Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pulawy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    „Podług mojej metryki jest już ze mnie dobrze stare chłopisko”. Odnaleziona metryka chrztu Wincentego Lessla
    ‘Judging by my baptismal certificate, I am already a jolly old guy.’ The Discovery of Wincenty Lessel’s Baptismal Certificate
    Autorzy:
    Fatalski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24279218.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Wincenty Lessel
    Franciszek Lessel
    Puławy
    badania genealogiczne
    genealogical Research
    Opis:
    Wincenty Lessel, pianista, kompozytor i dyrygent nadwornej kapeli książąt Czartoryskich w Puławach, urodził się w Czechach. Na podstawie skąpych informacji zawartych w życiorysie i korespondencji Wincentego Lessla Hanna Rudnicka-Kruszewska przedstawiła hipotezę, że przyszedł on na świat około 1740–1750 roku w mieście Jílové u Prahy. W wyniku kwerendy archiwalnej udało się odnaleźć metrykę chrztu muzyka, który przyszedł na świat w miejscowości Riegersdorf (dziś Modrá, dzielnica miasta Jílové u Děčína) jako syn Hansa Christopha Lössla, chałupnika – nie burgrabiego, jak podawał sam Lessel, i jego żony Rosiny. Został ochrzczony 17 czerwca 1756 roku w kościele parafialnym w Jílové u Děčína (Eulau). Wincenty miał siedmioro rodzeństwa. Byli to Hans Joseph, Christoph, Anton, Hans Franz, Franz (Anton), Ignatz, Maria Theresia, urodzeni w latach 1738–1753. Ich rodzice zmarli prawdopodobnie w latach 1759–1760. Najpewniej podczas wojny siedmioletniej lub niedługo po niej Lesslowie przenieśli się z Jílovégo do Drezna i dołączyli do zamieszkującej tam rodziny, w tym do Georga Alberta Lössla, późniejszego założyciela słynnej cukierni Lesslów w warszawskim Pałacu Saskim. Wraz z jego potomkami Wincenty Lessel w 1819 roku wystąpił o nadanie ich rodzinie indygenatu szlacheckiego.
    Wincenty Lessel was a pianist and composer born in Bohemia, conductor of the Czartoryski Princes’ court orchestra in Puławy. Based on the scanty information found in his biography and correspondence, Hanna Rudnicka-Kruszewska hypothesised that he was born around 1740–50 in Jílové u Prahy. Archival research has revealed the musician’s baptismal certificate. He was born in Riegersdorf (now Modrá, a district of the town Jílové u Děčína) as the son of Hans Christoph Lössel (an outworker, not a burgrave, as Lessel himself claimed) and his wife Rosina. Baptised on 17th June 1756 in the parish church in Jílové u Děčína (Germ. Eulau), Wincenty had seven siblings: Hans Joseph, Christoph, Anton, Hans Franz, Franz (Anton), Ignatz, and Maria Theresia, born in 1738–53. Their parents probably died in 1759–60. Most likely after the Seven Years’ War, the Lössels moved from Jílové to Dresden, joining their family in that city, which included Georg Albert Lössel, the would-be founder of the famous Lessel coffee house in Warsaw’s Saxon Palace. Along with his successors, Wincenty Lessel applied for an indygenat (granting nobility to foreign nobles) for his family in 1819.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 2; 119-126
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Księcia Czartoryskiego zakupy rzeźb w Rzymie (1800–1801)
    Prince Czartoryski’s Purchases of Sculptures in Rome (1800–1801)
    Autorzy:
    Mikocka-Rachubowa, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16002590.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Adam Jerzy Czartoryski (1770-1861)
    Puławy-zbiory artystyczne
    kolekcjonerstwo
    Rzym-handel sztuką
    mecenat artystyczny
    Puławy-art collection
    collecting
    Rome-art trade
    artistic patronage
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest kontaktom księcia Adama Jerzego Czartoryskiego z włoskimi rzeźbiarzami oraz zakupom rzeźb dokonywanym przez niego podczas pobytu w Rzymie od sierpnia 1800 do maja 1801 r. Na podstawie korespondencji księcia z matką, Izabelą Czartoryską, a także licencji na wywóz dzieł sztuki poza granice Państwa Papieskiego przechowywanych w Archivio di Stato di Roma oraz wzmianek w diariuszu rzymskiego rzeźbiarza i antykwariusza Vincenza Pacettiego, udało się zrekonstruować obraz  ówczesnych artystycznych zainteresowań księcia Czartoryskiego, jego relacji ze środowiskiem rzymskich rzeźbiarzy i antykwariuszy oraz kupowania przez niego rzeźb i udziału w przywiezieniu do Puław w 1803 r. m.in. znajdujących się tam do dziś: posągu fauna (przed 1800), figury śpiącej pantery (1801) oraz marmurowego sarkofagu - dzieła Francesca Massimiliana Laboureura (1797).
    Prince Adam Jerzy Czartoryski’s contacts with Italian sculptors and purchases of sculptures during his stay in Rome from August 1800 to May 1801 are discussed. Resorting to the correspondence of Prince Czartoryski with his mother Izabela Czartoryska, licenses to export art works beyond the Papal States kept in the Archivio di Stato di Roma, and notes in the diary of the Roman sculptor and antique dealer Vincenzo Pacetti, it was possible to reconstruct picture of the then interests of Prince Czartoryski, his relations with Rome’s circle of sculptors and antique dealers, as well as of his purchase of sculptures and efforts made to have, among others, the following transported to Puławy in 1803, where they have been preserved to-date: the statute of a faun (before 1800), figure of a sleeping panther (1801), and the marble sarcophagus by Francesco Massimiliano Laboureur (1797).
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 3; 403-428
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag na temat datowania, autorstwa i historii obrazu Zaśnięcie Matki Boskiej w zbiorach Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie
    Some Notes on the Dating, Authorship and History of the “Dormition of the Virgin Mary” in the Princes Czartoryski Museum in Cracow
    Autorzy:
    Spodaryk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23310819.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Izabela Czartoryska née Flemming
    Princes Czartoryski Museum in Cracow
    Gothic House in Puławy
    Puławy
    Cracow
    Michael Lancz von Kitzingen
    Master Georgius
    church of St. Michael on the Wawel Hill
    Cracow cathedral
    Wawel
    Sylwester Ożarowski
    Izabela z Flemmingów Czartoryska
    Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie
    Dom Gotycki w Puławach
    Kraków
    Michał Lancz von Kitzingen
    Mistrz Jerzy
    kościół św. Michała na Wawelu
    katedra krakowska
    Opis:
    Obraz Zaśnięcie Matki Boskiej, pochodzący z kolegiaty św. Michała na Wawelu, obecnie w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie (nr inw. MNK XII-341), był wielokrotnie omawiany w literaturze przedmiotu, ale przyjęte w nauce poglądy na temat jego datowania i autorstwa powielają ustalenia z 1956 r. W artykule podjęto próbę ponownego rozpatrzenia tych kwestii na podstawie lepiej obecnie rozpoznanych źródeł pisanych, wyników badań konserwatorskich oraz fotografii w podczerwieni. Autor dowodzi, że omawiany obraz powstał ok. roku 1522 i jest dziełem Michała Lancza z Kitzingen. Ponadto w tekście omówiono dzieje obrazu i historię jego konserwacji.
    The painting Dormition of the Virgin Mary, acquired from the collegiate church of St. Michael on the Wawel Hill and currently in the Princes Czartoryski Museum in Cracow (inv. no. MNK XII-341), was many times discussed in specialist literature, but the accepted scholarly views on its dating and authorship replicated the findings of 1956. This article constitutes an attempt at a reconsideration of these issues on the basis of written sources, which by now have been more thoroughly studied, the results of conservation research, as well as infrared photographs. The author argues the painting in question was executed ca. 1522 and should be attributed to Michael Lancz von Kitzingen. In addition, the author discusses some issues in the history of the paining and the course of its conservation over the years.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 47-82
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie i aktywność Wacława Raszka (1764–1837) w świetle źródeł
    The Life and Work of Wacław Raszek (1764–1837) in the Light of Historical Sources
    Autorzy:
    Bujas-Poniatowska, Jolanta
    Godek, Andrzej Edward
    Poniatowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806086.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Wacław Raszek
    muzyka religijna
    religijna kultura muzyczna XIX w.
    Kancjonał muzyki kościelnej
    Instytut Muzyczny w Puławach
    muzyka w Kościele katolickim
    sacred music
    nineteenth-century sacred music culture
    Music Institute in Puławy
    music in the Catholic Church
    Opis:
    Działający na przełomie XVIII i XIX w. Wacław Raszek należy do grona muzyków, o których – mimo zainteresowania ze strony badaczy – wiadomo nader niewiele. Niejasności dotyczące właściwie wszystkich podstawowych informacji na temat muzyka, tj.: jego imienia, lat życia, ośrodków, w których przebywał czy przypisywanych mu utworów muzycznych, doprowadziły do licznych nieścisłości, pomyłek i niesprawdzonych hipotez. Zgodnie z obecną wiedzą można stwierdzić, że Wacław (a właściwie Ignacy Wacław) Raszek urodził się w Rychnovie nad Kněžnou w północnych Czechach, jako drugie z dwojga bliźniąt ochrzczonych pierwszego lutego 1764 roku. Wiadomo, że już w połowie lat osiemdziesiątych jego utwory przepisywane były dla zespołu działającego przy dominikańskim kościele w Gidlach – prawdopodobnie w tym czasie kompozytor też był już aktywny na terenach polskich, pracując jako kapelmistrz w Żarkach oraz dorywczy organista kapeli gidelskiej. W 1789 r. w Żarkach poślubił Klarę Szretter, jednak już dwa lata później był wdowcem, a w 1793 r. ponownie się ożenił, z Joanną Sytniowską (zmarłą w 1797 r. w Koziegłowach). Na przełomie XVIII i XIX w. centrum życia i aktywności zawodowej Wacława Raszka stała się Warszawa, w której pracował jako nauczyciel fortepianu konwiktu pijarskiego na Żoliborzu (1812–17), prawdopodobnie podejmując też współpracę z Teatrem Narodowym. Być może uczestniczył w muzyce uprawianej przy kościele św. Benona. W 1815 r. ożenił się po raz  trzeci z rodowitą warszawianką Elżbietą Lewicką. Po roku urodziło im się pierwsze dziecko, Ludwik Wacław. W latach 1818 i 1819 odnotowano aktywność muzyka w Opolu Lubelskim, gdzie miał być kapelmistrzem i gdzie urodziła się, a po roku zmarła jego córka Rozalia Kaliksta. Jednak już pod koniec 1819 r. Wacław Raszek przeniósł się do Puław, gdzie został zatrudniony w charakterze dyrektora muzyki w Instytucie Nauczycieli Elementarnych i Organistów. W szkole tej działał aktywnie prawdopodobnie do końca 1825 r., kształcąc kilkudziesięciu chłopców oraz ucząc śpiewu dziewczęta w szkółce parafialnej. Uważano go za sumiennego, pracowitego i odnoszącego sukcesy nauczyciela oraz organizatora życia muzycznego. W Puławach Raszek napisał swoje opus magnum, Kancjonał Muzyki Kościelnej, wydany w Warszawie w 1825 roku. Tam też urodziło się kolejnych dwóch synów kompozytora. Po opuszczeniu Puław Wacław Raszek powrócił do Warszawy, gdzie współpracował z Archikonfraternią Warszawską oraz dawał prywatne lekcje fortepianu. Zmarł 29 I 1837 r. i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, a wraz z nim dwójka jego synów, zmarłych odpowiednio sześć i siedem lat po ojcu.
    Wacław Raszek, active in the late eighteenth and early nineteenth century, is one of those musicians whose life and work, despite scholarly interest, remains largely unknown. Virtually all the basic information concerning this musician, including his first name, date of birth and death, the places he lived and worked in, and the compositions attributed to him, has remained ambiguous, leading to numerous inaccuracies, mistakes and unverified hypotheses. According to the current state of knowledge, Wacław (actually Ignacy Wacław) Raszek was born in Rychnov nad Kněžnou, in Bohemia, as one of twins baptised on 1 February 1764. We know that in the mid-1780s his works were being copied for the ensemble active at the Dominican church in Gidle, in central southern Poland. At that time, he was most likely already active in Poland, as the Kapellmeister in Żarki, in the Polish Jura, and occasionally as an organist working with the Gidle ensemble. In 1789, in Żarki, he married Klara Szretter, but just two years later he was widowed. He remarried in 1793, to Joanna Sytniowska (d. Koziegłowy, 1797). Around the turn of the nineteenth century, Warsaw became the focus of Raszek’s life and professional activity. He worked as a piano teacher at the Piarist boarding school in Żoliborz, now a district of Warsaw (1812–17), probably also working with the National Theatre and taking part in the performance of music at the Church of St Benno. In 1815 he got married for the third time, to Elżbieta Lewicka, a native of Warsaw. Their first child, Ludwik Wacław, was born a year later. For 1818 and 1819 we have record of his work as a Kapellmeister in Opole Lubelskie, where his daughter Rozalia Kaliksta was born and died a year later. Towards the end of 1819, however, Raszek moved to Puławy, where he was taken on as director of music at the Institute of Elementary School Teachers and Organists, where he probably worked till the end of 1825, teaching several dozen boys and training girls to sing in the parish school. He was regarded as a diligent, hardworking and successful teacher and organiser of musical life. It was in Puławy that he wrote his opus magnum, the Kancjonał muzyki kościelnej [Church hymnal and songbook], published in 1825 in Warsaw. Two sons were born to him in Puławy. Having left that town, Raszek returned to Warsaw, where he worked with the Warsaw Archconfraternity and privately gave piano lessons. He died on 29 January 1837 and is buried in Powązki Cemetery, along with two of his sons, who died respectively six and seven years after their father.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 1; 20-38
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies