Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "CULTURAL ANTHROPOLOGY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysis
    Autorzy:
    Majbroda, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678401.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    socio-cultural anthropology
    education policy
    history education
    core curriculum
    open society
    Karl Popper
    Opis:
    Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysisThe aim of this article is to examine the education policy in modern Poland from the anthropological point of view. We will begin with the assumption that education policy is the outcome of social, cultural, economic and political circumstances that influence both the vision of education at a given time, as well as its specific goals. Then we will present modern educational discourses from the perspective of socio-cultural anthropology as a cultural criticism and an essential part of new interventional humanities. The main purpose of this article is to address whether modern education policy, and above all history education in Poland, can be used as a tool to shape an open society as understood by Karl Popper. We will also demonstrate how official education discourse in Poland highlights patriotic and even nationalist issues, while silencing socio-cultural values and practices that constitute the foundation of democracy and open society. Współczesna polityka edukacyjna i nauczanie historii w Polsce jako narzędzia kształtowania społeczeństwa otwartego. Krytyczna analiza antropologicznaCelem artykułu jest pokazanie współczesnej polityki edukacyjnej funkcjonującej w Polsce w perspektywie antropologii społeczno-kulturowej. Punktem wyjścia jest założenie, iż polityka edukacyjna jest wynikiem splotu czynników społecznych, kulturowych, ekonomicznych oraz politycznych, które wpływają zarówno na obowiązującą w określonym czasie wizję edukacji jako takiej, jak i na jej cele szczegółowe. Tekst pokazuje współczesne dyskursy edukacyjne w perspektywie antropologii społeczno-kulturowej widzianej jako krytyka kulturowa i istotna część nowej humanistyki o charakterze interwencyjnym. W tym kontekście głównym wątkiem spajającym niniejszy artykuł jest pytanie o to, czy współczesna polityka edukacyjna a przede wszystkim edukacja historyczna w Polsce stanowią narzędzia kształtowania społeczeństwa otwartego w rozumieniu Karla Poppera. Istotnym aspektem tekstu jest pokazanie rozwijanego w Polsce oficjalnego dyskursu edukacyjnego, który eksponuje wątki patriotyczne, a nawet nacjonalistyczne, wyciszając wartości i praktyki społeczno-kulturowe, będące fundamentem demokracji i społeczeństwa otwartego.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powrócić do początku, czyli jak kultura maskuje swoją zmienność?
    Autorzy:
    Kajfosz, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678441.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    cultural memory
    constructivism, cognitive anthropology
    national identities
    Opis:
    Return to the beginnings, or how culture masks its changes? The aim of this essay is to describe cognitive mechanisms on which imagined intersubjectively important continuities and discontinuities in culture are based, and thus allow creating and transforming collective identities. The author uses tools of phenomenology and semiotics to provide answers to a few questions concerning cognitive mechanisms of memory and symbolic violence as well as the ways in which culture can change and adapt to current socio-political needs. These issues pertain also to nation and national identities. Powrócić do początku, czyli jak kultura maskuje swoją zmienność? Celem przyczynku jest próba odpowiedzi na pytanie, na jakich kognitywnych mechanizmach opiera się konstruowanie wyobrażonych, intersubiektywnie ważnych ciągłości i nieciągłości w kulturze, będących podstawą tworzenia i przetwarzania tożsamości zbiorowych. Posługując się narzędziami fenomenologii i semiotyki, autor chce dostarczyć odpowiedzi na następujące pytania: Na podstawie jakich kognitywnych mechanizmów pamięć – wraz z jej społecznymi ramami – może się dostosowywać do aktualnie ważnych społeczno-politycznych potrzeb? Na jakich kognitywnych mechanizmach opiera się przemoc symboliczna? W jaki sposób kultura potrafi eliminować pamięć o własnych przemianach? – Propozycje zawierające się w artykule wskazują na retoryczny (perswazyjny), legitymizacyjny i światotwórczy – czyli pragmatyczny – wymiar konotacji, a zwłaszcza „zgęszczeń konotacji” nazywanych przez R. Barthesa mitem. Podstawową funkcję eksplanacyjną w odniesieniu do pytań o kognitywne mechanizmy społecznego konstruowania przeszłości (inaczej: „początku”) oprócz konotacji mają tu takie kategorie, jak percepcja magiczna i myślenie magiczne.
    Źródło:
    Sprawy Narodowościowe; 2015, 46
    2392-2427
    Pojawia się w:
    Sprawy Narodowościowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Najnowsze badania nad językiem i tożsamością emigrantów litewskich
    Autorzy:
    Rutkowska, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676864.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    emigration
    Lithuania
    Lithuanian language
    ethnic identity
    cultural identity
    sociolinguistics
    anthropology
    Opis:
    The latest research on language and identity of Lithuanian emigrantsReviewEmigrantai: kalba ir tapatybė (Emigrants: Language and identity), collective monograph, academic editor Meilutė Ramonienė, Vilnius: Vilniaus universiteto leidykla, 2015.This review discusses the collective monograph Emigrantai: kalba ir tapatybė (Emigrants: Language and identity), authored by a team of Lithuanian Studies scholars led by Vilnius University professor Meilutė Ramonienė and published in Vilnius in 2015. The volume brings the results of studies on the functioning of the Lithuanian language among emigrants conducted in 2011–2013, and presents its situation in North and South America, Australia, Africa and different European countries (Great Britain, Germany, Norway, Denmark, Spain, France, Luxembourg, Italy and others). The study only excludes Lithuanian diaspora in Eastern European countries. The volume is based on a vast empirical base consisting of 20,206 sociolinguistic questionnaires (including 66 questions each) and 177 interviews (conducted in person or via Skype).The authors set out to study the linguistic behaviour and identity background of Lithuanian emigrants, and pursue a number of particular objectives: to define the scope of Lithuanian language use in various countries of the world, to acquire the data about its functioning in different spheres, to identify factors which decide about its preservation, to describe the relations between language, identity and a sense of cultural belonging. All these issues are discussed in different chapters of the book. In their studies, Lithuanian researchers applied very modern approaches, inspired by various theoretical concepts of Western sociolinguistics. Najnowsze badania nad językiem i tożsamością emigrantów litewskichRecenzjaEmigrantai: kalba ir tapatybė (Emigranci: język i tożsamość), monografia zbiorowa, redaktor naukowy Meilutė Ramonienė, Vilnius: Vilniaus universiteto leidykla, 2015.W recenzji przedstawiono monografię zbiorową Emigranci: język i tożsamość, opracowaną przez zespół lituanistów pod kierunkiem profesor Uniwersytetu Wileńskiego, Meilutė Ramonienė. Monografia, wydana w Wilnie w 2015 roku, przedstawia wyniki badań prowadzonych w latach 2011–2013 nad sposobem funkcjonowania języka litewskiego na emigracji i ukazuje jego sytuację w wielu krajach w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Australii czy Afryce, oraz w różnych krajach Europy Zachodniej (Wielkiej Brytanii, Niemczech, Norwegii, Danii, Hiszpanii, Francji, Luksemburgu, Włoszech in.). Badaniem nie została objęta tylko diaspora litewska, zamieszkująca kraje Europy Wschodniej. Podstawą opracowania jest ogromna baza empiryczna, którą stanowi 20 206 ankiet socjolingwistycznych (zawierających 66 pytań) oraz 177 wywiadów (bezpośrednich lub uzyskanych przy pomocy programu Skype).Autorzy postawili sobie za cel zbadanie zachowań językowych oraz postaw tożsamościowych litewskich emigrantów, wytypowali też do analizy szereg zadań szczegółowych: ustalenie zakresu użycia języka litewskiego w różnych krajach świata, zgromadzenie danych o zasięgu jego funkcjonowania w poszczególnych sferach (domenach), rozpoznanie czynników decydujących o zachowaniu języka, opis związków pomiędzy językiem, tożsamością a walencją kulturową. Wszystkim tym zagadnieniom zostały poświęcone poszczególne części tej książki. Badacze litewscy wykorzystali bardzo nowoczesne ujęcia, inspirując się różnymi koncepcjami teoretycznymi zachodnich socjolingwistów.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2019, 43
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli
    Autorzy:
    Rafolt, Leo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508846.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    transculturalism
    interculturalism
    theatre anthropology
    cross-cultural performance and theatre practice
    Asian martial arts
    Opis:
    Transcultural and Transcorporal Neighbors: Japanese Performance Utopias in  Jerzy Grotowski, Eugenio Barba and Phillip B. ZarrilliThis paper is mainly focused on the concept of transcultural bodily knowledge elaborated by Eugenio Barba and Nicola Savarese in their concept of theatre anthropology. Their research on pre-existent and pre-expressive values of the human movement, especially considering Asian theatre and performative practices, will be reexamined in the context of over-imposed interculturalism in Humanities and Social Studies. The focus will be thus put on the modifications of the bodily knowledge in this sense (Yuasa), as well as on the (re)appropriations of the Asian philosophical/theoretical embodiment schemes in the Western thought, not only from the standpoint of performative research made by Eugenio Barba and Phillip B. Zarrilli, but also from the standpoint of Shusterman’s pragmatic reinterpretations of Merleau-Ponty’s legacy, Schechner/Turner’s anthropology of human performativity, etc. In this context, the key idea of unique transcultural background of the human kinesis, employed mainly by Barba, will be put in an overall context of contemporary (trans)cultural utopism. The key element for interpretation will thus be an overall context of Asian martial arts practice, especially the significance of ‘iemoto principle’ (hereditary bodily technique) for the establishment of Grotowski’s, Barba’s and Zarrilli’s psychology and physiology of performance tactics. Transkulturowi i transcieleśni sąsiedzi: japońskie utopie performatywne u Jerzego Grotowskiego, Eugenia Barby i Philipa B. ZarrilliegoArtykuł skupia się głównie na pojęciu transkulturowej wiedzy cielesności, wypracowanym przez Eugenia Barbę i Nicolę Savaresego w ich ujęciu antropologii widowiska. Ich badania nad uprzednimi i przedekspresywnymi wartościami ruchu ludzkiego, zwłaszcza w kontekście teatru azjatyckiego i praktyk performatywnych, zostają wpisane w kontekst nadreprezentowanego w humanistyce i naukach społecznych interkulturalizmu. Uwaga autora skupia się na zmianach w wiedzy cielesnej w tym kierunku (Yuasa), jak też recepcji azjatyckich filozoficznych/teoretycznych schematów wcielania w myśli Zachodu, nie tylko z punktu widzenia badań performatywnych Barby i Zarrilliego, lecz również w Shustermanowych pragmatycznych reinterpretacjach myśli antropologii performatywności Merleau-Pontiego, Schechnera i Turnera itd. W tym kontekście kluczowa idea jednego transkulturowego podłoża ludzkiej kinesis, wykorzystywana głównie przez Barbę, jest wpisana w nowy kontekst współczesnego (trans)kulturowego utopizmu. Zasadniczym elementem interpretacji stają się azjatyckie sztuki walki, zwłaszcza znaczenie zadasy iemoto (dziedzicznej techniki cielesności) w ustanowieniu psychologii i fizjologii taktyk performatywnych u Grotowskiego, Barby i Zarrilliego.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2015, 4
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mending a Frail Humankind: Remedial Hermeneutics and Messianic Anthropology in Joseph Soloveitchik
    Naprawa kruchej ludzkości: hermeneutyka naprawcza i antropologia mesjańska u Josepha Soloveitchika
    Autorzy:
    Scordari, Chiara Carmen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339680.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    filozofia żydowska
    Joseph Soloveitchik
    antropologia filozoficzna
    opór i odporność kulturowa
    Jewish philosophy
    philosophical anthropology
    cultural resistance and resilience
    Opis:
    This essay focuses on Joseph Soloveitchik’s re-semantization and renewal of the Jewish concept of messianism. In his view, the idea of Messiah is personified and, at the same time, deferred, as an allegory for ceaseless and ever-changing transformations, both individual and communitarian. Biblical personae endowed with a messianic impulse, such as Abraham, Esther, Mordecai, Tamar, and Ruth, are seen by Soloveitchik as eschatological and metahistorical figures, co-redeemers and co-creators with God, and models with whom human beings may identify. In this framework, particular attention will be paid to Soloveitchik’s conception of midrashic hermeneutics, as an always open process of individual and collective self-knowledge and self-redemption; and to the dialectical opposition between “revealed world” and “hidden world” as the constitutive element of Soloveitchik’s vision of the humanity-to-come.
    U Josepha Soloveitchika doświadczanie człowieczeństwa po Shoah, negatywne i ułomne, wzbudza antyobraz przyszłej ludzkości, którą należy naprawić i zaprowadzić wśród niej zgodę. Łącząc naturalistyczno-restauracyjny mesjanizm Majmonidesa z kohenowską ideą idealnej przyszłości, Soloveitchik przekształca oczekiwanie na osobowego Mesjasza w projekt antropologiczny, rozwijając ideę wewnątrzświatowego zbawienia, immanentnego zarówno dla człowieka, jak i historii. W tym ujęciu biblijne postacie Abrahama, Estery, Mordechaja, Tamar i Rut są ponownie przywoływane i doświadczane jako eschatologiczne oraz metahistoryczne modele ludzkiego oporu i twórczości – etapy w procesie ciągłego poznania i aktualizacji własnego ja, które zachodzą w różnych czasach i momentach historii tak indywidualnej, jak i narodowej. Stąd idea hermeneutyki, która staje się modalnością historycznego i egzystencjalnego objawienia i samorozumienia, ale także instrumentem odkupienia i planowania przyszłej ludzkości.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-15
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mikrotoponimy jako sposób kreowania ludowych miejsc kulturowych – podejście antropologii lingwistycznej
    Autorzy:
    Dudziak, Arkadiusz
    Paiunena, Marina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678834.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    : linguistic anthropology
    creation of cultural places
    microtoponyms
    language of folklore
    folk tales
    ethnic tales of beliefs
    ethnic tales of memories
    Opis:
    Microtoponyms as a way of creating folk cultural places – the approach of linguistic anthropologyThe paper deals with selected issues of linguistic anthropology with the purpose to examine a few theoretical assumptions of its methodology, taking into account Keith H. Basso’s study on the creation of cultural places as a result of linguistic activity. The research is based on the empirical material obtained from Polish native speakers, namely, folk tales of the residents of the Augustów County. Mikrotoponimy jako sposób kreowania ludowych miejsc kulturowych – podejście antropologii lingwistycznejTematyka artykułu dotyczy wybranych zagadnień antropologii lingwistycznej. Celem opracowania jest rekonesans głównych założeń metodologicznych antropologii języka z uwzględnieniem badań Keitha H. Basso z zakresu „tworzenia miejsc kulturowych” w rezultacie działalności językowej. Jako materiał empiryczny wykorzystano wypowiedzi polskich natywnych użytkowników języka – opowieści etniczne mieszkańców powiatu augustowskiego.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2018, 53
    2392-2435
    0081-7090
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies