Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Spanish studies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The PLUS-MINUS axiological parameter in selected sex-related orientational metaphors in Spanish and its role in interlingual contrastive studies
Autorzy:
Popek-Bernat, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677048.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
The PLUS-MINUS axiological parameter in selected sex-related orientational metaphors in Spanish and its role in interlingual contrastive studies
Opis:
The PLUS-MINUS axiological parameter in selected sex-related orientational metaphors in Spanish and its role in interlingual contrastive studiesThe purpose of this article is to verify the functioning of the PLUS-MINUS axiological parameter in the orientational sexual metaphors which exist in Peninsular Spanish. The initial premise of the investigation is based on the concept proposed by Tomasz P. Krzeszowski (1993), according to which, upon studying image schemas, an additional parameter called PLUS-MINUS should be taken into account. This parameter is considered by Krzeszowski as “directly responsible for the dynamism of the metaphorization processes inherent in the formation of concepts based on the relevant schemata. Among [them are] the concepts of varying degrees of abstraction and of varying degrees of axiological load”. The present paper aims to demonstrate that the inclusion of the PLUS-MINUS parameter is necessary for the correct reconstruction of the picture of particular elements of reality grounded in language. An attempt will be made to try to answer the question of whether the type of orientation is in fact associated with a particular axiological load universally, or whether the axiology connected with the spatial orientation may vary within a single system or two different language systems. In this respect, the final part of the paper will encompass some examples of linguistic manifestations of sex-related orientational metaphors in Spanish with their Polish counterparts. Parametr aksjologiczny PLUS-MINUS w wybranych hiszpańskich metaforach orientacyjnych związanych ze sferą seksualną oraz jego rola w interlingwalnych badaniach kontrastywnychCelem artykułu jest weryfikacja sposobu funkcjonowania parametru aksjologicznego PLUS-MINUS w metaforach orientacyjnych odnoszących się do aktu seksualnego, funkcjonujących w półwyspowej odmianie języka hiszpańskiego. Punktem wyjścia do rozważań jest koncepcja Tomasza P. Krzeszowskiego (1993 [1994 wersja polska artykułu]), zgodnie z którą w badaniu przedpojęciowych schematów wyobrażeniowych powinien zostać uwzględniony dodatkowy parametr,  tzw. PLUS-MINUS. Parametr ten Krzeszowski uznaje za „bezpośrednio odpowiadający za dynamikę procesów metaforyzacyjnych kształtujących odpowiednie pojęcia wyrastające z tych schematów o różnym ładunku aksjologicznym” (1994: 32 [1993: 310 wersja angielska artykułu]). W ramach niniejszej pracy autorka stara się dowieść, że uwzględnienie parametru PLUS-MINUS jest niezbędne do poprawnej rekonstrukcji obrazu poszczególnych elementów rzeczywistości utrwalonego w języku. Usiłuje ona również odpowiedzieć na pytanie, czy rodzaj orientacji wiąże się z konkretnym ładunkiem aksjologicznym w sposób uniwersalny i na ile sposób wartościowania związany z ukierunkowaniem przestrzennym danych doświadczeń może być zmienny w ramach jednego systemu lub dwóch różnych systemów językowych. W tym celu, w końcowej części pracy zestawiono wybrane przykłady realizacji językowych hiszpańskich metafor orientacyjnych odnoszących się do sfery seksualnej z ich polskimi odpowiednikami.
Źródło:
Cognitive Studies; 2017, 17
2392-2397
Pojawia się w:
Cognitive Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ḥam Ribi Avram Finci’s Ladino Translation of Selected Texts from the Zohar as a Rare Glimpse into the Methodology of Traditional Bosnian Sephardic Yeshivot (Adult Learning Clubs) and Its Relation to the Local Sufi Islamic Tradition of “Ders”
Przekład Ḥam Ribi Avrama Finciego wybranych tekstów Zoharu na ladino jako rzadkie spojrzenie w metodologię pracy tradycyjnych bośniacko-sefardyjskich „jeszybot” (klubów edukacyjnych dla dorosłych) oraz jej związek z lokalną, islamsko-suficką tradycją homiletyczną
Autorzy:
Papo, Eliezer
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339655.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
studia sefardyjskie
kultura sefardyjska
literatura ladino
Żydzi osmańscy
Żydzi bośniaccy
żydowsko-hiszpańska literatura rabiniczna
homiletyka sefardyjska
kultura bośniacka
Żydzi bałkańscy
Sephardic studies
Sephardic culture
Ladino literature
Ottoman Jews
Bosnian Jewry
Rabbinic literature in Judeo-Spanish
Sephardic Sermon
Judaism & Sufism
Balkan Culture
Balkan Jews
Opis:
In traditional Sephardic culture, theoretical Kabbalah was an exclusive patrimony of the rabbinic elite. From the 17th century onward, many Sephardic laymen found even the Hebrew liturgical, and especially speculative, texts to be impenetrable and incomprehensible. Consequently, the rabbinic elite began to translate liturgical texts and halakhic works into popular Judeo-Spanish. However, the Zohar was usually not included in these projects of cultural intermediation. Consequently, a Judeo-Spanish translation of the integral text of the Zohar, or even of one of its volumes, does not exist to this day. At the same time, different Sephardic rabbis translated selected excerpts from the Zohar into the vernacular. This paper analyses one such anthology, Avram ben Moshe Finci’s Leket a-Zoar, published in 5619 (1858/9) in Belgrade. The anthology contains 246 excerpts from the Zohar, 121 of which conclude with Finci’s own reflections and a resumé of the moral of the story. Many of Finci’s discourses are masterpieces of the traditional Judeo-Spanish oral genre of darush. Finci was not interested in explaining theoretical kabbalistic terms and concepts. Rather, he reads the Zohar as if it were a work of Mussar. The traditional learning of Bosnian Sephardim seems to resemble, in both methodology and content, the learning traditions of their Muslim neighbours, showing once again that settled communities such as the Ottoman Sephardim cannot be researched only in the context of their affinity to the Jewish world. It is impossible to understand the way the Ottoman Sephardim developed Jewish concepts, practices and institutes without acknowledging the common Ottoman culture they shared with their Muslim and Christian neighbours.
W tradycyjnej kulturze sefardyjskiej kabała teoretyczna była dziedzictwem wyłącznie uczonej elity rabinów. Od wieku XVII dla wiernych należących do niewykształconych mas bardziej skomplikowane teksty liturgiczne (nie wspominając o spekulatywnych) były niezrozumiałe, dlatego też elita rabiniczna podjęła się zadania tłumaczenia podstawowych pism liturgicznych i halahicznych na język żydowsko-hiszpański. Ponieważ dzieła Zohar zwykle nie włączano do tego kulturalno-mediacyjnego projektu, do chwili obecnej nie powstał integralny, żydowsko-hiszpański przekład ani jednej z jego ksiąg. Różni rabini sefardyjscy przekładali na żydowsko-hiszpański jedynie własny wybór najbardziej pouczających tekstów pochodzących z tego ogromnego korpusu. Niniejszy artykuł analizuje jeden z takich zbiorów wybranych fragmentów, słynny Leket a-Zoar autorstwa Ḥam Ribi Avrama (syna Mojżesza) Finciego, wydany w Belgradzie w 5619 (1858/9) roku. Antologia Finciego zawiera przekład 246 fragmentów ksiąg Zoharu, z których 121 kończy się własnymi refleksjami i komentarzami Finciego. Wiele z tych wykładów Finciego to arcydzieła tradycyjnego sefardyjskiego gatunku ustnego darush (‘kazanie’). Finci, jako komentator, nie był zainteresowany wyjaśnianiem zagmatwanych kabalistycznych terminów i konceptów. Chętniej czytał i tłumaczył Zohar jak dzieło musar – dzieło żydowskiej etyki. Jak się wydaje, w tym podejściu połączyły się tradycyjny bośniacko-sefardyjski sposób czytania, uczenia i tłumaczenia ksiąg Zoharu oraz lokalna bośniacko-muzułmańska tradycja czytania, uczenia i tłumaczenia klasycznych tekstów sufickich. Dowodzi to faktu, że wspólnoty żydowskie, zakorzenione w określonym kontekście cywilizacyjnym, nie mogą być studiowane jedynie przez pryzmat ich wyjątkowości wobec reszty świata żydowskiego ani przez pryzmat kongruencji z nim. Niemożliwe jest zrozumienie rozwoju sefardyjskich idei, praktyk i instytucji bez brania pod uwagę wspólnej osmańskiej cywilizacji, w tworzeniu i rozwoju której Sefardyjczycy przez prawie 500 lat brali udział razem ze swoimi muzułmańskimi chrześcijańsko-prawosławnymi sąsiadami.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 181-222
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies