Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "flowering biology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Flowering biology of three taxa of the genus Scilla L. (Hyacinthaceae) and flower visitation by pollinating insects
    Biologia kwitnienia i oblot przez owady zapylające trzech taksonów z rodzaju Scilla L. (Hyacinthaceae)
    Autorzy:
    Zuraw, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28129.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    flowering biology
    flowering rate
    squill
    Scilla
    Hyacinthaceae
    flower visitation
    pollinating insect
    insect
    Opis:
    Squill of the family Hyacinthaceae is a small bulb perennial. The present study on flowering and pollination of Scilla sibirica Andr., S. sibirica ‘Alba’, and S. bifolia L. was conducted in the years 1995, 1997, and 1999 in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. The plants flowered from the end of March until the middle of May. The duration of flowering of individual taxa was similar and it averaged 20 days (Scilla sibirica), 21 days (S. sibirica ‘Alba’), and 23 days (S. bifolia). The opening of flower buds always started around 9.00 am and lasted, depending on the taxon, until 3.00 pm (Scilla sibirica ‘Alba’), 4.00 pm (S. bifolia), and 5.00 pm (S. sibirica). The flowers were visited by bees (Apoidea), primarily the honey bee (Apis mellifera L.), bumblebee (Bombus L.), and solitary bees. Numerous honey bee foragers were observed; they bit through the anther walls and even attempted to open still closed flower buds in order to reach the pollen.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flowering biology and nectary structure of Melissa officinalis L.
    Biologia kwitnienia i budowa nektarnika Melissa officinalis L.
    Autorzy:
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28111.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    flowering biology
    nectary structure
    Melissa officinalis
    blooming
    visiting insect
    insect
    micromorphology
    stoma
    plant anatomy
    lemon balm
    Opis:
    The present study on lemon balm (Melissa officinalis L.) covered flowering biology, monitoring of pollinating insects and floral nectary structure. The micromorphology of epidermal cells of the nectary was investigated using scanning electron microscopy. The nectariferous tissues were observed using light microscopy based on semi-thin sections. Lemon balm flowered from the second decade of June until September. Buds opened from early morning hours until noon. Flowers lived for 24 hours, on the average. Their primary pollinator was the honey bee. The beginning of nectar secretion was found to be at the bud swell stage. The automorphic nectary forms a disc with four protrusions at the base of the nectary. Three smaller ones and one larger than the other ones were distinguished among them. No stomata were found on the lower protuberances, whereas on the highest part anomocytic stomata were present, the number of which was 15. The stomata exhibited different development stages and they were situated above other epidermal cells. In their outline, they were ellipsoidally shaped (18 x 23 μm) and they had average-sized cuticular ledges. They produced a smooth cuticle and wax granules. In cross section, the nectary tissues were composed of a singlelayered epidermis and 9 – 11 layers of the nectary parenchyma. Their thickness was 198 μm. In longitudinal section, the height of the nectary was within a range of 354 – 404 μm. The epidermal cells produced thin outer cell walls. Some of them were completely filled with strongly stained cytoplasm, whereas others showed a high degree of vacuolisation. But the nectary parenchyma cells were marked by poorly stained cytoplasm, a large nucleus and vacuolisation of varying degree.
    Przeprowadzone badania melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.) obejmowały biologię kwitnienia, monitoring owadów zapylających i strukturę nektarnika kwiatowego. Mikromorfologię komórek epidermy nektarnika analizowano w skaningowym mikroskopie elektronowym. Tkanki nektarnikowe obserwowano w mikroskopie świetlnym w oparciu o preparaty półcienkie. Melisa lekarska kwitła od drugiej dekady czerwca do września. Pąki rozwijały się od wczesnych godzin rannych do południa. Kwiaty żyły średnio dobę. Ich głównym zapylaczem była pszczoła miodna. Początek sekrecji nektaru stwierdzono w fazie nabrzmiałego pąka. Automorficzny nektarnik tworzy przy nasadzie zalążni dysk z czterema wzniesieniami. Wśród nich wyróżniono trzy mniejsze i jedno większe od pozostałych. Na niższych uwypukleniach brak było aparatów szparkowych, zaś na najwyższej części obecne były skupienia anomocytycznych aparatów szparkowych, których liczba wynosiła 15. Aparaty szparkowe wykazywały zróżnicowane fazy rozwoju i były usytuowane powyżej innych komórek epidermy. W zarysie miały kształt elipsoidalny (18 x 23 μm) i średniej wielkości listwy kutykularne. Na ich powierzchni obserwowano gładką kutykulę i granulki wosku. Tkanki nektarnika na przekroju poprzecznym obejmowały jednowarstwową epidermę i 9 – 11 warstw parenchymy nektarnikowej. Ich miąższość wynosiła 198 μm. Natomiast wysokość nektarnika na przekroju podłużnym wahała się w granicach 354 – 404 μm. Komórki epidermy tworzyły cienkie zewnętrzne ściany komórkowe. Niektóre były całkowicie wypełnione silnie zabarwioną cytoplazmą, inne wykazywały duży stopień wakuolizacji. Natomiast komórki parenchymy nektarnikowej wyróżniały się słabo zabarwioną cytoplazmą, dużym jądrem komórkowym i zróżnicowanym stopniem wakuolizacji.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flowering biology and pollen production of four species of the genus Rosa L.
    Biologia kwitnienia i produkcja pyłku czterech gatunków z rodzaju Rosa L.
    Autorzy:
    Zuraw, B.
    Sulborska, A.
    Stawiarz, E.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26998.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    flowering biology
    pollen production
    plant species
    Rosa
    flower
    functional morphology
    petal structure
    scent emission
    pollen mass
    pollen load
    Opis:
    Wild growing rose species are of great importance as a source of pollen for insects. Oil extracted from the petals of various Rosa species is used in perfumery, cosmetic industry, and therapeutics. In our study, we compared the flowering duration and flower lifespan, the number of stamens and pistils, the mass and size of pollen grains as well as the anatomical features of the petals of four Rosa species: R. canina, R. ×damascena, R. gallica, and R. rugosa. Moreover, we examined the pollen loads collected by bumblebees foraging on rose flowers in order to determine the attractiveness of pollen of this genus to insects. We showed the flower lifespan to vary (3.5–8 days) in the roses studied and revealed high variation in the number of stamens (82–260) and pistils (17–65) as well as in the mass of pollen produced. The flowers of R. rugosa produced the highest amount of pollen (26.7 mg per flower), while the flowers of R. canina the least (3.3 mg per flower), which is associated with differences in the number of stamens developed in the flowers between these species. The largest pollen grains were found in R. ×damascena and R. gallica. We demonstrated that R. ×damascena produces the thickest petals and that scent-emitting papillae found on the adaxial surface of the petals differ in size and shape in the rose species investigated.
    Dziko rosnące gatunki z rodzaju róża (Rosa) mają duże znaczenie jako źródło pyłku dla owadów. Uzyskiwany z płatków olejek znalazł zastosowanie w perfumerii, przemyśle kosmetycznym i lecznictwie. W pracy porównano długość okresów kwitnienia, długość życia kwiatów, liczbę pręcików i słupków, masę i wielkość ziaren pyłku oraz cechy anatomiczne płatków czterech gatunków z rodzaju Rosa: R. canina, R. ×damascena, R. gallica i R. rugosa. Wykazano różną długość życia kwiatów badanych róż (3.5–8 dni) oraz duże zróżnicowanie w liczbie pręcików (82–260) i słupków (17–65), a także w masie produkowanego pyłku. Najwięcej pyłku wytwarzają kwiaty R. rugosa (26.7 mg/kwiat), najmniej kwiaty R. canina (3.3 mg/kwiat), co jest związane w dużej mierze z różną pomiędzy gatunkami liczbą pręcików w kwiatach. Największe ziarna pyłku stwierdzono u R. ×damascena i R. gallica. Wśród badanych gatunków róż najgrubsze płatki wytwarza R. ×damascena, a występujące na doosiowej powierzchni płatków papille emitujące zapach różnią się wielkością i kształtem. Udział pyłku Rosa w obnóżach pyłkowych zebranych przez trzmiele oblatujące kwiaty róż jest dominujący i wynosi >90%.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2015, 68, 3
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flowering biology and structure of floral nectaries in Galanthus nivalis L.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/59188.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    flowering biology
    nectary structure
    floral nectary
    Galanthus nivalis
    snowdrop
    common snowdrop zob.snowdrop
    flower
    breeding system
    pollen mass
    nectar production
    Opis:
    In Poland Galanthus nivalis L. is partially protected. The flowers of this species are one of the first sources of nectar and pollen for insects from February to April. The aim of this study was to present the flowering biology as well as the topography, anatomical, and ultrastructural features of the floral nectary. The flower lifespan, the breeding system, and the mass of pollen and nectar produced by the flowers were determined. Examination of the nectary structure was performed using light, fluorescence, scanning and transmission electron microscopy. The flower of G. nivalis lives for about 30 days. The stamens and pistils mature simultaneously and during this time nectar is secreted. The anthers of one flower produced the large amount of pollen (4 mg). The breeding system of G. nivalis was found to be characterized by partial self-compatibility, outcrossing, and xenogamy. The nectary is located at the top of the inferior ovary. The nectary epidermal cells are characterized by striated cuticular ornamentation. Initially, the secreted nectar formed vesicle-like protuberances under the cuticle. The epidermal and parenchymal cells contain numerous plastids, mitochondria, dictyosomes, ER cisterns, and vesicles fused with the plasmalemma, which indicates granulocrine nectar secretion.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2016, 85, 1
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The biology of flowering of winter aconite (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.)
    Biologia kwitnienia rannika zimowego (Eranthis hyemalis (L.) Salisb.)
    Autorzy:
    Rysiak, K.
    Zuraw, b.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28378.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    winter aconite
    Eranthis hyemalis
    dynamics
    flowering
    nectar
    pollen
    Ranunculaceae
    biology
    plant morphology
    flower morphology
    Opis:
    Eranthis hyemalis belongs to the Ranunculaceae family whose representatives enrich early spring pollen flow and nectar for pollinating insects. Flowering biology and morphological characteristics flowers of winter aconite were studied. The forage value was estimated as the rate of nectar production. Observations were carried out between 2008 and 2011 in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University located in the Lublin area. In the conditions of Lublin, flowering of winter aconite plants started at the beginning of February and lasted until the end of March. The seasonal bloom dynamics was strongly affected by maximum temperatures, which intensified flower blooming, and snowfalls which hampered this process. During the day, flowers opened between 8.00 am and 3.00 pm, but the highest intensity was between 10.00 am and 12.00 am. The process of pollen release, with the average number of 29 stamens shedding pollen in the flowers, lasted from 2 to 3 days. During the day the largest number of anthers opened at noon hours, between 11.00 am and 1.00 pm, though a certain rise in this number was also observed in the morning hours between 8.00 and 9.00 am. Eranthis hyemalis flowers develop funnel-shaped nectaries, on average 3-6 per flower. The determined amount of nectar per flower was 1.23 mg, while the concentration of sugars in it averaged 72.11%. The weight of nectar sugar per flower was 0.88 mg.
    Eranthis hyemalis należy do rodziny Ranunculaceae, której przedstawiciele wzbogacają wczesnowiosenny pożytek pyłkowy i nektarowy dla owadów zapylających. Celem pracy było poznanie biologii kwitnienia i cech morfologicznych kwiatów rannika zimowego oraz wartości pożytkowej wyrażonej obfitością nektarowania. Obserwacje prowadzono w latach 2008-2011 na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie. W warunkach Lublina kwitnienie roślin trwało od początku lutego do końca marca. Na sezonową dynamikę rozkwitania decydujący wpływ miały temperatury maksymalne, które intensyfikowały rozkwitanie kwiatów, ale również opady śniegu, które całkowicie hamowały ten proces. W ciągu dnia kwiaty rozkwitały od godziny 8.00 do 15.00 z największym nasileniem w godzinach 10.00-12.00. Proces pylenia pręcików w liczbie średnio 29 w kwiecie trwał od 2 do 3 dni. W ciągu dnia najwięcej pylników otwierało się w godzinach południowych 11.00-13.00, choć zauważono również pewną zwyżkę w godzinach porannych 8.00- 9.00. Kwiaty rannika wykształcają lejkowatego kształtu listki miodnikowe w liczbie od 3 do 6. Oznaczona ilość nektaru z 1 kwiatu wynosiła 1,23 mg, a koncentracja cukrów w nim zawartych średnio 72,11%. Masa cukrów oznaczonych z 1 kwiatu wynosiła 0,88 mg.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies