Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "plant defense" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
New perspectives in nectar evolution and ecology: simple alimentary reward or a complex multiorganism interaction?
Nowe spojrzenie na ewolucję i ekologię nektaru: prosta nagroda kwiatowa czy złożone interakcje między wieloma organizmami?
Autorzy:
Nepi, Massimo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1630745.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectar
plant–animal interactions
indirect defense
pollination
nectar secondary compounds
nectar proteins
microorganisms
Opis:
Floral and extra-floral nectars are secretions elaborated by specific organs (nectaries) that can be associated with plant reproductive structures (the so-called floral nectaries found only in angiosperms) or vegetative parts (extrafloral nectaries). These secretions are common in terrestrial vascular plants, especially angiosperms. Although gymnosperms do not seem to have true nectar, their ovular secretions may share evolutionary links with angiosperm nectar. Nectar is generally involved in interactions with animals and by virtue of its sugar and amino acid content, it has been considered a reward offered by plants to animals in exchange for benefits, mainly pollination and indirect defense against herbivores. These relationships are often cited as examples of classical mutualistic interactions. Nonetheless, recent studies dealing with compounds less abundant than sugars and amino acids challenge this view and suggest that nectar is much more complex than simply a reward in the form of food. Nectar proteins (nectarins) and nectar secondary compounds have no primary nutritious function but are involved in plant–animal relationships in other ways. Nectarins protect against proliferation of microorganisms and infection of plant tissues by pathogens. Nectar secondary compounds can be involved in modulating the behavior of nectar feeders, maximizing benefits for the plant. Nectar-dwelling microorganisms (mainly yeasts) were recently revealed to be a third partner in the scenario of plant–animal interactions mediated by nectar. There is evidence that yeast has a remarkable impact on nectar feeder behavior, although the effects on plant fitness have not yet been clearly assessed.
Nektar kwiatowy jak i pozakwiatowy są wydzielinami produkowanymi przez specyficzne organy (nektarniki), które mogą być związane z generatywnymi strukturami kwiatowymi (tzw. nektarniki kwiatowe występujące wyłącznie u okrytozalążkowych) lub występujące na częściach wegetatywnych (nektarniki pozakwiatowe). Wydzieliny te są powszechne u naczyniowych roślin lądowych, zwłaszcza u okrytozalążkowych. Chociaż wydaje się, że nagozalążkowe nie wytwarzają prawdziwego nektaru, to ich wydzieliny produkowane przez zalążki mogą być ewolucyjnie powiązane z nektarem okrytozalążkowych. Generalnie, nektar uczestniczy w interakcjach ze zwierzętami i ze względu na zawartość cukrów oraz aminokwasów jest uważany za nagrodę oferowaną przez rośliny dla zwierząt w zamian za korzyści, głównie zapylenie, a także pośrednio, za ochronę przed szkodnikami. Powyższe związki między roślinami i zwierzętami są podawane jako przykłady klasycznych interakcji mutualistycznych. Jednakże obecne badania innych składników nektaru, które występują w mniejszych ilościach niż cukry i aminokwasy zakwestionowały ten pogląd, a na ich podstawie sugeruje się, że nektar jest bardziej kompleksową wydzieliną niż tylko prostą nagrodą w formie pożywienia. Białka zawarte w nektarze (nektaryny) i wtórne metabolity nie pełnią pierwotnej funkcji odżywczej lecz w zupełnie inny sposób uczestniczą w interakcji roślina–zwierzę. Nektaryny pełnią funkcję ochronną zapobiegając namnażaniu się mikroorganizmów i infekcji tkanek roślinnych przez patogeny. Metabolity wtórne zawarte w nektarze mogą modulować zachowanie zwierząt żerujących na nektarze wpływając na zwiększenie korzyści dla rośliny. Mikroorganizmy zasiedlające nektar (głównie drożdże) obecnie uznano za trzeciego partnera interakcji między roślinami i zwierzętami, które odbywają się za pośrednictwem nektaru. Istnieją dowody, że drożdże mają istotny wpływ na zachowanie zwierząt odżywiających się nektarem, chociaż korzystny wpływ na roślinę nie został dotychczas oszacowany.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2017, 70, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywnosc beta-glikozydazy i peroksydazy w siewkach lubinu zoltego infekowanych Fusarium oxysporum f. sp. lupini
Beta-glycosidase and peroxidase activity in yellow lupin seedling infected by Fusarium oxysporum f. sp. lupini
Autorzy:
Rybus-Zajac, M
Morkunas, I
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27357.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
zamieranie roslin
beta-glikozydaza
aktywnosc enzymatyczna
choroby grzybowe
enzymy
infekcja grzybowa
gnicie korzeni
Fusarium oxysporum f.sp.lupini
lubin zolty
mechanizmy obronne
choroby roslin
zgorzel przedwschodowa
zmiany morfologiczne
peroksydaza
siewki
grzyby chorobotworcze
plant decline
beta-glycosidase
enzyme activity
fungal disease
enzyme
fungal infection
root decay
yellow lupin
defense mechanism
plant disease
morphological change
peroxidase
seedling
pathogenic fungi
Opis:
Lupine diseases caused by pathogenic fungi constitute a serious problem in agriculture. They lead to partial yield loss and deterioration of crop quality through the changes in biochemical composition of seeds or their contamination with mycotoxins. Some of common lupine diseases are fusarioses caused by Fusarium oxyspomm f. sp. lupini. Morphometric and metabolic changes were investigated in yellow lupine seedlings infected with F. oxyspomm f. sp. lupini. It was found that infection caused temporary inhibition of seedling growth, overcome at later development, and activation of ß-glycosidase and peroxidases. The changes in enzymes activity indicate the induction of defense mechanism against F. oxyspomm f. sp. lupini and inhibition of pathogen spread.
Choroby łubinu powodowane przez grzyby chorobotwórcze stanowią poważny problem w rolnictwie. Prowadzą do zniszczenia części plonu oraz pogorszenia jego jakości, poprzez zmiany w składzie biochemicznym nasion lub zakażenie ich mykotoksynami. Do powszechnie występujących chorób łubinu zaliczane są fuzariozy powodowane przez Fusarium oxysporum f. sp. lupini. Badano zmiany morfologiczne oraz metaboliczne w siewkach łubinu żółtego infekowanych F. oxysporum f. sp. lupini. Stwierdzono, że infekcja spowodowała okresowe zahamowanie wzrostu siewek, przełamane w dalszej fazie ich rozwoju oraz aktywację ß-glikozydazy oraz peroksydaz. Poinfekcyjne zmiany aktywności enzymów wskazują na uruchamianie mechanizmu obronnego względem F. oxysporum f. sp. lupini i zahamowanie rozprzestrzeniania się patogena.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 2; 103-110
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies