляризация
время
человек
Jewgienij Wodołazkina
paradygmat sowiecki
polaryzacja ideologiczna
czas
osoba
Evgeny Vodolazkin
soviet paradigm
ideological polarization
time
person
Opis:
In the context of sharp ideological polarization of the cultural life of Russia, Evgeny Vodolazkin’s oeuvre is a special case. In a number of his works, without entering into public discussions, Vodolazkin has consistently proved the immorality and futility of the methods of organizing society according to the Soviet model. In the collection Part of the Land Surrounded by the Sky. Solovetsky Texts and Images (2011), edited by Vodolazkin, the emotional rejection of the Soviet paradigm is vividly embodied. The fantastic plot of the novel The Aviator (2016) allows us to draw a conclusion about the degradation of society by comparing the pre-Revolutionary, the Soviet and the post-Soviet stages of the protagonist’s life. The novel Justification of the Island (2020) can be considered as the final part of the understanding of the Soviet period in the history of Russia. The failure of the Soviet paradigm is demonstrated through a special artistic system, which is based on reduction and caricaturing that make it possible to see the bloody absurdity and the absolute moral decline.
Twórczość Jewgienija Wodołazkina w kontekście ostrej polaryzacji ideologicznej życia kulturalnego Rosji jest przypadkiem szczególnym. Nie wdając się w publiczne dyskusje, autor w wielu utworach konsekwentnie udowadnia niemoralność oraz bezsensowność sposobów organizowania społeczeństwa na wzór sowiecki. W zbiorze opowiadań Część ziemi otoczona niebem. Teksty i obrazy sołowieckie (2011, pod redakcją Wodołazkina) w ostro przedstawia  emocjonalne odrzucenie paradygmatu sowieckiego. Fantastyczna fabuła powieści Awiator (2016) pozwala wyciągnąć wniosek o degradacji społeczeństwa na podstawie porównania przedrewolucyjnego, sowieckiego oraz postsowieckiego okresu życia bohatera. Powieść Usprawiedliwienie Wyspy (2020) można uznać za ostatnią część rozważań autora nad okresem sowieckim w historii Rosji. Klęskę sowieckiego paradygmatu autor przedstawia za pomocą systemu artystycznego, który opiera się na redukcji i karykaturze, co pozwala zauważyć krwawy absurd oraz totalny upadek moralny.
Творчество Евгения Водолазкина в контексте резкой идеологической поляризации культурной жизни России представляет собой особый случай. Не вступая в публичные дискуссии, в ряде произведений он последовательно доказал безнравственность и бесперспективность способов организации социума по советскому образцу. В сборнике Часть суши, окруженная небом. Соловецкие тексты и образы (2011), изданном под редакцией Водолазкина, ярко воплощено эмоциональное неприятие советской парадигмы. Фантастический сюжет романа Авиатор (2016), позволяет на основе сравнения дореволюционного, советского и постсоветского этапов жизни протагониста сделать вывод о деградации социума. Роман Оправдание Острова (2020) может быть рассмотрен как завершающая часть осмысления советского периода истории России. Несостоятельность советской парадигмы демонстрируется через особую художественную систему, в основе которой снижение, окарикатуривание, позволяющие увидеть кровавый абсурд и абсолютное моральное падение.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 68-80
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Старец-монах-чудотворец как герой современной русской прозы
Starzec-mnich-cudotwórca jako bohater współczesnej prozy rosyjskiej
The elder-monk-miracle man as a hero of modern Russian prose
Autorzy:
Wójcikowska-Wantuch, Paulina Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311802.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
mnich
starzec
duchowość
prawosławie
hagiografia
współczesna literatura rosyjska
Pietruszewska
Szewkunow
Kuczerskaja
Wodołazkin
monk
starets
spirituality
orthodoxy
contemporary Russian literature
hagiography
Petrushevskaya
Shevkunov
Vodolazkin
Kucherskaya
Opis:
This article presents selected literary works by writers of contemporary Russian literature, whose hero is an elder-monk or miracle man. Writers as Lyudmila Petryshevskaya, Evgeniy Vodolazkin, Tikhon Shevkunov and Maya Kucherskaya in their works refer to the genres of religious literature such as patericon, hagiography and the apophthegma. The author's interest in the character, directly referring to the tradition of Fyodor Dostoyevsky and elder Zosima, from the novel "The Brothers Karamazov" is an expression of longing for national values related to the spiritual culture of Russian Orthodoxy and a reflection of the dialogue between religious and secular literature that is taking place today.
В настоящей статье представлены избранные литературные произведения авторов современной русской литературы, героем которых является старец или монах-чудотворец. Писатели, представляющие разные поэтики, такие как Людмила Петрушевская, Евгений Водолазкин, Тихон Шевкунов и Майя Кучерская, в своих произведениях обращаются к жанрам религиозной литературы: патерику, житию святых и апофтегме. Интерес современных авторов к герою, непосредственно ориентированному на традицию старца Зосимы из романа Федора Достоевского «Братья Карамазовы», может быть выражением тоски по национальным ценностям, отождествляемым с духовной культурой русского православия и является отражением происходящего сегодня диалога между религиозной и светской литературой.
W niniejszym artykule przedstawiono wybrane utwory literackie autorów współczesnej literatury rosyjskiej, których bohaterem jest starzec, mnich lub cudotwórca. Pisarze reprezentujący różnorodne poetyki, jak Ludmiła Petruszewska, Jewgienij Wodołazkin, Tichon Szewkunow i Maja Kuczerska w swoich utworach odwołują się do gatunków literatury religijnej: pateryku, żywotu świętych i apoftegmatu. Zainteresowanie współczesnych autorów bohaterem, nawiązującym bezpośrednio do tradycji starca Zosimy z powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, może stanowić wyraz tęsknoty za wartościami narodowymi, utożsamianymi z kulturą duchową rosyjskiego prawosławia oraz jest odzwierciedleniem, odbywającego się aktualnie dialogu pomiędzy literaturą świecką i religijną.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 81-98
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies