- Tytuł:
-
Krakowski Kopiec Józefa Piłsudskiego w strukturze przestrzennej i krajobrazie
Cracow Jozef Pilsudski Mound in spatial structure and landscape - Autorzy:
-
Sochacka, D.
Kraszewska, M. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/59754.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
- Tematy:
-
miasta
Krakow
struktura przestrzenna
krajobraz miejski
obiekty architektoniczne
Kopiec Pilsudskiego
historia
lokalizacja
renowacja - Opis:
-
Celem opracowania było, na przykładzie jednego z kilku krakowskich kopców,
przedstawienie takich obiektów terenowych w strukturze przestrzennej
i w krajobrazie kulturowym Polski. Te wielkogabarytowe, ziemne budowle inżynierskie
są sztucznie usypanymi bryłami geometrycznymi. Duże i wysokie lokowane
były na wzniesieniach terenu, stanowią dominanty architektoniczne i są
punktami widokowymi, mniejsze zaliczamy do małych form strukturalnych.
Jako przykład wybrany został Kopiec Józefa Piłsudskiego znajdujący się na
wzgórzu Sowiniec w Lesie Wolskim w Krakowie. O wyborze obiektu opracowania
zadecydował fakt niedawno obchodzonej 90-tej rocznicy odzyskania niepodległości
i wielkie zasługi Marszałka w walce o wolność, oraz jego silne związki z Krakowem.
Kopiec noszący trzy nazwy Kopiec Wolności, Kopiec Piłsudskiego i Mogiła
Mogił jest jednym z czterech największych krakowskich ziemnych monumentów.
Jest też najmłodszym, bo wzniesionym w okresie międzywojennym
ubiegłego wieku.
Kopiec jest obiektem architektonicznym, dlatego przed przystąpieniem do
prac budowlanych wykonano szczegółowy projekt. Jednym z założeniem była jego
trwałość, dlatego zadbano by podczas jego sypania były zachowane wszelkie
wymogi i prawidła sztuki inżynierskiej zapewniające budowli solidność i statyczność.
Planem objęto formowanie bryły, system odwodnienia wewnętrznego i zewnętrznego,
przygotowanie podstawy i dostaw budulca w skład, którego wchodził
piasek ze żwirem z domieszką gliny pylastej. Zabezpieczono też szeroki front robót
i zaplecze dla osób społecznie pracujących przy jego sypaniu (liczba pracowników
dochodziła do 10 tysięcy osób dziennie). [Kopce krakowskie 2005].
Z czasu budowy zachowała się bogata dokumentacja w zbiorach archiwalnych
i prywatnych. Zdjęcia i kartki pocztowe z tego okresu pozwalają prześledzić
proces wielkich przemian przestrzenno- krajobrazowych na Sowińcu. Budowa tego obiektu na niewielkiej obszarowo powierzchni trwała trzy lata. Po jej ukończeniu
w otwartym krajobrazie polany ze ścianą lasu w tle, powstała wyeksponowana
sytuacja krajobrazowa.
Zestawiając chronologicznie zachowaną dokumentację fotograficzną możemy
porównać współczesny wizerunek obiektu wraz z otoczeniem z wizerunkiem
z przed 70 lat. Prześledzić i wizualnie ocenić skutki niszczącej działalności
człowieka i sił przyrody, którym Kopiec ulegał w swojej historii. Ocenić przeobrażenia
przestrzenne i krajobrazowe zachodzące na poszczególnych etapach
prac renowacyjnych.
Kopiec Józefa Piłsudskiego znajduje się na jednej z polan w Lesie Wolskim.
Las, mający powierzchnię liczącą 442 ha, jest częścią Bielańsko-Tynieckiego Parku
Krajobrazowego. Stanowi większą pozostałość naturalnej roślinności leśnej.
Jest miejscem wypoczynku chyba najczęściej odwiedzanym przez Krakowian
i przyjezdnych. Szczególnym zainteresowaniem cieszy się kopiec – pomnik Marszałka,
znajdujący się na obszarze o wybitnych walorach przyrodniczych i krajobrazowych
ma wielkie znaczenie edukacyjne, ponieważ jest najcenniejszym symbolem
niepodległości Polski.
Prowadzą do niego liczne leśne ścieżki. Silne wrażenia estetyczne przeżywa
każdy wychodzący na polanę wprost na potężną bryłę monumentu, która
w zależności od pór roku, pory dnia i aury prezentuje się inaczej. Celem zaprezentowania
Kopca Józefa Piłsudskiego w krajobrazie został wykonany serwis fotograficzny,
który posłużył przedstawieniu efektów wizualnych wynikających ze
zmienności, czyli pojawów krajobrazu.
The objective of his paper is to represent, based on the example of one of the Cracow mounds, those land objects within a spatial structure and Poland’s cultural landscape. Those large engineering earthen structures are artificially raised geometric bodies. The large and high moulds located on ground elevations constitute architectural dominants and are beauty spots, whereas the smaller ones are classified as small structural forms. For the purpose of this paper, the Józef Piłsudski Mound was chosen as an example. It is situated on the Sowiniec Hill in the ‘Wolski Wood’ Park (in Polish ‘Las Wolski’) in Cracow. This object was selected owing to the fact that, recently, Poland celebrated the 90th anniversary of regaining its independence and Marshall Józef Piłsudski rendered considerable service to the independence fight and had strong ties with Cracow. This Mound having three names: The Independence Mound, The Piłsudski Mound, and The Grave of Graves is one of the Cracow four largest earthen monuments. It is also the youngest mould since it was built during the inter-war period in the twentieth century. The Mound is an architectural object. Thus, prior to beginning with the building works, a detailed design was developed. One of the considerations was the durability of the Mound, so, in order to ensure the solidity and stability of the structure, the emphasis was put on obeying the standards and rules of engineering while raising the mound. The detailed work plan comprised forming the body, constructing a system of internal and external drainage, preparing the base and the delivery of building materials consisting of sand with gravel and loam admixture. Furthermore, the broad front of works was established, as was the works base for volunteers participating in raising the Mound (there were almost 10 thousand people working at the site every day) [The Cracow Mounds 2005]. Abundant documentary evidence from the period of raising the Mound has been maintained in public and private archival sources. Photographs and postcards from this time allow the tracing of the process of great spatial and landscape transformations around the Sowiniec Hill. The construction of this object on a relatively small area lasted three years. Upon its completion, in the open landscape of glade with a wall of wood in the background, a highlighted landscape situation was formed. Based on the chronologically compiled photographic evidence, it is possible to compare the contemporary view of the object and its surroundings and their view from 70 years ago. It is also possible to track and visually assess the results of the destructive activities of man and natural forces upon the Piłsudski Mound during its existence, as well as to evaluate changes in the space and landscape occurring in each phase of the renovation works. The Józef Piłsudski Mound is in one of the glades in the ‘Wolski Wood’ Park. The Park has an area of 442 ha and is part of the Bielańsko-Tyniecki Landscape Park. It constitutes a larger part of the natural woodland vegetation remnant. It is a place to rest and a district in Cracow, which is the most frequently visited by Cracow inhabitants and visitors. The Mound and the Marshall’s Monument at the same time, located in the region of outstanding natural values and landscape amenities, enjoys the greatest popularity for it also has a great educational significance; it is the most valuable symbol of the Poland’s independence. There are numerous forest paths leading to it. Everybody, who enters the glade and encounters this huge monument, experiences strong aesthetic feelings, especially as this monument appears differently depending on the season, time of the day, and the weather conditions. For the purpose of showing the Józef Piłsudski Mound against the landscape, a series of photographs was made and served to show visual effects resulting from the changeability of landscape, i.e. of the landscape’s appearance. - Źródło:
-
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2009, 04
1732-5587 - Pojawia się w:
- Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł