Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bulgaria" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Book Review: Nadège Ragaru, “Et les Juifs bulgares furent sauvés”: Une histoire des saviors sur la Shoah en Bulgarie. Paris: Presses de Sciences Po, 2020. Pp. 381 pages. ISBN paper 978-2-7246-2650-6
Recenzja książki: Nadège Ragaru, “Et les Juifs bulgares furent sauvés”: Une histoire des saviors sur la Shoah en Bulgarie. Paris: Presses de Sciences Po, 2020. Pp. 381 pages. ISBN paper 978-2-7246-2650-6
Autorzy:
Detrez, Raymond
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339660.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Bułgaria
Żydzi
Holocaust
ocalenie
deportacja
Bulgaria
Jews
salvation
deportation
Opis:
This presentation reviews a recent book by the French historian and political scientist Nadège Ragaru, analyzing how Bulgarian society has been dealing with the fate of the Bulgarian Jews during World War II. Pressurized by its Nazi German ally to send 20,000 Bulgarian Jews to extermination camps then located in the General Government, a part of the former Republic of Poland, the Bulgarian wartime government participated in the deportation of 11,343 Jews from the territories under Bulgarian administration in Greek Thrace and Yugoslav Macedonia, while withholding, after protests by some politicians and intellectuals, the Church and a part of the Bulgarian population, from completing the number of 20,000 by sending another 8,000 Jews from Bulgaria proper. In three consecutive chapters, Ragaru discusses how the People’s Courts dealt with the persecutors of the Jews, analyzes the ideological sensibilities raised by a film (a Bulgarian-DDR coproduction) about the deportation, and examines the use of three original short documentary shootings of the events. In the two final chapters, Ragaru deals with the relative pluralism of opinions that has been the case since the fall of the communist regime and the internationalization of the topic, especially as the tense relations with North Macedonia are concerned. Ragaru’s general conclusion is that in spite of the increased preparedness to admit Bulgaria’s involvement, the salvation continues to be overstated, while the complicity is smuggled away.
Nadège Ragaru, francuska historyczka i politolożka, w swej najnowszej książce analizuje, w jaki sposób społeczeństwo bułgarskie traktowało bułgarskich Żydów w czasie II wojny światowej. Rząd Bułgarii, ulegając naciskom swego sojusznika, nazistowskich Niemiec, w sprawie wysłania dwudziestu tysięcy bułgarskich Żydów do obozów Zagłady w Generalnym Gubernatorstwie, wcześniej Rzeczpospolitej Polskiej, deportował 11 343 Żydów z terytoriów greckiej Tracji i jugosłowiańskiej Macedonii, znajdujących się wówczas pod rządami władz Bułgarii. Jednak po protestach nielicznych polityków, intelektualistów i Cerkwi oraz części bułgarskiej ludności władze Bułgarii ostatecznie odstąpiły od procederu wydalenia z kraju pozostałych 8 000 Żydów. W trzech kolejnych rozdziałach Ragaru opisuje, jak Trybunały Ludowe traktowały prześladowców Żydów, jaką podatność na ideologię wśród społeczeństwa bułgarskiego ukazała filmowa koprodukcja bułgarsko- -enerdowska o deportacjach, a także wyjaśnia, do czego posłużyły trzy krótkie oryginalne fragmenty filmów dokumentalnych ukazujące tamte wydarzenia. W ostatnich dwóch rozdziałach Ragaru przedstawia różnorodność opinii po upadku reżimu komunistycznego oraz internacjonalizację tematu, w szczególności kwestię stosunków z Republiką Północnej Macedonii. Autorka wysnuwa ogólny wniosek, że mimo przejawiającej się skłonności Bułgarii do uznania swego zaangażowania [w Zagładę], kwestia ocalenia Żydów [przez społeczeństwo bułgarskie] jest nadal bardziej eksponowana, a współsprawstwo jest wciąż zamiatane pod dywan.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2021, 10; 1-15
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lettre de Ladislas Mickiewicz
List Władysława Mickiewicza
Letter of Władysław Mickiewicz
Autorzy:
Mickiewicz, Władysław
Sajkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339700.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Władysław Mickiewicz
List
Bułgaria
Penczo Sławejkow
Letter
Bulgaria
Pencho Slaveykov
Opis:
The text is a transcription and translation into Polish and English of a French-language letter from Wladysław Mickiewicz (1838–1926), son of the great poet, Adam Mickiewicz (1798–1855), to the Bulgarian poet, modernist associated with the group “Thought” and the magazine Mis'l [Thought] (1892–1907).
Na tekst składa się transkrypcja i tłumaczenia na język polski i angielski francuskojęzycznego listu Władysława Mickiewicza (1838–1926), syna wielkiego poety, Adama Mickiewicza (1798–1855) do bułgarskiego poety, modernisty związanego z grupą „Myśl” i czasopismem „Мисъл” [Myśl] (1892–1907). 
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2023, 12; 1-8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Турското робство” като място на памет. Резултати от теренно изследване
Autorzy:
Иванова [Ivanova], Евгения [Evgeniia]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677823.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Bulgaria
historical memory
Turkish slavery
Opis:
Topoi of historical memory in Bulgaria. Field researchThe article summarizes the preliminary results from the research project “Topoi of Memory”, which is a joint venture between the New Bulgarian University and the American University in Bulgaria.The major goal of the research team is to investigate the level of modernization of Bulgarian society using the mechanism of historical memory. Thus we are trying to answer the question: whether there exists one coherent and normative Grand Historical Narrative, inspired by “the inventors of tradition” – and how does it function. Or, whether there are diverse narratives which circulate among the various social, ethnic and religious groups, according to their own value systems.Another aim of the research is to establish the generators of memory, which are at odds between the institutional education and the traditions of the different groups.The results are quite clear: the Grand Bulgarian Historical Narrative is centered on the last decade of the Ottoman Rule in Bulgaria (the 1870’s) which presents the climax of the national liberation movement and the Liberation from the “Turkish Joke”. Still, the “joke” is marked primarily by the heroic discourse. This is in sharp distinction with Serbia, where the traumatic discourse is dominant. The heroic discourse allows much more wider deployment of the narratives of epic heroism, than the traumatic national memory of martyrdom.The leading topoi of memory among the majority of Bulgarians and the diverse minorities groups are relatively similar, still they differ on the level of repetition of these topoi. Even the representatives of the Turkish minority consider the Liberation of Bulgaria from the Ottoman rule the most important historical event. This fact does not mean that these Bulgarian Turks highlight a distinct “martyrdom memory”, or feature a high level of integration in Bulgarian society. It rather presents (in the majority of the cases) a special mimicry of the minority group versus the majority.  „Niewola turecka” jako miejsce pamięci. Wyniki badań terenowych Tekst zawiera raport z badań przeprowadzonych w ramach projektu „Toposy pamięci historycznej” realizowanego przez Nowy Uniwersytet Bułgarski i Uniwersytet Amerykański w Bułgarii. Głównym celem była ocena poziomu modernizacji społeczeństwa bułgarskiego, który byłby do uchwycenia z perspektywy mechanizmów pamięci. Czy można mówić o istnieniu jednej wielkiej narracji narodowej, inspirowanej przez „wynalazców tradycji”, czy też o cyrkulacji wielu opowieści – zależnie od systemów wartości poszczególnych grup społecznych, etnicznych, religijnych? Innym celem badania było wyznaczenie czynników tworzących pamięć (generatorów), jak powszechne wykształcenie czy tradycje rodowe.Wyniki badań jednoznacznie pokazują, że wielka bułgarska narracja narodowa – jeśli w ogóle istnieje – osadzona jest w ostatniej dekadzie panowania osmańskiego: okresie walk narodowowyzwoleńczych i wyzwolenia spod „jarzma tureckiego”. „Jarzmo” jednak nie tyle definiowane jest w kategoriach traumy (jak chociażby w Serbii), ile heroizmu. Okazuje się w większym stopniu impulsem do wielkiego zrywu niż martyrologią.W przypadku Bułgarów i poszczególnych mniejszości narodowych wiodące toposy są podobne, mimo iż pojawiają się z różną częstotliwością. Nawet mniejszość turecka uznaje wyzwolenie Bułgarii spod panowania osmańskiego za najważniejsze wydarzenie, w czym nie należy upatrywać martyrologii czy wysokiego stopnia integracji; w większości przypadków pozwala to dojrzeć w tym zjawisku tendencję do stosowania strategii mimikry.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2011, 11
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Longing to Belong: Santo Semo the Language Convert
Dążenie do przynależności. Santo Semo – językowy konwertyta
Autorzy:
Studemund-Halévy, Michael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339651.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Santo Semo
Imperium Osmańskie
Bułgaria
Francja
syjonizm
Młodoturcy
Ottoman Empire
Bulgaria
France
Zionism
Young Turks
Opis:
The paper focuses on Santo Semo’s journey of linguistic migration, from his native language (Judezmo) to his adopted language (French), and his desire for another linguistic identity. He focused his energies on saving the world, bringing peace to the planet, and he was convinced of his mission until the dark end of his life, and subordinated everything to it.
Artykuł opisuje językową migrację Santy Semo – od jego języka ojczystego (judezmo) do adoptowanego języka francuskiego, oraz jego dążenie ku nowej językowej tożsamości. Całe życie poświęcił misji, w którą wierzył; poświęcił wiele energii na ratowanie świata, walki o pokój dla świata i planety.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 233-254
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partenij Pavlovič – the “wandering monk” as a networker
Autorzy:
Detrez, Raymond
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677408.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Bulgaria
Serbia
Orthodox Christianity
Enlightenment
networking
Opis:
Partenij Pavlovič – the “wandering monk” as a networkerPartenij Pavlovič was a Bulgarian monk (ca. 1700–1760) who spent his entire active life in the service of the Serbian Orthodox Churches of Pec and Karlovci. He used the intellectual network created by the ecclesiastical structures and to some extent also created a personal network that helped him spread the anti-Muslim and anti-Catholic ideas the Orthodox church at that time stood for. As such, he is to a much lesser extent than is often assumed a forerunner of Balkan Enlightenment but appears to be strongly rooted in a rather medieval perception of the world. Partenij Pavlovič – „wędrujący mnich” jako twórca sieci Partenij Pavlovič był bułgarskim mnichem (ok. 1700–1760), który spędził całe swoje życie w służbie Serbskich Cerkwi Prawosławnych w Peći i Karłowicach. Wykorzystywał on sieć intelektualną stworzoną przez struktury kościelne i do pewnego stopnia stworzył osobistą sieć, która pomogła mu rozpowszechniać antymuzułmańskie i antykatolickie idee, propagowane przez ówczesny Kościół Prawosławny. Jako taki jest on w mniejszym stopniu prekursorem oświecenia bałkańskiego, niż to się zwykle twierdzi, był on raczej silnie zakorzeniony w średniowiecznym postrzeganiu świata.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gardening the City: Neighbourliness and Appropriation of the Common Spaces in Bulgaria
Autorzy:
Zlatkova, Meglena Ivanova
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508970.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
city
neighbourhood
urban gardening
inhabiting spaces
Bulgaria
Opis:
Gardening the City: Neighbourliness and Appropriation of the Common Spaces in BulgariaThe paper discusses the forms of public-private space division in a postcosialist Bulgarian city as everyday practices of inhabiting and appropriation of the common spaces in one neighborhood of Plovdiv. The anthropological research of the urban spaces includes a long term observation of the everyday practices in the city of socialism, the city in transition and the changed cities nowadays, following the line of the changing boundaries, distinction and expression of the public and private, common and individual.The cases of particular interest in my research are the forms of transgression of the physical borders and social boundaries as well as establishing new ones, according to the changing identities, social hierarchies, power relations, forms of social solidarity and networking and investment in social capital. The paper presents cases of blurring borders and boundaries as urban discourses – of the socialist city, the city in transition and the other – the city after 2007 when Bulgaria joined the EU. These cases are studied on the base of the everyday practices of urban gardening in common spaces – around block of flats, on the windowed balconies and small gardens (vegetable plots) in the town outskirts. Uprawianie miasta: sąsiedzkość i zawłaszczanie przestrzeni wspólnej w BułgariiArtykuł omawia formy publiczno-prywatnego podziału przestrzeni w postsocjalistycznym mieście bułgarskim jako codzienne praktyki zamieszkiwania i zawłaszczania przestrzeni wspólnej na jednym z osiedli w Płowdiw. Antropologiczne badanie przestrzeni miejskiej koncentruje się na długookresowej obserwacji codziennych praktyk w mieście socjalistycznym, następnie przechodzącym okres transformacji, a wreszcie w mieście współczesnym, idąc za zmieniającą się linią granic, rozróżnieniem i wyrażaniem się publicznego i prywatnego, wspólnego i indywidualnego.Uwaga autorki skupia się szczególnie na formach transgresji fizycznych i społecznych granic oraz na tworzeniu nowych zgodnie ze zmieniającymi się tożsamościami, hierarchią społeczną, relacjami władzy, formami solidarności społecznej, usieciowieniem oraz inwestycjami w kapitał społeczny. W artykule omówiono przypadki naruszenia granic oraz podziały jako dyskursy miejskie – o mieście socjalistycznym, mieście transformacji i inne, tworzone po 2007 roku po wstąpieniu Bułgarii do UE. Przypadki te badano w perspektywie codziennych praktyk miejskiego ogrodnictwa prowadzonego w przestrzeni wspólnej, wokół bloków, na balkonach i w ogródkach na obrzeżach miasta.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2015, 4
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„В името на Кирил и Методий“. Кирило-методиевската идея и социалистическата пропаганда
Autorzy:
Найденова [Naĭdenova], Десислава [Desislava]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677890.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Cyril and Methodius
Slavic alphabet
nationalism
Bulgaria
socialism
Communist Party
Opis:
“In the name of Cyril and Methodius”: The Cyrillo-Methodian idea and the socialist propagandaThe paper aims to describe and analyze the dynamics of transformation undergone by the symbolism of the Cyrillo-Methodian oeuvre in the socialist propaganda in Bulgaria. The work and lives of the two saints represent the different national paradigms and state priorities before and after 1944. In the years from 1878 to 1944, St. Cyril and Methodius became a symbol of Bulgarian national identity. They were used in political propaganda to justify the Bulgarian territorial claims in the Balkans in an attempt to achieve the national ideal. On the contrary, after the socialist propaganda during the years of World War II, the Cyrillo-Methodian work became a symbol of Slavic unity and solidarity with the Soviet Union. The idea of Cyril and Methodius as a symbol of internationalism and fraternal unity of the Slavic peoples was developed by socialist propaganda in the years after 1944 and has in fact dominated the scientific interpretations of their work from that time on.The paper is based on unpublished communist addresses from the feast of St. Cyril and Methodius in 1942 and 1943 and other documents from the Central State Archives in Sofia and the Scientific Archives of the Bulgarian Academy of Sciences. „W imię Cyryla i Metodego”. Idea cyrylometodejska i propaganda socjalistyczna Celem artykułu są opis i analiza dynamiki transformacji symboliki misji cyrylometodejskiego w propagandzie socjalistycznej w Bułgarii. Dzieło i życie śś. Cyryla i Metodego wpisują się w różne paradygmaty narodowe i priorytety państwowe przed i po roku 1944. W okresie od 1878 do 1944 roku stali się oni symbolem bułgarskiej tożsamości narodowej. Ich figury są używane w propagandzie politycznej, aby uzasadnić bułgarskie pretensje terytorialne na Bałkanach w dążeniu do osiągniecia narodowego ideału. Natomiast w wyniku propagandy socjalistycznej w czasie II wojny światowej dzieło Braci Sołuńskich staje się symbolem Słowiańszczyzny i solidarności ze Związkiem Radzieckim. Idea cyrylometodejska jako symbol internacjonalizmu i braterskiej jedności z narodami słowiańskimi zostaje rozwinięta w propagandzie socjalistycznej po 1944 roku. Dominuje ona też w interpretacjach naukowych z tego okresu.Artykuł powstał w oparciu o niepublikowane przemowy komunistyczne z okazji święta śś. Cyryla i Metodego w roku 1942 i 1943 oraz inne dokumenty z Centralnego Archiwum Państwowego w Sofii i Archiwum Naukowego Bułgarskiej Akademii Nauk.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epidemic and Social Isolation: Research on the Tuberculosis Epidemic until the Middle of the 20th Century and Patients’ Social Problems, Treatment and Adaptation
Izolacja epidemiologiczna i społeczna. Badania nad epidemią gruźlicy do połowy XX wieku oraz problemami społecznymi pacjentów, ich leczeniem i adaptacją
Autorzy:
Azmanova-Rudarska, Elena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33301523.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
review
tuberculosis
"Социалната болест"
social disease
Bulgaria
first half of the 20th century
recenzja
gruźlica
Социалната болест
choroba społeczna
Bułgaria
pierwsza połowa XX wieku
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2022, 22
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам и Ева, единосъщите – модел и мит на първата библейска двойка в българския междувоенен роман
Autorzy:
Попова [Popova], Аглика [Aglika]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677859.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
biblical myth
interwar period in Bulgaria
Adam and Eve
modern novel
Opis:
Adam and Eve, consubstantial: Model and myth of the first Biblical couple in Bulgarian interwar novelThe article examines the first biblical couple as a tool for comparative analysis of the modernist tendencies of Bulgarian novel in the period between the two World Wars. The research focuses on works by Chavdar Mutafov, Anna Kamenova, and Dimitar Dimov, along with examples taken from French and Romanian literary pieces as representatives of the wider, European history of ideas. In the image of Creation, but also the image of the original sin, Adam and Eve are of interest because of their unity, which eventually becomes the basis of the Christian family after they leave the Garden of Eden. The borders of the model given in the Bible are breached with the introduction of a new reading – the figures of Creation can now also be seen as figures of salvation. The knowledge gained by the existing studies of myth in European literature thus becomes the foundation for a revision of the hitherto selective interpretation of works by the Bulgarian novelists. The point of intersection between the different approaches towards the first couple is their arduous integration into the surrounding world, and adaptation to the passage of time. Another prominent feature is the discussion about the possible development of the model; the newly introduced definition of salvation that comes after Creation and the fall of man. Adam i Ewa współistotni – model i mit pierwszej biblijnej pary w bułgarskiej powieści międzywojennejTematem artykułu jest pierwsza biblijna para ludzi, rozumiana jako wiodący motyw analizy porównawczej modernistycznych tendencji w bułgarskiej powieści okresu międzywojennego. Jako przykład posłużyły prace Czawdara Mutafowa, Anny Kamenowej i Dimityra Dimowa, a także francuskie i rumuńskie utwory literackie, służące osadzeniu wywodu w szerszym kontekście europejskiej historii idei. Zarówno w obrazie Stworzenia, jak i w obrazie grzechu pierworodnego, postacie Adama i Ewy są interesujące ze względu na ich jedność, która ostatecznie staje się podstawą chrześcijańskiej rodziny po opuszczeniu przez nich rajskiego ogrodu. Granice modelu podanego w Biblii zostają naruszone przez wprowadzenie nowego odczytania – figury Stworzenia mogą być również odczytywane jako figury zbawienia. Wiedza zdobyta dzięki dotychczasowym studiom nad mitem w literaturze europejskiej staje się podstawą do rewizji selektywnej interpretacji bułgarskich powieściopisarzy. Punktem wspólnym dla różnych podejść w badaniu pierwszej pary ludzi jest ich trudna integracja z otaczającym światem i próba pogodzenia się z upływem czasu. Inną istotną cechą jest dyskusja na temat rozwoju tego modelu: nowo wprowadzona definicja zbawienia, które przychodzi po Stworzeniu i upadku człowieka.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bulgarian affairs in the second half of the 19th c. in Polish historiography since 1989
Autorzy:
Cetnarowicz, Antoni
Popek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677790.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polish historiography
Bulgaria
South Slavs
Balkans
second half of 19th c.
Opis:
Bulgarian affairs in the second half of the 19th c. in Polish historiography since 1989In this article, we present an overview of research topics concerning the history of Bulgaria in the second half of the 19th c. and early 20th c. that have appeared in Polish historiography since 1989. We adopted the timeframe of 1848–1908. The two dates are not only of key importance for the history of Europe and Slavdom, but also for Bulgarians. 1848 was the year which saw the birth of Hristo Botev, one of the most prominent Bulgarian poets and national revival activists, while in 1908 Bulgaria officially declared its independence and the beginning of the third empire. We wanted to avoid writing historiographical overview articles which consist only of dry bibliographical lists and focus on the most important research trends which can be observed in the field of Polish studies on Bulgaria in the second half of the 19th c. Sprawy bułgarskie w drugiej połowie XIX wieku w polskiej historiografii po 1989 rokuW niniejszym artykule zostanie przeprowadzony przegląd tematów badawczych dotyczących historii Bułgarii w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku, pojawiający się w polskiej historiografii po 1989 roku. Jako cezurę czasową przyjęto lata 1848–1908. Obie te daty mają nie tylko kluczowe znaczenie dla dziejów Europy i Słowiańszczyzny, ale także Bułgarów. W 1848 roku urodził się Christo Botew, jeden z czołowych bułgarskich poetów oraz działaczy odrodzeniowych, w 1908 roku zaś Bułgaria oficjalnie ogłosiła niepodległość i początek trzeciego carstwa. Autorzy chcieli zerwać z historiograficznymi artykułami przeglądowymi opartymi na suchym wymienianiu pozycji bibliograficznych, a skupić się na najważniejszych nurtach badawczych, tendencjach oraz zjawiskach, widocznych na polu polskich badań nad Bułgarią w drugiej połowie XIX wieku.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dychotomia pamięci w postkomunistycznej Bułgarii
Autorzy:
Gołek-Sepetliewa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676463.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
conflicts of memory
politics of memory
transformation
Bulgaria
collective memory
private memory
Opis:
The dichotomy of memory in post-communist BulgariaThe democratic breakthrough of 1989 in Bulgaria has resulted in a clearly problem-oriented approach of society towards memory and the past. The process of developing an efficient model of reckoning with the traumatic heritage of communism divides the national community into dichotomous memory groups with their own understanding, assessment and modes of using the past. Developing a memory policy without a clear institutional support (Georgi Lozanov) oscillates between the attitudes of retribution and reconciliation (Ana Luleva, Svetla Kazalarska). Bulgarian society is characterised by a lack of remembrance of the past and its excess at the same time (Ivaĭlo Znepolski). The recent national past remains unprocessed, which results in the emancipation of private memory, characterised by the ability to overcome the impasse thanks to reliance on shared, non-conflicting, fragmentary memories of ordinary reality (Az zhiviakh sotsializma, I lived socialism, Georgi Gospodinov, et al.). As it is today, Bulgarian culture of memory is characterised by diverse collective memories, the multiplication of conflicts over the interpretation of the past and the fragmentation of memory, which leads to growing antagonisms and social crises. Dychotomia pamięci w postkomunistycznej BułgariiPrzełom demokratyczny z 1989 roku w Bułgarii spowodował wyraźne sproblematyzowanie stosunku społeczeństwa do pamięci i przeszłości. Wypracowanie modelu rozliczenia z traumatycznym dziedzictwem komunizmu dzieli wspólnotę narodową na dychotomiczne grupy pamięci, posiadające własne rozumienie, ocenę i sposób wykorzystywania przeszłości. Tworzone polityki pamięci, nieposiadające wyraźnego umocowania instytucjonalnego (Georgi Łozanow), oscylują między postawami retrybucji oraz rekoncyliacji (Ana Łulewa, Swetła Kazałarska). Społeczeństwo bułgarskie charakteryzuje się jednoczesnym niedostatkiem i nadmiarem pamięci o przeszłości (Iwajło Znepołski). Nieprzepracowana niedawna przeszłość narodowa powoduje emancypację pamięci prywatnej, którą cechuje zdolność przełamania impasu, dzięki oparciu na wspólnych niekonfliktogennych fragmentarycznych wspomnieniach potocznej rzeczywistości (Аз живях социализма, Georgi Gospodinow i inni). W bułgarskiej kulturze pamięci dochodzi do różnicowania się pamięci zbiorowej, mnożenia konfliktów o interpretację minionego okresu oraz fragmentacji pamięci, co doprowadza do pogłębiających się antagonizmów i kryzysów społecznych.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The performativity of protests: Artistic opposition to the Monument to the Soviet Army in Sofia as a way of modeling urban space
Autorzy:
Kosieradzka, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677597.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
The Monument to the Soviet Army
Bulgaria
Destructive Creation
performativity
protest
public space
Opis:
The performativity of protests: Artistic opposition to the Monument to the Soviet Army in Sofia as a way of modeling urban spaceThe main topic that the article deals with is the artistic initiatives of the Destructive Creation group: the manifestation of a critical attitude to a visible remainder of the communist past in a public space of the capital of Bulgaria. The basic tool for characterizing these artistic forms of social activation is analysis of the cyclical actions to repaint the Monument to the Soviet Army with regard to their contestative strength, as well as their potential to change urban space and social reality. These considerations, deepened by reflection on the community, event-driven and subversive dimension of the discussed resistance practices, show their performative character. Performatywność protestu. Artystyczny sprzeciw wobec sofijskiego Pomnika Armii Radzieckiej jako sposób modelowania przestrzeni miejskiejGłówny przedmiot rozważań zawartych w niniejszym artykule stanowią inicjatywy artystyczne grupy Destructive Creation, będące manifestacją krytycznego stosunku do widzialnych pozostałości przeszłości komunistycznej w przestrzeni publicznej bułgarskiej stolicy. Podstawowym narzędziem charakterystyki tych artystycznych form aktywizacji społecznej jest analiza cyklicznych akcji pomalowania sofijskiego Pomnika Armii Radzieckiej z uwzględnieniem ich kontestacyjnej siły, a także potencjału do zmiany przestrzeni miejskiej oraz rzeczywistości społecznej. Rozważania te, pogłębione o refleksję nad wspólnotowym, zdarzeniowym i subwersywnym wymiarem omawianych praktyk oporu, ukazują ich performatywny charakter.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”
Autorzy:
Rusewa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677564.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Carkoven vestnik
the II World War
the Orthodox Church
Tsar Boris III
the Great Bulgaria
Dobruja
Eric Voegelin
Opis:
The end of the age of revisionism – 1945 in the journal Carkoven vestnikThe main purpose of this article is to show a Bulgarian political and cultural memorial space from the perspective of the Orthodox Church, which is emblematic for the Second World War. In my work I analyse publications which appeared in the journal Carkoven vestnik between 1940 and 1944 concerning the religious, historical, political and social issues of the time. It is not my intention to deal with the religiosity of the Bulgarian people during this difficult period, even though the source material would suggest it. The idea is to reconstruct the attitudes of the Orthodox Church to the main contemporary ideologies and policies pursued by government of Tsar Boris III. I analyse the position of the Orthodox Church, which on the one hand stresses its role as the spiritual centre of Bulgarian society, and on the other as an institution serving national interests. I pay particular attention to the role of the „Great Bulgaria” myth and the age of revisionism, nurtured in the Church, in context of German assistance in regaining the territories lost after the First World War and Balkan wars. I present a detailed historical record of the annexation of Dobruja. All studies are placed in the broad social and cultural context of the age, as well as the context of local cultural texts. I base my analysis on the typology of Eric Voegelin, who showed Gnostic political influences in his works The New Science of Politics and Hitler und die Deutschen. Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”Na łamach gazety „Църковен вестник”, będącej oficjalnym organem Bułgarskiej Cerkwi Prawosławnej, w czasie II wojny światowej publikowano teksty o treściach wyraźnie inspirowanych ideologią narodowosocjalistyczną, jednoznacznie wskazujące na polityczne zaangażowanie, wiążące interesy Cerkwi i państwa. Artykuł miał na celu pokazanie środków perswazji, jakimi posługiwała się ta jawna propaganda oraz stopnia zależności oficjalnego stanowiska Cerkwi od koniunktury politycznej w kraju i Europie. W refleksji na ten temat użyto terminologię zaproponowaną przez Erica Voegelina, autora takich pozycji jak Hitler und die Deutschen czy Nowa nauka polityki, ze szczególnym uwzględnieniem szeroko omawianych przez autora gnostyckich inspiracji „odnowy świata”. Do przybliżenia złożoności problemu relacji kościelno-politycznych w Bułgarii oraz do przedstawienia wpływu haseł bułgarskiego rewizjonizmu terytorialnego na działania Cerkwi posłużyła analiza publikacji gazety kościelnej odnoszących się do aneksji Dobrudży Południowej.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experiencing historical time: Apocalypse and authoritarianism in inter-war Bulgarian existential philosophy
Autorzy:
Dimitrova, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677568.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Apocalyptic experience
Interwar period in Bulgaria
Spiridon Kazandjiev
Yanko Yanev
Philosophical essays
Hermeneutics of the life world
“Crisis of our time”
Opis:
Experiencing historical time: Apocalypse and authoritarianism in inter-war Bulgarian existential philosophyThis article deals with the sense of the pace of time as reflected in the works of Bulgarian philosophers from the “philosophy of life” school, and of other thinkers active in the humanities. It is shown that the feeling of “condensed” time among the authors of the inter-war period is inevitably associated with Biblical imagery – the “reduction” of time foresees the end of time. Several authors left a lasting mark on Bulgarian intellectual history due to their sensitivity to the sharp turns of the age, and their awareness of the intense “flow” of time.The most prominent among tchem were Spiridon Kazandjiev and Yanko Yanev, authors with right-wing political leanings. This article reveals how the end of time provoked in them not only distress and anxiety but also exhilaration at what lay ahead, as if it were the realisation of a longcherished dream. Doświadczanie czasu historycznego. Apokalipsa i autorytaryzm w bułgarskiej filozofii egzystencjalnej okresu międzywojennegoNiniejszy artykuł poświęcony jest doświadczeniu tempa czasu, odzwierciedlonemu w twórczości bułgarskich filozofów sytuujących się w nurcie „filozofii życia” w najszerszym ze znaczeń, jak również innych myślicieli. Zostaje w nim pokazane, jak poczucie czasu „skondensowanego” u autorów okresu międzywojennego nieodzownie kojarzone jest z obrazami biblijnymi – czas „zredukowany” zapowiada zbliżający się koniec.Myśliciele, którzy pozostawiają trwałe ślady w bułgarskiej historii intelektualistów właśnie w powodu swej wrażliwości na gwałtowne zwroty w czasie, na intensywność jego upływu, to m.in. Spirydon Kazandżijew [Спиридон Казанджиев], Janko Janew [Янко Янев], Najden Szejtanow [Найден Шейтанов] – autorzy o orientacji prawicowej. Artykuł ukazuje, jak „koniec czasów” budzi u nich nie tylko udrękę i niepokój, ale i podekscytowanie z powodu tego, co nadchodzi – pojmowanego jako urzeczywistnienie długo pielęgnowanego marzenia.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2014, 14
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies