Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polyphony" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Zofia Dobrzańska-Fabiańska, Spór o rolę „modus” i „tonalité” w sztuce kompozycji XVI i początku XVII wieku, Kraków 2013 (= Acta Musicologica Universitatis Cracoviensis 24) Musica Iagellonica ss. 376. ISBN 987-83-7099-187-6
    Autorzy:
    Jasiński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409439.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    modalność
    polifonia
    muzyka XVI wieku
    modality
    polyphony
    sixteenth-century music
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 3; 143-149
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doświadczanie Węgajt: Wielogłos
    The Experience of Węgajty: A Polylogue
    Autorzy:
    Wiśniewska, Marzenna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35174464.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Węgajty Theatre
    Erdmute Sobaszek
    Wacław Sobaszek
    anthropology of experience
    polyphony
    counterculture
    Teatr Węgajty
    antropologia doświadczenia
    polifonia
    kontrkultura
    Opis:
    Artykuł jest recenzją książki Polifonia: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty pod redakcją Katarzyny Kułakowskiej, wydanej przez Instytut Sztuki PAN w 2023. Autorka poddała analizie konsekwencje przyjętych metodologii badawczych, strukturę publikacji i układ tekstów w poszczególnych częściach tomu oraz omówiła wyłaniające się w toku lektury główne bloki tematyczne i zagadnienia, które są szczególnie interesujące w kontekście współczesnych postulatów tworzenia historii teatru i krytyki instytucjonalnej.
    The article discusses the book Polifonie: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty (Polyphonies: The Creative Work of the Węgajty Theatre), edited by Katarzyna Kułakowska and published by the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences in 2023. The reviewer analyses the implications of the volume’s research methodologies, structure, and the arrangement of contributions within its sections. She also discusses the main thematic areas and specific problems that come to the fore in the course of reading and are especially interesting in the context of contemporary postulates regarding the writing of the history of theatre and institutional critique.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 229-244
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antonio Chemotti, Polyphonic music ‘pro mortuis’ in Italy (1550–1650). An introduction, Lucca–Warszawa 2020, Libreria Musicale Italiana–Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk (= Studi e Saggi 32), ss. 278. ISBN 978-83-66519-06-0; 978-88-5543-034-0
    Autorzy:
    Bebak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850468.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    muzyka żałobna
    polifonia
    pompa funebris
    XVI wiek
    XVII wiek
    funeral music
    polyphony
    16th century
    17th century
    Źródło:
    Muzyka; 2021, 66, 1; 195-202
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fenomen „bułgarskich głosów” – od archaicznej diafonii do współczesnej chóralistyki
    The Phenomenon of ‘Bulgarian Voices’: From Archaic Diaphony to Contemporary Choral Singing
    Autorzy:
    Grozdew-Kołacińska, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147326.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    bułgarskie głosy
    bułgarska polifonia
    bułgarskie chóry
    bułgarski śpiew tradycyjny
    obrabotka
    Bulgarian voices
    Bulgarian polyphony
    Bulgarian choirs
    Bulgarian traditional singing
    Opis:
    Polifonia bułgarska kojarzona jest powszechnie z żeńskimi chórami, wykonującymi utwory bułgarskich kompozytorów z lat 50-80 XX wieku, inspirowane pieśnią ludową. Oryginalny styl wykonawczy, wykorzystujący tradycyjne ludowe techniki emisji głosu, przyczynił się do postrzegania tych zespołów oraz twórczości przez nie prezentowanej jako reprezentatywnych form współczesnego bułgarskiego folkloru muzycznego. W artykule została podjęta próba przedstawiania idei i procesów społeczno-kulturowych, które doprowadziły do popularności „bułgarskich głosów” na świecie oraz do powstania charakterystycznego gatunku kompozytorskiego zwanego „obrabotką”. Procesy te – jak się wydaje – mają trojakie podłoże: 1. występowania archaicznych form wielogłosu; 2. ruch społeczno-artystyczny związany ze śpiewem chóralnym i polifonią w duchu zachodnioeuropejskim (na fali budzenia się idei wolnościowo-narodowych i „powracania do Europy”); 3. muzyka religijna – jej najstarsze i reformowane gatunki. W artykule zostały scharakteryzowane wszystkie przejawy tradycyjnego wielogłosu bułgarskiego wraz ze szczegółowym zasięgiem ich występowania oraz  najważniejszymi etapami badań nad nimi. Wyłuszczone zostały cechy i elementy charakterystyczne śpiewów wielogłosowych, często o charakterze reliktowym, które nie tylko stanowią o specyfice tradycyjnej polifonii w Bułgarii, ale także miały znaczenie, jako tworzywo i źródło inspiracji, w powojennej twórczości chóralnej. Opisane zostały także konteksty historyczno-społeczne powstania ruchu chóralistycznego i narodzin nowożytnej muzyki bułgarskiej, która czerpała przede wszystkim z doskonale zachowanych pokładów bardzo zróżnicowanej muzyki ludowej (bo tylko ta mogła się rozwijać w dobie osmańskiego panowania na Bałkanach) oraz cerkiewnej tradycji starobułgarskiej, wykorzystując jednocześnie zdobycze europejskiej sztuki komponowania, do której dostęp mieli twórcy bułgarscy poprzez edukację w zagranicznych konserwatoriach muzycznych oraz w szkołach i gimnazjach, prowadzonych na terenach bułgarskich przez katolickich misjonarzy. Odnotowane zostały także polskie ślady w życiu muzycznym Bułgarów. W artykule przedstawiono również najbardziej charakterystyczne morfologiczne i brzmieniowe cechy twórczości chóralnej wybranych kompozytorów bułgarskich pierwszego i drugiego pokolenia, ze wskazaniem na ewolucję sposobu myślenia o ludowym substracie, będącym źródłem twórczej inspiracji.
    Bulgarian polyphony is commonly associated with female choirs which perform pieces by Bulgarian composers of the 1950s to 1980s inspired by folksongs. Their original performance style, making use of traditional folk vocal production techniques, has contributed to perceiving these choirs and their repertoires as representative of contemporary Bulgarian music folklore. My paper is an attempt to discuss the ideas and socio-cultural processes which have resulted in the worldwide popularity of the ‘Bulgarian voices’ and in the emergence of a characteristic genre of music composition known as obrabotka. These processes seem to have had three sources: 1. the presence of archaic polyphonic forms in Bulgaria; 2. a social and artistic movement focused on choral singing and Western-European-style polyphony (developing on the rising tide of national liberation ideology and of a ‘return to Europe’); 3. sacred music, as represented by both its oldest and reformed genres. In my paper I characterise all the forms and manifestations of traditional Bulgarian polyphony, the specific scope of their use, and the main stages in research done on this subject so far. I have discussed the qualities and elements typical of those forms of polyphonic singing, which are frequently relicts of early practice. Not only do those forms decide about the unique character of traditional polyphony in Bulgaria, but they were also important as the material and inspiration for postwar choral writing in that country. I analyse the historical-social contexts of the choral movement, and the birth of modern Bulgarian music, which drew, first and foremost, on very well-preserved strata of highly varied folk music (the only form of Bulgarian music allowed to develop under the Ottoman rule in the Balkans), as well as on Old Bulgarian Orthodox Church music, while at the same time taking advantage of the achievements of European composition techniques, which Bulgarian composers could learn by attending foreign music conservatories as well as primary and secondary schools run in the Bulgarian territories by Catholic missionaries. I also note the Polish traces in Bulgarian music life, and present the most characteristic qualities of the morphology and sound of choral music by selected Bulgarian composers of the 1st and 2nd generations, demonstrating the evolution of thinking about the folk component, which was a source of their artistic inspiration.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 3; 122-149
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pytania o muzykę w kościele Mariackim w Krakowie w pierwszej połowie XVI stulecia i o postać Jana z Lublina
    Questions about music in St Mary’s Church in Cracow in the first half of the sixteenth century and the role of Jan of Lublin
    Autorzy:
    Zwolińska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28877086.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    organista
    konfraternia
    kantor
    śpiew liturgiczny
    officium
    Salve Sancta parens
    polifonia instrumentalna
    patronat miejski
    organy
    organ
    organist
    brotherhood
    cantor
    liturgical chant
    instrumental polyphony
    city patronage
    Opis:
    Pozyskanie informacji o dźwiękowej oprawie liturgii w kościele Mariackim w Krakowie w pierwszych dekadach obecności tam dzieła Wita Stwosza, sprawia trudności z powodu braku źródeł stricte muzycznych. Z dokumentów przechowanych w krakowskich archiwach: Archiwum Narodowym w Krakowie, Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie, Archiwum Bazyliki Mariackiej a także w Bibliotece Jagiellońskiej można jednak pozyskać pewne informacje o warunkach uprawiania muzyki w tej świątyni. W artykule poruszono sprawy budowy organów, działających tam organistów, wokalnych zadań kolegium mansjonarzy i kantora z pozostającymi w jego pieczy scholarami, działalności patrycjuszowskiego bractwa Najświętszej Marii Panny; zwrócono też uwagę na mariackiego mansjonarza i altarystę Jana z Lublina, wysuwając ostrożnie domniemanie tożsamości tej postaci z posesorem i twórcą jednego z najważniejszych zabytków staropolskich, mianowicie tabulatury organowej Jana z Lublina. Kościół Mariacki objęty był w dawnych wiekach patronatem władz miejskich Krakowa, które zapewniały m. in. wynagrodzenie organistów, kantorów, czuwały nad fundacją kolegium mansjonarzy, jak też finansowały budowę i konserwację organów. Warunki do włączania muzyki w przebieg liturgii były zatem dobre, zapiski archiwalne świadczą o dbałości o instrumenty i o wykonawców. Analiza tych materiałów umożliwiła uzupełnienie i weryfikację niektórych faktów czy nazwisk, jednak w sprawach zasadniczych nie  pozwoliła na wyjście poza domysły i pytania: ze źródeł nie wynika, czy śpiew – jako niezbędny element liturgii – ograniczał się wówczas w tej świątyni do monodii chorałowej, czy w niektórych okolicznościach sięgano po muzykę figuralną, co z uwagi na rangę kościoła mogłoby wydawać się oczywiste. Można przypuszczać, że muzyczną oprawę liturgii kształtował naprzemienny śpiew i gra na organach, czyli będąca ówcześnie w użyciu technika alternatim, w której zadanie polifonicznego opracowania melodii liturgicznych należało do organistów.   
    Gathering information about musical settings to liturgy celebrated in St Mary’s Church in Cracow during the first decades after the completion of Veit Stoss’s masterpiece altar is fraught with difficulties in the absence of strictly musical sources. However, documents preserved in Cracow archives: the National Archive, the Archive of the Metropolitan Curia, the Archive of St Mary’s Basilica, and in the Jagiellonian Library throw some light on the conditions of performing music in this church. The article discusses such issues as the construction of the pipe organ, the activity of organists employed there, the singing duties imposed on the college of mansionaries and the cantor and his inferiors, and the activities of the patrician Brotherhood of the Holy Virgin Mary. Also, the author draws our attention to a mansionary and altarist named Jan of Lublin, offering a tentative hypothesis that he is to be identified with the owner and creator of one of the most important monuments of early Polish music: the organ Tablature of Jan of Lublin. During this period, St Mary’s Church was under the patronage of Cracow’s municipal authorities, which paid the salaries of organists and cantors, supervised the finances of the mansionaries’ college, as well as paid for the construction and maintenance of the pipe organ. As a result, the church was an excellent setting for integrating music and liturgy and the surviving records confirm that the instruments and the performers were taken care of. The analysis of this material made it possible to supplement and verify some facts or names, but the crucial questions are still a matter of speculation: the sources are not sufficient to determine whether singing – as an indispensable component of liturgy – was in this temple limited to chant monody, or whether figurative music sounded there on certain occasions, which would have been justified by the status of the church. It can only be speculated that the musical setting of liturgy consisted mainly of alternate singing and pipe organ performance within the framework of the then-current alternatim technique, in which the organist was responsible for the polyphonic arrangement of liturgical chants.
    Źródło:
    Muzyka; 2018, 63, 3; 3-42
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paweł Gancarczyk, „Petrus Wilhelmi de Grudencz i muzyka Europy Środkowej XV wieku”, Warszawa 2021 Instytut Sztuki PAN, ss. 327. ISBN 978-83-66519-23-7
    Autorzy:
    Lubieniecki, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806181.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    muzyka późnego średniowiecza
    Europa Środkowa
    Petrus Wilhelmi de Grudencz
    polifonia menzuralna
    wykonawstwo muzyki dawnej
    wykonawstwo historyczne
    late medieval music
    Central Europe
    mensural polyphony
    early music performance
    historically informed performance
    Opis:
    Recenzja książki: Paweł Gancarczyk, Petrus Wilhelmi de Grudencz i muzyka Europy Środkowej XV wieku, Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2021.
    Book Review of: Paweł Gancarczyk, Petrus Wilhelmi de Grudencz i muzyka Europy Środkowej XV wieku, Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 2021.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 1; 173-181
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Book of Requiems, 1450–1550. From the Earliest Ages to the Present Period, ed. David J. Burn, Leuven: Leuven University Press, 2022, pp. 208. ISBN 978-94-6166-471-1
    Autorzy:
    Pintus, Riccardo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24298373.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    requiem
    polifonia renesansowa
    Johannes Ockeghem
    Pierre de la Rue
    Antoine Brumel
    Dionisius Prioris
    Pedro de Escobar
    Antoine de Févin
    Jean Richafort
    Claudin de Sermisy
    Missa pro defunctis
    Renaissance polyphony
    Opis:
    The review of a collection of essays devoted to the most important examples of the Renaissance Requiem edited by David J. Burn. The Book of Requiems, 1450-1550: From the Earliest Ages to the Present Period is the first volume of the 'Book of Requiems' series, which treats the Requiem as a specific genre, with its distinctive features and conventions and historical significance.
    Recenzja zbioru esejów poświęconych najważniejszym przykładom renesansowego Requiem pod redakcją Davida J. Burna. The Book of Requiems, 1450-1550: From the Earliest Ages to the Present Period to pierwszy tom serii „Book of Requiems”, która traktuje Requiem jako specyficzny gatunek, z jego charakterystycznymi cechami i konwencjami oraz historycznym znaczeniem.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 4; 125-127
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies