Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sierota, Z." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Persistence of ectomycorrhizas by Telephora terrestris on outplanted Scots pine seedlings
Trwałość ektomikoryz Telephora terrestris u sadzonek sosny w uprawie
Autorzy:
Hilszczanska, D.
Sierota, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67347.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Thelephora terrestris(Erhr.) Fr. is a very common ectomycorrhizal symbiont (ECM) in conifer trees, however the role of this ubiquitous fungus in nurseries and Scots pine plantations is still unknown. It is described as tolerant of high nitrogen availability and therefore was taken into consideration as an important ECM partner of seedlings, particularly after replanting on post agricultural land. In laboratory the seedlings of Scots pine (Pinus sylvestris L.) were inoculated with T. terrestris(Tt/IBL/2) or not inoculated (control) and grown in containers in two different regimes of nitrogen fertilization (4g N x kg-1and 6 g N x kg-1). Next year these seedlings were outplanted in post agricultural land and 6 months later, the number and identity of some mycorrhizas were studied. It was found, that mycorrhizal abundance was higher in the inoculated treatments than in non-inoculated ones. PCR RFLP analysis confirmed share of two different isolates of Thelephoraengaged in mycorrhizal symbiosis. Part of mycorrhizas had the same pattern of RFLP as the isolate used to inoculation. Similar results were obtained in second year of experimental study in the field what confirmed the persistence of artificially introduced T. terrestrisin post agricultural soil as an important component of the ECM community.
Sadzonki sosny zwyczajnej Pinus sylvestrisL., mikoryzowane grzybnią Thelephora terrestris i nie mikoryzowane (kontrola) hodowano w laboratorium w dwóch wariantach nawożenia (4g N x kg-1 and 6 g N x kg -1) a po roku wysadzono na gruncie porolnym. W ciągu dwóch sezonów wegetacyjnych badano stan ilościowy i jakościowy mikoryz oraz określono tożsamość partnera grzybowego. Wyższą ogólną liczbą mikoryz charakteryzowały się sadzonki sztucznie mikoryzowane. Analiza DNA grzybowego przeprowadzona metodą PCR RFLP wykazała, że na badanych korzeniach mikoryzy T. terrestristworzone były przez dwa izolaty Thelephora; izolat użyty do inokulacji siewek (Thelephora I) i izolat obecny w glebie (Thelephora II). Mikoryzy tworzone z udziałem inokulowanej grzybni obecne były na korzeniach jeszcze w dwa lata po wysadzeniu sadzonek na gruncie porolnym i stanowiły 30% udziału, podczas gdy mikoryzy autochtoniczne Thelephora II – 70%.
Źródło:
Acta Mycologica; 2006, 41, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fibroporia gossypium in northeastern Poland - a preliminary study
Autorzy:
Zolciak, A.
Malecka, M.
Sikora, K.
Tarwacki, G.
Sierota, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67349.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A Fibroporia gossypium (Speg.) Parmasto fruit-body was found on a Norway spruce [Picea abies (L.) Karst.] stump in the northeast of Poland (Waliły forest district). The mycelium from wood samples was sequenced (KF725876), identified and used to examine: (i) linear growth of the mycelium on malt-extract medium and (ii) the decay of spruce wood samples. We observed slow mycelium growth (84 mm colony diameter after 28 days). After the first 3 months of wood decay, the average loss of dry mass was 6.7%. After next 3 months, a further loss of 15.4% (the average loss) was recorded until finally 35.98% loss (the maximum loss of wood for a single sample) occurred. Fibroporia gossypium can be considered as a protective biological agent against root rot in threatened Norway spruce stands.
Źródło:
Acta Mycologica; 2016, 51, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Enzymatic activity of Phlebiopsis gigantea isolates
Aktywność enzymatyczna wybranych izolatów Phlebiopsis gigantea
Autorzy:
Zolciak, T.
Kornillowicz-Kowalska, T.A.
Sierota, Z.
Iglik, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67090.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Initial experiment was made in order to test wood-decomposing fungus Phlebiopsis gigantea for enzymatic activity. Laccase, peroxidase, cellulase, phosphatase, dehydrogenase were marked using different methods for P. gigantea isolates growing on Scots pine wood.
Celem badań było określenie aktywności enzymatycznej dehydrogenaz i fosfataz u wybranych izolatów grzyba P. gigantea hodowanych na drewnie sosnowym, jak również stwierdzenie obecności oraz oznaczenie aktywności enzymów rozkładających połączenia ligninocelulozowe w drewnie – celulazy oraz lakazy i peroksydazy. Dla porównania, wykonano analogiczne testy aktywności enzymatycznej grzybni patogena – H. annosum sensu lato. Przeprowadzone analizy wykazały, że lakaza była wykrywana w hodowlach izolatu grzyba H. annosum. Największą aktywność peroksydazy wykazywały: izolat P.g.6 pozyskany w listopadzie 2004 r. z owocnika rozwijającego się na pniaku sosnowym oraz pasażowany izolat P.g.2, pozyskany w październiku 2002 r. z drewna pniaka sosnowego. U izolatu P.g.2 stwierdzono podobny udział peroksydazy, jak u izolatu H. annosum, pozyskanego z owocnika w listopadzie 2002 r. Pod względem aktywności celulolitycznej wyróżniały się izolaty P.g.1 i P.g.2 pozyskane z drewna pniaka sosnowego, najmniejsze zaś wartości tego wskaźnika wykazywał izolat P.g.5. Nie stwierdzono przy tym zbieżności między zróżnicowaną aktywnością celulolityczną izolatów, a miejscem czy terminem pobrania próbek. Największą aktywnością pod względem tworzenia fosfatazy wykazywał izolat H. annosum, najmniejszą zaś izolat P.g.2. U izolatów: P.g.1, P.g.4 oraz P.g.5 odnotowano podobne wartości fosfatazy. Najwyższą aktywnością dehydrogenazy, obok izolatu H. annosum, odznaczał się izolat P.g.5, a najmniejszą zaś izolat P.g.6 pozyskany z owocnika.
Źródło:
Acta Mycologica; 2008, 43, 1
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies