Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ecological crisis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Concept of Nobilis Barbarus in the Light of Contemporary Ecological Challenges
Koncepcja Nobilis Barbarus w świetle współczesnych wyzwań ekologicznych
Autorzy:
Sadowski, R. F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371098.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
noble savage
nobilis barbarus
ecological Indian
pristine myth
ecological crisis
szlachetny dzikus
ekologiczny Indianin
mit dziewiczej przyrody
kryzys ekologiczny
Opis:
The concept of the noble savage present in Western culture expresses the belief in the nobility of human nature which impels man to lead life in harmony with nature, oneself and other people. The article distinguishes and examines four different ways in which this concept is approached. These are: classical approach, naturalistic approach, Arcadian approach, and ecological approach. The study makes an assessment of the concept of the noble savage, and demonstrates that it is incompatible with contemporary state of research on human nature and with man's activity in the world. The assessment focuses on the ecological approach to the concept of the noble savage (the so-called ecological Indian), which entered mass culture and shapes false beliefs about man's capabilities in relation to nature.
Obecna w kulturze zachodniej koncepcja szlachetnego dzikusa wyraża przekonanie o szlachetności natury człowieka, która uzdalnia go do prowadzenia życia w harmonii z przyrodą oraz w zgodzie z samym sobą i drugim człowiekiem. Artykuł niniejszy wyróżnia i charakteryzuje cztery ujęcia tej koncepcji: ujęcie klasyczne, ujęcie naturalistyczne, ujęcie arkadyjskie i ujęcie ekologiczne. Opracowanie to dokonuje oceny koncepcji szlachetnego dzikusa, wskazując na jej niezgodność ze współczesnym stanem badań na temat natury człowieka i stylu jego aktywności w świecie. Ocena ta koncentruje się na ekologicznym ujęciu koncepcji szlachetnego dzikusa (tzw. ekologicznego Indianina), która weszła do kultury masowej i kształtuje nieprawdziwe przekonania na temat uzdolnień człowieka w odniesieniu do przyrody.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2016, 11, 1; 23-30
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja nowej wspólnoty ludzkiej w idei zrównoważonego rozwoju
Vision of new human community in the idea of sustainable development
Autorzy:
Gawor, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371546.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
rozwój zrównoważony
filozofia środowiskowa
kryzys ekologiczny
świadomość ekologiczna
sustainable development
environmental philosophy
ecological crisis
environmental awareness
Opis:
W artykule przedstawiono powstanie idei zrównoważonego rozwoju, jako alternatywnej drogi rozwoju współczesnego człowieka postawionego w obliczu globalnego kryzysu ekonomiczno-ekologicznego, oraz omówiono fundamentalne dla tej koncepcji nowe pojmowanie wspólnoty ludzkiej. W ujęciu zrównoważonego rozwoju i wszelkich ekofilozoficznych koncepcji kategoria wspólnoty ludzkiej odnosi się do całego gatunku człowieka. Jej wyróżnikiem staje się powszechna świadomość ekologiczna z naczelnym postulatem ekocentryzmu. Warunkiem upowszechnienia świadomości ekologicznej jest globalna edukacja proekologiczna, celem zaś - zbudowanie nowej cywilizacji ludzkiej, w ramach której zlikwidowane zostaną wszelkie zagrożenia dla dalszej egzystencji ludzkości.
The article presents the formation of the sustainable development idea as the alternative for the development of modern humanity in the face of economical and ecological crisis. The new understanding of human community, which is fundamental for this idea, is also described. The idea of sustainable development, and all the ecophilosophical ideas, consider the human community as the reference to whole human species. Its main characteristics are the universal ecological awareness and the postulate of ecocentrism. The requirement for the universal ecological awareness is global proecological education and the purpose of it is to build a new human civilization in which all the threats for the further human existence will be eliminated.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2006, 1, 2; 59-66
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theory of sustainable development and social practice
Teoria zrównoważonego rozwoju a praktyka społeczna
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371503.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
eco-development
sustainable development
anthroposphere
biosphere
ecological crisis
safety
strategies of crisis’ overcoming
ekorozwój
rozwój zrównoważony
antroposfera
biosfera
kryzys ekologiczny
bezpieczeństwo
strategie pokonywania kryzysu
Opis:
The paper shows, that the hopes associated with globalisation, which were also supposed to overcome the effects of the ecological crisis, have not been fulfilled. This situation is associated with the fact that nowadays the biggest influence on the functioning of the global ecosystem is by man himself, who exists simultaneously in two environments: social and cultural. According to the author, all crises are global and furthermore embrace both environments in which man functions. Therefore, people are most at risk to pay for every crisis, including the ecological one. Human communities would be able to function in any environment, if they accept and implement sustainable development, which includes the functioning of the anthroposphere and the biosphere at the same time. Communities which were unable to do so, collapsed and even disappeared. In conclusion, the author claims that even today there is such a requirement. Today’s advocated sustainable development ensues from our species’ historical experiences. The implementation of sustainable development could provide the best optimal develop-ment conditions for both mankind and the natural environment.
Autor wskazuje, że nadzieje związane z globalizacją, która miała doprowadzić także do przezwyciężenia skutków kryzysu ekologicznego, nie spełniły się. Taki stan rzeczy wiąże z faktem, że współcześnie największy wpływ na funkcjonowanie ziemskiego ekosystemu ma sam człowiek egzystujący równoległe w dwóch środowiskach: społecznym i kulturowym. Zdaniem autora wszystkie zjawiska kryzysowe mają zasięg globalny, a ponadto obejmują oba środowiska, w których funkcjonuje człowiek. Dlatego każdy kryzys, w tym i ekologiczny, jest dotkliwie odczuwalny zwłaszcza przez ludzi. Społeczności ludzkie potrafiły funkcjonować w każdym środowisku, jeśli były w stanie przyjąć i realizować jakąś postać zasady zrównoważonego rozwoju, która obejmowała zarazem funkcjonowanie antroposfery i biosfery. Społeczności, które tego nie potrafiły, upadały a nawet ginęły. Autor w konkluzji stwierdza, że również obecnie istnieje taki wymóg, a zatem propagowana współcześnie zasada zrównoważonego rozwoju jest konsekwencją doświadczeń historycznych naszego gatunku i najlepszą drogą dla zapewnienia optymalnych warunków rozwoju zarówno dla ludzkości jak i środowiska naturalnego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2014, 9, 1; 37-46
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bioeconomy – Opportunities and Dilemmas in the Context of Human Rights Protection and Environmental Resource Management
Biogospodarka – szanse i dylematy w kontekście ochrony praw człowieka i dbałości o zasoby środowiska
Autorzy:
Krajewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371070.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
bioeconomy
human rights
environmental resources
ecological crisis
risk of environmental changes
biogospodarka
prawa człowieka
zasoby środowiska
kryzys ekologiczny
ryzyko zmian środowiskowych
Opis:
The notion of bioeconomy, appearing in publications, usually carries positive connotations, even to those less informed. It signifies a new approach towards economic development that is rather not perceived through the prism of unavoidable losses in the environment and reaching for further deposits of required raw materials. It turns out that – at least according to the assumptions and quite probably also in practice – it can be done differently, i.e. at the same level of efficiency, yet without negative effects on people and the environment. The idea of bioeconomy is one of the strategic conceptions of sustainable development, i.e. the method of implementing current economic objectives due to the new technological solutions with reduced use of natural resources and impact on the environment, having in mind future generations; this is an intention to adjust, to the maximum possible degree, developmental activities to absorption capacity of natural and man-made ecosystems. The weakest point in these attempts, as it may seem, is the lack of knowledge concerning the long-term results of creating social perception for bioeconomy development, and consequently, dilemmas concerning possible sanitary-epidemiological and demographical changes evoked by (slightly different, but reaching as far as those in the present time) interference with the environment.
Pojawiające się w publikacjach pojęcie biogospodarki, nawet bliżej niezorientowanym, zwykle kojarzy się z czymś pozytywnym. Chodzi bowiem o nowe podejście do rozwoju gospodarczego postrzeganego już nie koniecznie przez pryzmat nieuniknionych strat w środowisku i sięgania po kolejne złoża niezbędnych surowców. Okazuje się, że – przynajmniej w założeniach, a całkiem prawdopodobne, że i praktyce również – można inaczej, tzn. tak samo efektywnie, ale bez negatywnych skutków dla ludzi i otoczenia. Idea biogospodarki jest jedną ze strategicznych koncepcji zrównoważonego rozwoju, tj. sposobu na realizację dotychczasowych celów gospodarczych przy zminimalizowanym zużyciu zasobów naturalnych i oddziaływania na środowisko dzięki nowym rozwiązaniom technologicznym z myślą o przyszłych pokoleniach; to zamiar maksymalnego dopasowania działań rozwojowych do możliwości absorpcyjnych ekosystemów naturalnych i zantropomorfizowanych. Najsłabszym punktem w tych dążeniach – jak się wydaje – jest brak wiedzy na temat dalekosiężnych, przyszłych skutków kreowania percepcji społecznej budowania biogospodarki, a wraz nimi dylematy możliwych zmian epidemiologiczno-sanitarnych i demograficznych wywoływanych (nieco innymi, ale podobnie głęboko sięgającymi jak w mijającej teraźniejszości) ingerencjami w środowisko.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2019, 14, 2; 71-79
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies