Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "transitional justice" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
„Zabić Indianina w dziecku”. O kulturowym ludobójstwie w Kanadzie i sprawiedliwości tranzycyjnej z Kate Korycki rozmawia Anna Zawadzka [“Kill the Indian in the Child.” On cultural genocide and transitional justice in Canada. Kate Korycki in an interview by Anna Zawadzka]
Autorzy:
Zawadzka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643837.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Canada
cultural genocide
transitional justice
indigenous populations
colonialism
racism
nation
Opis:
“Kill the Indian in the Child.” On cultural genocide and transitional justice in Canada. Kate Korycki in an interview by Anna ZawadzkaThis is an interview with Kate Korycki on the reparations for the native population in Canada for what the Canadian government defined as “cultural genocide.” Kate Korycki was born in Warsaw and has lived in Toronto for 25 years. Until 2006 she worked for the Canadian Government in a ministry delivering federal social programs, like unemployment insurance and pensions. Her last job involved the implementation of the Common Experience Payment. This was the largest government program to offer reparations for the wrongs suffered by the indigenous population in Canada in residential schools, which were run for 150 years by the Catholic and Unitarian Churches. The schools have recently been characterized as sites of cultural genocide.Kate Korycki is completing her doctorate in political science at the University of Toronto. She holds an MA in Political Science from McGill University. Her broad research agenda concerns the politics of identity, belonging, and conflict. In her doctoral work she is concentrating on the politics of identity in time of transition. „Zabić Indianina w dziecku”. O kulturowym ludobójstwie w Kanadzie i sprawiedliwości tranzycyjnej z Kate Korycki rozmawia Anna ZawadzkaAnna Zawadzka przeprowadza wywiad z Kate Korycki na temat odszkodowań przyznanychrdzennym mieszkańcom w Kanadzie za to, co rząd kanadyjski określił mianem „kulturowego ludobójstwa”. Kate Korycki urodziła się w Warszawie i mieszka w Toronto od 25 lat. Do 2006 roku pracowała dla rządu kanadyjskiego, w ministerstwie spraw społecznych, takich jak bezrobocie czy emerytury. Jej ostatnia funkcja polegała na wdrożeniu „Zadośćuczynienia Wspólnego Doświadczania” (Common Experience Payment). Ten program był najszerszym gestem władz federalnych w postaci rządowych reparacji za krzywdy wyrządzone w szkołach rezydencyjnych wobec rdzennych mieszkańców w Kanadzie. Szkoły te były prowadzone przez 150 lat przez Kościół katolicki i unitariański. To właśnie działalność tych szkół została określona mianem kulturowego ludobójstwa.Kate Korycki pisze doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie w Toronto, po magisterium na Uniwersytecie Mcgill. Jej zainteresowania skupiają się na polityce tożsamości, przynależności i konflikcie. 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History discourses and reconciliation process in post-Suharto Indonesia
Autorzy:
Głąb, Katarzyna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678396.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Indonesia
1965-66 massacres
transitional justice
reconciliation
history education
New Order
collective memory
Opis:
History discourses and reconciliation process in post-Suharto IndonesiaAfter periods of internal conflicts and authoritarianism, educational institutions often have to be reformed. However, in countries where education has been used to support repressive politics and violations of human rights, or when conflicts and abuse have resulted in a loss of educational opportunities, a traumatic past and the legacy of injustice can be a serious challenge to effective educational reforms. Prospects for the development of democracy, which usually fuel the program of rebuilding the state and building a civil society, do not often attach great importance to the settlement of the brutal past in historical education. Meanwhile, the coupling of transitional justice and reform of education systems, including historical education programs, can facilitate the reintegration of society, including children and youth in the society, and may involve younger generations in work for justice.The history of 1965-66 in Indonesia, the history of mass killings and the imprisonment of hundreds of thousands of alleged communist Indonesians, was for a long time silenced and mystified by anti-communist mythology. This was created by the authoritarian rule of Suharto. This article examines how the Orde Baru constructed a strong policy of remembrance and how this narrative that labels victims as perpetrators deserving their fate dominated historical politics (history education). This approach is still present in the official historical and political narrative in Indonesia. Meanwhile, showing the history of victims in the history education can be a prerequisite for understanding the process of reconciliation by Indonesians, thus having an impact on the democratisation of society. Thus, historical education is closely connected with transitional justice. Dyskursy historyczne a proces pojednania w Indonezji po epoce SuhartoDyskursy historyczne wiążą się ściśle z pojednaniem w procesie sprawiedliwości okresu przejściowego. Po okresach wewnętrznych konfliktów i autorytaryzmu, instytucje edukacyjne często muszą zostać zreformowane. Jednak w krajach, w których edukacja została wykorzystana do wspierania represyjnej polityki i łamania praw człowieka, traumatyczna przeszłość i spuścizna niesprawiedliwości mogą stanowić poważne wyzwanie dla skutecznych reform edukacyjnych, a tym samym demokracji.W artykule przeanalizowano, w jaki sposób Nowy Ład generała Suharto skonstruował silną politykę pamięci, i jak oficjalna narracja historyczna, określająca ofiary jako sprawców zasługujących na swój los, zdominowała politykę historyczną (edukację historyczną). Badanie pokazało, w jaki sposób to podejście jest nadal obecne w oficjalnej historycznej i politycznej narracji w Indonezji. Tymczasem pokazanie historii ofiar terroru w edukacji historycznej może być warunkiem wstępnym zrozumienia procesu pojednania przez Indonezyjczyków, a tym samym wpływania na demokratyzację społeczeństwa. W ten sposób edukacja historyczna jest ściśle związana ze sprawiedliwością okresu przejściowego.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies