Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fern" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
A simple way to overcome the recalcitrance of the water fern Ceratopteris thalictroides (L.) Brongn. to cryopreservation
Autorzy:
Makowski, D.
Rybczynski, J.J.
Mikula, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57732.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
abscisic acid
water fern
fern
Ceratopteris thalictroides
cryopreservation
encapsulation-dehydration method
darkness
Opis:
Ceratopteris thalictroides is a water fern very sensitive to both dehydration and low temperature. This study focuses on the cryopreservation of this species by encapsulation-dehydration technique, in particular on the effects of pre-culture step, alginate bead size and the physical conditions of culture on the cryopreservation efficiency. Encapsulated and non-pre-cultured gametophytes did not survive cooling with liquid nitrogen. When cryopreservation was preceded by a 2-week period of pre-culture, regrowth reached 42.1%. Reduction in the size of the alginate bead, and culture in total darkness resulted in improved gametophyte regrowth capacity (75.5% or 81.7%, respectively). The best results (91.3%) were obtained when all factors tested occurred simultaneously. The gametophytes recovered very quickly and sporophytes were formed within 4 weeks after rewarming. These simple improvements can be used, not only for the cryopreservation of gametophytes in cryptogams but also for some recalcitrant species of seed plants.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2015, 84, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution of Azolla filiculoides Lam. [Azollaceae] in Poland
Autorzy:
Szczesniak, E
Blachuta, J.
Krukowski, M.
Picinska-Faltynowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/58747.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Azollaceae
Polska
water fern
plant community
invasive species
fern
Azolla filiculoides
distribution
Opis:
Azolla filiculoides has been an ephemeral plant in Poland since the end of the 20th century. In the last 15 years this species appeared in 5 locations in south-west Poland. Habitat and plants of two populations became destroyed, three other still exist. A. filiculoides occurs in eutrophic or even polluted water where it forms dense mats, up to 10 cm thick. It stays sterile and propagates only in a vegetative manner. Frost resistance of Lower Silesia populations is higher than reported so far; fern may winter and rebuild the population after frost reaching 22oC. Size of the populations is changeable during the vegetation season. A. filiculoides occurs in water habitats and plant communities in which it substitutes Lemna minor.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2009, 78, 3; 241-246
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Association of water-borne conidial fungi with epiphytic tree fern [Drynaria quercifolia]
Autorzy:
Karamchand, K S
Sridhar, K.R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66978.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
fungi association
conidial fungi
epiphytic tree fern
Drynaria quercifolia
aquatic fungi
tree fern
diversity
conidium
canopy
hyphomycete
Opis:
The live and dead tissues, and trapped leaf litter by the epiphytic tree fern Drynaria quercifolia associated with riparian tree species of Konaje (west coast) and Sampaje (Western Ghat) streams of India during dry (summer) and wet (monsoon) seasons yielded 37 species of water-borne conidial fungi on bubble chamber incubation. Dead bracket leaves of fern possess the highest species as well as conidia in Konaje, while the trapped leaf litter in Sampaje. During summer, the diversity was highest in bracket leaves in both locations, while in monsoon season it was highest in rhizomes of Konaje and in trapped leaf litter in Sampaje. Even though the conidial output from tissues of Drynaria and trapped leaf litter were not equivalent to stream submerged leaf litter, the species richness ranged between 40% and 75% in Konaje and Sampaje streams. As stable epiphyte, Drynaria exposed to wet and dry regimes in tree canopies of west coast and Western Ghats likely to serve as host for perfect states of water-borne hyphomycetes.
Źródło:
Acta Mycologica; 2009, 44, 1; 19-27
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Carboniferous seed fern (Pteridospermophyta) pollen organs from Silesia (Poland) and related evolution considerations
Organy pyłkowe paproci nasiennych (Pteridospermophyta) z górnego karbonu Ślaska (Polska) i łączące się z nimi rozważania ewolucyjne
Autorzy:
Pacyna, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54929.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
seed fern
pollen organ
Medullosales
Lyginopteridales
Upper Carboniferous
nodule
Lower Silesian Coal Basin
Upper Silesian Coal Basin
Polska
fern
locality list
taxonomy
systematic description
nomenclature
synonym
species list
Opis:
Extinct seed ferns (Pteridospermophyta) fill a key position in the evolutionary tree of seed plants. Their reproductive structures enable to recognition of the interrelationship within seed ferns and other seed plants descending from them. Seed fern reproductive structures from Poland are very rarely found and very poorly known, especially the pollen organs to which this paper is dedicated. A new genus and species Silesiatheca formosa Pacyna & Zdebska, gen. et sp. nov. of lyginopteridalean aggregated synangia was recognized based on specimens preserved within sideritic nodules from Sosnowiec. The genus Codonotheca is recognized from European Carboniferous for the first time. The least evolutionarily advanced species of Codonotheca − Codonotheca silesiaca Pacyna & Zdebska sp. nov., is described based on specimens with weakly expressed radial symmetry and slight fusion of the sporangia. This species matches the hitherto hypothetical simplest species of Codonotheca very well, constituting the initial form for all the more compound pollen organs of Medullosales. For the first time in the European Carboniferous the North American species Aulacotheca campbellii (White, 1900) Halle, 1933 is recognized. A new emended diagnosis for the typical species Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 is proposed, based on specimens from Poland. Two new species of genus Boulayatheca Taylor & Kurmann, 1985 are recognized. Boulayatheca ciliata Pacyna & Zdebska, sp. nov. with a synangium surface covered with hairs (a feature hitherto unknown in the Boulayatheca genus) and Boulayatheca saganii Pacyna & Zdebska, sp. nov. with a markedly elongated synangium. Occurrence of Whittleseya Newberry, 1853a emend. Halle, 1933 typical species − Whittleseya elegans Newberry, 1853a was confirmed in Lower Silesia based on new specimens. Some specimens referred to earlier in the literature as W. elegans were ascribed here to the new species W. silesiaca Pacyna & Zdebska, sp. nov., which differs from typical species in synangium shape and sporangia clustering into groups. The new species Whittleseya campanulata Pacyna & Zdebska, sp. nov. has a large synangium and sporangia clustering into groups. Heterogeneity within the genus Whittleseya is recognized, where some species, including those new described here, probably formed compound synangia. The aggregated synangia of Medullosales are recognized in thecompression state of preservation for the first time they are the base for establishing a new genus and species Kotasotheca annaeadamii Pacyna & Zdebska, gen. et sp. nov. The genus Dolerotheca Halle, 1933 was recognized in the Polish Carboniferous for the first time and a new species Dolerotheca migierii Pacyna & Zdebska, sp. nov. was described. T.N. Taylor’s model of evolution of medullosalean pollen organs was confirmed, and the new taxa described were included within it.
Wymarłe paprocie nasienne (Pteridospermophyta) zajmują kluczową pozycję w ewolucji roślin nasiennych, z których wyprowadza się nagozalążkowe wielkolistne (Cycadophytina) oraz okrytozalążkowe (Magnoliophytina). Organy rozrodcze paproci nasiennych pozwalają prześledzić pokrewieństwa w tej grupie, jak i wnioskować o powstaniu wywodzących się z nich innych grup roślin nasiennych. W karbonie Polski są rzadko znajdowane i bardzo słabo poznane, zwłaszcza słabo znane są męskie organy pyłkowe. W pracy opisano nowe organy pyłkowe z rzędów Lyginopteridales i Medullosales z górnego karbonu Dolnego i Górnego Śląska. Z rzędu Lyginopteridales opisano nowy rodzaj i gatunek mikrosynangiów − Silesiatheca formosa gen. et sp. nov. z langsetu Sosnowca. Są to połączone synangia zbudowane z okółka u nasady zrośniętych synangiów wyrastających z monopodialanej osi. Z rzędu Medullosales najliczniejsze są zróżnicowane taksonomicznie proste synangia zbudowane z radialnego okółka, silnie wydłużonych, zrośniętych mikrosporangiów. Wśród nich najprymitywniejszy jest nowy gatunek Codonotheca silesiaca sp. nov. (langset Sosnowca) o słabo wyrażonej symetrii promienistej i niewielkim zrośnięciu zarodni, którego istnienie postulowano w drzewach rodowych rzędu Medullosales (Taylor et al. 2009), jest to równocześnie pierwsze notowanie rodzaju Codonotheca (Sellards, 1903) Pacyna & Zdebska, emend. nov. z karbonu Europy, znanego dotychczas tylko z Ameryki Północnej. Bardziej zaawansowane ewolucyjnie są opisane gatunki Aulacotheca campbellii (White, 1900) Halle, 1933 (duckmant Wałbrzycha) o synangium pałeczkowato-cylindrycznym, Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 Pacyna & Zdebska, emend. nov. (duckmant Wałbrzycha) o gruszkowatym synangium oraz nowy gatunek Boulayatheca ciliata sp. nov. (langset Sosnowca) o synangium bardzo podobnym do poprzedniego gatunku, ale owłosionym. Cecha ta nie była wcześniej znana u tego rodzaju. Gatunek Aulacotheca campbellii (White, 1900) Halle, 1933, dotyczczas znany był tylko z Ameryki Północnej, został po raz pierwszy stwierdzony z Europy. Po raz pierwszy z Polski został opisany rodzaj Boulayatheca Taylor & Kurmann, 1985 i gatunek Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 Pacyna & Zdebska, emend. nov., Dla gatunku Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 Pacyna & Zdebska, emend. nov. zaproponowano nową, poprawioną diagnozę. Z duckmantu Wałbrzycha pochodzi nowy gatunek Boulayatheca saganii sp. nov. o silnie wydłużonym synangium. Nową poprawioną diagnozę zaproponowano dla gatunku Boulaya hallei Gothan 1941 i nową kombinację z poprawną nazwą rodzajową − Boulayatheca hallei (Gothan, 1941) Pacyna & Zdebska, emend. et comb. nov. Z Dolnego Śląska (Wałbrzych) zostały opisane nowe gatunki rodzaju Whittleseya Newberry, 1853a emend. Halle, 1933. Te nowe materiały wskazują na heterogeniczność rodzaju Whittleseya, który uważano za zbudowany z pierścienia licznych, silnie wydłużonych zarodni (tak zbudowany jest gatunek typowy W. elegans Newberry, 1853a stwierdzony też w langsecie Wałbrzycha). Nowe okazy, będące podstawą opisania tu dwóch nowych gatunków tego rodzaju wskazują, że niektóre wśród nich mogły tworzyć złożone synangia, w których mikrosynangia (złożone z kilku zarodni każde), były ze sobą ściśle zrośnięte tworząc zwarty organ. Część okazów zaliczanych wcześniej do gatunku typowego Whittleseya elegans Newberry, 1853a wydzielono w tej pracy jako nowy gatunek Whittleseya silesiaca sp. nov. reprezentowany przez liczne, dobrze zachowane okazy. Różni się on od gatunku typowego kształtem synangium i skupianiem się mikrosporangiów w grupy. Nowy gatunek Whittleseya campanulata sp. nov. ma stosunkowo duże synangium i zarodnie również skupione w grupy. Po raz pierwszy również w stanie uwęglonym rozpoznano połączone synangia Medullosales zbudowane z kilku mikrosynangiów (każde mikrosynangium złożone z kilkunastu zarodni) zebranych razem, ale nie zrośniętych. Były one dotychczas znane jedynie z buł węglowych – rodzaj Parasporotheca. Na podstawie okazów z kopalni Piast (Oświęcim) opisano ich nowy rodzaj i gatunek − Kotasotheca annaeadamii gen. et sp. nov. Dzwonkowate, złożone synangium zbudowane z kilkuset ściśle zrośnietych zarodni umieszczonych w tkance podstwowej zidentyfikowano jako nowy gatunek Dolerotheca migierii sp. nov. (langset Sosnowca). Rodzaj Dolerotheca Halle, 1933 został po raz pierwszy rozpoznany w karbonie Polski. Nowo opisanymi taksonami potwierdzono model ewolucji organów pyłkowych paproci nasiennych z rzędu Medullosales zaproponowany przez T.N. Taylora (Taylor 1988; Taylor & Taylor 1993; Taylor et al. 2009). Umieszczono w jego obrębie opisane nowe rodzaje i gatunki (Fig. 2).
Źródło:
Monographiae Botanicae; 2010, 100
0077-0655
2392-2923
Pojawia się w:
Monographiae Botanicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gametophyte and sporophyte of tree ferns in vitro culture
Autorzy:
Goller, K
Rybczynski, J.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57657.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
greenhouse collection
gene bank
botany
multiplication
gametophyte
spore
in vitro
tree fern
sporophyte
Opis:
Experiments had been carried out on gametophytes and very young fronds of sporophytes with application of Murashige and Skoog (1962) medium. The paper described the results of 15 years in vitro experiments on 16 species of tree ferns belonging to various genera: Blechnum, Cibotium, Cyathea and Dicksonia. Genus Cyathea was represented by: C. australis (R.Br.) Domin., C. capensis (L.f.) Sm., C. cooperi (F.Muell.) Domin, C. brownii Domin, C. dealbata (G.Forest) Sw., C. dregei Kunze, C. leichhardtiana (F.Muell.) Copel., C. robertsiana (F.Muell.) Domin., C. schanschin Mart., C. smithii Hook.f. and Cyathea sp. In case of genus Dicksonia only two species were introduced into our experiments: D. fibrosa Colenso and D. sellowiana Hook.. Taxa Blechnum was presented by B. brasiliense Desv. and Cibotium by C. glaucum (Sm.) Hook. and Arn. and C. schiedei Schltdl. and Cham.. The studied species presented various responses on culture conditions depending on the level of stage of development. Time required for spores germination differed between species and took from only a few to 16 weeks. Prothalium formations showed various types of growth presented by marginal meristems. For all investigated species long term gametophyte in vitro cultures was established. Mature gametophyte possessed functional antheridia and archegonia. Spontaneous fertilization helped to establish the culture of young sporophytes. For all species the ex vitro culture in greenhouse collection was established. Manipulation of sucrose content in the medium stimulated the multiplication of gametophytes, but its lack induced formation of gemmae. Apospory was observed when culture of very young fronds was extended for 6 months and new generation of gametophytes was developed. Finally, sporophytes of 12 species were obtained and they have been growing in our greenhouse.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2007, 76, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of some growing media on the growth of strawberry cvs. 'Camarosa' and 'Fern'
Autorzy:
Ercisli, S
Sahin, U.
Esitken, A.
Anapali, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28091.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Fern cultivar
strawberry cultivar
plant growth
strawberry
plant cultivation
growing medium
Camarosa cultivar
Opis:
This study evaluated the development of above and under ground parts of strawberry plants cvs. 'Fern' and 'Camarosa1 in a glasshouse using perlite, forest soil, finpeat, peat, finpeat+perlite (1:1) and peat+perlite (1:1) as substrates. The effects of different growing media on development of above and under ground parts of plant were statistically significant. The highest number of primary roots per plant, length of the most developed roots and number of crowns per runner were obtained from perlite, finpeat+perlite and peat medium, respectively, in both cultivars. The runner length, number of runners per plant, leaf area, fresh root weight and dry root weight varied between cultivars according to growth medium. In general peat, finpeat or finpeat+perlite gave the best results in terms of above and under ground parts of plants in both cultivars. Some important properties such as water retention capacity, cation exchangeable capacity, pH, porosity etc. of growing media using in this study were also determined.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies