Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Blazewicz, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The influence of intercrop plants and the date of their ploughing-in on weed infestation of root chicory (Cichorium intybus L.) var. sativum (Bisch.) Janch.
    Wpływ roślin międzyplonowych i terminu ich przyorania na zachwaszczenie cykorii korzeniowej - Cichorium intybus L. var. sativum (Bisch.) Janch.
    Autorzy:
    Blazewicz-Wozniak, M.
    Konopinski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27883.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    intercrop plant
    date
    ploughing-in
    weed infestation
    chicory
    root chicory
    Cichorium intybus var.sativum
    tillage
    Opis:
    The field experiment was carried out in 2006-2008 in the Felin Experimental Farm (University of Life Sciences in Lublin) on podzolic soil developed from dusty medium loam. Root chicory (Cichorium intybus L.) var. sativum (Bisch.) Janch. cv. Polanowicka was involved in the experiment. The experimental factors were 3 species of intercrop plants: common vetch (Vicia sativa), phacelia (Phacelia tanacetifolia), oat (Avena sativa) and 2 dates of ploughing-in: pre-winter and spring. In total, 26 taxons characteristic for vegetable plantations were identified in chicory weed infestation. Monocarpic species dominated, among which Senecio vulgaris, Chenopodium album, Lamium amplexicaule, Galinsoga ciliata, and Capsella bursa-pastoris were predominant. The date of ploughing-in did not significantly affect the status and size of weed infestation of chicory plots. Short-lived species occurred after pre-winter ploughing-in, while perennial – after spring ploughing-in. The application of intercrops significantly reduced chicory weed infestation as compared to the cultivation with no intercrop. The ploughing-in of Avena sativa biomass appeared to be the most efficient. The intercrop plants reduced the occurrence of Senecio vulgaris and Capsella bursa-pastoris which were the most numerous in the treatment without intercrops. Biomass of Vicia sativa favored the growth of Chenopodium album and Lamium amplexicaule. The secondary weed infestation did not depend on agrotechnical factors applied during the experiment.
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2006-2008 w Gospodarstwie Doświadczalnym Felin Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie na glebie płowej wytworzonej z gliny średniej pylastej. Rośliną doświadczalną była cykoria korzeniowa odm. Polanowicka. W badaniach uwzględniono 3 rośliny międzyplonowe: wykę siewną (Vicia sativa), facelię błękitną (Phacelia tanacetifolia), owies siewny (Avena sativa) oraz zróżnicowaną uprawę roli z zastosowaniem głębokiej orki przedzimowej lub płytkiej orki wiosennej. W zachwaszczeniu cykorii oznaczono łącznie 26 taksonów w większości charakterystycznych dla upraw warzywnych. Dominowały gatunki monokarpiczne, wśród których najliczniej występowały Senecio vulgaris, Chenopodium album, Lamium amplexicaule, Galinsoga ciliata i Capsella bursa-pastoris. Termin wykonania orki nie wpłynął istotnie na stan i stopień zachwaszczenia cykorii. Po orce przedzimowej liczniej wystąpiły gatunki krótkotrwałe natomiast po orce wiosennej – wieloletnie. Zastosowanie roślin międzyplonowych istotnie ograniczyło zachwaszczenie cykorii w porównaniu do uprawy bez międzyplonu. Najskuteczniejsze było przyoranie biomasy Avena sativa. Rośliny międzyplonowe ograniczyły występowanie Senecio vulgaris i Capsella bursa-pastoris, które najliczniej rosły w obiekcie bez międzyplonów. Biomasa Vicia sativa sprzyjała wystąpieniu Chenopodium album i Lamium amplexicaule. Zachwaszczenie wtórne nie zależało od czynników agrotechnicznych zastosowanych w doświadczeniu.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The growth, flowering and chemical composition of leaves of three ecotypes of Allium ursinum L.
    Wzrost, kwitnienie i skład chemiczny liści trzech ekotypów Allium ursinum L.
    Autorzy:
    Blazewicz-Wozniak, M.
    Michowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26795.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The experiment was conducted in the Botanical Garden of UMCS in Lublin. A collection of three ecotypes of Allium ursinum L. from Dukla, Roztocze Region and Bieszczady mountain range, were the subject of our study. The aim of the study was to compare the biometrical features and chemical composition of garlic leaves. There were substantial differences both in growth characteristics and flowering characteristics of the ecotypes of Allium ursinum. The Dukla ecotype formed the longest leaves, whereas the shortest ones were found in the Roztocze ecotype. The Bieszczady ecotype was characterized by the widest leaf blades, the longest leaf stalk and flowering stems as well as the largest diameter of inflorescence. The Roztocze ecotype had the largest number of flowers in an inflorescence, while the Dukla ecotype had the shortest flowering stems and the fewest flowers in an inflorescence. The largest concentration of dry mass in leaves was detected in A. ursinum from Roztocze. The largest concentration of proteins was detected in the leaves of A. ursinum from Bieszczady. The most flavonoids were assayed in the leaves of the Roztocze ecotype of A. ursinum, the fewest in the Dukla one. Phenolic acids were at their highest concentration in the leaves of bear’s garlic from Dukla, while the lowest concentration was recorded in the leaves of the ecotype from Bieszczady. The garlic leaves from Dukla had also the highest content of essential oil, while the Roztocze ones had the lowest oil content. The ecotypes of Allium ursinum differed substantially when it comes to the number of components of their essential oils and the amount of selected components.
    Doświadczenie przeprowadzono w Ogrodzie Botanicznym UMCS w Lublinie. Badaniami objęto kolekcję 3 ekotypów Allium ursinum L.: z Dukli, Roztocza i Bieszczad. Celem badań było porównanie cech biometrycznych roślin i składu chemicznego liści czosnku niedźwiedziego. Ekotypy A. ursinum różniły się istotnie cechami wzrostu i kwitnienia roślin. Najdłuższe liście wytworzył ekotyp z Dukli, a najsłabszy wzrost liści stwierdzono w ekotypie roztoczańskim. Ekotyp z Bieszczad charakteryzował się najszerszą blaszką liściową oraz najdłuższymi ogonkami liściowymi, pędem kwiatostanowym a także średnicą kwiatostanu. Największą liczbę kwiatów w kwiatostanie posiadały rośliny ekotypu z Roztocza. Ekotyp z Dukli tworzył najkrótsze pędy kwiatostanowe a w jego kwiatostanach było najmniej kwiatów. Najwięcej suchej masy w liściach gromadził A. ursinum z Roztocza zaś białka – z Bieszczad. Najwięcej flawonoidów oznaczono w liściach A. ursinum z Roztocza, a najmniej – z Dukli. Najwięcej kwasów fenolowych zawierały liście ekotypu z Dukli a najmniej – z Bieszczad. Najwięcej olejku stwierdzono w liściach czosnku z Dukli, a najmniej z Roztocza. Ekotypy A. ursinum różniły się znacznie liczbą składników olejku eterycznego oraz zawartością poszczególnych związków.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The growth and flowering of Salvia splendens Sellow ex Roem. et Schult. under flowerbed conditions
    Wzrost i kwitnienie Salvia splendens Sellow ex Roem. et Schult. w warunkach kwiatnej rabaty
    Autorzy:
    Blazewicz-Wozniak, M.
    Madej, J.
    Rtemi, D.
    Wartacz, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26652.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The aim of the study was to determine the influence of accompanying plants as well as bark mulching, common for green areas, on the growth, flowering and decorative values of scarlet sage Salvia splendens Sellow ex Roem. et Schult. The field experiment included two cultivars of sage: ‘Red Torreador’ and ‘Luna’; two species of accompanying plants: French marigold – Tagetes patula nana L. ‘Petit Gold’ and flossflower – Ageratum houstonianum Mill.; as well as pine bark mulching. The control group was a monoculture of scarlet sage, without mulching. Pine bark mulching had a beneficial influence on almost all growth and flowering characteristics of scarlet sage. The plants growing on mulched soil were higher, had more leaves and branches as well as their inflorescences were longer and had more whorls than the plants growing without mulching. S. splendens growing with other species had fewer leaves and fewer branches. Its side stems and lateral inflorescences were shorter. The accompanying species also limited the mass of scarlet sage. The vicinity of marigold and flossflower had no influence on the height of S. splendens plants, the number of whorls and flowers within inflorescences. The growth of scarlet sage was largely modified by weather conditions; the plants grew best between June 20th and July 18th, with the best decorative effect achieved in July. The drought caused the flowers to dry out during the second half of the summer each year, limiting the decorative values of sage.
    Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu roślin towarzyszących oraz powszechnie stosowanego w terenach zieleni ściółkowania gleby korą na wzrost, kwitnienie i walory dekoracyjne szałwii błyszczącej Salvia splendens Sello ex Roem. et Schult. W doświadczeniu polowym uwzględniono 2 odmiany szałwii: ‘Red Torreador’ i ‘Luna’; 2 gatunki roślin towarzyszących: aksamitka rozpierzchła – Tagetes patula nana L. ’Petit Gold’ i żeniszek meksykański – Ageratum houstonianum Mill. oraz ściółkowanie gleby korą sosnową. Kontrolę stanowiła uprawa jednorodna szałwii bez ściółkowania. Ściółkowanie gleby korą sosnową korzystnie wpłynęło niemal na wszystkie cechy wzrostu i kwitnienia szałwii błyszczącej. Rośliny rosnące w glebie ściółkowanej były wyższe, lepiej ulistnione i rozgałęzione, a ich kwiatostany były dłuższe i miały więcej okółków niż uprawiane bez ściółki. Salvia splendens rosnąca z innymi gatunkami miała mniej liści i mniej rozgałęzień. Jej pędy i kwiatostany boczne były krótsze. Gatunki towarzyszące powodowały wytworzenie mniejszej masy przez szałwię. Sąsiedztwo aksamitki i żeniszka nie miało istotnego wpływu na wysokość roślin S. splendens, liczbę okółków i kwiatów w kwiatostanie. Wzrost szałwii błyszczącej był w dużym stopniu modyfikowany przebiegiem pogody, jednak najsilniej rośliny rosły w okresie od 20 czerwca do 18 lipca, natomiast najbardziej efektownie szałwia wyglądała w lipcu. Susza rokrocznie powodowała zasychanie kwiatów zmniejszając walory dekoracyjne szałwii w drugiej połowie lata.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of cover crops on emergence and growth of carrot (Daucus carota L.) in no-plow and traditional tillage
    Wpływ roślin międzyplonowych na wschody i wzrost marchwi (Daucus carota L.) w uprawie bezorkowej i tradycyjnej
    Autorzy:
    Blazewicz-Wozniak, M.
    Wach, D.
    Konopinski, M.
    Patkowska, E.
    Baltyn, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27528.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The aim of the experiment was to determine the influence of cover crop biomass incorporated into the soil at different times and using different treatments on carrot emergence and growth. 7 species of cover crops were included in the study: Secale cereale, Avena sativa, Vicia sativa, Sinapis alba, Phacelia tanacetifolia, Fagopyrum esculentum, and Helianthus annuus. Number of emerged carrot plants significantly depended on the cover crop used and on the method of pre-winter and spring pre-sowing tillage. Carrot emerged best after a rye or oats cover crop. Regardless of the cover crop species used, the largest number of carrots emerged in cultivation on ridges. In other variants of no-plow tillage, number of seedlings was significantly lower and did not differ from that under traditional plow tillage. The highest leaf rosettes were formed by carrot growing after a rye or oats cover crop. The highest rosettes were produced by carrots in the treatments where tillage was limited to the use of a tillage implement in spring and the lowest ones after pre-winter plowing. The effect of tillage on the emergence and height of carrot leaves largely depended on weather conditions in the successive years of the study. The largest number of leaves was found in carrots grown after a buckwheat cover crop and in cultivation without cover crop, while the smallest one after phacelia and white mustard. Carrots produced the largest number of leaves after a sunflower cover crop and the use of a tillage implement in spring, while the number of leaves was lowest when the mustard biomass was incorporated into the soil in spring. The use of cover crops significantly increased the mass of leaves produced by carrot as compared to the cultivation without cover crop. The largest mass of leaves was produced by carrots grown after the phacelia and mustard cover crops. Conventional plow tillage and pre-winter tillage using a stubble cultivator promoted an increase in the mass of carrot leaves.
    Celem doświadczenia było określenie wpływu biomasy roślin międzyplonowych wprowadzonej do gleby w różnych terminach i przy zastosowaniu zróżnicowanych uprawek na wschody i wzrost marchwi. W badaniach uwzględniono 7 gatunków miedzyplonów: Secale cereale, Avena sativa, Vicia sativa, Sinapis alba, Phacelia tanacetifolia, Fagopyrum esculentum, Helianthus annuus. Marchew wschodziła najlepiej po międzyplonie z żyta lub owsa. Wschody marchwi po pozostałych międzyplonach były zbliżone do tych z uprawy bez międzyplonu. Niezależnie od rośliny międzyplonowej najwięcej marchwi wschodziło w uprawie na redlinach. W pozostałych wariantach uprawy bezorkowej liczba siewek była istotnie mniejsza i nie różniła się od tej z tradycyjnej uprawy płużnej. Najwyższe liście miała marchew po międzyplonie z żyta lub owsa. Najwyższe rozety formowała marchew, gdy uprawa roli ograniczyła się do zastosowania wiosną agregatu uprawowego, a najniższe – po orce przedzimowej. Wpływ uprawy roli na wschody i wysokość liści zależał w dużym stopniu od przebiegu pogody w kolejnych latach badań. Zastosowanie międzyplonów w większości przypadków zmniejszyło ulistnienie marchwi. Najwięcej liści oznaczono u marchwi rosnącej po gryce oraz w uprawie bez międzyplonu, a najmniej – po facelii i gorczycy białej. Najwięcej liści wytworzyła marchew po międzyplonie ze słonecznika i uprawie wiosennej agregatem zaś najmniej, gdy biomasę gorczycy wymieszano z glebą wiosną. Największą masę liści wytworzyła marchew uprawiana po facelii i gorczycy. Tradycyjna uprawa płużna oraz przedzimowa uprawa gruberem sprzyjały zwiększeniu masy liści marchwi natomiast najmniejszą masę liści uzyskano w obiektach uprawianych tylko wiosną agregatem.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2015, 68, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies