Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narracja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Poskromienie złośnicy, czyli narracja filmowa na rozdrożach historii
    The Taming of the Shrew, or Film Narrative at the Crossroads of History
    Autorzy:
    Żyto, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340614.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    narracja filmowa
    film narrative
    Opis:
    Artykuł ma charakter recenzyjny – jego autorka omawia książkę Jacka Ostaszewskiego Historia narracji filmowej (2018) wydaną nakładem wydawnictwa „Universitas”. Celem recenzji jest pokazanie oryginalności propozycji polskiego badacza oraz usytuowanie jej na tle innych pozycji poświęconych tej samej problematyce. Punktem referencyjnym stają się tu przede wszystkim, choć nie tylko, konsekrowane na gruncie rodzimego filmoznawstwa koncepcje teoretyków filmu: Davida Bordwella i Kristin Thompson. Ostaszewski stara się wejść w polemikę z amerykańskimi badaczami, jednocześnie rozwija ich myśl i – co najistotniejsze –  pokazuje rozwój trybów narracyjnych w perspektywie historycznej.  
    The article is a review of a book by Jacek Ostaszewski Historia narracji filmowej [The History of Film Narrative] (2018) published by the Universitas publishing house. The aim of the review is to show the originality of the Polish researcher’s ideas and position them in relation to other publications devoted to the same problem. The reference point here is primarily, but not only, the ideas of film theorists: David Bordwell and Kristin Thompson, held in high esteem within the Polish film studies. Ostaszewski tries to enter into a polemic with American researchers, at the same time develops their thought and – most importantly – shows the development of narrative modes in a historical perspective.  
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 306-309
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poezja formuliczna w przekładzie na język filmu. „Nibelungi. Zygfryd”
    Translating Formulaic Poetry into Film: “The Nibelungen. Siegfried”
    Autorzy:
    Sołomonik-Pankraszowa, Tatiana
    Lobinaitė, Viktorija
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341431.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    mit
    poezja
    narracja
    myth
    poetry
    narrative
    Opis:
    Intersemiotyczny model przekładu jawi się jako dialog między różnymi gatunkami i mediami, który charakteryzuje się wzajemnym efektem odbicia lustrzanego. Średniowieczna narracja zostaje przetłumaczona na narrację filmową dzięki galerii obrazów – znaków niewerbalnych. Ten rodzaj przekładu ujawnia semiotyczną złożoność podobną do tej właściwiej oryginałowi. Twórca filmu – fidus interpres – naśladuje sztukę średniowiecznego barda czy minstrela i pozostaje wierny duchowi mitu. Celem artykułu jest prześledzenie metamorfozy mitu od średniowiecznej poezji do filmowej narracji. Argumentacja autorek przebiega dwutorowo: 1) rozważania na temat heroicznego monomitu – jego fabuły, tematów, motywów umocowanych w horyzontalnym/narracyjnym następstwie ujęć; 2) ujawnienie interakcji między formuliczną strukturą planszy z napisami a tradycją poezji epickiej.
    The intersemiotic model of translation exhibits itself as a dialogue between various genres and media, which is marked by the reciprocal looking glass effect. A medieval narrative is translated into a cinematic narrative by a gallery of images – non-verbal signs. This kind of translation reveals similar semiotic complexity as that of the original. The film producer – the fidus interpres – imitates the art of the oral epic singer and remains faithful to the spirit of myth. The aim of this paper is to contemplate the metamorphosis of myth from the medieval poetic to the cinematic narrative. The argument of the authors proceeds in the following way: (1) to consider the heroic monomyth – its plot, theme, and motifs – as embedded in the horizontal/narrative successions of shots; (2) to reveal the interaction between the formulaic structure of the intertitles and oral epic poetry.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 226-240
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eksperymenty i kompromisy: „mind-game films” we współczesnym kinie amerykańskim
    Experiments and Compromises: Mind-Game Films in Contemporary American Cinema
    Autorzy:
    Szczekała, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342033.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    mind-game films
    narracja
    dyskomfort
    narrative
    discomfort
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na fenomenie tzw. mind-game films – filmów powstających od końca lat 90., które cechują się m.in. skomplikowaną narracją, ontologicznie niepewnymi światami przedstawionymi, niestabilnymi mentalnie bohaterami ogniskującymi fabułę. Autorka tekstu osadza zjawisko mind-game films w kontekście przemian w estetyce i produkcji współczesnego kina amerykańskiego i odpowiada na pytanie, dlaczego okazało się ono najwyraźniej obecne właśnie w kinematografii USA. Choć eksperymenty narracyjne nakierowane na budzenie dyskomfortu poznawczego u widza były dostrzegalne już w kinie modernistycznym, to właśnie współczesne kino amerykańskie sprawiło, że stały się one oswajalne i przystępne dla szerszej widowni. Szczekała skupia się również na aspekcie estetyczno-ideologicznym zjawiska, analizuje najczęściej powtarzające się tematy i chwyty narracyjne oraz swoistą dla mind-game films formę „identyfikacji poznawczej”.
    The article focuses on the phenomenon of the so-called mind-game films – films emerging from the end of the 1990s, which are characterized by, among others, complicated narrative, ontologically uncertain worlds, mentally unstable characters that focus the story. The author embeds the phenomenon of mind-game films in the context of changes in the aesthetics and production of contemporary American cinema and answers the question, why is it most present in the American film industry. Although narrative experiments aimed at arousing cognitive discomfort in the audience were already visible in the modernist cinema, it is the contemporary American cinema that made them acceptable to the wider audience. Szczekała concentrates also on the aesthetic and ideological aspects of the phenomenon, and analyses the most recurrent themes and narrative tricks, and specific to the mind-game films form of “cognitive identification”.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 140-152
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wieczne teraz? Analiza temporalności gier komputerowych
    An Eternal Now? An Analysis of Temporality of Computer Games
    Autorzy:
    Cielecka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409016.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    gry komputerowe
    narracja
    game studies
    video games
    narrative
    Opis:
    W ostatnich dekadach gry komputerowe zdołały wyswobodzić się z ograniczeń chronologicznych narracji oraz koherentnego czasu, jakimi były obarczone w początkach swego istnienia. Obecnie stanowią materiał plastyczny i podatny na wszelkie eksperymenty wiążące się z tematem temporalności, zarówno ze względu na mechanizmy przejęte od starszych mediów, jak i liczne mechanizmy pozwalające im na przekroczenie ludzkich doświadczeń i wyobrażeń na temat czasu. Gry zaczęły nie tylko w pełni korzystać z retrospekcji i prolepsis, ale również wytwarzać wirtualne symulacje, w których upływ czasu drastycznie różni się od tego doświadczanego w codziennym życiu. Tekst Magdaleny Cieleckiej podsumowuje stan badań dotyczących temporalności gier komputerowych oraz ukazywania tej problematyki w samych grach w oparciu o tytuły reprezentujące innowacyjne struktury temporalne.
    In recent decades computer games have managed to emancipate themselves from the constraints of chronological narratives and coherent time, which they were burdened with at the beginning of their existence. Currently they are a flexible medium, susceptible to any experiments involving the theme of temporality, because of mechanisms adopted from older media, and numerous mechanisms permitting them to go beyond human experiences and notions of time. Games not only make use of retrospection and prolepsis, but also produce virtual simulations, in which the passage of time is dramatically different from the one experienced in everyday life. Magdalena Cielecka’s article summarises the state of research on the temporality of computer games and the way this issue is portrayed in games, in particular through games representing innovative temporal structures.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 171-182
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czas depresji
    The Time of Depression
    Autorzy:
    Stańczyk, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24937270.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    depresja
    czas
    narracja
    doświadczenie
    depression
    time
    narrative
    experience
    Opis:
    Autorka rozpatruje zależność doświadczania czasu od doświadczenia depresji, wskazując, w jaki sposób zmienia się oddziaływanie struktur czasowych na widza oraz jak modyfikować czas filmowy, by klisze wizualne zastąpić doznaniem ucieleśnionym, afektywnym. W tekście zostają przywołane fenomenologiczne ujęcia przeżywania czasu w depresji, a następnie wskazane tendencje w kinie, w których próbuje się przedstawić tę chorobę. Autorka krytycznie odnosi się do klisz wizualnych, zwłaszcza zbliżeń zapłakanych kobiecych twarzy, kładąc nacisk na ucieleśnione struktury temporalne i analizując pod tym kątem takie filmy jak Niekończąca się opowieść (Die unendliche Geschichte, reż. Wolfgang Petersen, 1984), Aftersun (reż. Charlotte Wells, 2022), Dom nocny (The Night House, reż. David Bruckner, 2021) czy Dom przy autostradzie (Home, reż. Ursula Meier, 2008). Tekst kończą uwagi na temat połączenia doświadczeń depresyjnych z kapitalizmem, co szczególnie trafnie oddaje narracja typowa dla slow cinema. (Materiał nierecenzowany).
    The author considers the relationship between experiencing time and experiencing depression. She points out that during major depressive episodes, there may occur a shift of temporal structures, so cinematic representations should be modified to reject visual clichés and substitute them with an embodied and affective experience of time. The article features examples of phenomenological approaches to experiencing time during depression. It focuses mainly on film tropes in the depictions of depressive disorder; the author criticizes clichés, especially close-ups of a crying woman, and proposes emphasizing embodied temporal structures instead. The main case studies are The NeverEnding Story (Die unendliche Geschichte, dir. Wolfgang Petersen, 1984), Aftersun (dir. Charlotte Wells, 2022), The Night House (dir. David Bruckner, 2021), and Home (dir. Ursula Meier, 2008). The essay concludes with remarks about the connections between depression and capitalism, explored by slow cinema narrative. (Non-reviewed material).
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 220-230
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O subiektywizacji w filmie raz jeszcze
    On Subjectivisation in Film Again
    Autorzy:
    Kłys, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341134.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    narracja filmowa
    subiektywizacja
    fokalizacja
    film narrative
    subjectivization
    focalization
    Opis:
    W książce Podwójna perspektywa. O subiektywizacji zapośredniczonej w filmie (2019) Robert Birkholc omawia problematykę zastosowania w filmie fabularnym funkcjonalnego ekwiwalentu literackiego chwytu mowy pozornie zależnej. Temat ten autor rzutuje na tło zagadnienia subiektywizacji w filmie fabularnym, przywołując historię technik subiektywizacyjnych w historii kina i historyczny zarys tej problematyki w badaniach filmoznawczych. Ekwiwalent ten zostaje nazwany subiektywizacją zapośredniczoną. Opisanie tej kategorii jest możliwe na tle refleksji nad relacjami między perspektywą instancji narracyjnej a perspektywą postaci przedstawionej. Autor wykorzystuje przejęte z teorii literatury kategorie fokalizacji zewnętrznej i wewnętrznej. Decydująca jest kategoria fokalizacji wewnętrznej i jej podział na narratywizację, personifikację i subiektywizację. W drugiej części pracy autor demonstruje przydatność przywołanych i wypracowanych przez siebie narzędzi pojęciowych w drobiazgowych analizach pięciu filmów, których formalną dominantą jest subiektywizacja zapośredniczona.
    Robert Birkholc’s book Podwójna perspektywa. O subiektywizacji zapośredniczonej w filmie [The Double Perspective. On Mediated Subjectivisation in Film] (2019) is devoted to the use of a functional equivalent of the literary device of free indirect speech in narrative film. The author projects this topic onto the broader background of subjectivization in the fiction film (i.e. the different techniques of subjective narration in film history and the history of this topic in film studies). Birkholc calls this film equivalent of free indirect speech “mediated subjectivisation”. He describes this category against a reflection on the relationship between the perspective of the narrative instance and the perspective of the film character. The author uses the notions of external and internal focalization, borrowed from the theory of literature. The category of internal focalization and its differentiation into narrativisation, personification and subjectivisation is the final and decisive tool for the meticulous analyses of five films in the second part of the book; according to the author, the formal dominant of these films is the mediated subjectivisation.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 211-215
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawczość scenografii – między sceną teatralną i społeczną
    The Agency of Set Design: Between Theatrical and Social Scene
    Autorzy:
    Michałowska, Marianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433197.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    theater scenography
    social scenography
    engaged theater
    exhibition narrative
    scenografia teatralna
    scenografia społeczna
    teatr zaangażowany
    narracja wystawiennicza
    Opis:
    Artykuł omawia projekt badawczy Zmiana ustawienia. Polska scenografia teatralna i społeczna XX i XXI wieku, realizowany przez zespół pod kierownictwem Dariusza Kosińskiego, zakończony trzytomową publikacją. Przedstawia jego założenia teoretyczne i zawartość merytoryczną. Przybliża i analizuje pojęcia scenografii teatralnej i scenografii społecznej na przykładzie ostatniego tomu cyklu, który jest książkową reinscenizacją wystawy pokazanej w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki w 2019 roku. Ekspozycja prezentowała przeobrażenia polskiej scenografii teatralnej w XX i XXI wieku, zestawiając je z dokumentacją wydarzeń politycznych i społecznych. Autorka artykułu skupia się na kulturoznawczych wartościach omawianej publikacji: interesują ją przede wszystkim sposób ujęcia idei scenografii społecznej oraz metoda przekładu rzeczywistości ekspozycyjnej na formę książkową.
    This article discusses the research project Change the Setting: Polish Theatrical and Social Set Design of the 20th and 21st Centuries, carried out by a team led by Dariusz Kosiński, and concluded with a three-volume publication. The author presents the project’s theoretical premises and subject matter. She introduces and analyzes the concepts of theatrical scenography and social scenography, drawing on the example of the publication’s last volume, which re-enacts in book form an exhibition shown at the Zachęta National Gallery of Art in 2019. The exhibition presented the transformations of Polish theater set design in the 20th and 21st centuries, juxtaposing them with records of political and social events. The author of the article focuses on the volume’s value in terms of culture research: she is primarily interested in its approach to the idea of social scenography and the method of translating the reality of the exhibition into a book.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2022, 71, 3; 145-156
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Innowacja i transpozycja jako zasady ewolucji formy filmowej w twórczości Jaime’a Rosalesa
    Innovation and Transposition as the Principles of Evolution of Film Form in the Work of Jaime Rosales
    Autorzy:
    Żyto, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311695.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    forma filmowa
    kino hiszpańskie
    narracja
    Jaime Rosales
    modernizm
    neomodernizm
    film form
    Spanish cinema
    narration
    modernism
    neomodernism
    Opis:
    Artykuł przedstawia twórczość reżysera Jaime’a Rosalesa, która podlega ciągłej ewolucji formalnej. Zdaniem autorki twórca ten nie goni jednak za nowością i eksperymentem charakterystycznymi dla sztuki modernistycznej, nie stosuje też zabiegów typowych dla kina neomodernistyczego. Podstawowymi zasadami, jakie rządzą rozwojem formy w kinie Rosalesa, są innowacja i transpozycja. Kategorie te pozwalają uchwycić nie tyle stały progres formy filmowej czy charakterystyczną dla narracji parametrycznych permutację zabiegów formalnych, ile specyfikę myślenia tego artysty o funkcji formy filmowej. Kino Katalończyka zostaje także wpisane w ramy narracji perturbacyjnej, bowiem forma prowadzi do zaburzeń procesu opowiadania.
    The article discusses the work of filmmaker Jaime Rosales. His subsequent films have undergone a significant formal evolution. But in that case, we are dealing neither with the pursuit of novelty and experimentation characteristic of modernist art, nor with approaches typical of neomodernist cinema. The basic principles that govern the development of form in Rosales’ cinema are innovation and transposition. These categories allow to grasp not so much constant progress or the permutation of formal procedures, characteristic of parametric narration, as the artist’s way of seeing the function of film form. The cinema of the Catalan author is also inscribed in the framework of perturbatory narration, as the form leads to a distortion of the narrative process.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 35-60
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura jako fabuła. O „Parasite” Bong Joon-ho
    Architecture as Plot. „Parasite” by Bong Joon-ho
    Autorzy:
    Koschany, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341113.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino koreańskie
    architektura
    narracja filmowa
    przestrzeń filmowa
    Bong Joon-ho
    Korean cinema
    architecture
    film narrative
    filmic space
    Opis:
    Film Parasite Bonga to jedna z częściej nagradzanych i najlepiej ocenianych przez recenzentów premier 2019 r. Większość dziennikarzy podkreślała w swych opiniach krytyczny i satyryczny wydźwięk utworu wymierzony przeciw rozwarstwieniu ekonomicznemu społeczeństwa Korei Południowej (i nie tylko). W proponowanej interpretacji jest jednak zaakcentowany zupełnie inny wymiar filmu, zasygnalizowany w tytułowej formule „architektura jako fabuła”. Artykuł składa się z trzech części. Część pierwsza obejmuje wstępne ustalenia teoretyczne związane z kategorią przestrzeni filmowej oraz relacją miasta (architektury) i filmu. Rozdział drugi to analiza semiotyki miasta oraz architektury domu, w którym rozgrywa się większa część akcji. Część trzecia jest poświęcona rozważaniom na temat architektury jako generatora kolejnych zdarzeń, które ostatecznie można interpretować jako rodzaj udawania na scenie bądź gry planszowej. W ramach konkluzji pojawia się propozycja, by ostatecznie potraktować film Bonga jako wypowiedź autotematyczną, której precyzyjna struktura jest nie tyle celem, ile tematem.
    Bong’s Parasite is one of the most frequently awarded and best-reviewed films of 2019. Most journalists emphasized the critical and satirical tone of the work, directed against the economic stratification of South Korean society (and beyond). In this interpretation, however, a completely different dimension of the film is foregrounded, as signalled in the title formula “architecture as plot”. The article consists of three parts. The first part includes preliminary theoretical findings concerning the category of film space and the relationship between the city (architecture) and film. The second part is an analysis of the semiotics of the city and the architecture of the house in which most of the action takes place. The third is devoted to reflections on architecture as a generator of subsequent events, which ultimately can be interpreted as a kind of pretending on stage or as a board game. As a conclusion, the author proposes to treat Bong’s film as an autothematic statement, whose precise structure is not so much a goal, but a crucial topic.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 23-34
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Feministyczna narratologia filmowa. Sporo pytań i kilka odpowiedzi
    A Feminist Film Narratology: Several Questions, Few Answers
    Autorzy:
    Szczekała, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850512.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    narracja filmowa
    narratologia
    feminizm
    kino kobiet
    gender
    narratologia feministyczna
    film narration
    narratology
    feminism
    women's cinema
    feminist narratology
    Opis:
    Artykuł stanowi wprowadzenie do feministycznej narratologii filmowej: zarysowuje jej cele i wyzwania, wymienia narzędzia, nakreśla wstępnie możliwości operacjonalizacji i mapuje użyteczność analityczną. Feministyczna narratologia filmowa rozumiana jest tutaj jako subdyscyplina narratologii badająca zarówno narracje tworzone przez kobiety, jak i narracje o kobietach. Podkreślony jest jej aspekt metakrytyczny i rewizjonistyczny jako refleksji służącej zdemaskowaniu złudnego (męskiego) uniwersalizmu w tradycyjnych i strukturalistycznych propozycjach teorii opowiadania. Narratologia feministyczna osadzona zostaje w kontekście innych narratologii, przede wszystkim korporalnej (Punday, Stańczyk), naturalnej (Fludernik), kognitywnej (Bordwell, Branigan), transmedialnej i postklasycznej (Herman). Jedną z głównych kategorii stosowanych w tekście jest pojęcie doświadczeniowości (Fludernik), zgodnie z którym narracja jest w stanie reprodukować rzeczywiste ludzkie doświadczenia.
    The article serves as an introduction to feminist film narratology, outlining its goals, challenges, analytical tools, and the initial operationalization and analytical utility. Feminist film narratology is understood as a sub-discipline of narratology which concerns both narratives created by women and narratives on women. The metacritical and revisionist aspect of feminist film narratology is emphasized as a critical reflection serving to expose the illusory (male) universalism in traditional and structuralist propositions of narrative theory. Feminist film narratology is set in the context of other variations of narratology, primarily: corporeal (Punday, Stańczyk), natural (Fludernik), cognitive (Bordwell, Branigan), transmedial, and postclassical (Herman). One of the main categories used in the text is the concept of experientiality (Fludernik), according to which the narrative is capable of reproducing actual human experiences. This includes specifically women’s experiences related to socio-cultural inequality and bodily affect.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 78-99
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracja i fokalizacja zmysłowa w „Pod Mocnym Aniołem” Wojciecha Smarzowskiego. O adaptacji powieści Jerzego Pilcha
    Narration and Sensual Focalization in „Pod Mocnym Aniołem” by Wojciech Smarzowski. On the Adaptation of Jerzy Pilch’s Book
    Autorzy:
    Birkholc, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340585.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    narracja
    fokalizacja zmysłowa
    Wojciech Smarzowski
    alkoholizm w kinie
    doświadczenia cielesne
    narration
    sensual focalization
    alcoholism in cinema
    bodily experiences
    Opis:
    Autor próbuje dowieść funkcjonalności podziału na narrację i fokalizację zmysłową, analizując film Pod Mocnym Aniołem (2014) Wojciecha Smarzowskiego oparty na powieści Jerzego Pilcha. Przeszczepiona z literaturoznawstwa kategoria fokalizacji zmysłowej odnosi się do zmysłowych, cielesnych doznań bohaterów uobecnianych w narracji filmowej. Posługując się kategoriami narratologicznymi, autor zestawia narrację i fokalizację w powieści Pilcha z narracją i fokalizacją zmysłową w adaptacji Smarzowskiego. Podczas gdy Pilch tworzy autotematyczną opowieść o pisaniu, w filmie narracja w całości jest podporządkowana doznaniom cielesnym głównego bohatera, a nie jego aktywności narracyjnej. Artykuł zawiera charakterystykę technik audiowizualnych służących kreacji fokalizacji zmysłowej w filmie. Autor pokazuje, jak zmiana medium oraz reinterpretacja tekstu oryginalnego doprowadziły do zupełnie odmiennego przedstawiania doświadczeń cielesnych bohatera.
    The author tries to prove the functionality of the division into narration and sensual focalization, analyzing the film Pod Mocnym Aniołem (The Mighty Angel, 2014) by Wojciech Smarzowski, based on the novel by Jerzy Pilch. Adapted from literary studies, the category of sensual focalization refers to the characters’ bodily sensations represented within a film narrative. Using narratological categories, the author compares narration and focalization in Pilch’s novel with the narration and focalization in the film adaptation. While Pilch creates a self-reflexive novel about the process of writing, in the film narration is determined not by the narrative activity of the main character, but by his bodily experiences. The article describes audio-visual techniques which create sensual focalization in the film. The author shows how the change of the medium and the reinterpretation of the literary text led to a completely different representation of bodily experiences of the main protagonist.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 123-144
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niekończące się korytarze. Paradoksy architektury w filmie „Zeszłego roku w Marienbadzie” Alaina Resnais’go
    Endless Corridors. The Paradoxes of Architecture in „Last Year in Marienbad” by Alain Resnais
    Autorzy:
    Kwiatkowska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341119.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Alain Resnais
    kino francuskie
    francuska nowa fala
    architektura
    przestrzeń filmowa
    narracja filmowa
    labirynt
    French cinema
    French new wave
    architecture
    filmic space
    film narrative
    labyrinth
    Opis:
    Skomplikowane przestrzenie pałacowe i parkowe, w których toczy się akcja Zeszłego roku w Marienbadzie, pełnią funkcję – jak podkreślano w licznych analizach – znaczącego tła i finezyjnej scenografii, stają się istotnym tematem filmu, sugerują ważne interpretacje i decydują o nieoczywistej konstrukcji psychologicznej głównych bohaterów. Bardziej szczegółowa analiza filmu Alaina Resnais’go pozwala wskazać kluczowe paradoksy rządzące zarówno strukturami architektonicznymi, jak i narracyjnymi, a także ich wzajemnymi relacjami. Przestrzeń wykreowana w filmie jest jednocześnie ciągła i nieciągła, zamknięta i otwarta, skończona i nieskończona, dynamiczna i statyczna; jest też płaska, a zarazem silnie akcentuje iluzję głębi perspektywicznej. Paradoksy te są charakterystyczne również dla sztuki barokowej, a fakt, że film Resnais’go został nakręcony w takich właśnie  przestrzeniach, pozwala uznać go za wypowiedź teoretyczną, odnoszącą się także do relacji między kinem i architekturą. Zeszłego roku w Marienbadzie traktuje te sztuki nie jako przeciwstawne, ale jako komplementarne, mierzące się z podobnymi pragnieniami i ograniczeniami.
    As it has been underlined in numerous analyses, complex spaces of palaces and parks, which are the setting of Last Year in Marienbad, play the role of a significant background and sophisticated scenography; they become a vital theme of the film, suggest important interpretations and are decisive for the unobvious psychological makeup of the main characters. A more detailed analysis of Resnais’s film allows to indicate the key paradoxes governing both architectural and narrative structures, as well as their mutual interrelations. The space created in the film is at the same time continuous and interrupted, closed and open, finite and infinite, dynamic and static, flat and powerfully accentuating the illusion of perspective and depth. These paradoxes are also characteristic of Baroque art, and the fact that Resnais’s film was shot in such spaces allows to perceive it as a theoretical utterance, concerning also the relations between cinema and architecture. Last Year in Marienbad treats these two branches of art not so much as opposing, but rather complementary, facing similar desires and limitations.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 35-49
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektonika teatru – struktura filmu – zakamarki umysłu. Nowojorskie pasaże „Birdmana”
    Architectonics of the Theatre – Structure of the Film – Nooks of the Mind. New York Passages of „Birdman”
    Autorzy:
    Nadgrodkiewicz, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341098.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Birdman
    architektonika teatru
    architektura
    Nowy Jork
    montaż
    suture
    narracja filmowa
    hipokamp
    struktura umysłu
    Alejandro González Iñárritu
    architectonics of the theatre
    architecture
    New York
    film editing
    film narrative
    hippocampus
    structure of the mind
    Opis:
    Nadgrodkiewicz prezentuje analizę filmu Birdman czyli (nieoczekiwane pożytki z niewiedzy) (2014) w reżyserii Alejandra Gonzáleza Iñárritu w perspektywie innej niż ta, którą sugerowano w popularnych recenzjach kładących nacisk na kwestie gwiazdorstwa, ironii postmodernistycznej, intertekstualności filmowej czy nawet zagadnień wiążących się z wiernością adaptacji. Wychodząc od opisu architektoniki nowojorskiego St. James Theatre, w którym zrealizowano część zdjęć, autor twierdzi, że swoista klaustrofobiczność tego teatru pozwoliła reżyserowi na ukształtowanie rysu psychologicznego głównego bohatera Riggana Thomsona jako aktora będącego na skraju rozdwojenia jaźni. Ponadto – jak dowodzi Nadgrodkiewicz – architektonikę ukazanego w Birdmanie teatru należy postrzegać jako odwrotność tego, co symbolizuje architektura Manhattanu i kojarząca się z nią otwartość przestrzeni. Istotnym kontekstem analizy są także kwestie wiążące się z montażem filmowym (m.in. zagadnienie filmu jednoujęciowego), systemem suture oraz „kinematograficznymi” funkcjami ludzkiego hipokampu.
    Nadgrodkiewicz presents an analysis of Alejandro González Iñárritu’s movie Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (2014), offering a reading different than in popular reviews which emphasize the issues of stardom, postmodern irony, film intertextuality or even questions related to the fidelity of adaptation. Starting with a description of the architectonics of New York’s St. James Theatre, which served as a film location for the movie, the author claims that the peculiar claustrophobic dimension of this theatre allowed the director to shape the psychological profile of the main character Riggan Thomson as an actor on the verge of a split personality. Furthermore, Nadgrodkiewicz argues, the architectonics of the theatre presented in Birdman should be seen as the reverse of what is symbolized by the architecture of Manhattan and the openness of the space associated with it. An important context of the analysis is also provided by issues related to film editing (including one-shot film), the system of suture and the “cinematographic” functions of the human hippocampus.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 6-22
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies