Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tożsamość polska" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    „Aleksander Ford”, człowiek zmyślony. Tożsamość i polityka w „Sabrze” (1933) i „Drodze młodych” (1936)
    “Aleksander Ford”, an Invented Man: Identity and Politics in “Sabra” (1933) and “Children Must Laugh” (1936)
    Autorzy:
    Rachwald, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342072.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Aleksander Ford
    Żydzi
    komunizm
    tożsamość
    Jews
    communism
    identity
    Opis:
    Autor analizuje dwa spośród zachowanych filmów zrealizowanych przez Aleksandra Forda przed 1939 r.: Sabrę (1933) i Drogę młodych (Mir kumen on, 1936). Celem analizy jest wykazanie obecności w nich wyraźnych śladów ideologii internacjonalizmu komunistycznego, stojących w sprzeczności z ideą bucharinowskiego socjalizmu w jednym kraju, realizowaną przez Forda w Młodości Chopina (1951) i poniekąd w Krzyżakach (1960). Rachwald bada obecność wątków etnicznych w wymienionych filmach, zwracając uwagę na wskazaną przez Forda siłę więzi klasowych oraz słabość i tymczasowość więzi etnicznych oraz narodowych. W tle tych obserwacji Rachwald umieszcza praktykę zmieniania nazwiska przez twórców pochodzenia żydowskiego pracujących w polskim przemyśle filmowym dwudziestolecia międzywojennego (Ford, Waszyński). Efektem jest profil ideowy młodego reżysera, bliższego wówczas – mimo zaangażowania w KPP – Drugiej, a nie Trzeciej Międzynarodówce.
    In the article the author analyses two of the surviving films by Aleksander Ford made before 1939: Sabra (1933) and Children must laugh (Mir kumen on, 1936). The aim of the analysis is to demonstrate the presence in them of traces of communist ideology of internationalism, standing in contradiction with Bukharin’s idea of the Socialism in One Country implemented by Ford in Young Chopin (1951) and to some extent in the Teutonic Knights (1960). Rachwald examines the presence of ethnic themes in these films, noting that Ford pointed to the strength of bonds existing within social class and the weakness and transience of bonds based on ethnicity and nationality. Given this, the author also points out to the practice of changing one’s surname common among the artists with Jewish background (e.g. Ford, Waszyński) working in the Polish film industry in the interwar period. In conclusion the article presents an ideological profile of a young director, who despite his engagement with the Polish Communist Party, at the time was closer to the Second and not the Third International.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 61-74
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mapa Ukrainy w środowisku wizualnym. Co kryje obraz?
    The Map of Ukraine in a Visual Environment. What is Behind the Image?
    Autorzy:
    Herashchenko, Olesia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084365.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    otoczenie wizualne
    nostalgia
    archiwum wizualne
    autoterapia
    tożsamość zbiorowa
    visual environment
    visual archive
    autotherapy
    collective identity
    Opis:
    This article discusses the phenomenon of appearance of the contour of Ukrainian map as of 1991 in visual environment in dynamic (2000-2023), as the image metamorphosed in social meaning from kitsch to iconic and seems to have a strong massification effect in Ukraine. In the conditions that the country finds itself now, being in the midst of global social, political, safety turmoil, to bolster interpretations of this process now appears to be important, as it has a potential to influence behavior patterns and events interpretation in the foggy future. As the author introduces the possible causes for this particular image to gain such meaning over last year(s), she tackles the matters of emergence of a collective identityand scrutinizes a dominant narrative behind the phenomena, while staying within the theoretic framework of three themes for reasoning: visual archive, autotherapy and nostalgia.  Through the time, after the invasion in 2014, the map of Ukraine image appearance densed in a way that its contour became unavailable for “discussion”.  Despite the harshest conditions, under which this attitude condensed, the map contour of Ukraine has become a landscape on the common cognitive map, which seems to define Ukrainians now and to preserve its topicality and impact for generations to come.
    Niniejszy artykuł omawia zjawisko pojawienia się konturu ukraińskiej mapy z 1991 roku w dynamicznym środowisku wizualnym (2000–2023), ponieważ obraz ten przeszedł metamorfozę w znaczeniu społecznym od kiczu do ikony i wydaje się mieć silny efekt umasowienia na Ukrainie. W warunkach, w jakich kraj znajduje się obecnie, będąc w środku globalnego zamieszania społecznego, politycznego i bezpieczeństwa, wzmocnienie interpretacji tego procesu wydaje się teraz ważne, ponieważ może potencjalnie wpłynąć na wzorce zachowań i interpretację wydarzeń w mglistej przyszłości. Przedstawiając możliwe przyczyny, dla których ten konkretny obraz zyskał takie znaczenie w ciągu ostatniego roku (lat), autorka zajmuje się kwestiami wyłaniania się zbiorowej tożsamości i analizuje dominującą narrację stojącą za tym zjawiskiem, pozostając w teoretycznych ramach trzech tematów: archiwum wizualnego, autoterapii i nostalgii.  Z biegiem czasu, po inwazji w 2014 roku, obraz mapy Ukrainy zagęścił się w taki sposób, że jej kontur stał się niedostępny do „dyskusji”.  Pomimo trudnych warunków, w których ta postawa uległa kondensacji, kontur mapy Ukrainy stał się krajobrazem na wspólnej mapie poznawczej, który wydaje się definiować Ukraińców teraz i zachować swoją aktualność i wpływ na przyszłe pokolenia.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 85-97
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzydzieści ton polskiej, polskiej literatury queerowej
    Thirty Tons of Polish, Polish Queer Literature
    Autorzy:
    Stępniak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34112078.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    tożsamość
    queer
    seksualność
    nienormatywność
    historia literatury
    identity
    sexuality
    non-normativity
    history of literature
    Opis:
    Artykuł jest recenzją książki Dezorientacje: Antologia polskiej literatury queer (Warszawa 2020). Autor omawia ideowe założenia tomu oraz jego zawartość, komentując zwłaszcza wybór fragmentów tekstów teatralnych. Zwraca uwagę na nieco anachroniczne wykorzystanie metodologii queer studies, zawężające ją do analizy modeli (homo)seksualności. Doceniając edytorski trud redaktorów i akcentując potrzebę tego typu inicjatyw w polskiej kulturze, proponuje drobne przesunięcia w podejściu do literatury mniejszościowej, które mogłyby pomóc zdekonstruować tradycyjne sposoby ustanawiania historii literatury i kultury.
    This article is a review of the book Dezorientacje: Antologia polskiej literatury queer [Disorientations: An Anthology of Polish Queer Literature] (Warsaw 2020). The author discusses the ideological premises of the volume and presents its contents, commenting in particular on the selection of excerpts from theater texts. He points out that the methodology of queer studies is used here in a somewhat anachronistic way, narrowed down to the analysis of models of (homo)sexuality. Appreciating the editors’ efforts and emphasizing the need for such initiatives in Polish culture, he suggests minor shifts in the approach to minority literature, which could help deconstruct the traditional ways of establishing the history of literature and culture.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 203-212
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Reading of Community
    Czytanie wspólnot
    Autorzy:
    Seiler, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34112080.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    filozofia
    wspólnota
    czytanie
    pisanie
    Jean-Luc Nancy
    performans
    afekty
    tożsamość
    philosophy
    community
    writing
    reading
    performance
    affects
    identity
    Opis:
    The thinking about the idea, forms and practices of communitas has developed a specific discourse in political philosophical writing since the 1980s. This paper retraces the ways in which Jean-Luc Nancy established a “community of writing [and] the writing of community,” how in his view community compears with philosophical writing. Taking Nancy’s discussion as a ground line, the author modulates the perspective on writing—as both text and practice—and focuses on the confrontation with community in reading. By poetologically tackling Nancy’s essay “The Confronted Community” (2001), she investigates into the text’s performing of community and the affective interaction between text and corporeality. Her reading of Nancy’s writing thus activates not only its ecstatic valences leading towards the proposed community of those who have no community; it also uncovers the aesthetic, social and political implications that emanate from Nancy’s writing in this situated reading. Therefore, this paper analytically retraces the textual micro-performances of community in writing as a performative confrontation entailed in reading.
    Rozważania dotyczące idei, form i praktyk communitas tworzą od lat osiemdziesiątych XX wieku osobny dyskurs filozoficznopolityczny. Artykuł jest refleksją nad tym, w jaki sposób Jean-Luc Nancy ustanawia „wspólnotę pisania [i] pisanie wspólnoty”, jak w jego ujęciu wspólnota „współ-zjawia się” z pisarstwem filozoficznym. Wychodząc od refleksji Nancy’ego, autorka modyfikuje spojrzenie na pisanie – zarówno jako tekst, jak i praktykę – by skupić się na konfrontacji ze wspólnotą w czytaniu. Poprzez poetologiczny rozbiór eseju La Communauté affrontée (2001) bada tekstualną inscenizację wspólnoty i afektywną interakcję między tekstem a cielesnością. Jej osobista lektura nie tylko aktywizuje ekstatyczny potencjał pisarstwa Nancy’ego prowadzący ku postulowanej wspólnocie tych, którzy nie mają wspólnoty, lecz także ujawnia jego estetyczne, społeczne i polityczne implikacje. Artykuł analitycznie rekonstruuje zatem tekstualne mikroperformanse wspólnoty w pisaniu jako performatywną konfrontację wpisaną w czytanie.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 3; 57-72
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Amerykański film animowany w wojennej potrzebie
    American Animated Films in Service of the War Effort
    Autorzy:
    Mróz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342051.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    animacja
    ideologia
    propaganda
    II wojna światowa
    tożsamość narodowa
    animation
    ideology
    World War 2
    national identity
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie roli, jaką po ataku na bazę Pearl Harbor odegrał amerykański film animowany. Autor nakreśla, w jaki sposób sztuka, która była tworzona według formuły popularnego kina rozrywkowego, przekształciła się w machinę do budowania patriotycznego ducha, przekazywania informacji dla społeczeństwa czy instrukcji dla wojska. W trakcie analizy wyróżnione zostały te elementy filmu rysunkowego, które tworzą propagandowy przekaz. Autor podkreśla dużą rolę animowanej postaci, symboliki narodowej, a także sposobu ukazywania wroga. Wskazuje również, w jaki sposób wraz ze zmianą sytuacji na froncie przekształcano przekaz propagandowy. Oddana została także atmosfera pracy w amerykańskim przemyśle animowanym oraz udział pozafilmowych środków propagandy. Opisowi i analizie tych zmian towarzyszy próba określenia narodotwórczej i ideologicznej roli filmu animowanego w początkowym okresie udziału Stanów Zjednoczonych w II wojnie światowej.
    The aim of the article is to show the role played by American animated film after the attack on Pearl Harbour. The author describes how an art form, which was created according to the formulae of popular entertainment cinema, was transformed into a method aimed at producing patriotic spirit, transmission of information for society at large and instructions for the army. In the course of the analysis the elements of animated films that are part of the propaganda message are given special attention. The author emphasises the role of animated characters, national symbolism, and the way the enemy is portrayed. He also points to the way in which, depending on the situation on the frontline, the message is adapted. The author also reconstructs the working atmosphere in the American animation industry and the elements of propaganda not based on film. Description and analysis of these changes are accompanied by an attempt to determine nation-making and ideological role of animated film in the early period of USA participation in World War 2.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 53-66
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Artystyczne i filmowe obrazy współczesności Europy Wschodniej w perspektywie genderowej
    Artistic and Film Images of Contemporary Eastern Europe from Gender Perspective
    Autorzy:
    Radkiewicz, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408618.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Europa Wschodnia
    gender
    tożsamość
    Eastern Europe
    identity
    Opis:
    W 2010 r. została zorganizowana międzynarodowa wystawa sztuki Gender Check! ukazująca współczesność Europy Wschodniej z perspektywy artystycznych działań podporządkowanych kwestii kulturowej tożsamości płci. Omówienie celów ekspozycji jest w tekście punktem wyjścia do przedstawienia możliwości, jakie daje wprowadzenie terminu „gender” do analizy kina lub sztuki. Zwłaszcza po 1989 r. refleksja wokół gender stała się w krajach postkomunistycznych sposobem na przedefiniowanie tożsamości epoki transformacji. Interdyscyplinarne, komparatystyczne badania nad kulturową tożsamością płci zostały podjęte na obszarze socjologii, historii, ale także sztuki, filmu i mediów, rozmywając granice między dyscyplinami i poszerzając pole analiz oraz interpretacji. W refleksji o kinie Europy Wschodniej i Środkowej miało to znaczenie o tyle, że problematyka genderowa wyraźnie odświeżyła aparat badawczy. Pozwoliła wyjść poza przedstawieniowe schematy dotyczące kwestii tożsamościowych całego regionu, sposobów kształtowania jej wzorców, ale także odczytywania związanych z nimi znaczeń.
    In 2010 an international art exhibition Gender Check! was held, which showed contemporary Eastern Europe from the perspective of artistic endeavours guided by the question of gender. Reviewing the aims of the exhibition permits the author to show the possibilities given by the introduction of the notion of gender into the analysis of art and cinema. Especially after 1989 thought related to gender became in post-communist countries a way of redefining the identity of the transformation era. Interdisciplinary, comparative research on gender was carried out within the field of sociology, history, but also art, film and media studies, blurring the lines between the disciplines and widening the field of analysis and interpretation. Within thought related to the cinema of the East and Central Europe it was important insofar, as the question of gender refreshed research apparatus. It permitted to move beyond representational schemes of the identity of the entire region, the way it is shaped, and the reading of related meaning.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 147-152
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ida” w Ameryce. Estetyka, tożsamość i artyzm w antyfilmie
    “Ida” in America: Aesthetics, Identity and Artfulness in the Anti-Cinema Film
    Autorzy:
    Skaff, Sheila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341997.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Paweł Pawlikowski
    Oscar
    widownia amerykańska
    prasa zagraniczna
    American audience
    foreign press
    Opis:
    W lutym 2015 r. polski reżyser Paweł Pawlikowski odebrał Oscara za swój refleksyjny film o ciszy i kontemplacji, a przyjmując statuetkę – przed rozemocjonowaną hollywoodzką widownią i 36 milionami widzów przed telewizorami – błyskotliwie nazwał tę produkcję filmem „anty-kinowym”. Ida, z narracją utrzymaną w stylistyce dzieł Ozu i sfotografowana w uwodzicielskiej czerni i bieli, rozgrywa się w Polsce 1962 r. i opowiada o 18 letniej zakonnicy w nowicjacie oraz o jej ciotce, stalinowskiej prokurator, która wyjawia jej, że jest Żydówką. Razem wyruszają w podróż, by poznać losy swej rodziny. Oscarowy wieczór stał się dla Pawlikowskiego kulminacją blisko dwuletniego okresu prezentowania filmu na festiwalach i prywatnych pokazach, udzielania wywiadów, a także rozmaitych eksplikacji ze strony samych twórców. Był to również czas publicznego poruszenia, ponieważ Ida, film anty-kinowy, jest także filmem anty-modernistycznym posługującym się takim symbolizmem i estetyką, które są rzadko spotykane na Zachodzie, a które odsyłają do pewnych duchowych kwestii w obrębie kontekstów historycznych. W swym artykule Skaff porównuje recepcję Idy z odbiorem kilku współczesnych filmów pokazywanych ostatnio w Nowym Jorku, takich jak Wałęsa. Człowiek z nadziei, Pokłosie, Miasto 44, Powstanie Warszawskie czy nominowany do Oscara dokument Joanna. Autorka odsłania powody, dla których Ida spotkała się z tak dużym uznaniem na świecie, a zarazem tłumaczy, jak film, który spolaryzował polską widownię, mógł zyskać bezprecedensowe poparcie widzów i krytyków w Stanach Zjednoczonych.
    In February 2015, Polish filmmaker Paweł Pawlikowski brilliantly accepted an Oscar in front of a bois- terous Hollywood crowd and 36 million television viewers for a ruminative film about silence and contemplation - in his words, an anti-cinema film. His film, Ida, is an Ozuesque narrative, set in Poland in 1962 and filmed in seductive black and white, about an 18-year-old novitiate and her hardened aunt who set out to find the graves of their murdered Jewish family members. The evening was the culmination of nearly two years of film festivals and private screenings, reviews and interviews, translations and explanations for each of the filmmakers. It was also a time of public outcry, as Ida, the anti-cinema film, is also an anti-modernity film, which uses symbolism and aesthetic properties rarely seen in Western cinema to denote spiritual identities within debated historical contexts. In her article, the author compares the reception of Ida to that of several umentaries, Joanna. Skaff sheds light on the reasons that this film was chosen above the others to receive the film world’s highest accolades and how a film that polarized viewers in its native country could draw unprecedented support among film-goers and cultural critics in the United States.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 213-218
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Portret polsko-żydowskiej rodziny w amerykańskim wnętrzu. „Anya (In and Out of Focus)” Mariana Marzyńskiego
    Portrait of a Polish-Jewish Family in an American Interior: “Anya (In and Out of Focus)” by Marian Marzyński
    Autorzy:
    Jazdon, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341983.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Marian Marzyński
    autobiografia
    tożsamość
    autobiographism
    identity
    Opis:
    Zagadnienia dotyczące tożsamości narodowej zajmują istotne miejsce w całej twórczości Mariana Marzyńskiego, polskiego filmowca o żydowskich korzeniach od lat tworzącego dokumenty w USA. Jego autobiograficzny film Anya (In and Out of Focus) (2004), złożony z nagrań wideo dokumentujących 30 lat z życia jego córki, a także całej rodziny Marzyńskich, opisuje nieustanny proces „negocjowania” własnej tożsamości narodowej przez emigrantów z Polski w ciągu trzech dekad życia w USA. Film Marzyńskiego ogniskuje się wokół dwóch postaci – córki Anyi i samego reżysera. Dla Anyi Marzyński sprawa jej tożsamości narodowej wynika z faktu wzrastania w kraju emigrantów. Dla Mariana Marzyńskiego z kolei kwestia jego własnej tożsamości narodowej jest sprawą bardziej złożoną i wynika z osobistych przeżyć nierozłącznie powiązanych z dramatycznymi wydarzeniami z dziejów XX-wiecznej Polski: holocaustu, odbudowy kraju po II wojnie światowej, antyżydowskiej nagonki z marca 1968 r., Polskiego Sierpnia ’80, a także życia na emigracji w Danii i USA. Reżyser zestawia w filmie oba losy, ukazując, jak skomplikowana może być odpowiedź na pytania: kim jesteś? jaka jest twoja narodowość?
    Issues concerning national identity occupy an important place in the whole work of Marian Marzyński, a Polish documentary filmmaker of Jewish descent working in the United States for years. His autobiographical Anya (In and Out of Focus) (2004), consisting of videos documenting thirty years of the life of his daughter and the whole Marzyński family, describes a continuous process of “negotiating” the national identity by Polish immigrants during three decades of living in the USA. In his film Marzyński focuses on two persons - his daughter Anya and the director himself. For Anya Marzynski the question of her national identity stems from the fact of growing up in a country of immigrants. For Marian Marzyński the question of his personal identity is a more complex matter and stems from his personal experience inex- tricably linked to the dramatic events in the Polish history of the 20th century: the Holocaust, reconstruction of the country after World War II, anti-Jewish persecution in March 1968, Polish August ‘80, as well as life in exile in Denmark and the USA. The director of the film juxtaposes the two personal histories show- ing how complicated might be the answers to the questions: who are you? what is your nationality?
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 125-136
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wszystko, co straszne, pragnie naszej miłości”. „Inny” posthumanizmu w ujęciu (post)sekularnym. (Przyczynek)
    “Everything Terrible Is Something That Needs Our Love”: The Post-Humanist ‘Other’ in the (Post)Secular Understanding. (The Contribution)
    Autorzy:
    Sarbiewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341036.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Kornel Mundruczó
    postsekularyzm
    posthumanizm
    Inny
    tożsamość
    różnica
    posthumanism
    Other
    identity
    difference
    Opis:
    Autorka, na przykładzie analizy filmu Biały Bóg (2014) Kornéla Mundruczó, proponuje (post)sekularną wykładnię posthumanizmu. W tym ujęciu stawką byłoby zrozumienie nie-tożsamości (różnicy) nie w perspektywie religijnego/antropocentrycznego szowinizmu (słusznie krytykowanego przez posthumanistów), ale w perspektywie kenosis: jako gotowości transcendowania/transgresji granic własnej podmiotowości, niezależnie od przynależnych jej atrybutów: Bios czy Zoe, i rzeczywistego otwarcia na Innego. Gest kenosis stanowiłby tym samym dekonstrukcję zarówno procesu „wykluczania”, jak i „oikoizacji” (familiarnego oswajania) tego, co Obce (unheimlich). Afirmacja Obcego, konstytuująca się w akcie ontologicznej Miłości, ustanawia jako warunek porzucenie postawy zawłaszczającej i ekstatyczne wyjście „poza siebie”. Zdaniem autorki uznanie równości modusów istnienia bytów ludzkich i nie-ludzkich, zgodne z postulatem posthumanizmu, powinno spotkać się z (post)sekularną afirmacją nieprzeniknioności (każdego) Innego.
    The author, using the example of the analysis of the film White God (2014) by Kornel Mundruczó, proposes a (post)secular interpretation of post-humanism. In this approach, at stake is the understanding of non-identity (difference) not in the perspective of religious/anthropocentric chauvinism (rightly criticized by post-humanists), but in the perspective of kenosis: as a transcendence/transgression of the limits of one’s subjectivity, regardless of its attributes: Bios or Zoe, and true opening to the Other. The gesture of kenosis would thus be a deconstruction of both the process of “exclusion” and “oikoization” (familiarization) of the Other (unheimlich). The affirmation of the Other, constituting itself in the act of ontological Love, establishes as conditions the abandonment of the attitude of appropriation and the ecstatic emerging “beyond oneself”. In author’s opinion, the recognition of the equality of modes of existence of human and non-human beings, in accordance with the postulate of post-humanism, should meet with the (post)secular affirmation of the inscrutability of (each) Other.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 197-202
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    We krwi: Naruszenia integralności wizerunku papieża 2000–2020
    In Blood: Violations of the Integrity of the Pope’s Image 2000–2020
    Autorzy:
    Bednarek, Joanna B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/47231832.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    performans społeczny
    skandal
    kultura prawomocna
    tożsamość prawomocna
    religia
    papież
    Maurizio Cattelan
    Jerzy Kalina
    aborcja
    social performance
    scandal
    legitimate culture
    legitimate identity
    religion
    pope
    abortion
    Opis:
    Artykuł dotyczy dwóch performansów społecznych, jakimi były naruszenia integralności prac Maurizia Cattelana La Nona Ora (2000) oraz Jerzego Kaliny Zatrute źródło (2020). Korzystając z narzędzi analizy działań performatywnych, autorka szuka odpowiedzi na pytania: na czym polegała interwencja (działanie) i w czyim imieniu była dokonywana (cel). Korzystając z pojęć zaczerpniętych z prac Pierre’a Bourdieu i Manuela Castellsa, tłumaczy skandaliczny potencjał obu dzieł. Głównym kontekstem analizy jest wizerunek Jana Pawła II w kulturze polskiej i w przestrzeni publicznej; dodatkowy kontekst artykułu stanowi protest przeciwko zaostrzeniu prawa antyaborcyjnego (2020). Analiza odsłania mechanizm obu wydarzeń: dzieło sztuki zakłócało (2000) / reprezentowało (2020) porządek kultury prawomocnej, dlatego wywołało działania performatywne mające na celu obronę i utrzymanie (2000) / zakłócenie i zmianę (2020) status quo; w obu przypadkach doszło do naruszenia dominującego w przestrzeni dyskursywnej wizerunku Jana Pawła II (w roku 2000 – dzieło; w 2020 – performans aktywistek).
    This article discusses two social performances, namely the violations of the integrity of Maurizio Cattelan’s sculpture La Nona Ora (2000) and Jerzy Kalina’s installation Zatrute źródło [Poisoned Spring] (2020). Based on performance analysis, the author seeks to establish what the intervention (action) was about and on whose behalf it was undertaken (aim). Using concepts taken from the works of Pierre Bourdieu and Manuel Castells, she explains the scandal potential of both works. The main context of the analysis is the image of John Paul II in Polish culture and public space; an additional context is provided by the protest against the tightening of anti-abortion law (2020). The analysis reveals the mechanism of both events: the artwork disrupted (2000) / represented (2020) the order of legitimate culture, therefore it triggered performative actions aimed at defending and maintaining (2000) / disrupting and changing (2020) the status quo. In both cases, the dominant image of John Paul II in the discursive space was violated (in 2000 – by the artwork; in 2020 – by the performance of women activists). 
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 2; 55-74
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies