Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”
Autorzy:
Rusewa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677564.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Carkoven vestnik
the II World War
the Orthodox Church
Tsar Boris III
the Great Bulgaria
Dobruja
Eric Voegelin
Opis:
The end of the age of revisionism – 1945 in the journal Carkoven vestnikThe main purpose of this article is to show a Bulgarian political and cultural memorial space from the perspective of the Orthodox Church, which is emblematic for the Second World War. In my work I analyse publications which appeared in the journal Carkoven vestnik between 1940 and 1944 concerning the religious, historical, political and social issues of the time. It is not my intention to deal with the religiosity of the Bulgarian people during this difficult period, even though the source material would suggest it. The idea is to reconstruct the attitudes of the Orthodox Church to the main contemporary ideologies and policies pursued by government of Tsar Boris III. I analyse the position of the Orthodox Church, which on the one hand stresses its role as the spiritual centre of Bulgarian society, and on the other as an institution serving national interests. I pay particular attention to the role of the „Great Bulgaria” myth and the age of revisionism, nurtured in the Church, in context of German assistance in regaining the territories lost after the First World War and Balkan wars. I present a detailed historical record of the annexation of Dobruja. All studies are placed in the broad social and cultural context of the age, as well as the context of local cultural texts. I base my analysis on the typology of Eric Voegelin, who showed Gnostic political influences in his works The New Science of Politics and Hitler und die Deutschen. Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”Na łamach gazety „Църковен вестник”, będącej oficjalnym organem Bułgarskiej Cerkwi Prawosławnej, w czasie II wojny światowej publikowano teksty o treściach wyraźnie inspirowanych ideologią narodowosocjalistyczną, jednoznacznie wskazujące na polityczne zaangażowanie, wiążące interesy Cerkwi i państwa. Artykuł miał na celu pokazanie środków perswazji, jakimi posługiwała się ta jawna propaganda oraz stopnia zależności oficjalnego stanowiska Cerkwi od koniunktury politycznej w kraju i Europie. W refleksji na ten temat użyto terminologię zaproponowaną przez Erica Voegelina, autora takich pozycji jak Hitler und die Deutschen czy Nowa nauka polityki, ze szczególnym uwzględnieniem szeroko omawianych przez autora gnostyckich inspiracji „odnowy świata”. Do przybliżenia złożoności problemu relacji kościelno-politycznych w Bułgarii oraz do przedstawienia wpływu haseł bułgarskiego rewizjonizmu terytorialnego na działania Cerkwi posłużyła analiza publikacji gazety kościelnej odnoszących się do aneksji Dobrudży Południowej.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Культ икон в православной традиции восточных славян: обряды, обычаи и традиции в прошлом и сегодня
Cult of the icons in the East Slavs culture – customs, rituals and religious practices in the past and today
Kult ikon w kulturze wschodniosłowiańskiej – obrzędy, tradycje i praktyki religijne w przeszłości i dziś
Autorzy:
Kozieł, Joanna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645203.pdf
Data publikacji:
2015-12-24
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Icons
East Slavic’s culture
Tradition in the Orthodox Church
ikony
kultura wschodniosłowiańska
prawosławne tradycje
Opis:
This article discusses the phenomenon of cult of icons in the East Slavic’s culture. The Slavic culture is ingrained in the orthodox tradition. This fact is reflected in a strong impact of religion on the life of society: customs, rituals and art. The icons are one of the most important elements of Orthodoxy Church and for that reason they are close associated with Russian culture. Despite prolonged atheisation, the Slavic culture is ingrained in the orthodox tradition and cult of the icons. It is noticeable not only in Russian churches, but also in ordinary life of believers. Majority of homes of Orthodox Christian have special space: "beautiful" corner with icons. Moreover, role of the icons emphasize in language: there is a lot of idiom and phrases connected with icons.
Niniejsza praca koncentruje się wokół zagadnienia kultu ikon w kulturze wschodniosłowiańskiej, która od wieków zakorzeniona w tradycji prawosławnej. Znajduje to odzwierciedlenie w silnym wpływie religii na życie społeczne: obyczaje, tradycje czy sztukę. Nieodłącznym elementem prawosławia są zaś ikony i dlatego stały się one jedną z ważniejszych części kultury rosyjskiej. Widać to nie tylko w przestrzeni świątyni, ale również w życiu codziennym wiernych. Świadczy o tym m.in. praktyka wydzielania specjalnego miejsca dla kultu ikony tzw. „krasnogo ugła”. Ponadto, rolę ikon oddaje również język rosyjski, w którym istnieje wiele frazeologizmów związanych z ikonami.
Źródło:
Adeptus; 2015, 6; 26-36
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki badań kultury i języka staroobrzędowców w Polsce
Autorzy:
Maryniakowa, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676760.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Old Believers
Old Believers in Polish literature 19th and mid-20th centuries
the Polish Pomeranian Old Believers Orthodox Church
Opis:
The origins of culture and language of Old Believers in PolandThe Old Believers – the descendants of Russians who in the middle of the seventeenth century did not accept the reforms of Patriarch Nikon – had to leave their homeland due to persecution. They came to Poland about 300 years ago and in the area of the Old Republic, and they were treated with respect. In the Polish literature, the first mention of them appeared in the mid-nineteenth century, in the writings of Benedykt Tykiel and Karol Mecherzyński. At the beginning of the twentieth century, Karol Dębiński and Alfons Mańkowski also wrote about the Old Believers, and then Wiktor Piotrowicz, Jędrzej Giertych, Stefan Grelewski and Melchior Wańkowicz. In the postwar period, Wiktor Jakubowski conducted research on this community. Research on the Old Believers’ language, a well preserved Russian dialect, was organized by Anatol Mirowicz at the University of Warsaw – numerous works were prepared by Iryda Grek-Pabisowa and Irena Maryniakowa. The interest in the members of what now is called the Polish Pomeranian Old Believers Orthodox Church still continues, and numerous studies about various aspects of their lives are being conducted at the moment. Начало исследований культуры и языка старообрядцев в ПольшеСтарообрядцы, потомки русских, которые в середине семнадцатого века не приняли реформы патриарха Никона, преследовались, покидали родину, переселяясь в другие страны. В Польшу они прибыли около 300 лет назад и были приняты толерантно. В польской письменности первое упоминание о них относится к середине девятнадцатого века, как писали Бенедикт Тыкель и Кароль Мехежински. В начале ХХ века о них писали ксендз Кароль Дембински, ксендз Альфонс Маньковски, Виктор Петрович, Енджей Гертых, ксендз Стефан Грелевски, Мельхиор Ванькович. В послевоенный период старообрядцами, особенно на Мазурии, интересовался Виктор Якубовски. Изучение их родного языка, хорошо сохранившегося русского диалекта, организовал в Варшавском университете Анатоль Мирович. Появился целый ряд работ Ириды Грек-Пабисовой и Ирены Марыняковой. Интерес к старообрядцам в Польше сохраняется – проводятся многочисленные исследования различных аспектов их жизни. 
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2013, 37
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategorie "początku i końca dziejów" w serbskiej historiozofii – dominanty problemowe i metodologiczne
Autorzy:
Gil, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677660.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
historiosophy
methodology of the description of the Serbian history
Orthodox religious thought
category of the beginning
Opis:
The concept of “the beginning and end of history” in Serbian historiosophy. Dominant problematic and methodological featuresIn this study, the most representative and (importantly) not easily methodologically categorised historiosophical concepts of the Serbian state and nation are taken into consideration. Among these, the most elementary point of reference is that of “the beginning and end”. On the one hand the Serbian philosophy of history – dependant both on common historiosophical concepts and native ideas – demonstrates its connections with orientations of a post-Hegelian background; while on the other connections can be seen with the Providentialist historiosophy dominant in the first part of the 20th century in Serbia and, nowadays, taking into account history in Soteriologic and Eschatological terms – Christian historiosophy (more strictly: the Orthodox theology of history based on the Russian pattern), as well as eclectic historiosophy referring to the contamination of indigenous folk tradition and ethicised Orthodoxy (which in turn synthesises mythic and messianic elements). Within all perspectives and methodological practices, the very thought enabling the whole history of Serbia and the Serbs to be grasped – referring at the same time either to constant casual mechanisms concerning the national consciousness or to the variously-defined national psyche – is co-constructed and present in all ideas: the concept of “the beginning and end”. Within this concept, several events and historical figures – forming a constitutional and basic domain of meaning with its potential as loci communes – are grasped: the beginning of Nemanjić’s state, St. Sava as the “Serbian beginning and end”, and the very central event – the Battle of Kosovo – within the transcendental frame – as the beginning of the cyclically repetitive “holy history”, etc. Kategorie początku i końca dziejów w serbskiej historiozofii – dominanty problemowe i metodologiczneArtykuł omawia najbardziej reprezentatywne i – co istotne – wymykające się jednoznacznej kategoryzacji metodologicznej ujęcia historiozofii dziejów państwa i narodu serbskiego, w których kategoria „początku i końca” stanowi elementarny i stały punkt odniesienia. Zależna od ogólnych koncepcji historiozoficznych, ale także oparta o refleksję rodzimą, serbska filozofia historii ujawnia związki z nurtami o rodowodzie postheglowskim, nade wszystko jednak z dominującą tu w I poł. XX wieku historiozofią prowidencjalistyczną i – także współcześnie – ujmującą historię w perspektywie soteriologicznej i eschatologicznej – chrześcijańską (a dokładniej – wzorowaną na rosyjskiej – prawosławną teologią historii) oraz ukształtowaną w oparciu o tradycję ludową i zetnizowane prawosławie eklektyczną historiozofią syntezującą pierwiastki mityczne i mesjanistyczne. Niezależnie od perspektyw i strategii metodologicznych historiozoficzną refleksję umożliwiającą ogarnięcie całości dziejów Serbii i Serbów, a przy tym wskazującą na stałe mechanizmy sprawcze lokalizowane w sferze świadomości, bądź też rozmaicie rozumianej psychiki narodowej, współtworzy elementarna – obecna we wszystkich koncepcjach – kategoria „początku i końca”. W jej obrębie mieszczą się konstytuujące podstawową sferę sensów i mające status loci communes najważniejsze wydarzenia i postaci historyczne (początek państwa i świętej dynastii Nemanjiciów; św. Sava jako „serbski początek i koniec”; centralne wydarzenie – bitwa na Kosowym Polu – w wymiarze transcendentnym – „początek” cyklicznie powtarzającej się „historii świętej”, itd.).
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć o nowych męczennikach z Butowa w dyskursie publicystycznym
Autorzy:
Pazio-Wlazłowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678988.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
memory
New Martyrs of Butovo
commemoration
linguistic nature of memory
the press
Russia
Orthodox Christianity
repression
Opis:
Memory of the New Martyrs of Butovo in Journalistic DiscourseThis article attempts to define the place of the New Martyrs of Butovo on the Russian map of memory. Basing on the assumption that memory is linguistic in nature, the author analyses texts excerpted from the Russian-language Internet (the Runet) and high-circulation press. She notes that the memorialisation of the New Martyrs of Butovo is founded on the premise of shattered memory, its mandated abandonment at the very moment of the event. The analysis of the excerpted material indicates that the memory of the New Martyrs transcends the boundaries of the private and is socially constructed. The author argues that the image of the Butovo Martyrs presented by the mass media serves the purpose of social consolidation and fosters the search for identity-defining ideas.Pamięć o nowych męczennikach z Butowa w dyskursie publicystycznymW artykule podjęto próbę określenia miejsca zajmowanego przez nowych męczenników z Butowa na rosyjskiej mapie pamięci. Odwołując się do tezy o ujęzykowieniu pamięci, autorka jako podstawę analizy przyjmuje teksty wyekscerpowane z runetu i wysokonakładowej prasy. Zauważa, że u podstaw memoryzacji nowych męczenników z Butowa leży teza o zdruzgotaniu pamięci, jej odgórnym zaniechaniu w chwili zaistnienia zdarzenia. Analiza wyekscerpowanych materiałów wskazuje na przekraczanie przez pamięć o nowych męczennikach granic prywatności i konstruowanie jej w wymiarze społecznym. Autorka dowodzi, że przedstawiany przez środki masowego przekazu obraz męczenników z Butowa służy konsolidacji społecznej, sprzyjając poszukiwaniu idei definiujących tożsamość.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2019, 54
2392-2435
0081-7090
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestie i spory religijne na terenie Rusi Zakarpackiej w czechosłowackim epizodzie jej dziejów
The issues and religious disputes in Carpathian Ruthenia in Czechoslovak period and its echoes behind the Atlantic
Autorzy:
Jarnecki, Michał
Palinczak, Mykoła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677932.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Subcarpathian Rus
Greek-Catholic (Uniate) Church
Orthodox church
carpathorusinian emigration in USA
the rivarly two religious camps
Opis:
In Subcarpathian Ruthenia in the interwar period – during her membership in Czechoslovakia, one of the sharper conflict was a dispute between two Christian churches. In fact, the rivalry of the two churches began even earlier, during the Hungarian reign – before 1918, but broke out with the new intensity in the interwar period. The Czech authorities, retained neutrality in the confessional disputes, unlike its predecessors, favoring the units. The dispute also had political significance – namely in the conflict between national orientations: Russophile and Ukrainian. Both churches were not monoliths and shook them as internal tensions, including politically motivated ones. Religious conflicts had also their roots and echoes on the other side of the Atlantic. Part of the Greek-Catholic immigrants Transcarpathian did not want to submit to the American Catholic hierarchy, who failed to see the specifics of this group of emigrants. During the period between the Uniate Church recorded outflow faithful to the Orthodox Church, by almost 5% (from nearly 55% to 50.2%) and Orthodox increase by approximately the same proportion – over 15% of the population.
Na Rusi Zakarpackiej w okresie międzywojennym, podczas jej przynależności do Czechosłowacji, jednym z ostrzejszych konfliktów był spór pomiędzy dwoma chrześcijańskimi Kościołami. Faktycznie rywalizacja dwóch Kościołów zaczęła się wcześniej, za rządów węgierskich – przed 1918 rokiem, ale rozgorzała z nową intensywnością w okresie międzywojennym, kiedy władze czeskie, zachowywały neutralność w tych konfesyjnych sporach, w przeciwieństwie od poprzedników, faworyzujących unitów. Spór miał także aspekt polityczny – ocierając się o konflikt między orientacjami narodowymi: ukraińską i rosyjską. Oba Kościoły nie były monolitami i wstrząsały nimi także wewnętrzne napięcia, w tym na tle politycznym. Konflikty na tle religijnym miały też swoje zaoceaniczne korzenie i echa, gdzie część grekokatolickich emigrantów zakarpackich nie chciała się podporządkować amerykańskiej hierarchii katolickiej, nie dostrzegającej specyfiki tej grupy wychodźców. Podczas okresu międzywojennego Kościół unicki odnotował odpływ wiernych na rzecz prawosławia, o prawie 5% (z prawie 55 do 50,2%), a Cerkiew Prawosławna przyrost o mniej więcej o ten sam odsetek – do ponad 15% mieszkańców.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2014, 45; 88-105
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies