Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Widowisko" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Pasja braci Fassnacht i filmowe echa widowiska „na wzór Oberammergau”. Kilka uwag o zapożyczeniu na przykładzie „Galilejczyka” Dymitra Buchowieckiego
The Passion Play of the Fassnacht Brothers and the Film Echoes of the “Oberammergau-Like” Spectacle: Some Remarks on Borrowing Using the Example of Dimitri Buchowetzki’s “Der Galiläer”
Autorzy:
Nadgrodkiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28630906.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Dymitr Buchowiecki
widowisko pasyjne
Fassnacht
kino nieme
Dimitri Buchowetzki
passion play
silent cinema
Opis:
Galilejczyk (Der Galiläer, 1921) Dymitra Buchowieckiego jest swoistą adaptacją widowiska pasyjnego wystawianego przez rodzinę Fassnachtów z Fryburga Bryzgowijskiego (Niemcy). Nadgrodkiewicz analizuje wybrane elementy filmu dla uzmysłowienia taktyki świadomego posługiwania się pierwowzorem teatralnym jako punktem wyjścia do rozwijania stricte filmowej narracji i dramaturgii. Galilejczyk jest też ciekawym punktem odniesienia dla amerykańskiego tournée rodziny Fassnachtów, która na przełomie lat 20. i 30. XX w. w pewnym sensie bazowała na popularności produkcji Buchowieckiego, dystrybuowanej w USA w połowie lat 20. (jako The Passion Play). Galilejczyk – jeden z ważniejszych filmów religijnych okresu kina niemego – pozwala zatem widzieć sprzężenie teatru i filmu niekoniecznie w kategoriach negatywnie pojętej teatralności dzieła filmowego czy intencjonalnych praktyk teatralizacyjnych. Krąg wzajemnych inspiracji i zapożyczeń okazuje się w tym przypadku nie tyle pułapką, ile pewną potencjalnością, która umożliwia badanie artefaktu teatralnego za pośrednictwem filmu i jego walorów dokumentacyjnych.
Der Galiläer (The Galilean, 1921) by Dimitri Buchowetzki is a kind of an adaptation of a passion play staged by the Fassnacht family from Freiburg (Germany). Nadgrodkiewicz examines selected elements of the film in order to highlight the tactics of deliberate use of a theatre prototype as a point of departure for developing film narration and dramaturgy. Der Galiläer is also an interesting point of reference for the American tournée of the Fassnacht family, which at the turn of 1920s and 1930s in some sense made use of the success of Buchowetzki’s film distributed in the USA in the mid-1920s (as The Passion Play). Der Galiläer – one of the most important religious films from the silent movie era – allows us to appreciate the relation between theatre and film not in terms of negatively understood theatricality of a film or intentional “theatralization” practices. Rather the circle of mutual inspiration turns out not to be a trap, but a certain potentiality, which allows the analysis of a theatre artefact using the medium of a film and its “documentary” character.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 140-150
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marta Górnicka’s «Grundgesetz»: The Chorus as Portrait and Proxy of Political Community
Grundgesetz Marty Górnickiej: Chór jako portret i przedstawiciel wspólnoty politycznej
Autorzy:
Décaillet, Louise
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112075.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Marta Górnicka
chór
performans
zgromadzenie
widowisko masowe
reprezentacja
przestrzeń publiczna
chorus
performance
assembly
mass spectacle
representation
public space
Opis:
This text analyzes the function of the chorus in Marta Górnicka’s open-air production Grundgesetz (Berlin, 2018) in redefining the political community of “the German people.” While examining its relation to the audience, the author refers to examples of German mass spectacles from the Weimar Republic that invested choruses to both represent a political community in the making and to shape political subjects through collective action. Based on aesthetic and political concepts of representation, which intertwine in the performance, the author shows how the chorus of Grundgesetz both portrays and enacts “the German people” as a plurality of bodies and voices united by fundamental rights. Making it thus an available community to stand for, the performance questions the agency of the audience as a collective body capable of acting together in public space.
Przedmiotem artykułu jest analiza funkcji chóru w redefiniowaniu politycznej wspólnoty „narodu niemieckiego” w plenerowym spektaklu Marty Górnickiej Grundgesetz (Berlin, 2018). Badając relację chóru z publicznością, autorka odwołuje się do masowych widowisk z okresu Republiki Weimarskiej, w których chór miał zarówno reprezentować tworzącą się wspólnotę polityczną, jak i kształtować podmioty polityczne poprzez zbiorowe działanie. Wykorzystując estetyczne i polityczne koncepcje reprezentacji, które przeplatają się w Grundgesetz, autorka pokazuje, w jaki sposób chór Górnickiej zarówno portretuje, jak i inscenizuje „naród niemiecki” jako mnogość ciał i głosów zjednoczonych poprzez prawa podstawowe. Czyniąc chór wspólnotą dostępną dla wszystkich, spektakl kwestionuje sprawczość publiczności jako ciała zbiorowego zdolnego do wspólnego działania w przestrzeni publicznej.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 123-143
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies