Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nowy Jork" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
New Yorkers, czyli wśród twórców amerykańskiej animacji niezależnej
New Yorkers, or the Makers of Independent American Animation
Autorzy:
Zmudziński, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342037.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
animacja
kino niezależne
Nowy Jork
animation
independent cinema
New York
Opis:
W opinii Giannalberta Bendazziego, sformułowanej w wydanej niedawno fundamentalnej trzytomowej pracy Animation. A World History (2016), Nowy Jork to główne centrum rozwoju amerykańskiej animacji niezależnej. Potwierdza to również trudno dostępna, wydana przed laty z inicjatywy Billa Plymptona, Signe Baumane i Patricka Smitha, dwupłytowa edycja DVD zatytułowana Avoid Eye Contact. Best of NYC Independent Animation (2003, 2005). Autor tekstu rekonstruuje listę artystów należących do tego nowojorskiego środowiska, kreśląc przy tej okazji sylwetki dwojga najbardziej znanych na świecie jego reprezentantów. Służą temu rozmowy przeprowadzone z Billem Plymptonem i Signe Baumane w Krakowie podczas udziału animatorów w dwóch edycjach Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Etiuda&Anima, które odbyły się w latach 2007 i 2015.
According to the opinion of Giannalberto Bendazzi, expressed in the recently published three volume work Animation. A World History (2016), New York is a major centre for the development of American independent animation. This is also confirmed by a double DVD released thanks to the initiative of Bill Plympton, Signe Baumane and Patrick Smith entitled Avoid Eye Contact. Best of NYC Independent Animation (2003, 2005). The author of the article reconstructs the list of artists belonging to the New York community and uses the occasion to bring us closer to the two most important representatives of the movement – Bill Plympton and Signe Baumane, whom he interviewed in Krakow, during the International Film Festival Etiuda&Anima that took place in 2007 and 2015.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 269-275
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektonika teatru – struktura filmu – zakamarki umysłu. Nowojorskie pasaże „Birdmana”
Architectonics of the Theatre – Structure of the Film – Nooks of the Mind. New York Passages of „Birdman”
Autorzy:
Nadgrodkiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341098.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Birdman
architektonika teatru
architektura
Nowy Jork
montaż
suture
narracja filmowa
hipokamp
struktura umysłu
Alejandro González Iñárritu
architectonics of the theatre
architecture
New York
film editing
film narrative
hippocampus
structure of the mind
Opis:
Nadgrodkiewicz prezentuje analizę filmu Birdman czyli (nieoczekiwane pożytki z niewiedzy) (2014) w reżyserii Alejandra Gonzáleza Iñárritu w perspektywie innej niż ta, którą sugerowano w popularnych recenzjach kładących nacisk na kwestie gwiazdorstwa, ironii postmodernistycznej, intertekstualności filmowej czy nawet zagadnień wiążących się z wiernością adaptacji. Wychodząc od opisu architektoniki nowojorskiego St. James Theatre, w którym zrealizowano część zdjęć, autor twierdzi, że swoista klaustrofobiczność tego teatru pozwoliła reżyserowi na ukształtowanie rysu psychologicznego głównego bohatera Riggana Thomsona jako aktora będącego na skraju rozdwojenia jaźni. Ponadto – jak dowodzi Nadgrodkiewicz – architektonikę ukazanego w Birdmanie teatru należy postrzegać jako odwrotność tego, co symbolizuje architektura Manhattanu i kojarząca się z nią otwartość przestrzeni. Istotnym kontekstem analizy są także kwestie wiążące się z montażem filmowym (m.in. zagadnienie filmu jednoujęciowego), systemem suture oraz „kinematograficznymi” funkcjami ludzkiego hipokampu.
Nadgrodkiewicz presents an analysis of Alejandro González Iñárritu’s movie Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (2014), offering a reading different than in popular reviews which emphasize the issues of stardom, postmodern irony, film intertextuality or even questions related to the fidelity of adaptation. Starting with a description of the architectonics of New York’s St. James Theatre, which served as a film location for the movie, the author claims that the peculiar claustrophobic dimension of this theatre allowed the director to shape the psychological profile of the main character Riggan Thomson as an actor on the verge of a split personality. Furthermore, Nadgrodkiewicz argues, the architectonics of the theatre presented in Birdman should be seen as the reverse of what is symbolized by the architecture of Manhattan and the openness of the space associated with it. An important context of the analysis is also provided by issues related to film editing (including one-shot film), the system of suture and the “cinematographic” functions of the human hippocampus.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 6-22
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies