Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lingua" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Lingua receptiva czy lingua franca? Wybór modelu komunikacji językowej na polsko-czeskim pograniczu (na podstawie badań ankietowych z kraju hradeckiego i ziemi kłodzkiej z Wałbrzychem)
Lingua receptiva or lingua franca? The choices of linguistic communication model on Polish-Czech borderland (based on the survey conducted in Hradec Králové Region and Kłodzko Land with Wałbrzych)
Autorzy:
Nieporowski, Piotr Marcin
Steciąg, Magdalena
Zábranský, Lukáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475690.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
pogranicze
komunikacja
socjolingwistyka ilościowa
lingua receptiva
lingua franca
borderland
communication
quantitative sociolinguistics
Opis:
Artykuł zawiera socjolingwistyczną analizę komunikacji językowej mieszkańców polsko-czeskiego pogranicza. Celem przeprowadzonego w 2018 r. badania ankietowego było ustalenie, jaki model jest dominujący oraz od czego zależy. W tekście przedstawiono wyniki analizy oceny kompetencji językowych badanych mieszkańców pogranicza oraz dokonano opisu ich preferencji językowych. Tłem rozważań są dwa modele komunikacji międzynarodowej: lingua franca oraz lingua receptiva.
The following article attempts to characterise an intercultural linguistic communication of people living in the area of Polish-Czech borderland. The research conducted in 2018 aimed to determine the dominating model of communication, as well as the reason behind its prevalence. The article contains the results of the analysis of linguistic competences of Poles and Czechs, completed with the portrayal of their language preferences. The models known as English as lingua franca, lingua receptiva, as well as their combination constitute a context of the considerations.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2019, 33; 59-75
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingua receptiva w powieści Szczepana Twardocha "Drach"
Lingua receptiva in the novel Drach by Szczepan Twardoch
Autorzy:
Steciąg, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475662.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
wielojęzyczność
lingua receptiva
strategie dyskursywne
multiligualism
discourse strategies
Opis:
Celem artykułu jest analiza strategii dyskursywnych w wielojęzycznej komunikacji receptywnej, zastosowanych w powieści Drach Szczepana Twardocha, którą uważa się za napisaną w trzech językach. Książka zawiera obraz bogatego pejzażu lingwistycznego Śląska w XX wieku i występuje w niej wiele polsko-niemieckich, polsko-śląskich, polsko-rosyjskich dialogów. Teoretycznym zapleczem analizy jest koncepcja lingua receptiva, „stylu” komunikacji, który może być postrzegany jako skuteczny środek porozumienia między członkami różnych wspólnot językowych w sytuacji jednoczesnego używania własnych języków.
The aim of the paper is to analyze the discoursive strategies of multilingual receptive communication applied in Drach, a novel by Szczepan Twardoch, which is considered to be written in three languages. The novel portrays the rich linguascape of Silesia through the XX century and contains many Polish — German or Polish — Silesian or Polish — Russian dialogues. The analysis is theoretically grounded in the concept of lingua receptiva, which can be regarded as a vehicle for effective communication between members of diverse language communities while using different languages simultaneously to achieve mutual understanding.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2015, 29; 325-335
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Satellite-framed or verb-framed? Towards a typology of motion events in English as a lingua franca
Rama satelitarna czy czasownikowa? W kierunku typologii zdarzeń ruchowych w języku angielskim jako lingua franca
Autorzy:
Piątkowska, Katarzyna
Strugielska, Ariadna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968869.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
English as a lingua franca
Talmy’s typology
motion event
V-languages
S-languages
contact language
język angielski jako lingua franca
typologia Talmiego
zdarzenie ruchu
V-języki
S-języki
język kontaktu
Opis:
The present paper analyzes English as a lingua franca (ELF) from the perspective of Talmy’s (2000b) typology, which divides languages into S- and V-types. S-languages express the path of motion in a verb particle and the manner of motion in a verb, while V-languages encode the path in a verb and manner in an adverbial. Talmy’s (2000b) typology has been felicitously applied in research on standard languages. However, studies on dialects (Berthele 2004) have shown that a division into S- and V-categories may not be sufficient in the case of contact languages. To test this hypothesis, we apply Talmy’s (2000b) typological distinction to English as a lingua franca. Based on the results of a qualitative pilot study among Polish users of English, we demonstrate that although Polish and English are both classified as S-languages according to Talmy’s (2000b) typology, ELF – a contact language between them – reveals characteristics not yet classified as belonging to either S- or V-types. We thus conclude that Talmy’s (2000b, 2017) dichotomous distinction is in need of further refinements to be applicable in the context of ELF.
Niniejszy artykuł analizuje język angielski jako lingua franca (ang. ELF) z perspektywy typologii Talmiego (2000b), która dzieli języki na typy S i V. Języki S wyrażają ścieżkę ruchu w partykule czasownika a sposób ruchu w samym czasowniku, podczas gdy języki V kodują ścieżkę w czasowniku a sposób ruchu w przysłówku. Typologia Talmiego (2000a) została z powodzeniem zastosowana w badaniach and językami standardowymi. Jednak badania (Berthele 2004) wykazały, że podział na kategorie S i V może nie być wystarczający w przypadku języków kontaktowych. Aby sprawdzić tę hipotezę, stosujemy rozróżnienie typologiczne Talmiego (2000a) na język angielski jako lingua franca. Na podstawie wyników jakościowego badania pilotażowego wśród polskich użytkowników języka angielskiego pokazujemy, że chociaż polski i angielski są klasyfikowane jako języki S zgodnie z typologią Talmiego (2000b), ELF (język kontaktowy) wykazuje cechy jeszcze niesklasyfikowane jako należące do typu S lub V. W związku z tym dochodzimy do wniosku, że dychotomiczne rozróżnienie Talmiego (2000b, 2017) wymaga dalszych udoskonaleń, aby można je było zastosować w kontekście języka angielskiego jako lingua franca.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 23-40
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingua franca features in Italian. Evidence form an evolutionary linguistics experiment
Cechy lingua franca w języku włoskim. Dowody z ewolucyjnego eksperymentu językoznawczego
Autorzy:
Rogalska-Chodecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011099.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
lingua franca
English
Italian
iterated learning
evolutionary linguistics
język angielski
język włoski
iterowane uczenie się
językoznawstwo ewolucyjne
Opis:
There is no doubt about the lingua franca status of the English language (e.g. Mair 2003). It even manifested itself in an evolutionary linguistics study based on the methodology of iterated learning (cf. Kirby and Hurford 2002). In an experiment with human participants, all of whom were native speakers of Polish, aimed at producing basic yet novel linguistic systems, entrenched linguistic structures related to English could easily be found, despite the fact that the experiment’s participants were asked not to use linguistic units from existing languages (e.g. Rogalska-Chodecka 2015). When the experiment’s participants tried to notice a lexical or syntactic pattern in a set of CVCVCV strings, they referred to English words regardless of their level of language knowledge or the experimenter’s instruction. Consequently, the final product of the experiment was not a novel linguistic system, but one containing entrenched linguistic English-related structures, which proves that in the absence of known linguistic structures, referring to English ones seems to be the easiest option. The present article asks whether it is possible to “force” participants in an experiment to use certain items from the Italian lexicon (related to colour, number, and shape) instead of those that come from English, despite their declared lack of knowledge of the Italian language. The results of two studies, one with a control group where the participants were asked to learn words in English as well as random CVCVCV strings, and one “contaminated” with Italian, where random words were exchanged with Italian ones, are compared in order to determine whether Italian is as useful as English from the perspective of participants in experiments and possesses lingua franca features that can be noticed in the case of the original evolutionary experiment. It turned out that, due to its high learnability, Italian exhibits lingua franca features and, given similar historical conditions to English, could regain its historical lingua franca status.
Nie ma wątpliwości co do statusu lingua franca języka angielskiego (np. Mair 2003). Można go było zaobserwować nawet w badaniu z zakresu językoznawstwa ewolucyjnego opartym na metodologii iterowanego uczenia się (por. Kirby and Hurford 2002). W eksperymencie z udziałem rodzimych użytkowników języka polskiego, który miał na celu stworzenie podstawowych, ale nowych systemów językowych, można było łatwo rozpoznać zakorzenione struktury językowe związane z językiem angielskim, pomimo faktu, że uczestnicy eksperymentu zostali poproszeni o nieużywanie jednostek językowych z istniejących języków (np. Rogalska-Chodecka 2015). Kiedy uczestnicy eksperymentu próbowali dostrzec wzorzec leksykalny lub syntaktyczny w zestawie ciągów spółgłoskowo-samogłoskowych CVCVCV, odwoływali się do słów angielskich niezależnie od swojego poziomu znajomości języka lub instrukcji eksperymentatora. W efekcie końcowym produktem eksperymentu nie był nowy system językowy, ale system zawierający zakorzenione struktury językowe związane z językiem angielskim, co dowodzi, że przy braku znanych struktur językowych najłatwiejszym wyjściem wydaje się być odwoływanie się do tych angielskich. W niniejszym artykule postawiono pytanie, czy możliwe jest „zmuszenie” uczestników eksperymentu do używania niektórych elementów włoskiego leksykonu (dla określenia koloru, ilości i kształtu) zamiast tych pochodzących z języka angielskiego, pomimo deklarowanego braku znajomości języka włoskiego. Porównano wyniki dwóch badań, jednego z grupą kontrolną, której uczestnicy zostali poproszeni o nauczenie się słów pochodzących z języka angielskiego, a także losowych ciągów CVCVCV, oraz drugiego, „zanieczyszczonego” językiem włoskim, w którym losowe słowa zastąpiono włoskimi w celu ustalenia, czy język włoski jest tak samo użyteczny jak angielski z perspektywy uczestników eksperymentu i posiada cechy lingua franca, które można zauważyć w przypadku oryginalnego eksperymentu ewolucyjnego. Okazało się, że język włoski, ze względu na łatwą przyswajalność, wykazuje cechy lingua franca i przy podobnych warunkach historycznych jak język angielski mógłby odzyskać swój historyczny status lingua franca.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 7-22
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjolingwistyczny wymiar komunikacji medycznej w nauczaniu języka polskiego jako obcego
Sociolinguistic Dimension of Medical Communication in Teaching Polish as a Foreign Language
Autorzy:
Oczko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968875.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
techniques of developing sociolinguistic skills
medical communication
socio-culture
lingua-culture
sociolinguistic aspect
sociolinguistic competence
specialist language
medical Polish
techniki rozwijania umiejętności socjolingwistycznych
polski język medyczny
komunikacja medyczna
kompetencja socjolingwistyczna
Opis:
Artykuł stanowi głos w dyskusji nad zagadnieniem kompetencji socjolingwistycznej w nauczaniu języka polskiego jako obcego do celów specjalistycznych. Tekst ma charakter badawczy i przedstawia jedną z koncepcji dochodzenia do definicji kompetencji socjolingwistycznej. Przeprowadzone pogłębione analizy treści (stanu zastanego) podręczników do nauczania polszczyzny medycznej umieszczono w lingwa- i socjokulturowym nurcie badań lingwistycznych, natomiast kontekst funkcjonalny badanych materiałów lokuje prezentowane rozważania w obrębie specyfiki metodologicznej glottodydaktyki. Głównym celem jest diagnoza świadomości autorów i twórców materiałów do nauczania polskiego języka medycznego pod kątem konieczności rozwijania kompetencji socjolingwistycznej w komunikacji medycznej. W wymiarze poznawczym celem staje się poszerzenie wiedzy w zakresie rozwijania kompetencji socjolingwistycznej w nauczaniu języków specjalistycznych na przykładzie języka medycznego. W pierwszej części artykułu przedstawiono ujęcia teoretyczne kompetencji socjolingwistycznej w nauczaniu języka do celów ogólnych i zawodowych. W drugiej części zaprezentowano koncepcje autorów dotyczące obecności komponentu socjolingwistycznego w materiałach do nauczania polskiego języka medycznego. W części trzeciej skonfrontowano te koncepcje ze stanem rzeczywistym i zawartością podręczników. Analiza materiałów glottodydaktycznych pozwoliła wskazać najczęściej używane techniki służące kształceniu umiejętności socjolingwistycznych, którym poświęcono część czwartą artykułu. Wyniki przeprowadzonych analiz wykazały, że w przeważającej większości podręczników autorzy nie akcentują wyraźnie kompetencji socjolingwistycznej w opisie celów nauczania polskiego języka medycznego, choć w samych materiałach podręcznikowych komponent socjolingwistyczny jest obecny w mniejszym bądź większym stopniu. Do słabych punktów analizowanych materiałów można zaliczyć prezentowanie wyłącznie sytuacji dialogowych lekarz – pacjent, a z pominięciem komunikacji w sytuacjach lekarz – rodzina pacjenta, lekarz – lekarz, lekarz – personel medyczny. To powoduje, że komponent socjolingwistyczny nie jest w pełni przedstawiony osobie uczącej się. Natomiast zaletą podręczników w zakresie aspektu socjolingwistycznego okazuje się zaprezentowanie licznych form powitań, zwrotów adresatywnych oraz zwrotów grzecznościowych. Problem badawczy zasygnalizowany w artykule nie wyczerpał omawianego zagadnienia, daje jednak asumpt do kolejnych badań zorientowanych socjolingwistycznie.
The article is a contribution to the discussion on the issue of sociolinguistic competence in teaching Polish as a foreign language for specialist purposes. The text has a research character and constitutes one of the concepts of achieving a definition of sociolinguistic competence. An in-depth analysis of the content (the existing state) of the textbooks on teaching Polish medical language is placed in the linguistic and socio-cultural stream of linguistic research, while the functional context of the tested materials places the presented considerations within the methodological specificity of glottodidactics. In the cognitive dimension, the aim is to broaden the knowledge of the development of sociolinguistic competence in teaching specialist languages on the example of medical language. The first part of the article presents theoretical approaches to sociolinguistic competence in language teaching for general and professional purposes. The second part presents the authors’ concepts concerning the presence of a sociolinguistic component in the materials for teaching Polish medical language. The third part confronts these concepts with the actual state and content of the textbooks. The analysis of the glottodidactic materials made it possible to indicate the most frequently used techniques for teaching sociolinguistic skills, to which the fourth part of the article is devoted. The results of the analysis have shown that in the vast majority of textbooks the authors do not explicitly emphasise sociolinguistic competence in the description of the objectives of teaching Polish medical language, although in the textbook materials themselves the sociolinguistic component is present to a greater or lesser extent. The weak points of the analysed materials include the presentation of only doctor-patient dialogue situations, omitting at the same time doctor-patient family, doctor-doctor, doctor-medical staff communication. As a result, the sociolinguistic component is not fully presented to the learner.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 105-124
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies