Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Peter I" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Peter Brook, Wolność i łaska. Rozważania o Szekspirze, przekł. Agnieszka Pokojska, słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2014.
    Autorzy:
    Rogoziński, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083673.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Peter Brook
    William Shakespeare
    Wolność i łaska: Rozważania o Szekspirze
    «The Quality of Mercy: Reflections on Shakespeare»
    Opis:
    Tekst stanowi recenzję najnowszej książki Petera Brooka wydanej w języku polskim Wolność i łaska: Rozważania o Szekspirze (The Quality of Mercy: Reflections on Shakespeare). Autor  recenzji skrupulatnie i chwilami wnikliwie, rozdział po rozdziale, podąża za reżyserem, analizując jego refleksje. Akcentuje kluczowe pytania i problemy stawiane przez Brooka, który przez siedemdziesiąt lat prowadził twórczy dialog z dziełem Stratfordczyka, konfrontował je z życiem, rzeczywistością polityczną i społeczną, a przede wszystkim z praktyką teatralną. Wnioski, którymi angielski reżyser wieńczy książkę – zdumiewające i olśniewające zarazem swoją prostotą i głębią, stanowią dla recenzenta punkt wyjścia do sformułowania własnych wątpliwości i postawienia samodzielnych już pytań. Recenzję wieńczą pytania, otwierające obszar dla pogłębionej dyskusji: Czy w chrześcijańskim świecie teatr może mieć inne przeznaczenie niż to, które wymyślili dla niego starożytni Grecy? Czy wolność, łaska i quality [terminy Szekspirowkie szczegółowo analizowane przez Brooka] mogłyby kiedyś zastąpić litość i trwogę?
    A book review of the Polish translation of The Quality of Mercy: Reflections on Shakespeare by Peter Brook. The reviewer thoroughly, chapter after chapter, follows the director’s argument, analysing his reflexions. He emphasises the key questions and problems posed by Brook, who has grappled with Shakespeare’s work and confronted it with real life, the political and social reality, and most of all, with theatrical practice for the last seventy years. The conclusions reached by the author by the end of the book, as brilliant and amazing as they are in their profoundness and simplicity, serve Arkadiusz Rogoziński as a starting point for his own doubts and questions. The review ends with the questions that open up room for further discussion: Is it possible for the theatre of the Christian world to have some other meaning than that invented by the ancient Greeks? Will freedom, mercy, and quality—the Shakespearean terms analysed by Brook in detail—ever be able to replace pity and fear?
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 316-323
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Techniki audiowizualnej rewitalizacji przeszłości – „I młodzi pozostaną” Petera Jacksona
    Techniques of Audiovisual Revitalisation of the Past: Peter Jackson’s “They Shall Not Grow Old”
    Autorzy:
    Michnik, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339909.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Peter Jackson
    I wojna światowa
    film dokumentalny
    restauracja filmów archiwalnych
    rekonstrukcja historycznych pejzaży dźwiękowych
    rewitalizacja przeszłości
    World War I
    documentary film
    restoration of archival films
    reconstruction of historical soundscapes
    revitalisation of the past
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza filmu dokumentalnego Petera Jacksona I młodzi pozostaną (2018), powstałego na podstawie archiwalnych materiałów filmowych z okresu I wojny światowej. Autor przygląda się pracom nad tymi materiałami, pokazując, że zabiegi dokonane przez zespół Jacksona wykraczają poza restaurację filmu, i proponując kategorię rewitalizacji jako adekwatną do opisu dokonanych przekształceń. Przeprowadzona analiza decyzji artystycznych podjętych przez Jacksona odsłania konteksty oraz celowość zastosowanych zabiegów (scenariusz, wybór palety kolorystycznej itd.), a także umieszcza prace nad ścieżką dźwiękową w kontekście współczesnych praktyk rekonstrukcji historycznych pejzaży dźwiękowych. W zakończeniu autor omawia immersyjność I młodzi pozostaną na tle współczesnych praktyk audiowizualnych instytucji muzealnych oraz historycznych początków kina, dowodząc tezy, że dokument Jacksona w większej mierze poświęcony jest samej kinematografii oraz pamięci Wielkiej Wojny niż historii.
    The author analyses Peter Jackson’s documentary film They Shall Not Grow Old (2018), which was based on the archival film footage from World War I. He examines the use of the documents, arguing that the interventions made by Jackson’s team go beyond film restoration, and proposing the term “revitalization” to describe the effect of these changes. Further, the author analyses Jackson’s artistic choices, revealing the contexts and purposes of different aspects of his treatment of the footage (screenplay, colour palette, etc.), as well as discussing the preparation of the soundtrack in terms of contemporary practices of historical soundscape reconstruction. Finally, the author approaches the immersive aspect of They Shall Not Grow Old, discussing audiovisual narratives of contemporary museums and the beginnings of film, arguing that Jackson’s documentary is in fact about the cinema itself and the memory of the Great War rather than about history.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2021, 113; 132-152
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostatnia pierwszą, czyli o ambonie łodziowej z kościoła pw. św. św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie
    The Last Being First, namely on the Ship Pulpit in the Church of SS Peter and Paul in Antakalnis in Vilnius
    Autorzy:
    Czyż, Anna Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24566355.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    ambony łodziowe
    kościół pw. św. św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie
    kościół pw. Bożego Ciała na Kazimierzu w Krakowie
    kanonicy regularni laterańscy
    Ship pulpits
    Church of SS Peter and Paul in Antakalnis in Vilnius
    Church of Corpus Christi in Kazimierz in Cracow
    Canons Regular of the Lateran
    Opis:
    Łodziowa ambona z kościoła pw. św. św. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie uchodzi w literaturze przedmiotu za realizację snycerską wykonaną w 1803 r. przez Giovanniego Borettiego i Niccola Piano, którzy mieli być specjalnie sprowadzeni z Mediolanu do remontu świątyni i jej dekoracji. Tymczasem obaj byli zwykłymi muratorami przybyłymi do Wilna jeszcze u schyłku XVIII w., Piano zmarł w 1802 r. Formalne cechy ambony wskazują natomiast, że została ona wykonana w latach 20. XVIII w. najpewniej według projektu Pietra Pertiego, współtwórcy znakomitego wystroju sztukatorskiego kościoła na Antokolu. Stało się to już po jego śmierci w 1714 r., a inicjatorem prac był prepozyt antokolski Piotr Procewicz, doktor filozofii i uznany kaznodzieja, który w 1737 r. objął prepozyturę kongregacji Bożego Ciała. Do świątyni kanoników regularnych laterańskich na Kazimierzu w latach 1740–1745 sprawił ambonę łodziową, wzorując ją na tej wystawionej w Wilnie. 
    The ship pulpit from the Church of SS Peter and Paul in Antakalnis in Vilnius is regarded in the literature on the subject as a woodcarving project executed in 1803 by Giovanni Boretti and Niccolo Piano, who were supposed to have been brought specially from Milan to renovate the church and furnish it. Meanwhile, they were both simple masons who arrived in Vilnius in the late 18th century, and Piano died in 1802. Formally, the pulpit features show that it was executed in the 1720s after the design of Pietro Perti, co-author of the excellent stucco décor of the Antakalnis church. The actual executors were local woodcarvers already after the death of the stuccoist in 1714. The initiator of the works was the Antakalnis Provost Piotr Procewicz, doctor of philosophy and an appreciated preacher, who in 1737 took over the congregation of the Corpus Christi. The fact that the pulpit is earlier is confirmed by the inventory of the Antakalnis Church of SS Peter and Paul from 1766. The shape of the pulpit of the navis Ecclesiae type stemming from ecclesiological content fits in with the ideological programme of the church dedicated to Saints Peter and Paul. It is also particularly connected with the Order of Canons Regular of the Lateran who, as was assumed, came from the community of Apostles called by Christ. The second ship pulpit in the Polish-Lithuanian Commonwealth, actually quite faithfully replicating the Vilnius one, was created for the Church of Canons Regular of Corpus Christi in Kazimierz (1740-1745). This one, too, was raised as commissioned by Piotr Procewicz. The pulpit from Vilnius was created at the time when the navis Ecclesiae type pulpits were built throughout Europe.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 3; 617-644
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies