- Tytuł:
-
„Ma dissidence”. Sztuka piosenki Anny Prucnal
“Ma dissidence”: Anna Prucnal’s Art of Song - Autorzy:
- Piotrowski, Grzegorz
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31342081.pdf
- Data publikacji:
- 2015
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
Anna Prucnal
głos
transnarodowość
voice
transnationalism - Opis:
-
Kariera polskiej aktorki i pieśniarki Anny Prucnal jest przykładem transgresyjnej biografii artystycznej rozdartej między kraje, kultury, ideologie, style i media. Piotrowski analizuje dorobek Prucnal na polu muzyki popularnej w kontekście interakcji zachodzących między jej tożsamością artystyczną i uprawianym przez nią teatrem piosenki a kolejnymi miejscami kariery (Warszawa, Berlin, Paryż). Bada proces akulturacji i narratywizacji sztuki piosenki Prucnal przez miejsca i związaną z nimi kulturę, dowodząc, że nie tylko kształtowały one tożsamość artystki, jej estetykę i styl, ale też ulegały w ich granicach relokacji. Z jednej bowiem strony pierwiastki miejsca i tożsamości tworzą w sztuce Prucnal niepowtarzalny, otwarty na „niepoprawne” odczytania układ, utkany z różnych i przeciwstawnych jakości (estetycznych, performatywnych, ideologicznych itd.). Dzięki temu piosenkarstwo Prucnal jest – na skalę rzadko spotykaną w muzyce popularnej – transnarodowe, transgatunkowe i transstylistyczne oraz przynależy do transawangardy lat 70. i 80. Z drugiej jednak strony Piotrowski uważa, że tożsamość Prucnal – płynna, procesualna, w każdym geście artystycznym określająca się od nowa i na chwilę – nie daje się zredukować i znaczy, w odmiennych kontekstach, przede wszystkim samą siebie. Paradoks i zagadka sztuki piosenki Prucnal polegają na istnieniu odrębnego i trwałego rdzenia: artystka sama w sobie i przez siebie jest „miejscem” – wyodrębnionym przez głos i jedyną w swoim rodzaju ekspresję, zaś miejsca tego nie można ani z kimkolwiek lub czymkolwiek pomylić, ani też zawłaszczyć.
The career of the Polish actress and songstress Anna Prucnal is an example of a transgressive artistic biography torn between countries, cultures, ideologies, styles and media. Piotrowski examines Prucnal’s achievements in popular music in the context of interactions between her artistic identity and her theatre songs, and the subsequent places where she was artistically based (Warsaw, Berlin, Paris). He examines the process of acculturation and narrativisation of Prucnal’s song art through considering places and cultures associated with them, arguing that they not only shaped the identity of the artist, her aesthetics and style, but they underwent “relocations” within those contexts. On the one hand, elements of place and identity in Prucnal’s work create a unique system, open to an “incorrect” reading, woven from different and opposing qualities (aesthetic, performative, ideological etc.). Thanks to that Prucnal’s art – on a scale rarely seen in popular music – is transnational, transgenre and trans-style, and belongs to the transavantgarde of the 1970s and 1980s. On the other hand Piotrowski believes that Prucnal’s identity, processual and continuous, redefined in each gesture and for a moment, cannot be reduced, and refers, in various contexts, above all to itself. The paradox and mystery of Prucnal’s art of song rely on the existence of a separate and permanent core: the artist herself and by herself is a “place” – extracted by the voice and a unique expression, this place cannot be confused with anybody or anything else, nor may it be appropriated. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 170-180
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł