Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Grzybowski, Andrzej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Albrecht Scholz (1940–2013) — wspomnienie pośmiertne
Albrecht Scholz (1940–2013) — Obituary
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530705.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/1; 64-66
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935): znaczący polski okulista i utalentowany rzeźbiarz
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935): Polish important ophthamologist and talented sculptur
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Nawrocki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972552.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski
medycyna
krakowska
polska okulistyka
historia okulistyki
historia medycyny
historia sztuki
historia rzeźbiarstwa
Cracovian medicine
Polish ophthalmology
history of ophthalmology
history of medicine
history of art
history of statuary
Opis:
Artykuł przedstawia życiorys, dorobek naukowy oraz artystyczny polskiego okulisty Karola Romana Nałęcz-Brudzewskiego (1868-1935). Studiował on na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1893 roku uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich (łac. doctoris medicinae universae), a następnie w latach 1893-1897 był asystentem na klinice okulistycznej UJ. Po otrzymaniu stypendium studiował w Paryżu. Od 1907 do 1919 był okulistą Miejskiej Kasy Chorych w Krakowie, a od 1923 roku do śmierci pracował jako prymariusz oddziału ocznego w Państwowym Szpitalu św. Łazarza w Krakowie. W sierpniu 1917 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Za najważniejsze jego dzieło przez współczesnych uznawano „Podręcznik perymetrji klinicznej: dla użytku studentów i lekarzy” wydany w 1925 roku. Brudzewski był ponadto utalentowanym artystą i rzeźbiarzem; szczególne zamiłowanie żywił do rzeźbienia zwierząt.
The article contains a memoir as well as academic and artistic achievements of an Polish ophthalmologist Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935). He studied at the Medical Faculty of Jagiellonian University, in 1893 he got the doctor of all medical sciences degree (lat. doctoris medicinae universae). Then between 1893 and 1897 he was an assistant at the Ophthalmological Clinic of the JU. After being granted with a scholarship he went to Paris to study. From 1907 till 1919 he was an ophthalmologist at the Urban Healthcare Fund in Cracow and since 1923 till death he worked as a department head of the Ophthalmic Ward at the Public Hospital of Saint Lazarus in Cracow. In August 1917 he habilitated at the Jagiellonian University. His most important piece of work was „Textbook of the clinical perimetry: for the use of students and doctors”, which was published in 1925. Brudzewski was also a talented artist and sculptor; he was especially passionate about sculpting animals.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 100-112
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Lubicz-Kośmiński (1837-1883): pionier okulistyki dziecięcej i wybitny historyk medycyny.
Stanisław Lubicz-Kośmiński (1837-1883): pioneer of pediatric ophthalmology and prominent of historian of medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Kordys, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530431.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Stanisław Lubicz-Kośmiński
medycyna
okulistyka
historia medycyny
historia okulistyki polskiej
medicine
ophthalmology
history of medicine
history of Polish ophthalmology
Opis:
Celem pracy było opracowanie biografii i dorobku naukowego Stanisława Lubicza-Kośmińskiego, okulisty i historyka medycyny. Jego życiorys i wkład naukowy nie został dotychczas poddany dokładnej analizie naukowej. Stanisław Kośmiński ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Moskwie w 1861 roku. Po studiach rozpoczął praktykę lekarską oraz poszerzał zdobytą wiedzę będąc asystentem w Klinice Chorób Ocznych i Usznych profesora Szokalskiego w Warszawie. Kształcił się również u profesora Albrechta von Graefego w Berlinie. Napisał prace naukowe w dziedzinie okulistyki i historii medycyny. Był bibliotekarzem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego od 1872 roku. Ponadto często bezinteresownie udzielał pomocy lekarskiej ubogiej ludności.
The aim of the work was to develop biography and scientific achievements of Stanisław Lubicz-Kośmiński, an ophthalmologist and an historian of medicine. His curriculum vitae have not yet been subjected to thorough scientific analysis. Kośmiński graduated from the Faculty of Medicine of the University of Moscow in 1861. After graduation he started his medical practice and expanded his knowledge as an assistant at the Department of Ophthalmology headed by Professor Szokalski in Warsaw. He also studied under Professor Albrecht von Graefe in Berlin. He wrote scientific papers in the field of ophthalmology and history of medicine. He was a librarian of the Warsaw Medical Society since 1872. In addition, he often selflessly provided medical care to poor people.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 113-120
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okulistyczny epizod biografii Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego
Ophthalmology episode in the biography of Bolesław Wieniawa-Długoszowski
Autorzy:
Witczak, Włodzimierz
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530514.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia okulistyki
Bolesław Wieniawa-
Długoszowski
historia polskiej okulistyki
historia
medycyny
history of ophthalmology
history of Polish ophthalmology
history of medicine
Opis:
W pracy przedstawiono fragment biografii generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (1881-1942), dotyczący jego zawodowych zainteresowań okulistyką. Prostuje ona nieścisłości związane ze specjalizacją w tej dziedzinie wielokrotnie powielane przez dawnych znajomych i korzystających z nich bezkrytycznie współczesnych biografów lekarza.
In the article the part of biography of general Bolesław Wieniawa-Długoszowski (1881-1942) related to ophthalmology was presented. It verifies some inaccuracies delivered by his acquaintances, present in the literature and often repeated by his biographers.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 87-89
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WSTĘP
Autorzy:
Sak, Jarosław
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530612.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2017, 80; 7
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojciec i lekarz Adam Wiśniewski – jego praca na rzecz trędowatych w Indiach
Father Adam Wiśniewski MD and his work for lepromatous patients in India
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Charzewski, Kajetan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530666.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Indie
trąd
pallotyn
Adam Wiśniewski
Jeevodaya
Birczyńska
biografia
trędowaci
historia trądu
India
leprosy
pallotin
biography lepers
history of leprosy
Opis:
Streszczenie: Trąd nadal stanowi duży problem we współczesnym świecie. Zwłaszcza w krajach trzeciego świata. Ojciec Adam Wiśniewski (1913-1987) ukończył medycynę w 1947 roku w Poznaniu. Na początku lat 60. rozpoczął swoją życiową misję, podróżując do Indii. Założył centrum Jeevodaya, wspierające chorych na trąd ludzi w różnych aspektach życia, w tym w opiece zdrowotnej.
Leprosy constitutes still a big problem in modern world, especially in third world countries. Father Adam Wiśniewski (1913-1987), graduated medicine in 1947 in Poznan. In early 60’ he started his life mission by traveling to India. He founded a Jeevodaya center, supporting lepromatous people in different aspects of life, including health care.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 37-46
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowo od Redakcji
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530668.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2016, 79; 7
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Struś (1510-1568) jako prekursor współczesnej wiedzy o układzie krążenia w 500. rocznicę jego urodzin
Józef Struś (1510-1568) as a Precursor of the Modern Knowledge about Circulation of Blood on the 500th Anniversary of his Birth
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530780.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Józef Struś
historia medycyny
układ krążenia
tętno
poligraf
history of medicine
circulation of blood
pulse
polygraph
Opis:
Józef Struś (1510-1568) był jednym z najsławniejszych lekarzy europejskiego renesansu. Stał się szczególnie znany z powodu biegłości w zakresie krytycznej analizy dzieł Galena oraz badań nad układem krążenia. Dostrzegał zależności pomiędzy tętnem, pracą serca oraz przemianami metabolicznymi. Struś jest pierwszym naukowcem w dziejach medycyny europejskiej, który przedstawił tętno w formie diagramów oraz zastosował w praktyce ideę wykrywacza kłamstw.
Józef Struś (1510-1568) was one of the most famous physicians of the European Renaissance. He became famous for his critical analysis of Galen’s works and his own research on blood circulation. He saw relationships between the pulse, heartbeat and the metabolism of the body. Struś was the first scientist in the history of European medicine to present the pulse in a diagram form and introduce the idea of a polygraph in practice.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2011, 74; 37-46
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bronisław Ziemiński (1860-1915) ‒ współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Okulistycznego
Bronisław Ziemiński (1860-1915) – co-founder of the Polish Ophthalmological Society
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085495.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bronisław Ziemiński, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Polskie
Towarzystwo Okulistyczne, Instytut Oftalmiczny
w Warszawie
Bronisław Ziemiński, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Polish Medical Society, Warsaw Ophthalmic Institute
Opis:
Artykuł przedstawia biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Bronisława Ziemińskiego (1860- 1915), współzałożyciela Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. Studiował na Uniwersytecie w Dorpacie. W latach 1884 i 1885 pracował w klinice prof. Raehlmanna. W 1884 roku uzyskał stopień doktora. W 1892 roku został ordynatorem etatowym Instytutu Oftalmicznego w Warszawie. W 1908 roku został prezesem i współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego dla Królestwa Polskiego. W 1909 roku wydał podręcznik pt. Zarys okulistyki.
The article presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bronisław Ziemiński (1860-1915). He studied at the University of Dorpat. He became the head of the Ophthalmic Institute in Warsaw in 1892. He became the president and co-founder of the Polish Ophthalmological Society for the Kingdom of Poland in 1908. He published a textbook Zarys okulistyki in 1909.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 47-60
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feliks Rymowicz (1870-1905) ‒ docent okulistyki w Kazaniu
Feliks Rymowicz (1870-1905) – associate professor of ophthalmology in Kazan
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085526.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Feliks Rymowicz, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Warszawskie
Towarzystwo Lekarskie
Feliks Rymowicz, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine, Warsaw
Medical Society
Opis:
Artykuł w całości poświęcony został biografii i analizie dorobku naukowego Feliksa Rymowicza (1870-1905), który był wybitnym lekarzem okulistą. W 1893 roku ukończył Akademię Medyko-Chirurgiczną w Petersburgu jako laureat. W 1896 roku otrzymał stopień doktora medycyny. W latach 1897-1903 kierował oddziałem ocznym w Szpitalu Wojskowym w Kazaniu. W latach 1898‒1903 był asystentem przy katedrze patologii ogólnej na Uniwersytecie Kazańskim. W 1905 roku został czynnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego oraz został powołany do służby wojskowo-lekarskiej na Dalekim Wschodzie.
The article presents the biography and analysis of the scientific achievements of Feliks Rymowicz (1870- 1905). In 1893 he graduated from the Medical-Surgical Academy in St. Petersburg as a laureate. He obtained a doctoral degree in 1896. In the years 1897-1903 he was the head of the ophthalmic department at the Military Hospital in Kazan. He was an assistant at the chair of general pathology at the Kazan University between 1898 and 1903. In 1905 he became an active member of the Warsaw Medical Society and was called up for military-medical service in the Far East.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 69-74
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Hilton (1805-1878) jego życie i osiągnięcia w zakresie anatomii, chirurgii, neurologii oraz neurochirurgii
John Hilton (1805-1878) – his life and contributions to anatomy, surgery, neurology and neurosurgery
Autorzy:
Zamachowska, Monika
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530400.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Hilton
historia medycyny
historia
anatomii
historia chirurgii
historia neurologii, historia
neurochirurgii
prawo Hiltona
linia Hiltona
history of medicine
history of anatomy
history of surgery
history of neurology
history
of neurosurgery
Hilton’s law
Hilton’s line
Opis:
John Hilton (1805-1878) był znanym angielskim anatomem i chirurgiem. Miał ogromy wkład w rozwój tych dyscyplin medycznych. Z jego nazwiskiem związanych jest kilka eponimów medycznych. Najbardziej znane to linia Hiltona, służąca za znacznik w operacjach proktologicznych, oraz prawo Hiltona mówiące o tym, że nerwy dochodzące do stawu unerwiają zarówno mięśnie poruszające tym stawem, jak i skórę w jego okolicy Mniej znane, a nie mniej ważne są jego inne osiągnięcia naukowe z zakresu neurologii i neurochirurgii. Celem artykułu jest przypomnienie sylwetki tego wybitnego lekarza w kontekście jego zasług dla rozwoju medycyny.
John Hilton (1805-1878) was a known English anatomist and surgeon. He made a huge contribution to the development of these medical disciplines. There are several medical eponyms with his name. Popular known on the Hilton line, which serves as a marker in proctological operations, and the Hilton law saying that the nerves to the muscles acting on a joint give branches to that joint as well as to the skin over the area of action of these muscles. Less known and no less important are his other scientific studies in the field of neurology and neurosurgery. The aim of the article is to compare the figure of this outstanding doctor in the context of his merits for the development of medicine.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 81-86
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
190-lecie wydania Rozprawy o badaniu fizjologicznym organu wzroku i systemu skórnego (Wrocław 1823) Jana Evangelisty Purkiniego (1787–1869)
Physiological Examination of the Visual Organ and of the Cutaneous System by Jan Evangelista Purkinje (1787–1869) — 190th Anniversary of Publication (Wrocław 1823)
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pietrzak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530460.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Jan Ewangelista Purkinie
fizjologia
wzrok
skóra
historia medycyny
historia okulistyki
Johannes Evangelist Purkinje
physiology
vision
skin
history of medicine
history of ophthalmology
Opis:
Praca przedstawia polskie i angielskie tłumaczenie pracy Jana Ewangelisty Purkiniego pt. Rozprawa o badaniu fizjologicznym organu wzroku i systemu skórnego — opublikowanej po łacinie we Wrocławiu w 1823 roku — z okazji 190-lecia jej wydania. Omawia ona znaczenie badań fizjologicznych, budowę i czynności oka oraz anatomię i fizjologię skóry. Jan Ewangelista Purkinie (1787–1869) w 1818 roku ukończył medycynę w Pradze, a w 1823 uzyskał etat profesora fizjologii na Uniwersytecie we Wrocławiu, gdzie w 1839 roku utworzył pierwszą w świecie samodzielną katedrę fizjologii. Dokonał wielu odkryć w zakresie neurofizjologii, np. odkrył komórki w środkowej warstwie istoty szarej mózgu, zwane dziś komórkami Purkiniego. Stał się też faktycznym twórcą teorii komórkowej budowy organizmu, odkrył między innymi jądro komórkowe. Dokonał odkrycia włókien przewodzących impulsy z węzła zatokowo-przedsionkowego do komór serca, nazywanych dziś włóknami Purkiniego. Utrzymywał niezwykle przyjazne stosunki z Polakami. W 1850 roku został profesorem fizjologii na Uniwersytecie w Pradze, gdzie zajmował się popularyzacją czeskiej kultury.
The article presents the Polish and English translations of the work of Jan Evangelista Purkinje entitled Physiological Examination of the Visual Organ and of the Cutaneous System on the occasion of the 190th anniversary of its publication. Written in Latin in 1823 while Purkinje was in Breslau (now Wrocław), the thesis presents the importance of research in physiology as well as the anatomy and the physiology of the eye and the physiology of the skin. Jan Evangelista Purkinje (1787–1869) graduated in medical studies in 1818 in Prague. In 1823 he received a tenure as a professor of physiology at the University of Breslau, where in 1839 he founded the world’s first independent Department of Physiology. While at university he made a number of discoveries in neurophysiology, including the discovery of the cells in the middle layer of the grey matter, known today as Purkinje cells. Moreover, he became an actual author of the cell theory of organisms; he discovered, among others, the cell nucleus. Purkinje is also known for his discovery of the fibrous tissue conducting stimuli from the sinoatrial node to the ventricles, which are known today as Purkinje fibres. He had exceptionally friendly relationships with Poles. In 1850 he became a professor of physiology at the University of Prague, where he also engaged in the promotion of the Czech culture.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 9-15
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O. Karol Meissner - lekarz i benedyktyn
Karol Meissner. A Doctor and Benedictist
Autorzy:
Polak, Agnieszka
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530480.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
pomoc medyczna w powstaniu warszawskim
benedyktyni
psychologia małżeństwa i rodziny
Medical help in the Warsaw Uprising
Benedictines
family and marriage psychology
Opis:
O. Karol Meissner (właściwie Wojciech Meissner) brał udział w powstaniu warszawskim. Był lekarzem, benedyktynem, rozwijał również poradnictwo dotyczące małżeństw i rodziny, współtworzył katolicką naukę dotyczącą podstaw moralnych życia małżeńskiego. Wykładał psychologię na Katolickim Uniwersytecie Medycznym. Działał też na rzecz odbudowy klasztoru benedyktynów w Lubiniu.
Friar Karol Meissner took part in the Warsaw uprising. He was a doctor and Benedictin. He was one of the creator of Catholic marriage guidance and family counseling. He was University lecturer at The John Paul II (The Second) Catholic University of Lublin. He taught psychology. He contributed to reconstruction of Benedictines abbey in Lubiń.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2017, 80; 38-41
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Setna rocznica śmierci Edmunda Biernackiego (1866-1911) — filozofa medycyny i wynalazcy metody pomiaru szybkości sedymentacji erytrocytów
The Hundredth Anniversary of Edmund Biernacki s Death (1866-1911) — a Philosopher of Medicine and an Inventor of the Erythrocyte Sedimentation Rate
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530537.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Edmund Biernacki
odczyn Biernackiego
historia medycyny
filozofia medycyny
Biernacki Reaction (ESR)
history of medicine
philosophy of medicine
Opis:
Edmund Faustyn Biernacki (1866-1911) był lekarzem i jednym z przedstawicieli polskiej szkoły filozofii medycyny, a także pierwszym naukowcem, który w 1897 roku wykorzystał w diagnostyce klinicznej odkryte przez siebie zjawisko sedymentacji erytrocytów. Niestety historyczne fakty dotyczące dokonania tego odkrycia przez Biernackiego przez długi czas były nieznane w piśmiennictwie anglojęzycznym. W setną rocznicę śmierci Biernackiego warto przypomnieć jego osiągnięcia zarówno jako internisty, naukowca-eksperymentatora, filozofa medycyny, jak i wynalazcy metody oznaczania sedymentacji krwinek czerwonych.
Edmund Faustyn Biernacki (1866-1911) was a physician and one of the representatives of the Polish school of philosophy of medicine as well as the first scientist who used the erythrocyte sedimentation rate in medical diagnostics in 1897. Unfortunately, this historical fact about discovery of ESR by Biernacki was unknown in the English language literature. On the hundredth anniversary of Biernacki s death, it is worth to remind his achievements as an internist, scientist-experimenter, philosopher of medicine and inventor of the erythrocyte sedimentation rate.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2011, 74; 29-36
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sir James Paget jako współtwórca nowoczesnej medycyny
Sir James Paget as the Co-creator of Contemporary Medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530670.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
James Paget
historia medycyny
chirurgia
dermatologia
history of medicine
surgery
dermatology
Opis:
James Paget był jednym z najwybitniejszych lekarzy XIX stulecia, które ukształtowało współczesne fundamenty wiedzy i praktyki medycznej. Przyczynił się zarówno do rozwoju chirurgii, jak i do postępów w dziedzinie dermatologii. Jego osiągnięcia były wynikiem oparcia praktyki lekarskiej na racjonalnej, zgodnej z zasadami logiki wiedzy naukowej w stopniu znacznie większym aniżeli czynili to inni ówcześni lekarze i chirurdzy.
Paget James was one of the most outstanding doctors of the XIX century which molded contemporary bases of the knowledge and the medical practice. He contributed both to the development of the surgery and to progress in the field of dermatology. His achievements were a result of basing his medical practice on the rational scientific knowledge, in accordance with principles of logic in the degree much greater than other doctors and surgeons made it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 113-117
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies