Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "compound words" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Składnia derywatów w tekście: kompozycja i dekompozycja struktur złożonych oryginału w kontekście doboru odpowiedników w przekładzie (na materiale rosyjskich i polskich tekstów prasowych)
    Autorzy:
    Pstyga, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677546.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    compound words
    structure
    interpretation
    translation
    Opis:
    The syntax of compound words in texts: Composition and decomposition of compound words in view of the selection of their equivalents in the translation of Russian press articles into PolishThe starting point for the analysis is the broad interpretation of syntax proposed by Stanisław Karolak. We should take into consideration his findings, concerning combinatory rules and complicated relationships in compound words. The decomposition of these words – even violating the rules of concept co-occurrence – allows us to uncover their proper semantic interpretation. Karolak claims that in Slavic languages, the rules of word formation enable simple expressions to function in utterances which are more complicated than simple sentences.The aim of this paper is to present the functioning of compound words in Russian press articles from the translation perspective. One of the most interesting examples is the Russian compound word евронадежды (with its Polish equivalent europazerni), used in a text about problems with accommodation during the 2012 UEFA European Football Championship in Ukraine.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2013, 13
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyrazy z interfiksem -ø- (formantem zerowym) w języku serbskim (analiza słowotwórczo-semantyczna)
    Autorzy:
    Ratković, Dragana M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678555.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    zero intefix
    compound words
    interfix-suffix compounds
    Opis:
    Words with the interfix -ø- (the zero interfix) in the Serbian languageThe work represents a derivational and semantic analysis of the words with the zero interfix in the contemporary Serbian language in accordance with the conceptual and terminological apparatus of modern Slavic derivatology. The author argues that the zero interfix, as the differentia specifica of compound words, occurred in the Serbian language very early – at the end of the 12th century and is currently very productive because of how economical the lexemes thus created are. In modern Serbian, new words of this type appear by way of borrowing from other languages, primarily from the English language (e.g., pank-moda, boks-meč, pres-centar etc.). Wyrazy z interfiksem -ø- (formant zerowy) w języku serbskim (analiza słowotwórczo-semantyczna)Praca stanowi słowotwórczo-semantyczną analizę wyrazów z interfiksem zerowym we współczesnym języku serbskim zgodnie z pojęciowoterminologicznym aparatem współczesnego słowotwórstwa slawistycznego. Autorka wskazuje również na to, że zerowy interfiks, jako differentia specifica wyrazów powstałych przez złożenie, w języku serbskim pojawia się bardzo wcześnie – istnieje już w końcu XII wieku. Aktualnie model słowotwórczy wyrazów z interfiksem zerowym jest niezwykle produktywny ze względu na ekonomiczność leksemów tego typu. We współczesnym języku pojawiają się one przede wszystkim za sprawą zapożyczeń z innych języków, głównie z angielskiego (np. pank-moda, boks-meč, pres-centar itd.).
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2017, 52
    2392-2435
    0081-7090
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od przysłówka do przedrostka (na przykładzie polskiego współ-)
    Autorzy:
    Janowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678991.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    compound words
    historical word formation
    prefixal derivatives
    Opis:
    From an Adverb to a Prefix: The Case of the Polish współ-In the modern Polish language, it is difficult to determine in an unambiguous manner the word-formative status of formations which feature the element współ-. Such elements are treated as compounds or, more frequently, as prefixal forms. Historically, these elements, along with the constructions spół-, społu, constituted a class of compounds which were synonymous. The first attestations of the structures which are discussed in this article date back to as early as the Old Polish period (cf. społupomoc, społudziedzic), although their expansion occurred only in the nineteenth century (e.g. współdryblas, współdziałać, współinteresowany). The development of this derivative group is clearly associated with the evolution of adverbs of the type społu, pospołu, wespół, współ, wspołek; it mainly consists in the expansion of the forms which feature współ on the one hand, and in the slow process of disassociation of the relationship in question on the other. Owing to specialisation of the forms współ, spół in the derivational function (a process relatively discernible since the sixteenth century), we may speak about a slow process of their transformation into a prefix, which intensified along with the process of the obsolescence of the adverb wespół.Od przysłówka do przedrostka (na przykładzie polskiego współ-)We współczesnej polszczyźnie trudno jednoznacznie określić status słowotwórczy formacji z cząstką współ-. Są traktowane bądź jako złożenia, bądź – częściej – jako formy prefiksalne. W historii tworzyły razem z konstrukcjami ze spół-, społu klasę synonimicznych względem siebie złożeń. Pierwsze poświadczenia opisywanych struktur pochodzą już z czasów staropolskich (por. społupomoc, społudziedzic), jednak ich ekspansja następuje dopiero około XIX wieku (np. współdryblas, współdziałać, współinteresowany). Rozwój tej grupy derywacyjnej wyraźnie powiązany jest z ewolucją przysłówków typu społu, pospołu, wespół, współ, wspołek i polega przede wszystkim z jednej strony na ekspansji form z współ, z drugiej, na powolnym odrywaniu się od wspomnianego związku. Ze względu na dość wyraźną już od XVI wieku specjalizację form współ, spół w funkcji derywacyjnej, możemy mówić o powolnym ich przekształcaniu się w prefiks. Wraz z wycofywaniem się z języka przysłówka wespół proces ten nasilił się.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2019, 54
    2392-2435
    0081-7090
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies