Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Barwicz-Piskorz, W." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Badenian Radiolaria from the Kraków area (South Poland)
    Badeńskie promienice (Radiolaria) z obszaru Krakowa
    Autorzy:
    Barwicz-Piskorz, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191244.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Opis:
    Thirty four Upper Badenian radiolarian species from the Kraków area have been analysed. Seventeen species are illustrated. This assemblage represents the Dorcadospyris alata radiolarian Zone. The comparision of Badenian Radiolaria assemblage from the Kraków area with the contemporaneous ones from Gliwice area and eastern part of the Carpathian Foredeep shows some dissimilitarity between them. The assemblages from the western part of the Carpathian Foredeep include some warm water species, while assemblages from the central and eastern parts include predominantly cold water species. The comparision of Miocene radiolarian assemblages from Polish part of the Carpathian Feredeep with the contemporaneous ones from Romanian part of the Carpathian Foredeep, Italy (Apeniny Foredeep) and South California (intermountain depression) is also presented.
    Z górnego badenu okolic Krakowa opisano zespół promienic (Radiolaria) złożony z 34 gatunków, 17 spośród nich zilustrowano. Zespół ten został włączony do zony radiolariowej Dorcadospyris alata. Porównanie zespołu badeńskich promienic z okolic Krakowa z równowiekowym zespołem z okolic Gliwic oraz z zespołami ze wschodniej części zapadliska przedkarpackiego wykazało istnienie pewnych różnic między nimi. Zespoły z zachodniej części zapadliska przedkarpackiego zawierają kilka gatunków ciepłolubnych promienic, natomiast zespoły z części wschodniej zawierają gatunki typowe dla klimatu chłodnego. Porównano także mioceńskie zespoły promienic z polskiej części Paratetydy z zespołami z Rumunii, Włoch i USA.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 1999, 69, No. 3-4; 161-172
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stratigraphical and ecological significance of Early Eocene radiolarians from the Subsilesian Series, Polish Flysch Carpathians
    Znaczenie stratygraficzne i ekologiczne wczesnoeoceńskich radiolarii z serii podśląskiej, polskie Karpaty fliszowe
    Autorzy:
    Bąk, M.
    Barwicz-Piskorz, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191992.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    radiolaria
    biostratigraphy
    EECO
    lower Eocene
    Carpathians
    Opis:
    Variegated shales in the Early Eocene hemipelagic deposits of the Subsilesian series, Polish part of the Western Carpathians, have yielded rich siliceous microfossils comprising abundant radiolarians and rare diatoms. Forty-three radiolarian taxa have been recognised. One new radiolarian species, Amphisphaera subsilesianensis n. sp. was described. The assemblage represents the Phormocyrtis striata striata radiolarian Zone of the tropical oceans. The deposits investigated have also yielded abundant agglutinated foraminifera which correlate with the lower Eocene Saccamminoides carpathicus foraminiferal Zone. The radiolarian assemblage comprises a low content of taxa characterising cool, oligotrophic water masses which also occur in the upper Paleocene deposits of the Subsilesian series. Most part of the assemblage is represented by abundant radiolarian species characteristic of tropical domain, which may indicate the incursion of warm water masses into the Subsilesian Basin during the Early Eocene Climatic Optimum Period.
    Radiolarie eoceńskie z polskich Karpat fliszowych są stosunkowo słabo poznane. Istnieje tylko kilka prac dotyczących tych mikroskamieniałości z eocenu jednostki skolskiej (Bąk, 1995; Bąk et al., 1997; Rajchel et al., 1999). Prezentowany zespół radiolarii pochodzi z utworów dolnego eocenu jednostki podśląskiej, odsłaniających się w potoku Czerwin, w obrębie okna tektonicznego Wiśniowej (Fig. 1A, B). W odsłonięciu widoczne są utwory górnokredowych margli z Węglówki oraz paleogeńskich piaskowców z Czerwina, oraz zielonych i pstrych łupków (Fig. 2). Radiolarie zostały znalezione w zielonkawych łupkach ilastych należących do serii łupków pstrych, ponad pierwszą odsłaniającą się w profilu wkładką bentonitu (Fig. 1C). Badany zespół radiolarii obejmuje 43 gatunki należące do czterech rodzin z rzędu Nassellaria (Trissocyclidae, Arthostrobiidae, Pterocorythidae i Eucyrtidiidae) i do pięciu rodzin z rządu Spumellaria (Actinommidae, Phacodiscidae, Sponguridae, Spongodiscidae i Porodiscidae) (Figs 3-6). Wyróżniono także nowy gatunek - Amphisphaera subsilesianensis n. sp. (Fig. 3G-I). Na podstawie obecności wielu charakterystycznych gatunków promienic jak: Calocycloma ampulla (Ehrenberg), Buryella clinata Foreman, Phormocyrtis striata striata Brandt, Lychnocanium bellum (Clark & Campbell), L. auxilla Foreman, L. babylonis (Clark & Campbell), Amphisphaera minor (Clark & Campbell), Amphisphaera coronata (Ehrenberg), badany zespół zaliczono do zony radiolariowej Phormocyrtis striata striata, wyróżnionej przez Riedel & Sanfilippo (1987) dla regionów tropikalnych. Współwystępowanie zespołów otwornic aglutynujących wraz z radiolariami umożliwiło korelację tego poziomu radiolariowego z poziomem otwornicowym Saccamminoides carpathicus (Geroch & Nowak, 1984). Opisany zespół radiolarii wskazuje wyraźnie na ingresję ciepłych wód powierzchniowych do basenu podśląskiego we wczesnym eocenie, w których mogły żyć gatunki tropikalne i subtropikalne. Podobne zespoły taksonów występują w utworach jednostki skolskiej należących do tych samych poziomów biostratygraficznych (Bąk et al., 1997). Może to wskazywać na zmianę termiki wód oceanicznych na skalę regionalną, która mogła być związana z wczesnoeoceńskim optimum klimatycznym.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 139-139
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies