Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "xviii wiek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Marek Nahajowski, „Od Printza do Forkela. Wizje dziejów muzyki europejskiej w historiografii XVIII wieku”, Łódź: Akademia Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów, 2019, ss. 439. ISBN 978-83-60929-66-7
    Autorzy:
    Korpanty, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806603.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historiografia muzyczna
    XVIII wiek
    music historiography
    eighteenth century
    Opis:
    Niniejszy tekst stanowi recenzję książki Marka Nahajowskiego pt. Od Printza do Forkela. Wizje dziejów muzyki europejskiej w historiografii XVIII wieku wydanej w roku 2019 przez Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. W książce autor ukazał rozwój historiografii muzycznej w wieku XVIII. Wywód dopełniają odniesienia do wyników dotychczasowych badań muzykologicznych na podjęty temat.
    This text is a review of Marek Nahajowski's book entitled Od Printza do Forkela. Wizje dziejów muzyki europejskiej w historiografii XVIII wieku [From Printz to Forkel. Visions of the history of European music in the historiography of the 18th century] published in 2019 by the Grażyna and Kiejstut Bacewicz Academy of Music in Lodz. In the book, the author showed the development of music historiography in the eighteenth century. The article is complemented by references to the results of previous musicological research on the subject.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 4; 172-181
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karmelitańskie kapele w Rozdole i Horodyszczu w XVIII wieku
    Carmelite Ensembles in Eighteenth-Century Rozdół and Horodyszcze
    Autorzy:
    Bebak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806568.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    karmelici
    Rozdół
    Horodyszcze
    kapele muzyczne
    XVIII wiek
    Carmelites
    music ensembles
    eighteenth century
    Opis:
    W trakcie kwerendy przeprowadzonej w pierwszym kwartale 2022 roku w Archiwum OO. Karmelitów w Krakowie na Piasku w ramach projektu zatytułowanego „Kultura muzyczna karmelitów w dawnej Rzeczpospolitej (XVII–XVIII w.) – rekonesans badawczy”, zwrócono uwagę na dwa inwentarze – niewykorzystane dotąd źródła historyczne, w których znajdują się informacje na temat działalności kapel muzycznych w kościołach karmelitańskich w Rozdole i Horodyszczu w XVIII wieku. Inwentarze te nie były wcześniej znane badaczom. Odnotowano w nich instrumentarium i muzykalia, jakie mieli do dyspozycji muzycy karmelitańscy w II połowie XVIII wieku. Niestety spis muzykaliów z Rozdołu ogranicza się jedynie do podania gatunków (msze, litanie, nieszpory, symfonie, plankty itd.), natomiast z Horodyszcza przynosi jedynie ogólną informację, że „papiery muzyczne rożne znajdują się w szafie przy kapeli”. Z obu inwentarzy wynika również, że obsada kapel w Rozdole i Horodyszczu obejmowała skrzypce, oboje, trąbki, waltornie, a także instrumenty klawiszowe (organy lub pozytyw). Zespoły te mogły zatem wykonywać bieżący, zróżnicowany gatunkowo repertuar. Inwentarze przynoszą cenne informacje o życiu muzycznym mniejszych ośrodków karmelitańskich, zlokalizowanych na wschodzie dawnej Rzeczpospolitej, i zmieniają naszą wiedzę na temat działalności muzycznej  karmelitów w tym okresie.
    Library research conducted in the first quarter of 2022 at the Library of the Carmelite Monastery at Piasek in Kraków (within the framework of a project titled ‘Carmelite Musical Culture in the Old Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th–18th Centuries – A Research Reconnaissance’) attracted attention to two previously unresearched historical sources (inventories) which comprise information about the activity of music ensembles at Carmelite churches in Rozdół (now Rozdil) and Horodyszcze (now Horodyshche, both in Ukraine) in the eighteenth century. Previously unknown to scholars, these inventories mention the instruments and music-related sources available to Carmelite musicians in the second half of the eighteenth century. Unfortunately, for the music sources from Rozdół we are only given a list of genres (Masses, litanies, Vespers, symphonies, ‘plancti’, etc.), while from Horodyszcze we have a general remark that ‘music documents of various kinds can be found in a bookcase where the ensemble performs’. We can also learn from these inventories that the ensembles in both places included violins, oboes, trumpets, horns, and keyboard instruments (church organ or positive organ), which made it possible to perform the current repertoire in different genres. The inventories thus contain valuable information about musical life in minor Carmelite centres in the eastern parts of the Old Commonwealth and change our knowledge about Carmelite musical life in that period.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 3; 137-150
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karmelitański inwentarz muzyczny z 1739 roku
    A Carmelite Music Inventory from 1739
    Autorzy:
    Bebak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850458.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Karmelici
    Kraków
    inwentarz muzykaliów
    XVIII wiek
    Carmelites
    Cracow
    music inventory
    18th century
    Opis:
    W Archiwum Karmelitów w Krakowie na Piasku odnaleziono nieznany dotąd inwentarz muzykaliów z 1739 roku. Zanotowano w nim tytuły około 260 kompozycji, które znajdowały się w zbiorach muzycznych krakowskiej kapeli karmelitańskiej w I połowie XVIII wieku. Jest to bardzo cenne znalezisko, gdyż zasadniczo zmienia naszą wiedzę o działalności kapeli karmelitów. Jedynym źródłem informacji o jej repertuarze był dotąd inwentarz z lat 1660–1684, opublikowany przez Tadeusza Maciejewskiego na łamach „Muzyki” w 1976 roku, odnotowano w nim jednak zupełnie inne tytuły kompozycji. W inwentarzu z XVIII wieku większość tytułów mszy, litanii, motetów, hymnów i koncertów kościelnych zapisano bez podania nazwiska kompozytora. Wśród nielicznie zanotowanych nazwisk pojawiają się kompozytorzy polscy lub aktywni na terenie Rzeczpospolitej w I połowie XVIII wieku, tzn. Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Jacek Szczurowski, Paweł Sieprawski, Józef Kobierkowicz, Szymon Ferdynand Lechleitner, nieznany z imienia Pszczeński, a także twórcy środkowoeuropejscy: Johann Valentin Rathgeber i Šimon Brixi. Inwentarz przynosi informacje o kilku kompozycjach tych autorów, nieodnotowanych w innych źródłach.
    Recently discovered in the Carmelite Archive in the Piasek district of Kraków is a previously unknown inventory of music-related sources. Compiled in 1739, it lists around 260 works belonging to the music collection of the Carmelite ensemble in Kraków during the first half of the eighteenth century. This is a precious find, which fundamentally alters our knowledge of the ensemble’s activity. Until now, the only source of information about its repertoire was an inventory from 1660–1684, published by Tadeusz Maciejewski in Muzyka in 1976, which contains an entirely different set of titles. The eighteenth-century inventory lists the titles of Masses, litanies, motets, hymns and concertos, mostly without the composers’ names. The few mentioned by name are either Polish composers or foreign musicians active in the Polish-Lithuanian Commonwealth during the first half of the eighteenth century, namely, Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Jacek Szczurowski, Paweł Sieprawski, Józef Kobierkowicz, Szymon Ferdynand Lechleitner and Pszczeński (first name unknown), as well as the Central-European composers Johann Valentin Rathgeber and Šimon Brixi. The inventory lists several pieces by these composers not known from any other sources.
    Źródło:
    Muzyka; 2021, 66, 1; 149-167
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzegorz Joachimiak, „Lutnia w klasztorze. Fenomen dworskiego instrumentu w kulturze Śląska XVII i XVIII wieku”, Wrocław 2020 Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego (= Acta Universitatis Wratislaviensis 4025), ss. 349. ISBN 978-83-229-3750-1
    Autorzy:
    Spurgjasz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806489.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    lutnia
    tabulatura
    Krzeszów
    Cystersi
    XVIII wiek
    muzyka instrumentalna
    lute
    tablature
    Cistercians
    18th century
    instrumental music
    Opis:
    Recenzja książki: Grzegorz Joachimiak, Lutnia w klasztorze. Fenomen dworskiego instrumentu w kulturze Śląska XVII i XVIII wieku, Wrocław 2020. Jest to pierwsza monografia krzeszowskich tabulatur lutniowych – piętnastu rękopiśmiennych ksiąg spisanych i użytkowanych w kręgu krzeszowskiego klasztoru cystersów, w których znalazło się w sumie ponad dwa tysiące utworów na lutnię. Grzegorz Joachimiak przedstawia w publikacji zarówno sam zespół źródeł i jego historię, jak i repertuar, jego konteksty kulturowe, sylwetki kompozytorów i kwestie wykonawcze.
    Book Review: Grzegorz Joachimiak, Lutnia w klasztorze. Fenomen dworskiego instrumentu w kulturze Śląska XVII i XVIII wieku, Wrocław 2020. It is the first monograph of the Krzeszów lute tablatures - fifteen handwritten books written and used in the Krzeszów Cistercian monastery, containing a total of over two thousand lute pieces. Grzegorz Joachimiak presents in the publication both the collection and its history, as well as the repertoire, its cultural contexts, composers' profiles and performance issues.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 2; 170-174
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trompe l’œil in the Decoration of Alba Amicorum from circa 1750 to circa 1815 from the Collection of the Wrocław University Library
    Trompe l’œil w dekoracjach alba amicorum z około 1750–1815 ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu
    Autorzy:
    Michalska, Anna Maja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16000840.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    sztambuchy
    alba amicorum
    trompe-l'œil
    quodlibet
    XVIII wiek
    Śląsk
    Books of friendship
    18th century
    Silesia
    Opis:
    The article is an attempt at systemizing and interpreting trompe l'œil motifs and devices – from single objects shown as if resting on a page, through those altering the appearance of the page, such as folded page corners, up to still lifes – that constitute elements of book-of-friendship entries in one particular collection. Examples are used to show their relations with the entry text: illusionistic elements could illustrate, but also extend or complement it. It was particularly the quodlibet-type compositions that could allude to the book’s owner and the shared memories, forming as if a visual counterpart of ‘memorabilia’. The researched motifs do not always comply with all the criteria of trompe l’œil; they do, however, aspire to being illusionistic, additionally fulfilling well the tasks that are associated with books of friendship.
    Artykuł jest próbą systematyzacji oraz interpretacji motywów o charakterze iluzjonistycznym - od pojedynczych obiektów ukazanych jako leżące na stronie, poprzez zabiegi zmieniające wygląd strony, jak np. zagięte rogi kart, aż po martwe natury - stanowiących elementy wpisów sztambuchowych w jednej kolekcji. Na przykładach wskazany został ich związek z częścią tekstową. Mogły one ilustrować treść wpisu, ale też rozwijać ją i uzupełniać. Zwłaszcza kompozycje typu quodlibet kryć mogły aluzje do osoby właściciela albumu i wspólnych wspomnień, stanowiąc wizualny odpowiednik „memorabiliów”. Badane motywy ukazane zostały jako nie zawsze spełniające wszystkie kryteria trompe l’œil, ale niewątpliwie aspirujące do iluzjonizmu, a dodatkowo dobrze wypełniające łączone z twórczością sztambuchową zadania.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 2; 301-324
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tematy muzyczne w korespondencji Fryderyka II i jego siostry Wilhelminy, margrabiny von Bayreuth
    Musical Topics in the Correspondence between Frederick II of Prussia and His Sister Wilhelmine, Margravine von Brandenburg-Bayreuth
    Autorzy:
    Korpanty, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850455.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Fryderyk II Wielki
    Wilhelmina von Bayreuth
    XVIII wiek
    muzyka kameralna
    opera
    Frederick II the Great
    Wilhelmine von Bayreuth
    18th century
    chamber music
    Opis:
    Fryderyk II Wielki (1712–86) zapisał się w historii jako wybitny strateg polityczny i wojskowy, pod którego rządami Prusy stały się jednym z najpotężniejszych mocarstw w Europie. Był także wielbicielem nauki i sztuki, w tym muzyki. Zamiłowanie muzyczne dzielił ze swoją starszą o trzy lata siostrą Wilhelminą (1709–58). Oboje pobierali naukę gry na klawesynie i lutni, ponadto Fryderyk grał na flecie. Zajmowali się także komponowaniem oraz pisali libretta operowe. W roku 1732 Wilhelmina wyjechała po ślubie do Bayreuth, gdzie zajęła się organizacją życia kulturalnego. Wszechstronne zainteresowania artystyczne i naukowe wyróżniają Fryderyka II i Wilhelminę z grona innych władców ówczesnej Europy. Oboje byli mecenasami sztuki i włożyli doniosły wkład w rozwój kultury muzycznej w swoich krajach – zakładali zespoły muzyczne, budowali gmachy operowe i zatrudniali wybitnych muzyków. W Berlinie zatrudnienie znaleźli m.in. Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun, Franz Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Felice Salimbeni i Giovanna Astrua, a w Bayreuth – Adam Falckenhagen, Johann Pfeiffer, Giuseppe Antonio Paganelli i Giacomo Zaghini. Fryderyk II i Wilhelmina prowadzili obfitą korespondencję, stanowiącą dowód ich wspólnego zamiłowania do filozofii, literatury, teatru i muzyki. W listach dyskutowali na tematy muzyczne, wymieniali opinie o kompozycjach muzycznych i artystach oraz przesyłali sobie nawzajem partytury muzyczne (własne oraz innych kompozytorów, m.in. J.J. Quantza, C.H. Grauna, Johanna Adolfa Hassego, Christopha Schaffratha i F. Bendy). Zainteresowania muzyczne Fryderyka II i Wilhelminy koncentrowały się wokół muzyki kameralnej oraz opery.
    Frederick II the Great (1712–86) went down in history as an outstanding political and military strategist. Under his rule, Prussia became one of Europe’s greatest powers. He was also a lover of science and the arts, including music. He shared his musical passions with his elder sister Wilhelmine (1709–58). Both learned the harpsichord and the lute, and Frederick also played the flute. They composed music and wrote operatic libretti. After her wedding, Wilhelmine left for Bayreuth (1732), where she engaged in organising cultural life. Frederick II and Wilhelmine stand out among other European rulers of that period owing to their versatile artistic and scientific interests. They were both patrons of the arts who significantly contributed to musical culture in their respective states. They founded music ensembles, built opera houses and employed eminent musicians. Those who found employment in Berlin include Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun, Franz Benda, Carl Philipp Emanuel Bach, Felice Salimbeni and Giovanna Astrua; in Bayreuth – Adam Falckenhagen, Johann Pfeiffer, Giuseppe Antonio Paganelli and Giacomo Zaghini. Frederick II and Wilhelmine kept up a lively correspondence, which testifies to their shared interest in philosophy, literature, theatre and music. They discussed musical subjects in their letters, exchanged opinions on individual compositions and artists, and sent each other scores (of their own music, as well as pieces by other composers, such as Quantz, Graun and Benda, as well as Johann Adolf Hasse and Christoph Schaffrath). Their musical interests focused on chamber music and opera.
    Źródło:
    Muzyka; 2021, 66, 1; 126-147
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies