Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polysemy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Expanding WordNet with Gloss and Polysemy Links for Evocation Strength Recognition
    Rozszerzenie WordNetu o glosy i relacje polisemiczne na potrzeby rozpoznawania siły ewokacji
    Autorzy:
    Maziarz, Marek
    Rudnicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/49093903.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    evocation
    WordNet
    glosses
    polysemy
    evocation strength
    semantic relations
    Opis:
    Evocation – a phenomenon of sense associations going beyond standard (lexico)-semantic relations – is difficult to recognise for natural language processing systems. Machine learning models give predictions which are only moderately correlated with the evocation strength. It is believed that ordinary graph measures are not as good at this task as methods based on vector representations. The paper proposes a new method of enriching the WordNet structure with weighted polysemy and gloss links, and proves that Dijkstra’s algorithm performs equally as well as other more sophisticated measures when set together with such expanded structures.
    Ewokacja – zjawisko skojarzeń zmysłowych wykraczających poza standardowe (leksykalne) relacje semantyczne – jest trudne do rozpoznania dla systemów przetwarzania języka naturalnego. Modele uczenia maszynowego dają prognozy tylko umiarkowanie skorelowane z siłą ewokacji. Uważa się, że zwykłe miary grafowe nie są tak dobre w tym zadaniu, jak metody oparte na reprezentacjach wektorowych. Proponujemy nową metodę wzbogacania struktury WordNet o polisemie ważone i linki połysku i udowadniamy, że algorytm Dijkstry zestawiony z tak rozbudowanymi strukturami działa a także inne, bardziej wyrafinowane środki.
    Źródło:
    Cognitive Studies | Études cognitives; 2020, 20
    1641-9758
    2392-2397
    Pojawia się w:
    Cognitive Studies | Études cognitives
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Становление антропоцентристских теорий в современном языкознании
    Autorzy:
    Лабащук [Labashchuk], Михаил [Mikhail]
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678815.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    anthropocentrism
    sociocentrism
    scientific paradigm
    idiolect
    sociolect
    category
    sign
    polysemy
    Opis:
    The development of anthropocentric theories in modern linguisticsThe article highlights the unique position of anthropocentric theories within modern linguistics. To exemplify tendencies in the forming of idiolectic language theories in their functional aspects, I analyse the gnoseological approach in Alexander Kiklevich's linguistics. Modern linguistics differentiates between anthropocentric and anthropological theories of language. The base category of the latter is sociolect as a supraindividual phenomenon. Anthropocentric linguistic theories are, in their turn, based on the category of idiolect as the ontologically unique category from which stems the existence of both the individual and society. In the functional approach of anthropocentric theories, sociolect itself is seen as a part of idiolect, whereas sociological theories, on the contrary, consider the idiolect a part of sociolect.The two basic approaches, or sets of criteria, traditionally applied to defining the notion of category have been: (1) logical (adopting the perspective of the rational and logical capacities of consciousness) and (2) empirical (representing the perspective of the sensual experience of the individual). Beginning in the late 19th century, a new approach, or criterion, appeared and has been growing in importance. It might be referred to as: (3) the linguistic approach, which focuses on the exceptionality of how the necessarily unified rational-logical,sensual-imaginary and emotional experiences of the individual are categorised. It is namely that third aspect, or criterion, that is actualised in the studies of the individual's cognitive and mental capacities. Such actualisation is fostered by the researchers' awareness of the focusing role of individual language in regulating the cognitive and communicative manifestations of behaviour.Within the structure of the sign, comprising of the signifying and the signified, the signified is itself a complex structure, essentially describable on three logical and prototypical levels:– the hypernimic (generic, abstract-logical) level,– the base (generic-particular, mental-imaginary) level (whose prototypical structure is the centre-periphery), and– the hyponymic (particular, mixed, syncretic) level.Alexander Kiklevich's theory proposes a classification of scientific paradigms; discusses the pragmatics and functionality of language in communication; emphasises the peculiarity of the conceptualising of information on the basic, supra-basic and sub-basic levels of communication; criticises the content of modern conceptology; finally, it develops and elaborates a distinctive approach to the issues of language polysemy and metaphor. Anthropocentric theories of modern linguistics strengthen the long-stipulated leading position of the discipline among the human sciences. Kształtowanie się teorii antropocentrycznych we współczesnym językoznawstwieArtykuł zwraca uwagę na specyfikę teorii antropocentrycznych we współczesnym językoznawstwie. Jako przykład tendencji rządzących kształtowaniem się funkcjonalnych aspektów idiolektycznych teorii języka analizie poddane zostaje podejście gnozeologiczne w językoznawstwie Aleksandra Kiklewicza. Antropocentryczne teorie lingwistyczne przeciwstawiane są w dzisiejszym językoznawstwie antropologicznym teoriom języka. Podstawową kategorią tych ostatnich jest socjolekt jako zjawisko ponadjednostkowe. Podstawową kategorią teorii antropocentrycznych w językoznawstwie jest z kolei idiolekt jako ontologicznie niepowtarzalna kategoria wyjściowa istnienia jednostki i społeczeństwa. W przypadku podejścia funkcjonalnego w ramach teorii antropocentrycznych sama kategoria socjolektu uznana zostaje za część idiolektu, nie zaś odwrotnie, jak ma to miejsce w teoriach socjologicznych.Termin kategoria określa się tradycyjnie za pomocą dwóch kryteriów czy też podejść: 1) logicznego (z pespektywy racjonalno-logicznych zdolności, jakimi dysponuje świadomość), 2) empirycznego (z perspektywy zmysłowego doświadczenia jednostkowej osobowości). Poczynając od końca XIX wieku, pojawiło się, a następnie umocniło trzecie podejście – 3) kryterium językowe, które koncentruje się na swoistości kategoryzowania (ujmowanego jako nierozdzielna całość) doświadczenia jednostki: racjonalno-logicznego, sensoryczno-obrazowego i emocjonalnego. Właśnie ów trzeci aspekt ulega aktualizacji w związku z badaniami kognitywno-myślowych zdolności jednostki. Aktualizacji tej sprzyja wiedza o ogniskującej roli indywidualnego języka w procesie regulacji kognitywnych i komunikacyjnych przejawów zachowania.Znak dzieli się na znaczące i znaczone, jednakże samo znaczone przedstawia sobą złożoną strukturę odnoszącą się do trzech poziomów logicznych i prototypowych:– hiperonimicznym (rodzajowym, abstrakcyjno-logicznym),– podstawowym (gatunkowo-rodzajowym, mentalno-obrazowym, o prototypowej strukturze centrum-peryferia),– hiponimicznym (gatunkowym, mieszanym, synkretycznym).Teoria Aleksandra Kiklewicza proponuje klasyfikację paradygmatów lingwistycznych, opisuje pragmatykę i funkcję języka w komunikacji, akcentuje swoistość konceptualizowania informacji na podstawowym, wyższym i niższym poziomie komunikacji, krytykuje treść współczesnej konceptologii, a także rozwija i konkretyzuje problematykę polisemii i metaforyki języka. Teorie antropocentryczne we współczesnym językoznawstwie wzmacniają od dawna postulowaną pozycję lingwistyki jako wiodącej dyscypliny nauk humanistycznych. Становление антропоцентристских теорий в современном языкознанииВ статье отмечается своеобразие антропоцентристских теорий в современном языкознании. Как пример тенденций в становлении функциональных аспектов идиолектных теорий языка анализируется гносеологический подход в языкознании А. Киклевича. Антропоцентристские лингвистические теории в современном языкознании противопоставлены антропологическим теориям языка. Базовой категорией антропологических теорий в языкознании является социолект как надличностное явление. Напротив, базовой категорией антропоцентристских теорий в языкознании является идиолект как единственная онтологически исходная категория существования личности и общества. При функциональном подходе в антропоцентристских теориях сама категория социолекта признается частью идиолекта, а не наоборот, как в социологических теориях идиолект признается частью социолекта.Традиционно термин категория определялся, в основном, двумя критериями, или подходами: 1 – логическим (со сторонырационально-логических способностей сознания); 2 – эмпирическим (со стороны чувственного опыта личности). Начиная с конца ХIХ-го века появился и последовательно укреплялся третий подход, или критерий 3 – языковой критерий, который акцентирует внимание на своеобразии категоризирования (в их единстве) рационально-логического опыта личности,сенсорно-образногоопыта иэмоционального опыта личности. Именно третий аспект, или критерий актуализируется в связи с исследованием когнитивно-мыслительных способностей личности. Этой актуализации способствует понимание фокусирующей роли индивидуального языка в регуляции когнитивных икоммуникативных проявлений поведения.Помимо дифференциации знака на означающее и означаемое, само означаемое знака является сложной структурой, соотносимой прежде всего с тремя логическими и прототипическими уровнями:– гиперонимический (родовой,абстрактно-логический),– базовый (родо-видовой, ментально-образный, с прототипической структурой центр – периферия),– гипонимический (видовой, смешанный, синкретичный).В теории А. Киклевича представлена классификация лингвистических парадигм, прагматика и фукнции языка в коммуникации, акцентируется своеобразие концептуализации информации в базовом, надбазовом и подбазовом уровнях коммуникации, критикуется содержание современной концептологии, а также развивается и уточняется проблематика языковой полисемии и метафорики. Антропоцентристские теории в современной лингвистике укрепляют давно утверждаемую позицию лингвистики как ведущей дисциплины среди гуманитарных наук.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2015, 50
    2392-2435
    0081-7090
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Folk Terms of Slavic Origin for Traditional Lithuanian Buildings and Their Parts
    Autorzy:
    Stunžinas, Robertas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676512.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Lithuanian folk terminology
    terms of Slavic origin
    names of buildings
    synonymy
    polysemy
    metaphorical terms
    Opis:
    Folk Terms of Slavic Origin for Traditional Lithuanian Buildings and Their Parts The aim of this article is to give an overview of folk terms of Slavic origin naming houses and their parts and to identify semantic relations of terms – synonymy and polysemy. The article deals with more than 130 Slavisms, the material has been gathered from the main sources of spoken language and folk terminology – common dictionaries, dictionaries and atlases of dialects. Folk terminology of building is a broad, interesting and miscellaneous layer of folk terminology and is characterized by regional use, variety of expressions, figurativeness, abundance of synonyms and polysemy. Terms of Slavic origin amount to a significant part of Lithuanian folk terminology of building and make the largest group of borrowed terminology in this field.Terms of Slavic origin are used to denote almost all buildings of a traditional Lithuanian homestead. A significant part of traditional buildings and their parts have more than one name of Slavic origin. A few terms of Slavic origin can be identified as metaphoric and metaphorical transfer of the names according to emotional associations, external similarity or similarity of function is typical. Almost half of terms have more than one meaning. Polysemous terms name different constructions: building and room, part of building and room; less frequently they denote buildings or rooms of different purpose. Naming generic and specific concepts or denoting building and part of same building is not a prevalent type of polysemy of researched terminology. Ludowe nazwy pochodzenia słowiańskiego tradycyjnych litewskich budynków i ich części Celem artykułu jest dokonanie przeglądu nazw ludowych pochodzenia słowiańskiego, odnoszących się do budynku i jego części, oraz ustalenie semantycznych relacji terminów – synonimia i polisemia. Artykuł dotyczy ponad 130 slawizmów; materiał został zebrany na podstawie głównych źródeł języka mówionego i nazewnictwa ludowego – słowników ogólnych oraz słowników i atlasów gwarowych. Ludowe nazewnictwo dotyczące budynków stanowi szeroką, interesującą i różnorodną warstwę terminologii ludowej, przy czym cechuje się regionalnym użyciem, zmiennością wyrazu, figuratywnością, obfitością synonimów i polisemią. Terminy pochodzenia słowiańskiego stanowią znaczącą część litewskiej terminologii ludowej, odnoszącej się do budynków, i są największą grupą zapożyczonej terminologii z tego zakresu.Terminy pochodzenia słowiańskiego używane są do nazywania prawie wszystkich budynków tradycyjnego litewskiego gospodarstwa. Znaczna ich część ma więcej niż jedną nazwę pochodzenia słowiańskiego. Niektóre terminy pochodzenia słowiańskiego można określić jako metaforyczne lub jako typowo metaforyczne przeniesienie nazwy w zgodzie ze skojarzeniami emocjonalnymi, podobieństwem zewnętrznym bądź podobieństwem pełnionych funkcji. Prawie połowa terminów ma więcej niż jedno znaczenie. Polisemiczne terminy nazywają różne konstrukcje: budynek i pokój, część budynku i pokoju; rzadziej oznaczają budynki lub pokoje o odmiennym przeznaczeniu. Nazewnictwo pojęć ogólnych i szczegółowych oznaczających budynek i jego części nie stanowi przeważającego typu polisemii w badanej terminologii.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2016, 40
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies