Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "albo, A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Bresson „avant la lettre”, albo stylistyczne ćwiczenie na piątkę: „Sprawy państwowe”
    Bresson 'avant la lettre', or an 'A' Grade Stylistic Exercise: „Public Affairs”
    Autorzy:
    Kłys, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340628.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Robert Bresson
    Opis:
    Sprawy państwowe (Affaires publiques, 1934), debiutancki film Roberta Bressona, długo uchodził za zaginiony. Odnaleziony w Cinémathèque Française w roku 1987, okazał się sporą niespodzianką, która ukazała Bressona jako reżysera niczym nie przypominającego rozsławionego przez Paula Schradera twórcy „stylu transcendentalnego”. W swym artykule Kłys przywołuje genezę i produkcyjne konteksty filmu, odsłonięte przez Colina Burnetta w książce The Invention of Robert Bresson: The Auteur and His Market, a w analizie fabuły i rozwiązań formalnych odsłania Bressonowskie inspiracje: absurd rodem z surrealistycznej i dadaistycznej awangardy, poetycko-fantastyczny komizm wczesnych filmów René Claira, amerykańską burleskę i anarchizm Jeana Vigo. Istotnym aspektem filmu, powstałego tuż po przełomie dźwiękowym w kinie, jest dokonana z zastosowaniem wyrafinowanych gagów „dekonstrukcja” relacji między obrazem, dźwiękiem i faktycznym źródłem dźwięku.
    Public Affairs (Affaires publiques, 1934), Robert Bresson’s debut film, have long been considered missing. Found in Cinémathèque Française in 1987, it turned out to be quite a surprise, which showed Bresson as a director who did not resemble the creator of the transcendental style made famous by Paul Schrader. In his article, Kłys recalls the genesis and production contexts of the film, unveiled by Colin Burnett in The Invention of Robert Bresson: The Auteur and His Market, and in the analysis of the plot and formal solutions reveals Bresson’s inspirations: absurdity straight out of the surrealistic and dadaistic avant-garde, poetic-fantastic comedy of René Clair’s early films, the American burlesque and anarchism of Jean Vigo. An important aspect of the film, created just when films ceased to be silent, is the use of sophisticated gags to “deconstruct” the relationship between the image, sound and the actual sound source.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 225-242
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Być (albo nie być) jak Chojka: Wspomnienie o Joannie Puzynie-Chojce (1969–2018)
    To Be (or Not to Be) Like Chojka: A Reminiscence of Joanna Puzyna-Chojka (1969-2018)
    Autorzy:
    Kręglewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30111525.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-20
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Joanna Puzyna-Chojka
    Opis:
    Tekst stanowi próbę nakreślenia drogi zawodowej oraz opisu rozmaitych związanych z teatrem zatrudnień Joanny Puzyny-Chojki (1969-2018) – badaczki teatru, nauczyciela akademickiego, a przede wszystkim aktywnej uczestniczki polskiego życia teatralnego. W 1993 roku Puzyna-Chojka rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Gdańskim. Na przestrzeni 25 lat pracy naukowej opublikowała kilkaset rozproszonych artykułów, poświęconych przede wszystkim najnowszym strategiom dramaturgicznym, obecności nowych mediów w teatrze czy rozmaitym odmianom realizmu teatralnego. Jest autorką monografii Gra o zbawienie: o dramatach Tadeusza Słobodzianka (Kraków 2008) oraz redaktorką czterech tomów zbiorowych. Joanna była także nader aktywną krytyczką teatralną: swój pierwszy tekst opublikowała w 1989 roku na łamach „Dziennika Bałtyckiego”, a na przestrzeni niemalże trzech dekad napisała kilkaset recenzji i rozmaitych tekstów krytycznych, publikowanych na łamach bodaj wszystkich ważniejszych czasopism dokumentujących polskie życie teatralne. Wreszcie, badaczkę zajmował również teatr postrzegany od strony praktycznej. Pracowała jako kierownik literacki Teatru Muzycznego w Gdyni, Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu i Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza w Gdyni, a także kierownik literacki i selekcjoner Kaliskich Spotkań Teatralnych oraz kierownik literacki i dyrektor programowy Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port w Gdyni (gdzie również współtworzyła projekt Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej). W ostatnich latach pełniła funkcję dyrektora programowego Rzeszowskich Spotkań Teatralnych – Festiwalu Nowego Teatru w Rzeszowie.
    The text is an attempt at sketching the professional career and describing other theatre-related activities of Joanna Puzyna-Chojka (1969–2018), a theatre scholar, academic teacher, and most of all, active participant of Polish theatre life. Puzyna-Chojka started working at the University of Gdańsk in 1993. In the twenty-five years of her professional career, she published several hundred articles devoted mostly to the newest dramaturgic strategies, presence of new media in the theatre, and various kinds of theatre realism. She is the author of Gra o zbawienie: o dramatach Tadeusza Słobodzianka (Playing for Salvation: On Tadeusz Słobodzianek’s Dramas, Kraków, 2008) and editor of four multi-author books. Puzyna-Chojka was a prolific theatre critic: she debuted in Dziennik Bałtycki in 1989, and in the next three decades she wrote several hundred theatre reviews and other texts of theatre criticism, publishing in virtually every notable periodical documenting the life of Polish theatre. And finally, Puzyna-Chojka was equally interested in the practical side of running a theatre. She worked as a literary director of the Muzyczny Theatre in Gdynia, the Wojciech Bogusławski Theatre in Kalisz, and the Witold Gombrowicz Municipal Theatre in Gdynia and she served as literary director and selectioner of the Kaliskie Spotkania Teatralne festival and literary and programme director of the R@port Festival of Contemporary Polish Plays in Gdynia (where she also participated in devising the Gdynia Dramaturgy Award). In the last years she served as the programme director of the Rzeszowskie Spotkania Teatralne – Festiwal Nowego Teatru in Rzeszów.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 175-184
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozbawiony tytułu esej o podróży do domu, którego nie ma i może nigdy nie będzie, albo do domu, który kiedyś należał do kogoś zupełnie innego
    An Essay Devoid of a Title, About a Journey Home, Which Home Does Not Exist and Perhaps Never Will Be, or to a Home Which Once Belonged to Entirely Someone Else
    Autorzy:
    Pitrus, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340649.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    imigracja
    migracja
    immigration
    migration
    Opis:
    Autor podejmuje problem imigracji z perspektywy opartej na założeniu, że człowiek zmieniający – z różnych powodów – miejsce zamieszkania odgrywa pewną rolę. Inną rolę ma z kolei do wykonania „swój” spotykający się z „obcym”. Pitrus skupia się na utworach z pogranicza sztuk – są to zawsze dzieła łączące elementy kina i teatru czy też – szerzej – sztuk performatywnych. Artyści wypowiadający się na temat różnego rodzaju „wędrówek ludów” używają takiej hybrydowej formy, by skłonić widza do wejścia w rolę obcego lub tego, kto się z nim spotyka. Andrzej Pitrus pisze między innymi o pracach Ariane Mnouchkine, Romea Castellucciego i Pippo Delbono.
    The author addresses the issue of immigration from a perspective based on the assumption that a person changing – for various reasons – the place of residence plays a certain role. In turn a “native” meeting a “stranger” has a different role to play. Pitrus focuses on works at the crossroads of different art forms – they are always works combining elements of cinema and theatre or – more broadly – performative arts. Artists talking about various kinds of“migration of peoples” use such a hybrid form to induce the viewer to enter the role of a stranger or the one who meets him. Andrzej Pitrus writes about the works of Ariane Mnouchkine, Romeo Castellucci and Pippo Delbono, among others.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 206-214
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do (od)chodzenia albo jak badać „kinetografie” plastyczności w tzw. „Dzienniku" Wacława Niżyńskiego
    A Right to Walk (Away), Or How to Analyze the ‘Kinetographies’ of Plasticity in Vaslav Nijinsky’s So-called "Diary"
    Autorzy:
    Klimczyk, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520823.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-18
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    chodzenie
    chód
    Wacław Niżyński
    Friedrich Nietzsche
    plastyczność
    walking
    walk
    Vaslav Nijinsky
    plasticity
    Opis:
    Chodzenie jest, jak pokazuje Frédéric Gros, niezwykle wieloznaczne, zarówno w przypadku indywidualnej egzystencji, jak i płaszczyzny społeczno-politycznej. Chodzić można dla siebie, ale chodzi się też wspólnie, by coś zamanifestować lub zrealizować konkretny cel. Artykuł dotyczy tej odmiany chodzenia, która, używając określenia Catherine Malabou, może być nazwana chodem plastyczności, a więc takim, który transformuje chodzący podmiot, zmieniając radykalnie jego egzystencjalny, a więc też polityczny status. Na podstawie analizy opisów alpejskich spacerów zaczerpniętych z Ecce homo Fryderyka Nietzschego i tzw. Dziennika Wacława Niżyńskiego, czyli progowych tekstów dwóch słynnych „artystów szaleńców”, rozpatrywane jest w tekście uniwersalne prawo do (od)chodzenia. (Od)chodzenie, jeżeli spojrzeć na nie z perspektywy ontologii przypadłości Malabou, może być postrzegane jako kondycja, która może się przytrafić każdej istocie myślącej i do której godnego przeżycia każda taka istota ma prawo. U Nietzschego i Niżyńskiego znajdujemy niezwykle przejmujące, wieloznaczne opisy takiego (od)chodzenia. Artykuł podejmuje próbę wskazania politycznych konsekwencji tego ruchu.
    Walking, as Frederic Gros demonstrates, is a highly ambiguous activity both on individual and sociopolitical plane. One can walk for one’s sake but also together with others: to demonstrate or achieve a common goal. Among the manners of walking the article analyzes the one that after Catherine Malabou can be called the walk of plasticity: walking that transforms the walking subject radically, altering its existential and therefore political status. In this context and in reference to the descriptions of walks taken from Nietzsche’s Ecce homo and Nijinsky’s so-called Diary, transformative texts by two famous “mad artists”, a universal right to walk (away) is discussed in the article. Walking (away), when seen from the perspective of Malabou’s ontology of the accident, can be perceived as a condition that can befall any thinking subject and which every subject has a right to go through with dignity. In Nietzsche and Nijinsky we find a particularly moving descriptions of such understood walking (away). The article attempts at showing their political potential.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 97-119
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies