Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Serbian language" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
,,Mješavinu uspite”lub “mešavinu sipajte” – czy tłumaczenia i oddzielne instrukcje konsumenckie na obszarze byłego języka serbskochorwackiego są potrzebne? Analiza wybranych przykładów
„Mješavinu uspite“ or „mešavinu sipatje“ — are translations and separate labels of food products really needed? The analyse of choosen examples
Autorzy:
Skrzeszewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475589.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
język serbsko-chorwacki
język bośniacki
język chorwacki
język czarnogórski
język serbski
Serbo-Croatian language
Bosnian language
Croatian language
Montenegro language
Serbian language
Opis:
Artykuł przedstawia i analizuje różnice językowe w obrębie obszaru byłej Jugosławii. Polityka językowa państw postjugosłowiańskich ma na celu udowodnienie różnic występujących pomiędzy językami tych państw, dlatego podjęte badania, na podstawie przykładu tłumaczenia z chorwackiego na serbski oraz etykiet produktów spożywczych, chcą udowodnić, że są one symboliczne. Cztery języki powstałe z języka serbsko-chorwackiego wciąż opierają się na nowosztokawskim dialekcie, stąd odmienności dostrzegalne są przede wszystkim na płaszczyźnie leksykalnej właściwej dla danego regionu, nie narodu. Wyniki analizy wybranych przykładów pokazują, że różnice te próbuje się sztucznie uwypuklić, ponieważ często zamieniane leksemy są właściwe dla obu języków, nie tylko dla jednego. Przy analizie zastosowano metodę komparatystyczną.
This article shows and analyses the language differences in the region of former Yugoslavia. Language politics in the countries of former Yugoslavia is aimed to prove that differences really exist, that is why this research would like to show the fact that those differences are symbolical (example of translation from Croatian to Serbian and labels of food products). Four languages which came into being from Serbo–Croatian language family are still based on the New Shtokavian dialect and the differences are discernible only on lexical surface characteristic for region, not nation. The result of the analyses of those examples show that differences are artificially created because very often a word considered to be unique in one language exists in other languages too. During the analyses the comparative method was used.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2015, 29; 337-354
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Асоцијативни речници као извор за проучавање религиозности у постатеистичким друштвима источне и југоисточне европе (на материјалу речника српског и руског језика)
Associative dictionaries as a source for studying religiosity in post-atheistic societies of Eastern and Southeastern Europe (on the material in Russian and Serbian languages)
Słowniki skojarzeniowe jako źródło badań religijności w społeczeństwach postateistycznych Europy wschodniej i południowowschodniej (na przykładzie języka serbskiego i rosyjskiego)
Autorzy:
Кончаревић, Ксенија
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475537.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Социолингвистика
теолингвистика
социологија религије
религиозност
асоцијативни речник
асоцијативна поља лексема
савремени српски језик
савремени руски језик
sociolinguistics
theolinguistics
sociology of religion
religiosity
associative dictionary
associative fields of a lexeme
modern Serbian language
modern Russian language
Opis:
У раду се, на материјалу асоцијативних речника, спроводи анализа садржине и структуре асоцијативних поља лексема из семантичког поља „религија и Црква“ у руском и српском језику са циљем реконструисања представа о религиозности у свести носилаца двају језика. Добијени резултати доводе се у корелацију са новијим социолошким испитивањима религиозности грађана Русије и Србије.
Słowniki skojarzeniowe jako źródło badań religijności w społeczeństwach postateistycznych Europy wschodniej i południowowschodniej (na przykładzie języka serbskiego i rosyjskiego) W artykule analizuje się treść i strukturę derywatów asocjacyjnych należących do pola semantycznego „religia i Kościół” w języku rosyjskim i serbskim. Na materiale słowników skojarzeniowych rekonstruuje się wyobrażenia na temat religijności w świadomości użytkowników obu języków. Uzyskane rezultaty poddane są konfrontacji z nowszymi socjologicznymi badaniami nad religijnością obywateli Rosji i Serbii.
The essay deals with the analysis of the content and the structure of the associative fields of lexemes from the semantic field “religion and Church” in Russian and Serbian languages on the material of associative dictionaries. The aim of this study is the reconstruction of the notions of the religiosity in the consciousness of the both language speakers. The results are set in correlation with the recent sociological studies of the religiosity of Russian and Serbian citizens. The analysis reveals the compatibility of the picture of the religiosity in the language consciousness of the contemporary speakers of Russian and Serbian languages with the findings obtained by sociological methods. According to the structure and the content of the associative fields of the lexemes from the domain of spirituality, religious notions among Russians are amorphous, emotionally and expressively more negatively marked than among Serbs, and they imply greater detachment which is manifested through intellectualistic, rational and atheistic approach. The syncretism of the Soviet ideological attitude toward religious values and their modern status in the post-atheistic and post-totalitarian society is also noticeable, with its rather weak manifestations of the traditional orientation. Among Serbs, the attitude toward the terms from the sacral domain is mostly positively marked, but notions about them are often ambiguous. The most dominant is the traditionalism, with the weaker exposing of the national element, but certain profanation of the terms and notions form the sacral sphere are also noticeable, and it stems from the coexistence of the religious and the secular.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2015, 29; 171-190
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezička stvarnost u Bosni i Hercegovini
Sytuacja językowa w Bośni i Hercegowinie
Linguistic Reality of Bosnia-Herzegovina
Autorzy:
Halilović, Senahid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475633.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Bosna i Hercegovina
bosanska varijanta
bosanski jezik
hrvatski jezik
srpski jezik
srpskohrvatski jezik
Bośnia i Hercegowina
wariant bośniacki
język bośniacki
język chorwacki
język serbski
język serbsko-chorwacki
Bosnia-Herzegovina
Bosnian variant
Bosnian language
Croatian language
Serbian language
Serbo-Croatian language
Opis:
Posljednja decenija XX stoljeća donijela je zanimljive promjene oko jezika i u jeziku u Bosni i Hercegovini i susjednim državama. Naročitu pažnju (socio)lingvista pobudila je bosanskohercegovačka jezička stvarnost. Većina autora slaže se u tome da je sociolingvistička situacija u Bosni i Hercegovini iznimno složena. Međutim, ona je jednostavna. Poslije kratkog osvrta na stanje koje je prethodilo samostalnosti Republike Bosne i Hercegovine (aprila 1992) u radu su navedeni glavni problemi koji opterećuju današnju bosanskohercegovačku jezičku situaciju.
In the last decade of the 20th century in both Bosnia-Herzegovina and its neighbouring countries some interesting changes occured in their languistic situation and the language itself. The linguistic reality of Bosnia-Herzegovina became a subject of particular interest of (socio)linguists. Most authors have agreed that the sociolinguistic status of Bosnia-Herzegovina is extremely complex. However, it is simple. After a brief introduction on the circumstances prior to Bosnia-Herzegovina gaining its independence in April 1992, the paper focuses on key concerns present in the contemporary linguistic reality of Bosnia-Herzegovina.
Ostatnia dekada XX wieku przyniosła interesujące zmiany zarówno w kwestii języka, jak i w samym języku Bośni i Hercegowiny oraz państw sąsiadujących. (Socjo)lingwiści szczególną uwagę poświęcili językowej sytuacji bośniacko-hercegowińskiej. Większość autorów zgadza się co do tego, że z punktu widzenia socjolingwistycznego sytuacja w Bośni i Hercegowinie jest niezwykle złożona. W rzeczywistości — jest ona prosta. W niniejszym szkicu w pierwszej kolejności analizuje się sytuację sprzed ogłoszenia niepodległości Republiki Bośni i Hercegowiny (kwiecień 1992), a następnie przedstawia się główne problemy, które ciążą na współczesności.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2014, 28; 121-135
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Говор православних клирика и верника у српској језичкој и социокултурној средини (екстралингвистички оквир и системско-структурална анализа)
On constitutive characteristics of the orthodox sociolect in modern serbian language (an essay on systematic-structural analysis)
Autorzy:
Кончаревић, Ксенија
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475719.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Социолингвистика
теолингвистика
религиолект
православни социолект
савремени српски језик
ортоепски
графијско-ортографски
граматички и лексички стандард
Sociolinguistics
theolinguistics
religiolect
Orthodox sociolect
contemporary Serbian language
orthoepic
graphico-orthographic
grammatical and lexical standards
Opis:
The term religious sociolect (religiolect) in this essay bears the meaning of a relatively stable, socially marked subsystem of the national language satisfying the needs for communication of a limited social group — the members of a particular religious community, reflecting a theocentric picture of the world and having specific lexical, phonetic-prosodical, formative and grammatical features. The language of the Orthodox clergy and church-going believers represents an independent microsystem, a religiolect belonging to Serbian national language, with its specific parameters and confessionally marked elements of all the levels of the language system organisation (orthoepic, graphic and orthographic, grammatical and lexical). The extralinguistic basis of the Orthodox sociolect consists of specific characteristics of the picture of world of the religious Serbian language speakers, as well as the constituents of their mentality — protectivity, sacrality, catholicity.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2013, 27; 55-67
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies