Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Istanbul" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Why violence against women is such politically controversial issue? The Polish struggle to ratify the Istanbul Convention
    Autorzy:
    Grzyb, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26917639.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    Gender-based violence
    Violence Against Women
    Istanbul Convention
    Opis:
    Gender-based violence and Violence Against Women is well known and empirically documented phenomenon that nowadays in criminology and human rights’ discourse does not raises any doubt. Gender-based violence in every of its each manifestation is a good example of cultural violence. Yet it took feminists and human rights advocates several years to have VAW and domestic violence recognized by public authorities as matter of public concern and action.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2013, 20; 74-77
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zgwałcenie. Gdy termin nabiera nowej treści. Pozorny brak zmian i jego skutki
    Rape : When an Old Term Acquires a New Meaning. A Consequence of False Sameness
    Autorzy:
    Płatek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698782.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    zgwałcenie
    przestępstwo zgwałcenia w kodeksie karnym z 1997
    zgwałcenie w Konwencji antyprzemocowej
    autonomia seksualna
    wolność seksualna
    Konwencja antyprzemocowa
    Konwencja CEDAW
    wyrok ETPCz M.C. v. Bułgaria
    rape
    sexual autonomy
    sexual freedom
    Art. 197 of the Polish Criminal Law
    Istanbul Convention (CETS210)
    Art. 36 of CETS210
    CEDAW Convention
    ECHR M.C. v. Bulgaria
    Istanbul Convention
    Polish Criminal Law
    Opis:
    The Council of Europe Convention on preventing and combatting violence againstwomen and domestic violence (further: CETS210, Istanbul Convention, Anti-violenceConvention) became part of the Polish legal system on 1 August 2015. The IstanbulConvention incorporates a specific legal provision on rape, namely Art. 36 CETS210.It states that the Parties should take the necessary legislative or other measures toensure that the intentional conduct described in Art. 36 CETS210 is criminalised.Article 36.1a CETS210 states that rape takes place when engaging in non-consensualvaginal, anal or oral penetration of a sexual nature of the body of another person withany bodily part or object.Rape is respectively regulated in Art. 19 7 of the Polish Criminal Code 1997 (further,k.k.). However, the context of Art. 197 k.k. significantly differs from the wordingof Art. 36 CETS. Whereas Art. 36 CETS protects freedom, autonomy and sexualautonomy of the person, Art. 197 k.k. protects merely sexual freedom combined withprotecting the social customs. In order to establish the presence of rape, one needs toprove the presence of violence, psychological aggression and/or deception. Protectingsocial customs implies an additional burden because it allows evaluating the behaviourof the victim rather than the one of the perpetrator. The Istanbul Convention is orientedon eager elimination of violence against women and domestic violence. Therefore, itestablishes that the Parties should take the necessary measures to promote changesin the social and cultural patterns and behaviour of women and men with a view toeradicating prejudice, customs, traditions and all other practices which are based onthe idea of the inferiority of women or stereotyped roles for women and men (Art.12.1 CETS210). It is within this line that rape regulation should follow.The question that is tackled in this article is as follows: to what extent doesthe difference in the legal description of the act of “rape”, and the difference in protectedvalues by legal provision in Art. 36 CETS210 and in Art. 197 k.k. make an ontologicaland normative difference? Are they not possible to be reconciled? Or, is the meredifference in the words describing what “rape” not an obstacle to achieving the goalsexpected by Art. 36 CETS210?The problem is not an artificial one especially in view of the fact that the Polishlegislators did not amend the text of Art. 197 k.k. upon the ratification of CETS210. It would suggest that the Polish legislator was of the opinion that there is no definitedifference between Art. 36 CETS210 and Art. 197 k.k. The text examines what happen eswhen an old term acquires new meaning.Is Art. 197 k.k. despite the lack of amendments filling the value required by Art.36 CETS210? Or, is the sameness expected by the Polish legislator false? By demonstratingvital differences in the protected values and the action required establish ingthe presence of the rape, I call for amendments to fulfill the state legal obligations toobserve the Istanbul Convention.The article deals with the ontological difference in the legal concept behind the textof Art. 36 CETS210 and Art. 197 k.k. While Art. 197 k.k. is built on the concept of sexualfreedom, Art. 36 CETS is developed on the concept of sexual autonomy. I elaborateon that.The changes in the protected values incorporated in Art. 36 CETS210 lead toabandoning the concept of sexual freedom established in Art. 197 k.k. and adoptingthe concept of sexual autonomy. While the former concept of sexual freedom, asin Art. 197 k.k., uses violence, psychological aggression and/or deception to establishthe presence of rape, for sexual autonomy as defined in Art. 36 CETS210 the line iscrossed where the consent was not present. While sexual freedom limits freedom to torefusal, sexual autonomy demands the presence of consent. Not violence, aggressionor deception, but the lack of consents matters.The term and concept of sexual autonomy was first explored by the EuropeanCourt of Human Rights in the landmark European Court of Human Right (furtherECHR) judgment M.C. v. Bulgaria (No. 39272/98). The case is thoroughly analysedto further illuminate the difference between the two concepts behind the differentapproaches to defining “rape”.The article, however, starts with an in-depth introduction to the goal of the IstanbulConvention, which is to place the issue of rape in a proper perspective. Apart froma criminological analysis of the concept of rape, the article discusses the values protectedby, respectively, Art. 36 CETS210 and Art. 197 k.k. and compares the similarities andactual differences. A similar examination is related to the description of “rape” in Art.36 CETS and Art. 197 k.k. Last but not least, the subject is evaluated, taking the Polishcriminal dogmas into consideration.The conclusion of the examination leaves no room for assuming that Art. 197 k.k.fulfills the requirement stipulated by Art. 36 CETS210. It is, therefore necessary, toamend Art. 197 k.k.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2018, XL; 263-325
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasadność zakazu obowiązkowej mediacji w sprawach przemocy domowej. Krytyczna analiza przepisu art. 48 ust. 1 tzw. konwencji stambulskiej
    Autorzy:
    Sitarz, Olga
    Bek, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788247.pdf
    Data publikacji:
    2018-02-12
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    mediacja
    alternatywne rozsztrzyganie sporu
    konwencja stambulska
    przemoc domowa
    mediation
    alternative dispute resolution
    the Istanbul Convention
    domestic violence
    Opis:
    Celem podjętych badań była ocena zasadności wprowadzenia zakazu obowiązkowej mediacji w sprawach przemocy domowej. Analizie poddano przepis art. 48 ust. 1 tzw. konwencji stambulskiej, który nałożył na państwa-strony (w tym Polskę) obowiązek podjęcia koniecznych działań ustawodawczych lub innych zakazujących stosowania obowiązkowych alternatywnych procesów rozstrzygania sporów, w tym mediacji i rozstrzygnięć polubownych, w odniesieniu do wszelkich form przemocy objętych zakresem niniejszej konwencji. Przy wykorzystaniu metody formalno-dogmatycznej, ze szczególnym uwzględnieniem wykładni językowej i funkcjonalnej, podjęto próbę ustalenia zakresu normy kompetencyjnej zakodowanej w niniejszym przepisie. Wyniki tak przeprowadzonego badania skonfrontowano z zasadami mediacji oraz polskimi regulacjami w tym obszarze. Otrzymane wyniki pozwoliły na sformułowanie krytycznej oceny przepisu art. 48 ust. 1 konwencji.
    The purpose of the undertaken research was to assess the legitimacy of introducing a prohibition of compulsory mediation in cases of domestic violence. The provision of art. 48.1 of so-called the Istanbul Convention has imposed on States Parties (including Poland) an obligation to take the necessary legislative or other measures to prohibit mandatory alternative dispute resolution processes, including mediation and conciliation, in relation to all forms of violence covered by the scope of this Convention. Using the formal-dogmatic method, with particular emphasis on language and functional interpretation, an attempt was made to determine the scope of the competence standard encoded in this provision. The results of this study were confronted with the principles of mediation and Polish regulations in this area. The obtained results allowed for the formulation of a critical evaluation of the provision of art. 48.1 of the Convention.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2018, 1 (213); 105-129
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘We condemn abusing violence against women’. The criminalization of domestic violence in Poland
    „Potępiamy nadużywanie przemocy wobec kobiet”. O kryminalizacji przemocy domowej w Polsce
    Autorzy:
    Grzyb, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375553.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    domestic violence
    violence against women
    Istanbul Convention
    penal law
    criminal justice
    Polska
    przemoc domowa
    przemoc wobec kobiet
    Polska
    prawo karne
    konwencja stambulska
    Opis:
    One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.
    One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.   Powszechnie przyjmuje się, że art. 207 kodeksu karnego kryminalizujący znęcanie się nad najbliższymi osobami jest formą kryminalizacji przemocy domowej w polskim ustawodawstwie karnym. Jednak czy tak jest w istocie? Gdy Polska ratyfikowała konwencję stambulską (Konwencja Rady Europy ws. zwalczania przemocy domowej i przemocy wobec kobiet, CETS 210) w 2015 r. uznano, że nasze ustawodawstwo odnośnie do przemocy domowej spełnia wymogi konwencji, jeśli chodzi o zintegrowane, kompleksowe i skoordynowane ogólnokrajowe strategie obejmujące środki mające na celu zapobieganie wszelkim formom przemocy objętych zakresem konwencji. Pod względem ścigania aktów przemocy domowej uznano, że art. 207 jest wystarczającym instrumentem prawnokarnym, by zadośćuczynić wymogom konwencji. W artykule przedstawię polski system przeciwdziałania przemocy w rodzinie ustanowiony w ustawie z 2005 r. oraz zarysuję wzajemne relacje między systemem z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie a regulacjami prawnokarnymi, a dokładnie to, czy zachowanie stypizowane w art. 207 k.k. pokrywa się z ustawową definicją przemocy w rodzinie. Te relacje bardzo wyraźnie obrazują liczby, które pokazują, że państwo polskie nie jest specjalnie responsywne na przemoc domową, a owa niska responsywność tylko po części wynika z niedoskonałych przepisów prawa, a w ogromnej części z pewnej inercji podmiotów stosujących prawo, archaicznej wykładni znamion omawianego przestępstwa i braku woli politycznej.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2020, XLII/1; 163-183
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies