Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "flowers" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Przystosowania ekologiczne kwiatów Hypocyrta glabra Hook.
Ecological adaptations of Hypocyrta glabra Hook. flowers
Autorzy:
Czerneckyj, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27207.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The research on the blooming ecology and the flower morphology of Hypocyrta glabra Hook. (Gesneriaceae) cultivated in laboratories and outdoors have been carried out. The life span of flowers and morphological changes in successive phases of the blooming period have been observed. The H. glabra flowers are protandrous and the stamens translocate during the flowering process. The macro- and microstructure of calyx, corolla, androecium, gynoecium and nectaries have been analyzed. The size, shape and viability of pollen grains have been designated and their number per stamen head has been calculated. The location of nectaries in H. glabra flowers has suggested that they stem from the 5th stamen during phylogenesis. It has been proved that the nectaries are provided by numerous vascular bundles and that the nectar is secreted by stomata. The stomatal field comprises 2/5 of nectary height and is situated on the abaxial side of the apix part. The average number of stomata is 63.2 per 1 mm2. The average amount of nectar produced by 10 flowers in their fourth day of life reached 223.7 mg. The sugar concentration was 32.7%. Numerous glandular and non-glandular trichomes have been noticed on the surface of calyx, corolla and gynoecium, which indicate the xeromorphic adaptation of the flower. It has been observed that the numbers of glandular and non-glandular trichomes per unit of the external surface of corolla are similar. Outdoors the secretion produced by calyx and corolla glands was willingly collected by wasps. It seems that such features of H. glabra flowers as position, shape and colour of corolla, the abundance of the nectar and pollen produced are connected with their adaptation to pollination by humming-birds in the species natural environment.
Przeprowadzono badania dotyczące ekologii kwitnienia i budowy kwiatu roślin Hypocyrta glabra Hook. (Gesneriaceae) uprawianych w warunkach laboratoryjnych i balkonowych (sezon letnio-jesienny). Ustalono długość życia kwiatów oraz zaobserwowano zmiany w ich morfologii w kolejnych fazach kwitnienia. Stwierdzono, ze kwiaty H. Glabra charakteryzują się zdolnością przemieszczania pręcików w czasie kwitnienia oraz przedprątnością. Analizowano makro- i mikrostrukturę poszczególnych elementów kwiatowych kielicha, korony, pręcikowia, słupka i nektarnika. Określono wielkość, kształt i żywotność ziarn pyłku oraz ich liczbę w główce pręcikowej. Położenie nektarnika w kwiecie H. Glabra świadczy o tym, że został on wykształcony z 5-go pręcika w filogenezie tego gatunku. Wykazano, że nektarnik jest zaopatrywany przez liczne wiązki przewodzące, a nektar wydzielany jest za pośred- nictwem aparatów szparkowych. Pole szparkowe stanowi 2/5 wysokości nektarnika i znajduje się w szczytowej części po jego odosiowej stronie, a liczba aparatów szparko- wych na 1 mm 2 tej powierzchni wynosi średnio 63,2. Masa nektaru wyprodukowana przez 10 kwiatów w czwartym dniu ich życia osiągała 223,7 mg, przy zawartości cukrów wynoszącej 32,7%. Na powierzchni kielicha, korony i słupka zaobserwowano występowanie licznych włosków wydzielniczych i mechanicznych, które świadczą o kseromorficznych przystosowaniach kwiatu. Stwierdzono, ze liczba takich struktur ochronnych i wydzielniczych na jednostce powierzchni zewnętrznej korony kwiatu jest zbliżona. W warunkach balkonowych wydzielina wytwarzana przez gruczoły kielicha i korony kwiatu była chętnie pobierana przez osy. Wydaje się, że niektóre cechy budowy kwiatu H. glabra, takie jak położenie w przestrzeni, kształt i barwa korony, obfitość nektaru i pyłku związane są z jego przystosowaniem do zapylania przez kolibry w ojczyünie wymienionej rośliny.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of plant growth regulators on sex differentiation and floral characteristics of pomegranate flowers: a case of brassinosteroids
Autorzy:
Gokbayrak, Z.
Engin, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/59247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The objective of the present study was to determine the effects of brassinosteroid application on the sex determination and floral growth of pomegranate flowers. Whole tress of Punica granatum ‘Mayhoş-8’ were sprayed with 0.001, 0.01, and 0.1 mg L⁻¹ 28-homobrassinolide (Hbr) at bud break. The selection of flowers was based on the appearance of a visible pistil/stigma and shape of the ovary of intact flowers. Grouping of bisexual flowers was based on their flower position, i.e., single, terminal, and lateral flowers, during the first flush of flowering in mid-June. Approximately 20 days and 40 days after spraying, 100 randomly chosen bisexual flowers per collection time were collected and measurements of floral parts were immediately taken. The differences between bisexual and functional male flowers were not distinct enough to assert any significant effects from the different Hbr treatments. Irrespective of treatments, the percentage of male flowers was higher than that of bisexual flowers. Hbr treatments applied at the bud break period had significant effects only on bisexual flowers that developed as single flowers. Applying 0.01 mg L⁻¹ Hbr produced comparably lower percentages of single bisexual flowers (53.4%). Although the 0.1 and 0.001 mg L⁻¹ Hbr treatments resulted in increased percentages of bisexual flowers, the difference was not significant. For the first collection time (mid-June), the effects of Hbr concentration on the size of the floral parts for bisexual flowers were only significant in ovary width and stigma diameter. As the concentration decreased, smaller ovaries were obtained. During the second flowering, application of 0.01 mg L⁻¹ Hbr considerably increased the overall sizes of floral parts in bisexual flowers. Hbr might affect the ratio of flower formation in certain positions on a branch and could influence the growth of floral parts in bisexual flowers. Further elucidation of these effects would help to better understand floral organ development in plants.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2018, 87, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydajność pyłkowa i oblot przez owady kwiatów Malope trifida Cav.
Pollen efficiency and insect visitation of Malope trifida Cav. flowers
Autorzy:
Wroblewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26946.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
During the 1998-2001 vegetation seasons, the investigations on pollen efficiency and insect visitation of Malope trifida flowers were carried out. The flowering period of Malope lasted, in the climatic conditions of Lublin, from the middle of July till late September. One flower blooms for 2.5-5.0 days, whereas the staminate phase lasts 1.5-2.0 days. In one flower, there are 125.3-148.1 stamens, which constitute staminal tube surrounding the multilocular pistil. Pollen release starts in the flower bud stage, just before petal opening. Pollen grains are large and round with spiked exine. The diameter of pollen grains reaches on average 80.37 µm (78.33-82.41 µm). The mean pollen efficiency reached 16.81 mg per one flower, 4.09 g per one plant and 30.69 per 1 m2. Under good weather conditions, Malope flowers were freely visited by pollinating insects, such as: honeybees, solitary bees and bumblebees. The number of insects increased from morning till noon, reaching 18 per 1 m2 at 12:00. Then, the number of pollinators decreased. The most abundant group was solitary bees.
W sezonach wegetacyjnych 1998–2001 prowadzono badania wydajności pyłkoweji oblotu przez owady zapylające ślęzawy trójdzielnej (Malope trifida) – jednorocznej rośliny ozdobnej z rodziny ślazowatych. W warunkach klimatycznych Lublina kwitnienie tego gatunku trwa od połowy lipca do końca września, a jednego kwiatu 2,5–5,0 dni, w tym stadium pręcikowe 1,5–2,0 dni. Pręciki, w liczbie 125,3–148,1 (w jednym kwiecie), zrośnięte są ze sobą nitkami, tworząc rurkę otaczającą liczne szyjki słupka. Kwiaty ślęzawy rozpoczynają pylenie już w stadium pąka, tuż przed rozchyleniem się płatków korony. Ziarna pyłku, o ciemnoróżowej barwie, są pojedyncze, w zarysie okrągłe, z licznymi porami i kolczastą egzyną. Ich średnica wahała się w granicach 78,33–82,41 μm, osiągając średnio 80,37 μm. Średnia wydajność pyłkowa ślęzawy trójdzielnej wyniosła: 16,81 mg dla jedne- go kwiatu, 4,09 g dla jednej rośliny i 30,69 g z powierzchni 1 m2. W sprzyjających warunkach pogody kwiaty badanego taksonu oblatywane były przez różne owady zapylające, wśród których notowano: pszczoły miodne, pszczoły samotnice oraz trzmiele. Liczba zapylaczy zwiększała się stopniowo od godzin ran- nych uzyskując maksymalna liczbę o godz. 12:00, kiedy na powierzchni 1 m2 poletka notowano 18 owadów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology and anatomy of flowers and nectaries of Saxifraga stolonifera L.
Mikromorfologia i anatomia kwiatów i nektarników skalnicy rozłogowej (Saxifraga stolonifera L.)
Autorzy:
Konarska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26674.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Saxifrages are plants commonly found in all continents. Many of them are adapted to flowering and reproduction under mountainous and rocky conditions. They are pollinated by various groups of insects and have intrastaminal nectaries. The morpho- anatomy of the flowers and nectaries of Saxifraga stolonifera L. was examined using bright-field light and stereoscopic microscopy as well as scanning electron microscopy. The abaxial surface of the sepals has multicellular glandular trichomes containing anthocyanins in the base cells and polyphenols in the secretory cells of the head, whereas visual attractants in the form of color spots are found on the petals. The nectary gland is located at the apex of the ovary and forms a yellow-orange fleshy half-ring. Nectar is secreted through numerous modified stomata. The glandular parenchyma does not have vascular elements. Moreover, orange-brown polyphenols were observed in the nectary cells.
Skalnice to rośliny powszechnie występujące na wszystkich kontynentach. Wiele z nich przystosowanych jest do kwitnienia i reprodukcji w górzystych i kamienistych warunkach. Zapylane są przez różne grupy owadów i posiadają intrastaminal nektarniki kwiatowe. Morfo-anatomię kwiatów i nektarników Saxifraga stolonifera L. badano w mikroskopie świetlnym: jasnego pola i stereoskopowym oraz w skaningowym mikroskopie elektronowym. Odosiowa powierzchnia działek kielicha wyposażona jest w wielokomórkowe włoski gruczołowe zawierające antocyjany w komórkach podstawy i polifenole w komórkach wydzielniczych główki, natomiast na płatkach korony występują atraktanty sygnalizacyjne w postaci wskaźników barwnych. Gruczoł nektarnikowy osadzony jest na szczycie zalążni słupka w postaci mięsistej, żółto-pomarańczowej półkorony. Sekrecja nektaru odbywa się przez liczne, zmodyfikowane aparaty szparkowe. Parenchyma gruczołowa nie jest wyposażona w elementy tkanki przewodzącej. Ponadto w komórkach nektarnika zaobserwowano polifenole o pomarańczowo-brązowej barwie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of the secretory structures in the flowers of Rosa rugosa Thunb.
Charakterystyka struktur wydzielniczych w kwiatach Rosa rugosa Thunb.
Autorzy:
Sulborska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26678.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Due to the presence of secondary metabolites exhibiting pharmacological activity, the flowers of Rosa rugosa Thunb. have found application in traditional and folk medicine. The essential oil obtained from them is also considered to be a phytoncide. The morphological and anatomical characters of glandular trichomes located on the sepals of R. rugosa were studied by light and scanning electron microscopy. Using histochemical tests, the type of secretion produced in the trichomes was determined and its contents were compared with the secretion produced by the papillae on the petals. It was found that multicellular glandular trichomes, having the features of colleters, and non-glandular trichomes were located on the abaxial epidermis, while only non-glandular trichomes were situated on the adaxial epidermis. The stalk cells of the glandular trichomes are arranged in multiple rows, whereas the epidermal cells of the head are arranged radially. The capitate trichomes were classified into two types: short and long trichomes. The largest density of glandular trichomes was recorded in the basal abaxial epidermis and in the middle part of the sepals. During the initial stages of bud development, the glandular hairs were green colored, whereas in the next development stages they changed the color to red. The histochemical tests used allowed us to find that the trichomes on the sepals and the papille on the petals produced lipid substances, polyphenols, tannins, and flavonoids. Sesquiterpenes were found only in the secretion of the glandular hairs on the sepals.
Kwiaty Rosa rugosa Thunb. z uwagi na obecność metabolitów wtórnych wykazujących działanie farmakologiczne znalazły zastosowanie w tradycyjnej i ludowej medycynie. Pozyskiwany z nich olejek eteryczny zaliczany jest także do fitoncydów. Wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową badano cechy morfologiczno-anatomiczne włosków gruczołowych zlokalizowanych na działkach kielicha R. rugosa. Przy użyciu testów histochemicznych określono typ wytwarzanej we włoskach wydzieliny, a także porównano jej zawartość z wydzieliną produkowaną przez papille płatków korony. Stwierdzono, że w epidermie odosiowej działek kielicha zlokalizowane są wielokomórkowe włoski gruczołowe posiadające cechy koleterów oraz włoski mechaniczne, natomiast w epidermie doosiowej usytuowane są tylko włoski mechaniczne. Komórki trzonka włosków gruczołowych ułożone są wielorzędowo, zaś komórki epidermy główki mają układ promienisty. Główkowate trichomy zaklasyfikowano do dwóch typów: włosków krótkich i długich. Największe zagęszczenie włosków gruczołowych zarejestrowano w epidermie odosiowej bazalnej i środkowej części działek kielicha. We wczesnych fazach rozwoju pąków włoski wydzielnicze miały zielone zabarwienie, zaś w kolejnych stadiach rozwojowych stopniowo zmieniały barwę na czerwoną. Zastosowane testy histochemiczne pozwoliły stwierdzić, że trichomy na działkach kielicha i papille płatków korony produkują substancje lipidowe, polifenole, taniny oraz flawonoidy. Natomiast jedynie seskwiterpeny zarejestrowano tylko w wydzielinie włosków gruczołowych działek kielicha.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of flowers, anatomy and ultrastructure of Chamomilla recutita (L.) Rausch. (Asteraceae) nectary
Mikromorfologia kwiatów, anatomia i ultrastruktura nektarników Chamomilla recutita (L.) (Asteraceae)
Autorzy:
Sulborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27726.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Investigations of the micromorphology of flowers and the structure of nectaries in Chamomilla recutita L. (Rausch.) were carried out with the use of stereoscopic, light, scanning and transmission electron microscopy. Biseriate glandular trichomes consisting of 5-6 cell layers were found on the surface of the corollas of ray and disc florets. Accumulation of secretion within the subcuticular space was accompanied by degradation of trichome cells. Secretion release followed rupture of the cuticle in the apical part of the trichome. The ovary of the ray florets exhibited characteristic ribs covered with epidermis composed of radially elongated palisade cells. Nectariferous glands were present only in the disc florets. The ring-like nectary (93×163 µm; height x diameter) was located above the inferior ovary. The gland structure was formed by single-layer epidermis and 5-8 layers of specialised nectariferous parenchyma. Nectar was released via modified 15-20 µm wide stomata. The guard cells were slightly elevated above the surface of the other epidermal cells or were located slightly below them. The stomatal cells were characterised by small external and internal cuticular ledges. No vascular bundles were observed in the nectary. The gland was supplied by branches of vascular bundles reaching the style and ending at the nectary base. The nectariferous tissue was formed by isodiametric cells with a diameter of 11-20 µm. The cell interior was filled with electron dense cytoplasm containing a large nucleus, numerous pleomorphic plastids, mitochondria with a distinct system of cristae, Golgi bodies, ER profiles, and ribosomes. The plastid stroma was characterised by presence of pastoglobuli, intraplastid tubules, and lighter zones. Several small vacuoles were found in each cell. Plasmodesmata were visible in the walls of some cells. Lighter periplasmic space in which apoplastic transport of nectar might take place was observed between the plasmalemma and the cell wall. The presence of an osmiophilic substance in the intercellular spaces additionally corroborates this assumption.
Przy zastosowaniu mikroskopii stereoskopowej, świetlnej, skaningowej i transmisyjnej elektronowej przeprowadzono badania mikromorfologii kwiatów i struktury nektarników Chamomilla recutita L. (Rausch.). Na powierzchni korony kwiatów rurkowatych i języczkowatych stwierdzono obecność dwurzędowych włosków gruczołowych utworzonych z 5-6 pięter komórek. Wraz z gromadzeniem się wydzieliny w przestrzeni subkutykularnej postępowała degradacja komórek włosków. Uwolnienie wydzieliny następowało po rozerwaniu kutykuli w apikalnej części włoska. Na zalążni kwiatów rurkowatych obserwowano charakterystyczne żebra, które okrywała epiderma zbudowana z palisadowych komórek wydłużonych w kierunku promieniowym. Gruczoły nektarnikowe występowały tylko w kwiatach rurkowatych. Pierścieniowaty nektarnik (93 x 163 µm; wysokość x średnica) usytuowany był powyżej dolnej zalążni. Strukturę gruczołu tworzyła jednowarstwowa epiderma oraz 5-8 warstw wyspecjalizowanej parenchymy nektaronośnej. Nektar wydzielany był za pośrednictwem zmodyfikowanych aparatów szparkowych o szerokości 15-20 µm. Aparaty szparkowe były lekko wyniesione ponad powierzchnię pozostałych komórek epidermy lub znajdowały się nieco poniżej tych komórek. Komórki aparatów szparkowych charakteryzowały się niewielkimi zewnętrznymi i wewnętrznymi listwami kutykularnymi. Na obszarze nektarnika nie obserwowano wiązek waskularnych. Gruczoł odżywiany był przez odgałęzienia wiązek przewodzących biegnących do szyjki słupka, które kończyły się u podstawy nektarnika. Parenchymę nektarnika tworzyły izodiametryczne komórki o średnicy 11-20 µm. Wnętrze tych komórek wypełniała elektronowo gęsta cytoplazma zawierająca duże jądro komórkowe, liczne pleomorficzne plastydy, mitochondria z wyraźnym systemem grzebieni, aparaty Golgiego, profile ER oraz rybosomy. Stroma plastydów cechowała się obecnością plastoglobul, intraplastydowych tubul oraz jaśniejszych stref. W każdej komórce występowało kilka niewielkich wakuol. W ścianach niektórych komórek obecne były plazmodesmy. Pomiędzy plazmolemą a ścianą komórkową obserwowano jaśniejszą przestrzeń peryplazmatyczą, w której mógł się odbywać apoplastyczny transport nektaru. Obecność osmofilnej substancji w przestrzeniach międzykomórkowych dodatkowo potwierdza to przypuszczenie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biology of flowering and nectar production in the flowers of the beauty bush (Kolkwitzia amabilis Graebn.)
Biologia kwitnienia i nektarowanie kwiatów kolkwicji chińskiej (Kolkwitzia amabilis Graebn.)
Autorzy:
Dimitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26959.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Nectar production and the morphology of the nectary and pollen grains of Kolwitzia amabilis Graebn. were studied during the period 2008–2009 and in 2011. The blooming of beauty bush flowers started in the third decade of May and ended in the middle of June; flowering lasted 22–23 days. The flower life span was 4–5 days. Nectar production began at the bud break stage. The tube of the corolla in beauty bush flowers forms a spur inside which the nectary is located. The secretory surface of the nectary consists of two layers of glandular epidermal outgrowths: unicellular trichomes, with their length ranging 54.6 μm – 70.2 μm, and papillae with a length of 13.0 μm – 20.6 μm. The mean weight of nectar per 10 flowers, determined for the three years of the study, was 8.6 mg, with a sugar concentration of 50.8%. The weight of nectar sugar was on average 4.4 mg. In terms of the size, beauty bush pollen grains are classified as medium-sized. These are tricolporate grains.
W latach 2008–2009 i 2011 badano nektarowanie, morfologię nektarnika i ziaren pyłku Kolkwitzia amabilis Graebn. Kwitnienie kwiatów kolkwicji rozpoczynało się w trzeciej dekadzie maja a kończyło w połowie czerwca i trwało 22–23 dni. Długość życia kwiatu wynosiła 4–5 dni. Nektarowanie rozpoczynało się w stadium luźnego pąka. Rurka korony kwiatów kolkwicji tworzy ostrogę, wewnątrz której znajduje się nektarnik. Powierzchnię sekrecyjną nektarnika stanowią dwie warstwy wydzielniczych wytworów epidermy: jednokomórkowe trichomy, o długości zawartej w przedziale 54,6 μm – 70,2 μm, oraz papille o długośći 13,0 μm – 20,6 μm. Średnia masa nektaru z 10 kwiatów określona w ciągu trzech lat wynosiła 8,6 mg, przy koncentracji cukrów 50,8%. Masa cukrów wynosiła średnio 4,4 mg. Ze względu na wielkość ziarna pyłku kolkwicji zaliczane są do średnich. Są to ziarna trójbruzdowoporowe (tricolporate).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biologia kwitnienia, nektarowanie i oblot przez owady zapylające kwiatów dyni zwyczajnej (Cucurbita pepo L.)
Flowering biology, nectar production and insect visits in Cucurbita pepo L. flowers
Autorzy:
Dmitruk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26837.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
In 1998-2000 studies on length and abundance of flowering and on nectar productivity of zucchini and marrow (Cucurbita pepo L.) were carried out in Lublin area. Flowers visitors were also monitored. Flowering of plants lasted from the end of June till the end of September. The mean number of flowers per plant of zucchini reached: 31 (male flowers) and 26 (female flowers), and for marrow 226 and 22, respectively. Flowers lived, on average, for 5 hours. Female flowers of marrow secreted the highest amount of nectar - 1.354 g per 10 flowers, on average. Sugar content in nectar was 21.84%-27.31%. The mean total amount of sugars secreted by 10 flowers of Cucurbita pepo L. was 21.5-304.3 mg. Pollinators were mainly bumblebees and honey bees.
W latach 1998-2000 na terenie Lublina prowadzono badania długości i obfito-ści kwitnienia oraz nektarowania dyni zwyczajnej. Obserwowano także oblot kwiatów przez owady zapylające. Rośliny kwitły od końca czerwca do końca września. Średnia liczba kwiatów na roślinie dla cukinii wynosiła: 31 (kwiaty męskie) i 26 (kwiaty żeńskie) a dla kabaczka odpowiednio 226 i 22. Długość życia kwiatu wynosiła średnio 5 h. Najwięcej nektaru wydzielały kwiaty żeńskie kabaczka, średnio z 10 kwiatów 1,354 g. Koncentracja cukrów w nektarze zawarta była w przedziale 21,84% - 27,31%. Średnia masa cukrów z 10 kwiatów mieściła się w granicach 21,5 - 304,3 mg. Głównymi zapy-laczami były trzmiele i pszczoły.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological characters of the flowers and the structure of the nectaries of Acer platanoides L.
Cechy morfologiczne kwiatów i struktura nektarników Acer platanoides L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26812.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the nectaries and of other elements of the flower was examined by scanning electron microscopy (SEM). The anatomy of the nectaries was determined using light microscopy (LM). The inflorescences of A. platanoides comprise flowers included in two categories: functionally male and female. Nectaries of similar structure are found in both types of these flowers. The nectary gland located on the surface of the receptacle belongs to interstaminal nectaries. It has the form of a fleshy ring situated between the petals and the pistil. The bases of the staminal filaments are located in the depressions of the nectary. The outer diameter of the nectary reaches ca. 5 mm, while the thickness of this gland’s tissues is 400-700 µm. In the epidermis of the nectary gland, there are numerous, evenly distributed stomata through which nectar release occurs. The stomata function asynchronously. In some stomata, we could observe nectar drops flowing out and a layer of this secretion around the stomata. The secretory parenchyma of the nectary is composed of several layers of thick-walled cells, whereas the ends of the vascular bundles with xylem and phloem elements are situated in the subglandular parenchyma. Chloroplasts are found both in the epidermal cells and in the glandular parenchyma cells and photosynthesis can take place in them due to the nectary’s good exposure to light. The presence of starch grains was found in the chloroplasts; they can be energy material for nectar production.
Struktura nektarników kwiatowych Acer platanoides nie została dotychczas wystarczająco poznana. Mikromorfologię nektarników i innych elementów kwiatu badano przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Anatomię nektarników określono w mikroskopie świetlnym (LM). W kwiatostanach A. platanoides występują kwiaty zaliczane do dwóch kategorii: funkcjonalnie męskie i żeńskie. W obu typach kwiatów występują nektarniki o podobnej budowie. Gruczoł nektarnikowy położony na powierzchni dna kwiatowego należy do nektarników interstaminalnych. Ma postać mięsistego pierścienia położonego między płatkami a słupkiem. Nasady nitek pręcikowych znajdują się w obrębie zagłębień nektarnika. Zewnętrzna średnica nektarnika osiąga ok. 5 mm, a grubość tkanek gruczołu 400-700 µm. W epidermie gruczołu nektarnikowego występują liczne, równomiernie rozmieszczone aparaty szparkowe, przez które odbywa się uwalnianie nektaru. Aparaty szparkowe funkcjonują niesynchronicznie. W niektórych szparkach obserwowano wypływające krople nektaru, a wokół nich warstwę tej wydzieliny. Parenchymę wydzielniczą nektarnika tworzy kilka warstw grubościennych komórek, natomiast w parenchymie podgruczołowej są widoczne zakończenia wiązek przewodzących. Zarówno w komórkach epidermy, jak też w komórkach parenchymy gruczołowej występują chloroplasty, w których może się odbywać proces fotosyntezy ze względu na dobrą ekspozycję nektarnika na światło. W chloroplastach stwierdzono obecność ziaren skrobi, które mogą stanowić materiał energetyczny do produkcji nektaru.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectar secretion and pollen production in protandrous flowers of Campanula patula L.(Campanulaceae)
Nektarowanie i pylenie protandrycznych kwiatów Campanula patula L.(Campanulaceae)
Autorzy:
Denisow, B.
Strzalkowska-Abramek, M.
Wrzesien, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26973.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Nectar secretion was noted both in the male and female floral phases of the protandrous flowers of Campanula patula (Campanulaceae). Female-biased sugar accumulation was evidenced and plasticity in the duration of sexual phases observed. Flowers in the male phase produced twofold less nectar with lower sugar concentrations compared to female-phase flowers. The sugar mass content averaged 0.6 mg ±0.45 SD per flower in the male phase and 1.4 ±0.5 SD per flower in the female phase. The pollen mass averaged 0.16 mg ±0.10 SD per flower. An understanding of the evolution of functional relationships between floral sexes requires consideration of the compensation of the reproductive costs, including the plastic response to interdependent factors, i.e., photosynthesis and growth, the effect of pollinators, pollen robbers, and external environmental forces.
W protandrycznych kwiatach Campanula patula (Campanulaceae) sekrecja nektaru odbywa się w fazie męskiej i żeńskiej kwiatu. Kwiaty w fazie męskiej produkowały 2-krotnie mniej nektaru, o niższej koncentracji cukrów, niż kwiaty w fazie żeńskiej. Masa wydzielanych cukrów wynosiła średnio 0,6 mg ±0,45 SD w jednym kwiecie w fazie męskiej oraz 1,4 ±0,5 SD w jednym kwiecie w fazie żeńskiej. Zrozumienie relacji pomiędzy fazami płciowymi kwiatów wymaga określenia korzyści i kosztów funkcjonowania fazy męskiej i żeńskiej, np. wpływu potencjału fotosyntetycz-nego, zachowania zapylaczy, strat pyłku, wpływu czynników abiotycznych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of trichomes in the flowers of the horse chestnut Aesculus hippocastanum L.
Mikromorfologia włosków w kwiatach kasztanowca Aesculus hippocastanum L.
Autorzy:
Chwil, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Michonska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27106.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Aesculus hippocastanum L. is an ornamental tree appreciated for its beautiful flowers and leaves. The flowers of this species contain secondary metabolites exhibiting pharmacological activity. They also produce essential oils and coloured “nectar guides”, which enable insects to reach nectar and pollen. The aim of the study was to investigate the types and characteristics of chestnut flower trichomes, which may contain biologically active substances. The analyses were performed using light, fluorescence, and scanning electron microscopy. Three types of trichomes were found on the sepals and the surface of the ovary, whereas the corolla petals exhibited two types of hairs and papillae. The hairs differ in terms of their length and number of cells. The perianth and pistil had no capitate hairs, whereas the ovary exhibited the presence of colleters. Histochemical assays revealed that all the types of trichomes and papillae contained lipids or essential oils; hence, they can be classified as glandular structures. The “nectar guides” were characterised by higher density of secretory hairs than that on the rest of the petal surface, which implies that these petal fragments may emit stronger fragrance.
Aesculus hippocastanum L. jest cenionym drzewem ozdobnym ze względu na piękne kwiaty i liście. Kwiaty tego gatunku zawierają wtórne metabolity wykazujące aktywność farmakologiczną. Wytwarzają również olejki eteryczne oraz barwne „nectar guides”, które ułatwiają owadom dotarcie do nektaru i pyłku. Celem pracy było zbadanie typów i właściwości włosków występujących w kwiatach kasztanowca, w których mogą być zlokalizowane substancje biologicznie aktywne. Badania przeprowadzono przy użyciu mikroskopii świetlnej, fluoroescencyjnej i skaningowej elektronowej. Stwierdzono, że na działkach kielicha oraz na powierzchni zalążni występują po trzy typy włosków, natomiast na płatkach korony dwa typy włosków oraz papille. Włoski te różnią się długością i liczbą tworzących je komórek. Na okwiecie i słupku nie znaleziono włosków główkowatych, natomiast na zalążni stwierdzono obecność koleterów. Z zastosowania testów histochemicznych wynika, że wszystkie rodzaje włosków i papille zawierają lipidy lub olejki eteryczne, należą zatem do struktur wydzielniczych. Na powierzchni „nectar guides” obserwowaliśmy większe zagęszczenie włosków wydzielniczych niż na pozostałej powierzchni płatków, co wskazuje, że te fragmenty płatków mogą emitować silniejszy zapach.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of blooming and pollen in flowers of two Syringa species (f. Oleaceae)
Charakterystyka kwitnienia i pyłek w kwiatach dwóch gatunków z rodzaju Syringa (f. Oleaceaeae)
Autorzy:
Denisow, B.
Strzalkowska-Abramek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27394.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The observations were conducted in long-term sequence studies in the years 2006, 2009, 2013, in the Lublin area, Poland (51o 16’ N, 22o 30’ E). The flowering phenology, diurnal pattern of blooming, pollen production and insect visitation to the shrubs of Syringa oblata Lindl. var. dilatata (Nakai) Rehd. and S. meyeri ‘Palibin’ Schn. were examined. Syringa oblata var. dilatata and S. meyeri ‘Palibin’ bloomed from the mid May till mid June. The species are characteristic of early morning diurnal pattern of blooming, with approx. of 60% of daily instalment of flowers opened before 9.00 (GMT + 2h). Both species studied had the corolla tube 2-fold deeper during the pollen shedding phase compared to bud stage (mean = 14.9 mm ± 3.2 SD vs. 7.8 mm ± 2.8). No species effect was found for the size of anthers, for the mass of pollen produced in anthers and for the pollen viability. A constant number of 2 stamens in the flowers of Syringa species entailed the pollen yield was derivative mainly to the number of developed flowers. Therefore significant differences were noted for the pollen yield between individual shrubs (mean 0.9 kg for S. meyeri ‘Palibin’, and 8.1 kg/ha for S. oblata var. dilatata ). The Syringa oblata var. dilatata and S. meyeri ‘Palibin’ due to their attractive flowering period, and the abundance of blooming are suitable for different ornamental designs in urban areas. Unfortunately, despite the entomophilous flower traits, the insect visitors appeared sporadically.
W latach 2006, 2009, 2013, na terenie Lublina (51o 16’ N, 22o 30’ E) badano fenologię, dzienny rytm kwitnienia, obfitość kwitnienia, produkcję pyłku krzewów Syringa oblata var. dilatata oraz S. meyeri ‘Palibin’. Monitorowano również zainteresowanie owadów pożytkiem. Badane krzewy kwitną na przełomie maja i czerwca. Kwiaty charakteryzują się wczesnym dobowym rytmem rozkwitania (ok. 60% dobowej porcji kwiatów rozkwita do 9.00). Rurka korony w fazie prezentacji pyłku jest przeciętnie 2-krotnie dłuższa niż w fazie nabrzmiałego pąka. Wielkość pylników, masa produkowanego pyłku oraz żywotność pyłku nie różniły się istotnie pomiędzy gatunkami. Stała liczba pręcików (2) w kwiecie powoduje, że wydajność pyłkowa krzewów zależy głównie od liczby wytworzonych kwiatów. Stąd notowano znaczne różnice w produktywności pyłku, średnio 0.9 kg/ha z krzewów S. meyeri ‘Palibin’, oraz 8.1 kg/ha z krzewów S. oblata var. dilatata. Krzewy Syringa oblata var. dilatata i S. meyeri ‘Palibin’, ze względu na atrakcyjny termin kwitnienia oraz obfite kwitnienie nadają się do wykorzystania w założeniach miejskich. Niestety, kwiaty pomimo typowych cech entomofilnych są sporadycznie odwiedzane prze owady.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Micromorphology of glandular structures in Echium vulgare L. flowers
Mikromorfologia struktur wydzielniczych w kwiatach Echium vulgare L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27024.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
micromorphology
glandular structure
Echium vulgare
flower
nectary
stigma
calyx
trichome
Boraginaceae
Opis:
The micromorphology of selected elements of Echium vulgare L. fl owers was investigated, with special attention to the structure of the nectaries and the stigma of the pistil as well as types of trichomes occurring on the surface of the calyx. The nectary had the shape of an uneven disc located around the lower region of the four-parted ovary of the pistil. The glandular cells formed a tier with a height of 330 μm and a radial width of 144 μm. Nectar was secreted onto the nectary surface through anomocytic stomata located at the level of other epidermal cells. Most of the stomata were open, with a different dimension of the pore. Their largest number was observed at the base of the nectary, and 462 stomata were noted on the whole surface of the nectary. The cuticle on the surface of the guard cells formed fi ne, circular striae. The subsidiary cells formed striated cuticular ornamentation, with the striae arranged radially in the direction of the stoma, whereas on the surface of other epidermal cells the striae formed an arrangement with different directions. The epidermis on the surface of the stigma formed regularly arranged papillae with a fan-shaped, expanded upper part which had corrugated outer walls, whereas the base of the cell formed a widened small column. The epidermis of the abaxial part of the calyx was covered by numerous non-glandular trichomes of different length which were made up of one or several cells. The glandular trichomes in the epidermis of the calyx grew with smaller density compared to the protective trichomes, and they were composed of a 1-2-celled stalk and a glandular head.
Badano mikromorfologię wybranych elementów kwiatów Echium vulgare L. ze szczególnym uwzględnieniem struktury nektarników i znamienia słupka oraz typów włosków występujących na powierzchni kielicha. Nektarnik miał kształt nierównego dysku położonego wokół dolnej części czterodzielnej zalążni słupka. Komórki gruczołowe tworzyły pokład o wysokości 330 μm i szerokości promieniowej równej 144 μm. Nektar wydostawał się na powierzchnię nektarnika przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone na poziomie innych komórek epidermy. Aparaty szparkowe w większości były otwarte ze zróżnicowaną rozwartością poru. Największą ich liczbę obserwowano przy podstawie nektarnika, zaś na całej powierzchni nektarnika odnotowano 460 szparek. Kutykula na powierzchni komórek szparkowych tworzyła delikatne, koliste prążki. Komórki przyszparkowe wykształcały prążkowaną ornamentację kutykularną z prążkami ułożonymi promieniście w kierunku szparki, zaś na powierzchni innych komórek epidermy prążki tworzyły różnokierunkowy układ. Epiderma na powierzchni znamienia wykształcała regularnie ułożone papille z wachlarzowato rozszerzoną górną częścią o karbowanych ścianach zewnętrznych, zaś nasada komórki tworzyła maczugowatą kolumienkę. Epiderma odosiowej części kielicha była pokryta licznymi włoskami mechanicznymi o zróżnicowanej długości, które zbudowane były z jednej lub kilku komórek. Włoski gruczołowe w epidermie kielicha wyrastały w mniejszym zagęszczeniu w porównaniu z trichomami ochronnymi i były utworzone z 1-2 komórkowego trzonka i wydzielniczej główki.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ecological features of flowers and inflorescences of two species of the genus Petasites Miller (Asteraceae)
Cechy ekologiczne kwiatów i kwiatostanów dwóch gatunków z rodzaju Petasites Miller (Asteraceae)
Autorzy:
Haratym, W.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27580.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The structural features of flowers and inflorescences of Petasites hybridus and P. albus were compared. Only individuals producing flower heads with male flowers and few female flowers were found in the studied populations. Light microscopy (LM) and scanning electron microscopy (SEM) were used for examination. The present study shows that the stems of the above- -mentioned species differed in height and number of flower heads, but the number of flowers per head was similar. Larger flowers were found on the stems of P. albus. The following features has been found to play an important role in pollination ecology: the strongly contrasting colours of the floral parts; on the petals, the occurrence of several types of cells which can increase the attractiveness of the flowers by refracting sunlight in a different way; production of odorous oils by the petal cells; production of significant amounts of pollen offered to insects by the well-developed pollen presenters; the development of nectaries and nectar production by the male flowers as well as the development of colour attractants by the corolla, anthers, and bracts.
Porównywano cechy budowy kwiatostanów i kwiatów Petasites hybridus i P. albus. W badanych populacjach znaleziono tylko osobniki wytwarzające koszyczki z kwiatami męskimi i nielicznymi żeńskimi. Do badań wykorzystano mikroskopię świetlną (LM) i skaningową elektronową (SEM). Z badań wynika, że pędy wymienionych gatunków różniły się wysokością i liczbą koszyczków, ale liczba kwiatów w koszyczkach była zbliżona. Większe kwiaty znaleziono na pędach P. albus. Do cech odgrywających znaczną rolę w ekologii zapylania zaliczono: silnie skontrastowane barwy elementów kwiatowych; występowanie na płatkach kilku typów komórek, które mogą zwiększać atrakcyjność kwiatów przez załamywanie w różny sposób promieni świetlnych; wytwarzanie olejków zapachowych przez komórki płatków; produkcję znacznych ilości pyłku oferowanego owadom przez dobrze rozwinięte prezentery pyłkowe; wytwarzanie nektarników i nektaru przez kwiaty męskie oraz utworzenie barwnych atraktantów sygnalizacyjnych przez koronę, pylniki i liście przykwiatowe.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The position and structure of the nectary in spring heath (Erica carnea L.) flowers
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Wrobel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27074.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
position
nectary structure
nectary
Erica carnea
flower
micromorphology
Ericaceae
flower structure
nectar secretion
Opis:
Ecological traits of Erica carnea L. flowers and the morphology of floral nectaries were investigated using stereoscopic, light and scanning electron microscopy. The nectary in the flowers of Erica carnea is located in the basal part of the ovary. It represents the gynoecial nectary type. It has the form of a yellow, ribbed ring with eight outgrowths, pointed towards the base, which alternately adjoin the stamen filaments. The height of the nectary is 400 μm and its thickness 200 – 250 μm. The parenchyma of the nectary is composed of 6 – 8 layers. Nectar secretion occurs through anomocytic stomata with a diameter of 17 μm. Guard cells are only found on the outgrowths of the nectary and they are situated most frequently at the level of other epidermal cells. During nectar secretion, a small degree of pore opening was observed. In the flowers of Erica carnea, secondary nectar presentation was found, with the nectar accumulating at the base of the fused corolla.
Cechy ekologiczne kwiatów Erica carnea L. i morfologię nektarników kwiatowych badano przy użyciu mikroskopii: stereoskopowej, świetlnej i skaningowej elektronowej. Nektarnik w kwiatach Erica carnea położony jest w bazalnej części zalążni. Prezentuje typ genoecial nectary. Ma postać żółtego, żebrowanego pierścienia ze skierowanymi ku nasadzie ośmioma wyrostkami, które międzylegle przylegają do nitek pręcików. Wysokość nektarnika wynosi 400 μm, a miąższość 200 – 250 μm. Parenchyma nektarnika tworzy 6 – 8 warstw. Sekrecja nektaru odbywa się przez anomocytyczne aparaty szparkowe o średnicy 17 μm. Komórki szparkowe występują tylko na wyrostkach nektarnika i są usytuowane najczęściej na poziomie innych komórek epidermy. Podczas sekrecji nektaru obserwowano niewielki stopień rozchylenia szparek. W kwiatach Erica carnea stwierdzono wtórną prezentację nektaru, który gromadził się u nasady zrośniętej korony.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies